تیری آنری گفته که تماشای اریک کانتونا در منچستر یونایتد باعث شد او تصمیم بگیرد مانند هموطنش باشد و روزی در لیگ برتر بدرخشد.

این مهاجم سابق آرسنال به همراه آلن شیرر، اولین نفراتی هستند که به تالار مشاهیر لیگ برتر دعوت شده‌اند. یک لیست 23نفره تشکیل شده و از هواداران خواسته شده که با رأی‌ خود مشخص کنند که شش نفر بعدی که به این تالار دعوت می‌شوند چه کسانی باشند.

آنری در این میان از کانتونا تمجید کرده و گفته او باید یکی از نفرات بعدی باشد: «او خیلی فرانسوی بود، نبود؟ یقه بالا، گل‌هایش، رفتارش، شیوه به ثمر رساندن گل‌هایش... انگار می‌گوید: بله، من گل زدم، که چی؟! برای ما در فرانسه، این آغاز همه چیز بود. نمی‌گویم که ما از لیگ برتر خبر نداشتیم، اما این بازی‌ها زیاد پوشش تلویزیونی داده نمی‌شدند. وقتی او به لیگ برتر رفت، به خود گفتیم: اوه، عجب لیگی. طرفداران. اتمسفر. کانتونا. یک فرانسوی که می‌رود و برای منچستر یونایتد بازی می‌کند و لقبش هم پادشاه است. آن وقت بود که گفتم: من هم می‌خواهم مانند او باشم.»

جیمی کاراگر هم کاملاً موافق است که کانتونا باید در تالار مشاهیر قرار بگیرد. اما او بیشتر طرفدار حضور یک هم‌تیمی سابق خودش است. این کارشناس تلویزیونی گفته استیون جرارد باید انتخاب شود، و گفته این هافبک اسطوره‌ای لیورپول بهترین بازیکن چندپسته‌ای است که در تاریخ لیگ برتر بازی کرده است: «من همیشه گفته‌ام که آنری بهترین بازیکن تاریخ لیگ برتر است، اما چیزی که می‌خواهم بگویم این است که استیون جرارد احتمالاً بهترین بازیکن چندپسته‌ای است که تاکنون در لیگ برتر به میدان رفته است. من می‌دانم که این بحث را قبلاً داشته‌ایم؛ اسکولز، جرارد، لمپارد. من می‌دانم که مردم به این لیست نگاه می‌کنند و می‌گویند که بازیکنان دیگر لیگ برتر را فتح کرده‌اند، اما این اتفاق برای استیوی نیفتاده است.

اما من دو موضوع را مطرح می‌کنم: اول اینکه هیچ بازیکنی در تاریخ لیگ، حتی تو (آنری) یا آلن شیرر نیست که بیش از استیون جرارد در تیم سال لیگ برتر از دید بازیکنان قرار گرفته باشد. این نشان می‌دهد که بازیکنانی که مقابل او بازی کرده‌اند چه نظری درباره‌اش دارند. او هشت بار از سوی بازیکنان دیگر به عنوان یکی از یازده نفر برتر سال انتخاب شده است. این نشان می‌دهد که او در لیگ برتر تا چه حد سیطره داشته است. به نظرم استیوی اگر در پست مدافع راست بازی می‌کرد هم می‌توانست مدافع راست تیم ملی باشد. او در پست‌های هافبک دفاعی و هافبک تهاجمی به میدان رفته است. او دو، سه فصل به عنوان شماره 10 پشت سر فرناندو تورس بازی کرد و دیدید در آن دو سال چه کار کرد. به نظرم او هیچ چیز از شماره 10های تاریخ لیگ برتر کم نداشت. گل‌هایی که او زد، پاس‌های گلی که داد...

او در سال 2006 در پست هافبک راست بازی کرد و عنوان بهترین بازیکن سال از دید بازیکنان را کسب کرد. فکر کنم او در پست هافبک راست 20 گل زد. او ویژگی‌های کیفی متعددی داشت و می‌توانست در سرتاسر زمین بازی کند. به این دو دلیل، رأی من به او است.»