سوژه

احسان محمدی     

 

تکه پاره کردن مهدی شیری البته که برای برخی هواداران لذت دارد. او بعد از آن هند عجیب در دیدار فینال لیگ قهرمانان آسیا که رویای قرمزپوشان را رسماً بر باد داد به یک بازیکن مغضوب تبدیل شد. او هنوز در مورد آن لحظه عجیب توضیح نداده است. از لحاظ فنی می‌شود به دادش رسید و گفت او در آن موقعیت نباید با جونیور مهاجمی که 20 سانتیمتر بلندقدتر بود تنها می‌ماند و آنجا درست جای شجاع خلیل‌زاده بود که ترجیح داد باشگاه را در مهم‌ترین بازی چند سال اخیرش تنها بگذارد. اما از مهدی شیری چه توقعی دارید؟

او قبل از این هم هرگز بازیکن ممتازی نبود. یک بازیکن کاملاً معمولی و خوش‌اقبال که در کنار یک مجموعه منظم قرار گرفته بود که ضعفش در دفاع و حمله را پوشش می‌دادند. او اصلاً افت نکرده است، همان است که بود. ناتوان در رد کردن بازیکن مقابل، ضعیف در سانتر کردن و فاقد هوش ویژه برای تغییر دادن جهت بازی. او ممکن است در یک تیم دیگر لیگ برتر خوش و خرم بازی کند، حقوقش را بگیرد و هرگز حتی دیده و نقد نشود اما قصه پرسپولیس و استقلال فرق دارد. آنها که علیرضا محمد، بابک حاتمی، حمید علی‌عسگری، امیرحسین فشنگچی، یونس باهنر، رضا نورمحمدی و یکی دو جین بازیکن در این اندازه‌ها را دیده‌اند می‌دانند که گاهی از این اتفاقات پیش می‌آید. حتی تیم‌های بزرگ دنیا هم ممکن است خریدهای ناموفق داشته باشند یا بازیکنانی را به خدمت بگیرند که در باشگاه قبلی و بعدی بدرخشند اما در این تیم به چشم نیایند. آث‌ میلان ایتالیا در یک دهه اخیر نمونه خوبی برای این مثال است اما آیا شکست پرسپولیس مقابل آلومینیوم اراک محصول نمایش ضعیف مهدی شیری بود؟

این حرف بی‌انصافی است. مهدی شیری همان است که بود. او مهدی مهدوی‌کیا پرسپولیس نیست، حتی با رامین رضاییان و صادق محرمی و حسین ماهینی هم قابل مقایسه نیست اما دیگر بازیکنان مگر چه هنری نشان دادند؟ سعید آقایی که با یک قرارداد گران به پرسپولیس پیوست جز توی سر توپ زدن و ارسال سانترهای بی‌ثمر چه گلی به سر تیم زده است؟ یا حتی مهدی عبدی که به واسطه دو گل به استقلال و فولاد تا سر حد فرشاد پیوس ستایش شد چرا این همه با بی‌مسئولیتی به توپ ضربه می‌زند؟

نقطه عطف شکست پرسپولیس نه چند سانتر و نفوذ بد مهدی شیری که فرصت طلایی‌ای بود که مهدی عبدی بعد از گل اول بازی از درون شش قدم هدر داد. کاری که مقابل سایپا، صنعت نفت، نفت مسجدسلیمان و... حتی استقلال انجام داد. اینکه مهاجم قرار نیست همه توپ‌ها را گل کند یک داستان است و هدر دادن موقعیت‌های کلیدی داستان دیگر. مهدی عبدی دقیقاً برای یک کار درون زمین قرار دارد. توپ را توی دروازه بزند! همین. کافی بود پاس احسان پهلوان را گل کند، آنوقت برگرداندن نتیجه 2-صفر برای شاگردان سختکوش خطیبی دشوار می‌شد اما نزد تا حالا همه مهدی شیری را به مسلخ ببرند. پرسپولیس با این نمایش‌ها اگر بتواند سهمیه آسیا را به دست بیاورد هنر کرده است، مگر اینکه نیم فصل و نقل و انتقالات به داد این تیم برسد و یک بازیکن خلاق پشت هجده قدم پیدا کند. در غیر این صورت حتی اگر آرمان رمضانی، مهدی مهدی‌خانی، مهدی عبدی و حتی سیدجلال حسینی و حامد لک هم به خط حمله اضافه شوند دردی دوا نمی‌شود.

فارغ از عملکرد مهدی شیری، باید به رسول خطیبی و بازیکنان آلومینیوم برای نمایش جسورانه‌شان تبریک گفت. بازیکنانی که شاید کسی آنها را در خیابان نشناسد اما نایب قهرمان آسیا را شکست دادند، حق دارند از این پیروزی لذت ببرند.