سام ستارزاده

 

بازگشت شیخ دیاباته بی‌شک خوشایندترین خبری بود که در یک ماهی که گذشت به هواداران استقلال داده‌شد؛ مهاجمی که در حضور کوتاهش مقابل آلومینیوم و پرسپولیس و سپس، هنرنمایی نود دقیقه‌ای‌اش در دره گرگ‌ها، حرکاتی را ثبت کرد که یک پله بالاتر از سطح مهاجمین لیگ بیستم و در قواره یک مدافع تمام‌عیار عنوان آقای‌گلی بود اما برای احیای خط آتش آبی‌ها، تغییری که محمود فکری در آرایش تیمش صورت داد، به‌مراتب از داشتن الماس سیاهی نظیر شیخ دیاباته اثربخش‌تر 

بود.

تغییر سیستم از 2-۴-4 به‌جای مانده از دوران فرهاد مجیدی و مجید نامجومطلق و البته، به‌کارگیری تکنیک ناب مهدی قایدی در کناره زمین، کاراترین راه‌حل برای استفاده همزمان از هر سه ضلع مثلث CAM پس از رهایی ضلع مالیایی آن از مصدومیت بود؛ آرایشی که حتی در صورت مصدومیت یکی از سه مهاجم اصلی، با جایگزین‌هایی نظیر وریا غفوری و سبحان خاقانی همچنان زهردار ظاهر می‌شود.

آمار به درستی تصمیم بزرگ آرپی‌جی‌زن سابق آبی‌ها گواه می‌دهند. استقلال فکری در هر چهار بازی اخیر خود که سه‌تای آنها مقابل مدعیان قهرمانی (و یا حداقل کسب سهمیه) برگزار شد، حداقل دو گل به‌ثمر رساند. در مجموع، ۹ گل، یعنی بیشتر از تعداد گل‌هایی که در ۷ بازی ابتدایی‌اش زده. ارزشمندتر از این اعداد اما، افزایش چشمگیر تنوع در سبک حملات تیم است.

 استقلالی که پیش‌تر به ارسال از جناحین و بازی مستقیم بیش از هر تاکتیکی تکیه داشت، حال روی زمین بازی می‌کند، با کارهای ترکیبی بهترین خطوط دفاع لیگ را می‌شکافد و از خلاقیت سه مهاجم طراز اولش بالاترین بهره را می‌برد.

تیمی که محمود فکری ساخته، تا همینجای لیگ بیستم، از حیث خلق موقعیت و میانگین شوت در هر بازی، یکی از برترین‌هاست. به‌استثنای شهرآورد 94، در سه دیدار دیگر از چهار دیدار ممکن، امید گلزنی استقلال عددی بالای 1. 4 بوده، که فراتر از استانداردهای مسابقات کم‌گل کشورمان است. در مسیر پیشرفت و تعالی فنی استقلال، این گام، گام مهمی بود که باید با این صلابت برداشته می‌شد. 

حال، چالش بعدی پیش روی فکری و دستیارانش است؛ تحلیل قوای بدنی بازیکنان، اتفاقی که از دقیقه 70 به بعد در تبریز، در ساق‌های پسران آبی دیده شد. با حل این چالش، استقلال می‌تواند بخت نسبتاً بالایی برای پیمودن سرافرازانه کوران مسابقات در نیم‌فصل دوم داشته‌باشد.