بعد از گسترش قابل توجه شرط‌‌بندی در فوتبال ایران و دستگیری ده‌ها نفر از گردانندگان باندهای فساد در لیگ‌های فوتبال به ویژه در دسته‌های پایین‌تر، حالا این آفت و معضل به لیگ والیبال هم سرایت کرده است و سوداگران این بار این رشته را محل خوبی برای کسب و کار شرط‌‌بندی خود دیده‌اند و به دنبال کسب درآمد از این راه هستند.

یکی از نکات قابل توجه در این دوره از مسابقات والیبال لیگ دسته اول باشگاه‌های کشور که با حاشیه‌های زیادی هم همراه بوده، بحث شرط‌بندی است که باعث شده خیلی از بازیکنان وسوسه شوند و به خاطر دریافت پول‌های هنگفت، در تیم خود ضعیف ظاهر شوند. اتفاقی که بلای جان خیلی از تیم‌ها شده است. هرچند شرط‌بندی در رشته‌های دیگر ورزشی هم وجود دارد اما فعلاً اخبار مربوط به فعالیت شرط‌بندان در والیبال مورد توجه است. مسأله شرط‌‌بندی ابتدا از سوی مربیان و بازیکنان تیم‌ها مورد اشاره قرار گرفت و سپس واکنش مسئولان اجرایی والیبال را هم به دنبال داشت.

حامد صمدی سرمربی تیم اشتادسازه مشهد در این خصوص می‌گوید: «متأسفانه در لیگ دسته یک والیبال و همچنین لیگ برتر با معضل شرط‌بندی مواجه هستیم که خیلی به تیم‌ها ضرر رسانده است. صددرصد مطمئن هستیم که چنین معضلی وجود دارد اما نمی‌توان جلوی این موضوع را گرفت. برخی اتفاقات در مسابقات می‌افتد که خیلی مشکوک است. حتی از قبل نتایج هم مشخص می‌شود. روندی شکل گرفته که بازیکنان ضعیف‌تر بازی می‌کنند و ضریب اشتباهات بالاتر می‌رود. البته در لیگ دسته یک قراردادها کمتر است و با توجه به پیشنهادهای وسوسه‌انگیز مالی، برخی بازیکنان هم به این سمت می‌روند.»

 علی نقدی سرمربی تیم والیبال فولاد نیشابور هم در این خصوص گفته بود: «بدون تعارف زدوبند و شرط‌بندی در لیگ دسته یک زیاد است. بازیکنان ما می‌گویند خیلی با ما تماس می‌گیرند و پیشنهاد می‌دهند.»

 

مستندی وجود ندارد

ادعای مربیان تیم‌های والیبال در خصوص وجود شرط‌‌بندی و فساد در مسابقات این رشته، در نهایت واکنش مسئولین امر را به دنبال داشت. واکنشی که البته چندان همسو با اظهارات مربیان نبود. میلاد تقوی دبیر فدراسیون والیبال هفته گذشته در پاسخ به شایعات مربوط به گسترش شرط‌‌بندی در مسابقات لیگ والیبال گفته بود: «چند باری به صورت شفاف و مشخص موضع خود را اعلام کرده‌ایم. تاکنون هیچ مستند قانونی به فدراسیون درباره شرط‌‌بندی ارائه نشده است. این صحبت‌ها در هاله‌ای از ابهام است. همه قوانین و بخش نامه‌هایی که از سوی فدراسیون ابلاغ شده، با نگاه پیشگیرانه نسبت به این موضوع بوده است. تمامی عوامل برگزاری مسابقات موظفند با حساسیت ویژه بازی‌ها را برگزار کنند. فدراسیون والیبال تا پایان بررسی‌ها عکس‌العمل جدیدی به این شایعات نخواهد داشت.»

