اوپن فرانسه به خاطر شگفتی‌های بی‌پایانش در یادها خواهد ماند؛ انصراف ستاره‌ها و حذف زودهنگام بازیکنان بزرگ. این رویه در نیمه نهایی هم ادامه پیدا کرد چرا که دو تنیسور که کمتر کسی روی آنها حساب می‌کرد به فینال رسیدند. الان مدت‌هاست که تنیس زنان در سطح نخبگانش بدون یک مدعی ثابت و مسلم است ولی فینال امروز میان آناستازیا پاولیوچنکووا از روسیه و باربورا کریسیکووا از جمهوری چک، سناریویی بود که هیچ کسی پیش‌بینی‌اش نمی‌کرد.

پاولیوچنکووا تنیسور رده سی‌و‌یکم رقابت‌ها در مرحله نیمه نهایی تامارا زیدانسک از اسلوونی را در 2 ست متوالی با نتایج 7-5 و 6-3 شکست داد. کریسیکووا هم که تنیسوری گمنام و بدون سید بود، توانست حریف سید هفدهمی‌اش ماریا ساکاری از یونان را در سه ست با نتایح 7-5، 4-6 و 9-7 شکست دهد.

پاولیوچنکووا یک بازیکن 29 ساله است که سال 2005 به بازیکنی حرفه‌ای تبدیل شد. کریسیکووای 25 ساله اما بازیکنی است که کمی دیرتر به جمع ستاره‌های تنیس پیوست. او در سال 2014 به عنوان تنیسوری حرفه‌ای کارش را آغاز کرد اما نه او نه پاولیوچنکووا پیش از این هرگز به مرحله نیمه نهایی یک گرنداسلم نرسیده بودند. ولی آنها با وجود از دست دادن چند سرویس در اوایل بازی و ارتکاب اشتباهاتی که اکثر تنیسورهای بزرگ دنیا نمی‌توانند از آنها جان سالم به در ببرند، کم‌کم بر اوضاع مسلط شدند.

کریسیکووا پس از مصاف سه ساعت و 18 دقیقه‌ای‌‌اش با ماریا ساکاری با چشمانی پر از اشک گفت: «من همیشه می‌خواستم یک چنین بازی انجام دهم. اگر امروز می‌باختم، باز هم به خودم افتخار می‌کردم و می‌جنگیدم. اینجا و همینطور در زندگی، جنگیدن برای رسیدن به اهداف، مهم‌ترین چیز است.»

در 4 سال گذشته تنیس زنان، تنها دو نفر در حالی قهرمان گرنداسلم شده‌اند که پیش از آن هم سابقه فتح یک گرنداسلم را داشته‌اند. این دقیقاً عکس آن چیزی است که در سطح اول تنیس مردان رخ داد، جایی که سال‌هاست سه تنیسور (جوکوویچ، نادال و فدرر) همه افتخارات را از آن خودشان کرده‌اند.

تنیس زنان بیشتر شبیه به ورزش گلف شده است. در ابتدای یک رویداد گرنداسلم، ده‌ها زن این شانس را دارند که تا مراحل پایانی تورنمنت بالا بروند. تام هیل، مربی ساکاری در این باره می‌گوید: «اینجا واقعاً رقابت شدید است. شرایط به گونه‌ای است که شما، دور اول، دور دوم را رد می‌کنید و بعد یک تنیسور طراز اول سر راه‌تان سبز می‌شود.»

در میان دو تنیسور فینالیست اوپن فرانسه، کریسیکووا شگفتی‌ساز بزرگتری محسوب می‌شود. بازی او پر از فورهندهای سرعت پایین، بک‌هندهای اسلایس بود. ضربات برگشتی او به سرویس‌های رقیبش هم معمولاً لوپ بود. او معمولاً قدرت محدودی را در بازی‌اش به نمایش می‌گذارد و رویکردی را در بازی‌اش اتخاذ می‌کند که به نظر می‌رسد کاملاً متمایز از تنیسورهای علاقه‌مند به شلیک‌های توپ‌های سنگین است، رویکردی که بسیاری از بازیکنان تنیسورهای زن در این روزها به آن تمایل نشان می‌دهند.

کریسیکووا در تقابل با ساکاری؛ حریفی ورزیده را شکست داد که از 14 سالگی‌اش تا به امروز زیر نظر یک مربی کار کرده و مانند یک دونده سرعت برای مسابقاتش آماده می‌شود. ساکاری 25 ساله همانقدر از بودن در اتاق وزنه‌برداری لذت می‌برد که از بازی در زمین مسابقه اما در تنیس، عضلانی بودن ملاک برتری و دلیلی برای پیروزی نیست. تنیس رشته‌ای است که اغلب اوقات هنر ضربه زدن به توپ و غافلگیر کردن حریف بر قدرت بدنی غلبه می‌کند. کریسیکووا بعد از تقریباً سه ساعت توانست فرمول کسب پیروزی را پیدا کند. 6 گیم دیگر طول کشید - چون ساکاری چهار مچ پوینت گرفت - اما در نهایت او تاوان 27 اشتباهی که در ست آخر مرتکب شد را داد.

در دیگر بازی نیمه نهایی، پاولیوچنکووا هم توانست به ناکامی چند ساله‌اش پایان دهد. او پیش از این 6 بار در گرنداسلم‌ها تا مرحله یک چهارم نهایی صعود کرده بود اما هر بار در حسرت صعود به نیمه نهایی می‌ماند. این بار اما او نه تنها به نیمه نهایی رسید بلکه طعم فینالیست شدن را هم خواهد چشید.

در گرنداسلم قبلی در استرالیا، او در دور اول به زحمت یک ساعت در زمین بازی دوام آورد و به طرز بدی به نائومی اوزاکا قهرمان نهایی رقابت‌ها باخت. حالا اما او به ایستگاه نهایی یک گرنداسلم رسیده است تا یکی از غیرمنتظره‌ترین فینال‌های گرنداسلم تنیس در دنیای زنان را برگزار کند.

منبع: نیویورک تایمز