کد خبر: 228890تاریخ: 1400/2/16 00:00
به لطف دون آنتونیو و شرکت سونینگ
اینتر و پایان یک دهه عذاب!
یادداشت
علی بابازاده
وقتی الساندرو پرونترا شنبه شب در سوت خود دمید و مسابقه اینتر میلان و کروتونه را پایان داد، کتاب تاریخ افعی‌ها صفحه تازه‌ای را به خود دید. یکم مه سال ۲۰۲۱ برای اینتر با پیروزی ۲ بر صفر مقابل حریف قعرنشین، کروتونه به پایان رسید و این به معنای اتمام زودهنگام فصل و قهرمانی اینتر با آنتونیو کنته بود؛ تساوی آتالانتا مقابل ساسولو جنگ قهرمانی در سری‌آ ایتالیا را به انتها رساند و حالا تیم آبی‌پوش شهر میلان چهار هفته زودتر از پایان لیگ عنوان قهرمانی در مسابقات را به دست آورده؛ نراتزوری با این اتفاق برای نوزدهمین بار فاتح اسکودتو شد و با عبور از باشگاه رقیب، آث‌میلان دومین تیم پر افتخار ایتالیا لقب گرفت.
گل‌های کریستین اریکسن دانمارکی و اشرف حکیمی اهل مراکش اینتر اوج گرفته را به عرش، و کروتونه انتهای جدولی را به فرش رساند؛ با این شکست سقوط کروتونه به دسته پایین‌تر قطعی شد و پس از افتخارآفرینی دون آنتونیو در تیم جدیدش، گاتزتا دلو اسپرت تیتر اصلی خود را به مهم‌ترین نظر کنته اختصاص داد؛ مرد ایتالیایی توان مخفی کردن شادی و خوشحالی خود را نداشت و حالا که می‌دانست ۹۹ درصد از راه قهرمانی را طی کرده، جمله «شاهکار کردیم» را بر زبان آورد؛ «در ابتدای فصل گفتم که موفقیت اینتر به رشد همه بازیکنان بستگی دارد. شاهکار ما حاصل همین اتفاقی است که رخ داده و اینتر به جایگاه شایسته خود برگشته. امسال همه بازیکنان پیشرفت چشمگیری داشتند و پاداش مسئولیت‌پذیری‌شان را گرفتند. مدیران باشگاه به قدرت رهبری و دیدگاه‌هایم اعتماد کرده و این موضوع و این قهرمانی برایم بسیار با ارزش است!»
در کشور ایتالیا به بزرگان و اشراف‌زادگان لقب «دون» را نسبت می‌دهند؛ آنتونیو کنته با معجزه بی‌نظیر خود پس از یازده سال مجدداً نراتزوری را به مقام قهرمانی در سری‌آ رساند و به سلطه‌ای که خود در باشگاه یوونتوس آغاز کرده بود، پایان داد. اینتر پس از جدایی مورینیو و کسب ۳گانه در فصل۲۰۱۰-۲۰۰۹، هیچ‌گاه نتوانسته بود نشانه‌هایی از یک تیم همیشه مدعی پیدا کند و همراه با تیم‌هایی چون میلان، رم و ناپولی قافیه را به یوونتوس افسانه‌ای باخته بود.
