دربی 95 بی‌حاشیه نبود و لحظاتی قبل از سوت پایان بازی بازیکنان دو تیم کنار خط طولی زمین به هم پیچیدند. کریم باقری یک بار دیگر چهره کلیدی صحنه درگیری بود و با کنار زدن بازیکنان پرسپولیس کمک کرد جنجال زودتر و با حاشیه کمتر به پایان برسد. او یکشنبه در پایان بازی سپاهان – پرسپولیس هم نقش مشابهی به عهده گرفت و اجازه نداد کار به جاهای باریک‌تر بکشد.

دیروز مطالب زیادی در تمجید از اخلاق ورزشی مربی پرسپولیس نوشته شد و حتی برخی مدعی شدند که استقلال هم روی نیمکتش به چهره مشابهی نیاز دارد. موضوع مهمتر اما این است که چرا بازیکنان حرفه‌ای و بزرگسالی که اکثرا سابقه بین‌المللی دارند، باید برای کنترل احساسات و خشم‌شان نیاز به مبصر داشته باشند؟ دو درگیری متوالی در دو بازی حساس لیگ برتر یک بار دیگر زنگ خطر را درباره رواج دوباره بی‌اخلاقی‌ها به صدا در آورده است. مجید جلالی، مربی باسابقه فوتبال توضیح دقیقی درباره این رفتارها دارد: «متأسفانه این موضوعات در فوتبال ایران وجود دارد و این چیزی نیست که الان بشود برای آن علاجی پیدا کرد. گفته‌ می‌شود اگر می‌خواهید نتیجه بگیرید باید کنار نیمکت و درون زمین شلوغ  کنید. وقتی می‌گوییم داربی ویترین فوتبال است، یعنی همه در فوتبال ایران اینگونه‌اند. شما ببینید مصاحبه‌ها و بیانیه‌ها قبل از بازی مرسوم شده است. گاهی یک سرمربی خودش در کنار زمین شلوغ می‌کند و گاهی هم تعدادی را روی نیمکت می‌گذارد تا آنها اعتراض کنند.»

جلالی راه حل تغییر این رویه را برخورد شدید انضباطی می‌داند: «این موضوع هم در نیمکت و هم بین بازیکنان حاکم است. با حرف هم نمی‌شود با این جریان مقابله کرد اما با جریمه و محرومیت می‌شود. این معضل تبدیل به یک باور شده که اگر اعتراض کنید داور به نفع شما سوت خواهد زد. این باور به این سادگی‌ها هم قابل تغییر نیست.»

ظاهرا فدراسیون فوتبال هم مصمم است با این رویه برخورد کند و کمیته انضباطی قرار است چهره‌های پرخاشگر دربی را جریمه یا محروم کند. احکامی که فدراسیون صادر خواهد کرد، نشان می‌دهد که آنها چقدر در این مورد جدی هستند و حاضرند بدون ملاحظات عدالت را برقرار کنند.

ارکان فوتبال ایران به دلیل سهل‌انگاری‌های سال‌های اخیر مشروعیت‌شان را تا حد زیادی نزد باشگاه‌ها، بازیکنان و افکار عمومی از دست داده‌اند و بازگرداندن آن کار خیلی سختی است. فدراسیون جدید تنها در صورتی می‌تواند اعتماد خانواده فوتبال را جلب کند که احکامش را بدون توجه به رنگ لباس تیم‌ها، موقعیت‌ آنها در جدول، بیانیه‌ها و موج‌سازی‌های فضای مجازی صادر کند و از حملات بعدی نترسد. اگر کمیته انضباطی بتواند رویه ثابتی در پیش بگیرد و تعارفات را کنار بگذارد، حس برقراری عدالت به مرور زمان جاری خواهد شد.

مثلٱ در گام اول می‌توان سؤال کرد که چرا جدیت برای صدور آرای انضباطی بعد از بازی اصفهان دیده نشد و به بعد از دربی موکول شد؟ حتی داور هم طبق قوانین جدید می‌توانست به بازیکنان حاضر در درگیری کارت بدهد، ولی این شائبه به وجود آمد که او به خاطر در پیش بودن دربی مماشات کرده است.

بازی‌های هفته‌های پایانی بسیار حساس است و هر تصمیمی له یا علیه یک تیم می‌تواند روی سرنوشت سایر تیم‌ها تأثیر بگذارد، پس اگر فدراسیون قرار است با بی‌انضباطی بجنگد باید نسبت به تمام تیم‌ها رفتار یکسانی 

داشته باشد.