دوشنبه، 22/10/1399، بازی معوقه هفته هشتم لیگ بیستم، ورزشگاه آزادی تهران، ساعت: 16:15، تماشاگر: بدون تماشاگر

 

استقلال: 2

گل‌ها: ارسلان مطهری (2)، مهدی قایدی (2+90)

پرسپولیس: 2

مهدی عبدی (50)، وحید امیری (66)

داور: رضا کرمانشاهی

کمک‌ها: آرمان اسعدی، تورج عیوض‌محمدی

اخطار: محمود فکری (سرمربی)، احمد موسوی، عارف غلامی (استقلال)، سیامک نعمتی (پرسپولیس)

بازیکن برتر: مهدی عبدی (پرسپولیس)

استقلال: رشید مظاهری، محمدحسین مرادمند، عارف غلامی، محمد نادری (66- محمد دانشگر)، احمد موسوی (46- شیخ دیاباته)، مهدی مهدی‌پور (80- فرشید اسماعیلی)، مسعود ریگی، آرش رضاوند (88- داریوش شجاعیان)، وریا غفوری، مهدی قایدی، ارسلان مطهری

سرمربی: محمود فکری

پرسپولیس: حامد لک، سیدجلال حسینی، محمد‌حسین کنعانی‌زادگان، سعید آقایی، سیامک نعمتی، احمد نوراللهی، کمال‌ کامیابی‌نیا، میلاد سرلک، احسان پهلوان، وحید امیری، مهدی عبدی (87- آرمان رمضانی)

سرمربی: یحیی گل‌محمدی

 

خیابان‌های خلوت منتهی به در غربی ورزشگاه آزادی هیچ نشانه‌ای از برگزاری یک شهرآورد بزرگ را در ذهن متبادر نمی‌کرد. اگر نمی‌دانستی قرار است بازی طبق برنامه برگزار شود تصور می‌کرد مسیر را اشتباه آمدی! اما برگزاری این بازی در چنین حال و هوایی واقعیت داشت و استقلال و پرسپولیس قرار بود مانند دربی 93 بدون حضور هواداران خود رخ در رخ هم قرار بگیرند. در مدخل ورودی ورزشگاه نیز مانند قبل شاهد تجمع خودروها نبودیم و در کمترین زمان ممکن کارت‌های اندک خبرنگاران و عکاسانی که برای این بازی مجوز داشتند بررسی و به آنها اجازه ورود داده می‌شد. داخل ورزشگاه نیز سوت‌وکورتر از بیرون بود. تعداد اندکی از مأموران در فاصله‌های زیاد ایستاده بودند و در حال گفت‌و‌گو با هم بودند. این حال و هوا هیچ شباهتی به روزهایی نداشت که تماشاگران به ورزشگاه می‌رفتند. حتی برای خبرنگاران و عکاسان محدودیت‌های بسیاری درنظر گرفته شده بود تا حضور آنها نیز در حداقل ممکن انجام شود.

45 دقیقه قبل از اینکه بازی شروع شود مهدی عبدیان، عضو هیأت‌مدیره باشگاه استقلال با حرف‌هایش توجه برخی خبرنگاران را به سوی خود جلب کرد. او وقتی اصحاب‌رسانه را در مقابل خود دید از برد قطعی تیمش گفت تا اولین جرقه‌های کری‌خوانی را برای این بازی روشن کند. با این حال بیشتر حواس‌ها به سمت تمرین دو تیم بود که در فاصله کم در حال گرم کردن بودند. آبی‌ها درست در همان سمتی خود را گرم کردند که بازی را در نیمه اول شروع کردند و سرخ‌ها نیز در همان سمتی که در نیمه اول به میدان رفت. شاید اگر تماشاگران در ورزشگاه حضور داشتند استقلالی‌ها برای گرم کردن به سمت شمالی زمین و سرخ‌ها به سمت جنوبی نمی‌رفتند تا از حاشیه‌های احتمالی در امان بمانند.

گل ارسلان مطهری در دقیقه 2 به‌حدی سریع به دست آمد که برخی خبرنگاران حاضر در جایگاه به‌دنبال دقیقه‌ای می‌گشتند که گل آبی‌ها رقم خورده است. یکی می‌گفت دقیقه یک، یکی می‌گفت 30 ثانیه، اما در نهایت مشخص شد گل حوالی دقیقه 2 به سود استقلال خلق شده است. سرعت باز شدن دروازه پرسپولیس به‌حدی سریع بود که برخی تصور می‌کردند شاید رکورد گلزنی علی سامره در دربی‌ها شکسته است اما اینطور نبود و شاید مطهری از لحاظ سرعت باز کردن دروازه حریف در دربی نفر دوم این فهرست باشد. به هر حال گل استقلال نگاه‌ها را متوجه خط دفاع پرسپولیس کرد و این سؤال را پدید آورد که چه کسی در آن دقیقه تعلل کرد تا دروازه سرخ‌ها در زمان اندکی باز شود که در تصاویر آهسته مشخص شد کامیابی‌نیا بر سر دفع توپ تعلل کرده است؛ گلی که سرخ‌ها اگر هم می‌خواستند رو به بازی دفاعی بیاورند، دیگر به بازی دفاعی فکر نکنند و برای باز کردن دروازه استقلال جلو بکشند.

دقیقه 15 یکی از همین موقعیت‌های مناسب نصیب پرسپولیس شد اما همکاری عبدی و پهلوان به نتیجه‌ای منجر نشد. دقیقه 18 نیز در حالی که استقلال با نفوذ وریا صاحب موقعیتی مناسب شده بود این توپ لو رفت تا عبدی بار دیگر با ضربه سر دروازه استقلال را بشدت تهدید کند.

