دیروز در ایران روز مهندس بود. روزی که در فوتبال هم همیشه به طنز مورد استفاده کاربران فضای مجازی قرار می‌گیرد و به کنایه در صفحه‌های‌شان می‌نویسند: «روز مهندس را به فلان مدیر که دارد لیگ را مهندسی می‌کند تا بهمان تیم قهرمان شود تبریک می‌گویم» اما جدای از این شوخی‌ها و کنایه‌ها، در فوتبال هم به بازیکنانی که قدرت پاس‌دهی خوبی دارند و موقعیت‌های تیم‌شان را می‌سازند، لقب مهندس می‌دهند. آنها مهندسین واقعی دنیای فوتبالند. روز گذشته سایت فوتبال 360 مطلب جالبی درباره 3 مهندس برتر نیم‌فصل اول لیگ بیستم منتشر کرد که از نظر می‌گذرانید:

شاید بهترین فاکتور برای اینکه مشخص شود کدام بازیکن بیش از همه در موقعیت ساختن برای تیمش موفق بوده، پاس کلیدی است. پاس‌هایی ارزشمند که بازیکن هم‌تیمی را در موقعیت گل قرار می‌دهد. البته اینکه سرنوشت این پاس، به گل منجر شود یا به جایی خارج از دروازه راه پیدا کند به تخصص و مهارت آن بازیکن صاحب توپ ارتباط دارد و چیزی از ارزش پاس خوب و موقعیت‌ساز کم نمی‌کند.

یکی از دلایل موفقیت مجتبی حسینی در نیم‌فصل اول حضور همین مهندسان است. عباس بوعذار با میانگین 1/3 پاس کلیدی در هر بازی بهترین بازیساز تیمش و همچنین لیگ برتر است. بازیکن فصل گذشته فولاد که این فصل به نفت مسجدسلیمان پیوست و با 3 پاس گل یکی از بهترین پاسورهای لیگ هم هست. نکته جالب در مورد بوعذار این است که او در بیشتر بازی‌ها یعنی در 8 بازی به عنوان بازیکن تعویضی به میدان آمده و توانسته این رکورد را به نام خودش ثبت کند. برای مثال او در بازی با سپاهان در یک نیمه بازی یک پاس گل داد و در بازی با ماشین‌سازی دقیقه 75 به میدان آمد و زمینه‌ساز تک گل سه امتیازی برای تیمش شد. البته اگر مهاجمان نفت عملکرد بهتری داشتند او شاید با این تعداد پاس کلیدی می‌توانست رکورد بهتری را در پاس گل به نام خودش ثبت کند. ساسان حسینی بهترین گلزن مسجدسلیمانی‌ها 5 گل خود را از 40 شوت به ثمر رسانده که نشان می‌دهد او چه تعداد موقعیت را به راحتی از دست داده است. موقعیت‌هایی که بوعذار نقش زیادی در ساختن آنها داشته است. حدس زدن نفر دوم این لیست کار چندان سختی نیست. سروش رفیعی که این فصل با پیراهن سپاهان هنرنمایی می‌کند. تیمی که این فصل بازیساز کم ندارد و در میان همه آنها سروش رفیعی توانسته با میانگین 1/2 پاس کلیدی در هر بازی بهترین بازیساز تیمش باشد.