راج چوهان

 

 اینترمیلان به 11 سال انتظار برای قهرمانی در سری A پایان داد و روملو لوکاکو یکی از ارکان اصلی این موفقیت بود. در تابستان دو سال قبل که این بلژیکی با 74 میلیون پوند از منچستریونایتد به اینتر رفت، با وظیفه سنگینی روبه‌رو بود و باید جای خالی مائورو ایکاردی را پر می‌کرد. دوران این آرژانتینی در اینتر اگرچه با حاشیه‌های بیرون زمین زیادی همراه بود، در زمین اما او یکی از بازیکنان قابل اعتماد تیم بود که در 169 حضور در ترکیب اصلی 111 گل زد.

لوکاکو برای یونایتد 42 گل در 96 بازی زد اما روند نزولی داشت، 26درصد گل‌هایش در دو ماه اول حضورش در این تیم بود و به خاطر کم کاری، اشتباهات و فرصت‌سوزی مورد انتقاد زیادی قرار گرفت. اما این بازیکن 27ساله آماده مبارزه بود و حتی از آمار ایکاردی عبور کرد تا به دوران 9ساله قهرمانی یوونتوس در ایتالیا پایان دهد. اینتر در فصل 2019-2018 با یووه 21 امتیاز فاصله داشت اما آمدن لوکاکو و آنتونیو کونته، کورس رقابت را در فصل گذشته داغ کرد و تیم با یک امتیاز اختلاف نسبت به یووه نایب قهرمان شد. اما چه تحولی در لوکاکو رخ داد؟

 

همکاری مؤثر با مارتینس

در اورتون و منچستریونایتد، لوکاکو بیشتر به عنوان تنها مهاجم بازی می‌کرد. پیشرفت بازی او تنها به خاطر سیستم 2-5-3 نبود که توانایی او را به بالاترین نقطه می‌رساند، بلکه بازی‌اش حالا چنان پالایش شده که بهترین بازی را از زوج خط حمله، لوتارو مارتینس می‌گیرد. این دو بازی یکدیگر را تکمیل می‌کنند، وقتی مارتینس عقب می‌آید تا فرصت ایجاد کند، لوکاکو خودش را به دروازه رقبا نزدیک می‌کند و وقتی لوکاکو با قدرت بدنی‌اش مدافعان را عقب نگه می‌دارد، مارتینس از فرصت به دست آمده بهره می‌گیرد. هر دو می‌توانند سازنده یا زننده گل باشند که دفاع در برابرشان بسیار سخت است. در 64 حضور در ترکیب اصلی، این دو 18 پاس گل به هم داده‌اند و روی هم 87 گل زده‌اند.

 

پیشرفت در بازی ترکیبی

قدرت بدنی لوکاکو همواره یکی از نقاط قوت بازی او بوده اما این را با افزایش خلاقیت در یک سوم دفاعی حریف ترکیب کرده است. پاس او برای گل اول مارتینس در دربی اسفند گذشته برابر میلان که اینتر 3 بر صفر برنده شد، پیشرفت کلی بازی او را ثابت کرد. لوکاکو یکی از حرکات آشنای خود در بال راست را انجام داد و کاپیتان میلان، آلسیو رومانیولی در برابر سرعتش کم آورد، در نهایت سانتر عالی او با ضربه سر مهاجم آرژانتینی گل شد. لوکاکو با 10 پاس گل در لیگ ایتالیا پیشتاز است و از لحاظ فضاسازی، ایجاد موقعیت گلزنی‌ (دادن پاس‌هایی که انتظار می‌رفت به گل منجر شود) و مسافت حمل توپ در بالاترین سطح چهار فصل اخیر قرار گرفت. مشابهت‌هایی با کریم بنزما در سبک بازی لوکاکو دیده می‌شود؛ حالا در بازی ترکیبی راحت است، از عقب‌تر توپ را حمل می‌کند ضمن اینکه تحرک و قدرت بدنی باعث می‌شود کارش به ثمر برسد. گل او در پیروزی 2 بر یک 18 فروردین مقابل ساسولو همه این ویژگی‌ها را داشت، روی خط وسط زمین با سینه توپ را به مارتینس داد و با سرعت خیره‌کننده خود را به محوطه جریمه رساند تا سانتر اشلی‌یانگ را گل کند.

 

رژیم غذایی و ضدحمله

وقتی لوکاکو به اینتر آمد، مسئول تغذیه باشگاه برای او رژیم برسائولا، پر از گوشت سفید و سبزیجات، در نظر گرفت و نتیجه داد به نحوی که در ضدحملات، خطوط دفاعی رقبا را بیچاره می‌کرد. در برد 3 بر یک بهمن ماه مقابل لاتزیو، لوکاکو توپ را در نیمه خودی گرفت و با عبور سریع از مارکو پارولو، به مارتینس پاس گل داد. اینتر با هفت گل روی ضدحملات در لیگ ایتالیا پیشتاز است و نقش لوکاکو انکارناشدنی است.

 

خودنمایی در بازی‌های بزرگ

عملکرد لوکاکو در انگلیس در بازی‌های بزرگ مورد انتقاد بود و او در 16 حضور در ترکیب اصلی برابر پنج تیم بزرگ دیگر جزیره تنها یک گل و چهار پاس گل داشت. در فصل اولش در اینتر هم همینطور بود، در بازی تعیین‌کننده مرحله گروهی لیگ قهرمانان برابر بارسلونا و در فینال لیگ اروپا برابر سویا فرصت‌های خوبی را از دست داد. اما در 10 بازی برابر شش رقیب اصلی‌شان در این فصل (میلان، آتالانتا، یوونتوس، ناپولی، لاتزیو و رم) روی 8 گل نقش مستقیم داشته.

لوکاکو استراتژی‌های انگیزشی کونته را در بهبود بازی‌اش بسیار مهم توصیف کرده و شکی نیست کونته در پیشرفت همه جانبه لوکاکو و اینتر مؤثر بوده. او در فصل 2010-2009 قهرمان لیگ بلژیک شده بود و این اسکودتو به بی‌جامی او هم مثل اینتر بعد از 11 سال پایان داد. باشگاه و بازیکن کاملاً به هم می‌آیند.

منبع: BBC