سام ستارزاده

 

بسیاری از ما که خارج از خوزستان زندگی می‌کنیم، هر از گاهی با تماشای هشتگ‌های #اهواز_هوا_ندارد و تصاویر خیابان‌های به‌گل نشسته شهرهای مختلف آن به یاد این استان می‌افتیم؛ بدون توجه به توانایی شگرف مردم این ناحیه در مقاومت و ایستادگی مقابل دشواری‌ها و مشکلات اما آبادانی‌های لیگ بیستم، این ویژگی‌ها را برای جامعه فوتبال به‌زیبایی تمام به تصویر کشیدند. صنعت نفت آبادان تیمی بود که تا سال گذشته با فراز کمالوند، پائولو سرجیو، دراگان اسکوچیچ و اتکا به آکادمی پویای خود، سال ‌به ‌سال جایگاه خود در جدول لیگ را ارتقا می‌داد اما زمانی که مالک باشگاه هدف شماره یک تحریم‌های ظالمانه آمریکا باشد، تداوم این پیشرفت مانند یک صخره‌نوردی طولانی طاقت‌فرسا است؛ مانند مأموریتی که برای انجام موفقیت‌آمیزش، اجرای آن باید به فردی از جنس خوزستان سپرده ‌شود.

سیدسیروس پورموسوی یکی از آخرین سرمربی‌هایی بود که تیمش در فصل جدید مسابقات مشخص شد. پیش از قدم گذاشتن به آبادان، وی هر آنچه در توان داشت را برای تیم جوانان گذاشت؛ و هنگامی که بی‌مهری‌ها و بی‌حمایتی‌ها را علیه خود دید، در کمال احترام از سمتش استعفا داد اما در سمت جدیدش نیز کاستی‌ها کم‌شمار نبودند؛ با این تفاوت که خود پورموسوی از آنها آگاه بود.

در آبادان، پورموسوی تنها کمتر از دو ماه زمان داشت برای بستن تیمی که ماشین گلزنی‌اش (عیسی آل‌کثیر) را به پرسپولیس، بهترین پاسور لیگ نوزدهم (میلاد جهانی) را به ذوب‌آهن و سنگربان مستعدش (محمد دریس) را به پیکان بخشیده بود و ستون خط میانی‌اش، مسلم مجدمی نیز به پورتیموننسه پرتغال پیوسته بود تا شاگرد سرمربی پرتغالی‌‌ای شود که سابقاً او را به تیم بزرگسالان صنعت نفت معرفی کرده ‌بود. از طرفی، برزیل وطنی در پرداخت مطالبات سه بازیکن خارجی پیشینش به مشکل خورده بود و از این رو، لیگ بیستم را با پنجره بسته آغاز کرد اما بردهای نفت سیدسیروس از همان بازی اول مقابل پیکان آغاز شد؛ با تیمی نصفه‌ونیمه و همان پنجره بسته.

سرمربی نفتی‌ها در هفته‌های سپری‌شده مسابقات، از تجربه کار با جوانان برتر کشور به‌خوبی استفاده کرد و پدیده‌های جوان را به ‌نوبت از دل برزیل وطنی بیرون کشید. احمد شریعت‌زاده، بال تکنیکی 18ساله، تبدیل به تعویض طلایی تیم پورموسوی شد. محمدحسین زواری با تنها 20 سال سن جای مسلم مجدمی را در میانه میدان به‌خوبی پر می‌کند. رقیب او برای رسیدن به ترکیب آغازگر نیز محمدحسین غبیشاوی 21 ساله است.

همانند دوران حضورش در فولاد، پارس جم و تیم جوانان، پورموسوی به ‌جای بهانه‌جویی و سنگرگیری پشت موانع و ناهمواری‌ها، پذیرش و مقابله شجاعانه با آنها را برگزید. او هم در کارنامه‌اش ناکامی‌هایی را تجربه کرده؛ ولی در شهرستان فوتبال‌خیز آبادان، همین ویژگی راز موفقیت وی بوده. برخلاف اغلب مربیان فعال فوتبال باشگاهی کشور، پورموسوی سابقه بازیگری در فوتبال حرفه‌ای را ندارد اما رفتار حرفه‌ای و متانتش در کنار زمین که شاید مقابل دوربین‌ها و میکروفون‌ها کمتر به‌چشم بیاید، درس عبرتی است برای بسیاری از همتایان خود در فوتبال ایران.