کنته در اینتر سنت‌شکنی نکرد و هنوز هم کارهای دفاعی و قدرت پوششی هافبک‌ها و مدافعان شاخصه اصلی مربیگری او است؛ نراتزوری طی فصل جاری و در روزهایی که تنها چهار هفته تا پایان مسابقات باقی مانده، به واسطه روش ۲-۵-۳ و به کارگیری از میلان اشکرینیار، استفان دی فرای و الساندرو باستونی در قلب دفاع، بهترین عملکرد ممکن را در کارهای تدافعی به ثبت رسانده و آمار ۲۹ گل خورده در ۳۴ مسابقه یقیناً قابل قبول خواهد بود. اینتر در روزهایی فاتح اسکودتو شد و تحسین سایر مربیان شاغل در لیگ ایتالیا همچون آندره پیرلو را به دست آورد که به قدرت و پر ستاره بودن عصر مورینیو نبود. آتزوری با آنتونیو کنته تیمی به مراتب ساده‌تر و کم ستاره‌تر از دوران آقای خاص شناخته می‌شود و اگر مورینیو با ژولیو سزار، وسلی اسنایدر، دیگو میلیتو و مایکون موفق به فتح اروپا شد، دون آنتونیو با نفراتی کم‌آوازه‌تر همچون متئو دارمیان، استفانو سنسی، مارسلو بروزوویچ و دنیلودی آمبروزیو تاریخ‌سازی کرد! نمی‌توان تأثیر ستارگانی مانند نیکولو بارلا، روملو لوکاکو و یا لائوتارو مارتینز را نادیده گرفت ولی قهرمان و ستاره اصلی آتزوری در فصل جاری فقط سرمربی آن بوده؛ کنته با همکاری مدیران چینی در هولدینگ سونینگ، ولخرجی‌های قابل توجهی نیز داشته اما هر چه از زمان مالکیت استیون ژانگ سپری شده، خریدها به سمت بازیکنانی با قرارداد آزاد و یا کم قیمت سوق پیدا کرده؛ دانیله پادلی، متئو دارمیان و آرتورو ویدال طی ۲ فصل اخیر با قراردادهایی آزاد راهی جوزپه مه‌آتزا شده‌اند و اگر باشگاه هزینه‌ای را برای خرید الکساندر کولاروف و یا اشلی یانگ پرداخت کرده، بیشتر از مبلغ ۲ میلیون یورو نبوده.
استیون ژانگ ۲۹ ساله اولین رئیس غیر ایتالیایی و جوان‌ترین مدیری است که فاتح اسکودتو می‌شود و برای رسیدن به این مهم و با توجه به مشکلات مالی حاصل از ویروس کرونا، تمامی تیم‌های وابسته به شرکت خود در لیگ چین اعم از باشگاه جیانگسو را منحل کرد؛ ۷۰ درصد از سهام اینتر در اختیار مالکان چینی است و اگر انحلال باشگاه‌های وابسته به سونینگ در سوپر لیگ چین رخ نمی‌داد، راهی جز کم کردن بیشتر هزینه‌ها و فروش بخش عمده‌ای از سهام نراتزوری باقی نمی‌ماند. با این همه برای آنتونیو و شاگرادنش هنوز هم مخالفان و منتقدان زیادی وجود دارند؛ در بین تمامی سرمربیان سری‌آ، گفته می‌شود کنته با دستمزدی ۱۱ میلیون یورویی در صدر گران‌ترین‌ها قرار گرفته و حقوق دریافتی او از دستمزد پیرلو در یوونتوس، چان پیرو گارینی در آتالانتا، پائولو فونسکا در رم و استفانو پیولی در میلان بیشتر است.
بسیاری همچون آنتونیو کاسانو اختلاف امتیاز بین مدعیان کالچو را حاصل افت نیم فصل دوم یووه و میلان می‌دانند و بر این باورند که اگر بانوی پیر با آندره پیرلو در مسیر آزمون و خطا نبود، نتایج دیگری رقم می‌خورد؛ «تنها دلیل کسب قهرمانی برای اینتر آماده نبودن یوونتوس، میلان و سایر مدعیان است.
تیم کنته تاکتیکی جز رساندن توپ به لوکاکو و یا حمله از جناحین توسط اشرف حکیمی ندارد و آنها به ندرت مالک توپ و میدان هستند؛ همچنان معتقدم اینتری‌ها فوتبال جذابی به نمایش نمی‌گذارند و سبک بازی‌شان حداقل برای من خسته کننده است!» چه با نمایش‌های خیره کننده و چه با بردهای ۱ بر صفر و اقتصادی، افعی‌ها توانستند پس از یک‌دهه یوونتوس را کنار زده و عنوان بهترین تیم ایتالیا را به دست آورند؛ برگ برنده سری‌آ در دست اینتر است و یوونتوس راهی جز بازیابی دوباره قدرت، اتکا به استعدادهایی چون فدریکو کیزا و جنگندگی و تلاش همه تیم نخواهد داشت.
رونالدو فوق ستاره تورین است اما به تنهایی کاری از پیش نخواهد برد و بانوی پیر بهتر است به جای تکیه بر رونالدوی تنها، تیمی را حول محور او بسازد.