توپ به سمت روبرتو مانچینی، مربی ایتالیا، در کنار خط رفت. او دست در جیب داشت و با کت و شلوار زیبا و کفش‌های ساخت طراحان معروف کنار زمین ایستاده بود. جیان‌لوکا ویالی، اسطوره ایتالیا که حالا دستیار مانچینی است، از روی نیمکت ذخیره‌ها بازی را تماشا می‌کرد و هنگامی که توپ به مانچینی رسید، خندید. به ایتالیا در یورو 2020 بسیار خوش می‌گذرد.

پیروزی یک بر صفر مقابل ولز باعث شد آنها با امتیازات کامل مرحله گروهی را به پایان برسانند. درباره دیگر مدعیان تردیدهایی وجود دارد اما ایتالیا قدرت خود را به رخ همه کشیده است. البته آزمون‌های سخت‌تری در راه است اما مرحله گروهی، حکم دیدارهای تدارکاتی عالی را برای مانچینی داشت. ایتالیا اولین تیم تاریخ یورو شد که در مرحله گروهی، همه بازی‌هایش را می‌برد و حتی یک گل هم نمی‌خورد. آنها شنبه با تیم دوم گروه C در لندن دیدار خواهند کرد.

ایتالیا خوب استراحت کرد و مانچینی مقابل ولز هشت تغییر در ترکیب تیمش داد. لئوناردو بونوچی، یکی از سه بازیکنی که در ترکیب مانده بود هم بین دو نیمه تعویض شد. ایتالیا حتی مشکل مصدومیت هم ندارد. جورجیو کیه‌لینی که در جریان بازی با سوئیس از ناحیه همسترینگ آسیب دیده بود، گفت که مشکلش اصلاً مهم نیست. ایتالیا حالا 30 بازی است که نباخته است و به رکورد خود در سال‌های 1935 تا 1939 رسیده است. آنها بیش از هزار دقیقه است که گلی دریافت نکرده‌اند. اوضاع برای ایتالیا دارد خیلی خوب پیش می‌رود؛ به خوبی تلاش مانچینی برای کنترل توپی که به سمتش آمده بود.

او پس از بازی گفت: «ما خوشحالیم. ما راضی هستیم اما پس از مرحله گروهی، رقابت جدیدی شروع می‌شود. این بازیکنان بسیار باهوش هستند. آنها می‌خواهند همه بازی‌ها را ببرند. آنها ذهنیت خوبی دارند. ما هشت بازیکن را تغییر دادیم اما خیلی خوب بازی کردیم. ولز تیم خوبی است. بردن آنها کار بسیار دشواری بود اما به نظرم شایسته این پیروزی بودیم.» مارکو وراتی از مصدومیت برگشته بود و نشان داد که چرا وقتی بازی‌های مهم آغاز می‌شود او باید در میدان باشد. وراتی بیشترین لمس توپ، پاس‌های درست و ایجاد موقعیت را مقابل ولز داشت. او توانست 90 دقیقه کامل را در میدان باشد و مانچینی باید به این فکر کند که آیا وراتی و مانوئل لوکاتلی را کنار هم بازی دهد یا نه. لوکاتلی برابر سوئیس عملکرد درخشانی داشت. حالا تنها الکس مرت، دروازه‌بان سوم ایتالیا در یورو 2020 بازی نکرده است. سالواتوره سیریگو، دروازه‌بان دوم تیم هم برابر ولز به میدان رفت.

برخی خواهند گفت که ایتالیا هنوز آزمون سختی نداشته است و سرعت و قدرت لازم را ندارد. با این حال، ترکیه، سوئیس و ولز، تیم‌هایی ضعیف‌تر از اسکاتلند، مجارستان، یا سوئد نیستند. ایتالیایی‌ها به بدبینی مشهورند اما حتی آنها هم نمی‌توانند نکات منفی زیادی از این تیم ایتالیا برداشت کنند. تعجبی ندارد که ماتئو پسینا، دومنیکو براردی و مانوئل لوکاتلی در این مسابقات خوش درخشیده‌اند؛ آتالانتا و ساسولو تأثیر پررنگی بر این تیم ایتالیا داشته‌اند. پسینا گفت که پرس از بالا و فرار از خط میانی، نمادهای فوتبال جیان‌پیرو گاسپرینی است. سیستم 3-3-4 مانچینی هم تا حد زیادی متکی به سیستم روبرتو ده‌زربی در ساسولو است و فرار از کنار و نقش همه بازیکنان در حرکات هجومی از این تیم الگو گرفته شده است. ساسولو موفق‌ترین تیم سری آ نیست اما بی‌تردید با بازی‌های پرانرژی‌اش، روی تیم ایتالیا تأثیر بسیاری گذاشته است.

این تیم ایتالیا می‌تواند آینده درخشانی داشته باشد. آنها معمولاً تورنمنت‌ها را بد شروع می‌کنند و به‌ مرور بهتر می‌شوند اما حالا آنها در شرایط خوبی هستند. و این نشان می‌دهد که ایتالیا را باید مدعی فتح یورو 2020 دانست.

منبع: ESPN