سام ستارزاده
در فصلی که آغاز آن باب میل فوتبالدوستان تبریزی نبود، پرشورهای شمال شرق ایران برای دومین مرتبه در تاریخشان صعود به دور حذفی لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کردند؛ آن هم با تیمی منسجمتر و یکدستتر از تراکتور نیمفصل نخست که با بازیکن-سرمربی اداره میشد. گرگهای قرمز برای ثبتشدن در تاریخ فوتبال تبریز در پنج بازی آخرشان در گروه B موفق به بسته نگاه داشتن دروازه خود شدند. با تکیه بر این آمار، ما درخشش دفاع تراکتور در لیگ قهرمانان را تحسین میکنیم اما زود است که از تکرار این نتایج در شهریورماه مطمئن شویم.
با وجود عملکرد چشمنواز شاگردان رسول خطیبی، وی در کلام خود یک اشتباه بزرگ داشت؛ اذعان به اینکه گروه B، سختترین گروه لیگ قهرمانان آسیا بوده و حتی سه تیم شایستگی صعود از این گروه را داشتند. بیشک، جدال با قهرمانان لیگ عراق و ازبکستان که در ارائه بازی فیزیکی صاحبسبک هستند، آن هم در یک تورنمنت به فشردگی آنچه سپری شد، ساده تلقی نمیشود. با این حال، الهلال و النصر که انتظار رقبای ایرانی را میکشند، هم از لحاظ عمق اسکوآد و سطح بازیکنان خارجی و هم ازحیث تنوع در حملات، بهمراتب سرتر از شارجه، پاختاکور و نیروی هوایی عراق هستند.
خطیبی را یکی از جسورترین مربیهای لیگ بیستم میدانیم اما در هر سه دیدار دور برگشت، تیم وی تنها کمی بیشتر از ۴۰ درصد مالکیت را مقابل رقیبانش در اختیار داشت. اینکه در لحظه آغاز بازی برگشت تراکتور با نیروی هوایی، چهار مهاجم تبریزیها به سمت دروازه رقیب عراقی یورش میبرند، نشان میدهد که خطیبی چندان هم بهدنبال فوتبال تدافعی و اقتصادی در گروه B نبوده؛ بلکه برنامههای هجومی وی آنگونه که مدنظرش بود، دنبال نشدند.
با توجه به تاریخ تیتیها، همین صعود از گروه بهتنهایی یک دستاورد بزرگ برای فوتبال شمال شرق ایران است اما آنچه در دور گروهی باید به کادر فنی و مدیریتی تراکتور گوشزد کرده و تبریزیها باید آن را فرا گرفته باشند، این است که تراکتور برای پیشروی در آسیا نیاز مبرم به بازیکنان باکیفیت و باتجربه نظیر مسعود شجاعی و اشکان دژاگه دارد. مهرههای بومی نظیر مهدی تیکدری، سامان نریمانجهان و پیمان بابایی، بر بار تکنیک و خلاقیت خط آتش تراکتور میافزایند اما مقابل مدافع سرسختی همچون مایکون و دروازهبان کاربلدی نظیر برد جونز ممکن است به دردسرهای زیادی بیفتند.
النصر عربستان، رقیب تراکتور در دور یکهشتم، در حالی بنا بر برخی شایعات در حال مذاکره برای پر کردن جای خالی عبدالرزاق حمدالله با سرخیو آگوئرو است که قانون ممنوعیت جذب خارجیها، حداقل تا این لحظه دست پرشورها را برای تقویت بدنه تیمی خود بسته است. تراکتور فصل گذشته از جدایی رضا اسدی و ایمان سلیمی که برای لژیونر شدن حاضر شد یک نیمفصل بدون تیم بماند، به قدر کافی ضربه دید.
حفظ مهرههایی نظیر اخباری، خانزاده، هادی محمدی و اکبر ایمانی که در پنج کلینشیت قرمزها نقش مؤثر داشتند و محمد عباسزاده که اکنون برترین گلزن تاریخ تراکتور در لیگ قهرمانان آسیا است، برای محمدرضا زنوزی و باشگاهش از نان شب واجبتر است. کنار زدن نصراویها برای تیمی که اتحاد و جنگندگی توسط خطیبی به آنان تزریق شده، دشوار هم اگر باشد، هیچگاه غیر ممکن نیست. لازمه مهم آن، فراهم آوردن ابزار مورد نیاز خطیبی است تا تیم تحت هدایت او آن گونه که وی میپسندد، هجومی با النصر و سایر رقبایش بازی کند.