جناج چپ استقلال؛ نقطه‌ای که محمد نادری حضور داشت بارها آماج حملات پرسپولیس در نیمه اول بود. محمد نادری که بعد از هفته‌ها مجوز بازی به دست آورده بود نه در کارهای هجومی توفیق داشت و نه در کارهای دفاعی. سرخ‌ها نیز این حفره را به‌سرعت پیدا کردند و غالب حملات خود را از سمت راست خود و جناح چپ استقلال طراحی کردند.

 به‌واقع سرخ‌ها بعد از پذیرفتن گل با ریتم و آهنگ بهتری توپ را به گردش درآوردند و بارها دروازه استقلال را تهدید کردند. شاگردان گل‌محمدی حتی تا آخرین دقایق نیمه اول نیز دست از حمله برنداشتند اما در نهایت آبی‌ها بودند که از گل خود محافظت کردند و برنده به رختکن رفتند؛ گلی که روی حواس‌پرتی مدافعان پرسپولیس و تیزهوشی محض ارسلان مطهری به ثمر رسید.

حضور شیخ دیاباته به‌جای احمد موسوی اندیشه‌های هجومی محمود فکری در نیمه دوم را به رخ می‌کشید. شاید سرمربی استقلال هم در فکر این بود گل دوم را هم به‌سرعت گل اول به ثمر برساند و بعد در لاک دفاعی فرو برود! اما گل عبدی در دقیقه 50 که روی تعلل مدافعان استقلال به ثمر رسید معادلات سرمربی استقلال را تا حد زیادی به‌هم ریخت. مهدی عبدی روی یک موقعیت نه‌چندان ایده‌آل عارف غلامی را از جریان بازی محو کرد و با بغل پا توپ را به تور دروازه استقلال دوخت تا بازی به تساوی کشیده شود. عارف غلامی روی یک صحنه دیگر مهدی عبدی که در حال تک‌به‌تک شدن بود را سرنگون کرد که نیمکت‌نشین‌های پرسپولیس اعتقاد به اخراج داشتند اما داور با کارت زرد غلامی را جریمه کرد تا این موقعیت طلایی برای پرسپولیس از دست برود و استقلال در این صحنه با خوش‌اقبالی مواجه شود.

 پرسپولیس که از حمله دست‌بردار نبود و اشتباه‌های تاکتیکی استقلال را هم به‌خوبی می‌دید باز هم به سمت دروازه استقلال یورش برد تا شاید گل دیگری را هم وارد دروازه استقلال کند. دقیقه 61 مهدی عبدی که تلاش بسیاری برای تیمش داشت و بارها خط دفاع استقلال را آزار داد با دریبل‌های ریز مدافعان استقلال را از جریان بازی خارج و توپ را در فضایی ایده‌آل برای نوراللهی مهیا کرد اما این بازیکن نتوانست از این فرصت عالی استفاده کند چراکه ریگی ضربه او را از روی خط دروازه بیرون کشید. این اما پایان ماجراهای تمام‌نشدنی حملات پرسپولیس نبود. دقیقه 66 سعید آقایی از سمت راست استقلال نفوذ و توپ را بین مدافعان استقلال ارسال کرد که وحید امیری با ضربه‌ای دقیق و دیدی عالی توپ را از کنار دستان مظاهری وارد دروازه استقلال کرد تا سرخ‌ها بازی باخته را به برد تبدیل کنند. دقایقی قبل از این گل فکری، دانشگر را به‌جای نادری وارد زمین کرده بود تا شاید نبض بازی را در دست بگیرد اما این گل نشان داد محاسبات سرمربی استقلال اشتباه بوده و او نتوانسته آنالیز درستی از شرایط فنی بازی داشته باشد. شاید در این دقایق خیلی‌ها منتظر تعویض عارف غلامی بودند که با بازی ملال‌آور خود همه استقلالی‌ها را عذاب می‌داد؛ بازیکنی که بعد از گل دوم پرسپولیس بار دیگر با اشتباه خود در جاگیری عبدی را در شرایط تک‌به‌تک قرار داد اما با خوش‌شانسی استقلال این موقعیت از دست رفت تا اختلاف گل‌های پرسپولیس به عدد 3 نرسد.

با این حال اما سرانجام این بازی آن نتیجه‌ای نبود که شاید در دقایق بسیاری از این بازی به ذهن متبادر می‌شد. شاید در نیمه دوم تصور بر این بود که استقلال بازنده این بازی خواهد بود و سرخ‌ها بازی را با برتری تمام خواهند کرد، اما حملات استقلال در وقت‌های اضافه که با چاشنی احساس همراه بود سبب شد این بازی در نهایت با تساوی به پایان برسد. گل دوم و تساوی‌بخش استقلال را مهدی قایدی به ثمر رساند؛ بازیکنی که در طول 90 دقیقه این بازی فقط همین یک حرکت را انجام داد. در واقع قایدی خودش برای خودش موقعیت ایجاد کرد تا استقلال از مهلکه این بازی سالم بیرون برود و بازنده این بازی بزرگ نباشد و سرانجام دو تیم امتیازها را تقسیم کنند. به هر حال این تساوی برای استقلال امتیاز خوبی نبود و شاید پرسپولیسی‌ها به‌دلیل کاستی‌های این روزهای خود بیشتر از این بازی لذت برده باشند.