حجم اخبار موجود در این حوزه اما کار را به جایی رساند که محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال هم وادار به موضع‌گیری شد. موضعی که البته چندان تفاوتی با اظهارات دبیر فدراسیون نداشت: «اگر در یک رشته ورزشی شرط‌بندی وجود داشته باشد، همه موظف هستند با آن مقابله کنند. اگر کسی یا تیمی در والیبال وارد شرط‌بندی شود، برخوردهای لازم را با این پدیده شوم انجام خواهیم داد اما اگر افرادی که در والیبال حضور ندارند و مربی و بازیکن و مدیر باشگاه والیبال هم نیستند اما اقدام به شرط‌بندی می‌کنند، نهادهای دیگر باید به آن بپردازند. اگر شرط‌بندی و قمار در داخل لیگ رخ دهد شدیداً با آن برخورد می‌کنیم اما اگر فقط صحبت از شرط‌بندی شود و هیچ سندی هم ارائه نشود، نمی‌شود وجود شرط‌بندی را در لیگ تأیید کرد.»

 

پلیس فتا وارد می‌شود

مسأله شرط‌‌بندی در والیبال اما به انتقاد مربیان و اظهارات فدراسیون‌نشینان محدود نشد و گستردگی موضوع، پای پلیس فتا را هم به داستان باز کرد. سرهنگ رامین پاشایی، در ارتباط با پدیده شوم شرط‌‌بندی در فوتبال کشور به برنامه «جام جهانی» رادیو ورزش گفته بود: «لیگ برترمان تقریباً پاک‌تر از بقیه لیگ‌ها است. شرط‌‌بندی و قمار یک پدیده پیچیده است. ممکن است در یک بازی این پدیده اتفاق بیفتد و هیچ کس هم متوجه نشود؛ یعنی بازیکن یا مربی تبانی را انجام دهد و کسی از آن مطلع نشود. متأسفانه در کشور ما پدیده شوم شرط‌‌بندی و قمار در بازی‌ها وجود دارد؛ فقط بازی فوتبال هم نیست، ما در لیگ‌های دیگرمان همچون والیبال و بسکتبال مواردی داشته‌ایم و متخلفین را هم به مراجع قضایی معرفی کرده‌ایم. وظیفه پلیس فتا مشخص است و ما رصد می‌کنیم اما این امر وظیفه وزارت ورزش، سازمان لیگ و مسئولین حراست است و حتماً باید نظارت داشته باشند. ما گزارش‌هایی را از سوی مربیان دریافت می‌کنیم. بعضاً مصاحبه‌ای را از یک مربی می‌بینیم که اعلام می‌کند به این بازی مشکوک هستم.» معاون اجتماعی پلیس فتا تأکید کرد: «برای مبارزه با چنین پدیده‌ای در گام نخست باشگاه‌ها باید نظارت کافی داشته باشند و بازیکنان را توجیه کنند.»

 

ریشه چنین فسادی در کجاست؟

قطعاً آرزوی تمام اهالی ورزش در رشته‌های گوناگون، ریشه‌کن شدن فساد به شکل‌های مختلف از ساحت ورزش است و شرط‌‌بندی هم بی‌تردید یکی از فسادهایی است که هر ورزشی را به نابودی و تباهی می‌کشد. با این حال راه جلوگیری از بروز چنین مسائلی را می‌توان تأمین کردن مربیان و ورزشکاران از لحاظ مالی و همچنین تقویت نظارت و رصد مسابقات دانست. ورزشکاری که تن به شرط‌‌بندی می‌دهد، قطعاً از لحاظ مالی در تنگنا است و اگر از آن جهت تأمین باشد، هرگز دست به این امر غیرقانونی و غیراخلاقی نمی‌زند. پس اگر بتوان سهم بیشتری از سرمایه ورزش را به تیم‌ها و ورزشکارانی اختصاص داد که از لحاظ مالی ضعیف‌تر هستند و قراردادهای کم مایه‌ای دارند- مسأله‌ای که در دسته‌های پایین‌تر هر لیگی از جمله والیبال یا فوتبال هم به وفور یافت می‌شود- بدون هیچ تردیدی بخش اعظمی از این فساد از بین می‌رود. همچنین پوشش و توجه بیشتر رسانه‌ها به مسابقات دسته‌های پایین‌تر و افزایش نظارت‌های سازمانی و انضباطی، امکان بروز پدیده شوم شرط‌‌بندی را به حداقل ممکن خواهد رساند.

(این گزارش پیش‌تر در خبرآنلاین منتشر شده بود)