نقل قول

محسن وظیفه     

 

المپیک 1964 توکیو یکی از ضعیف‌ترین دوره‌ها برای ورزش ایران بوده، آن هم در شرایطی که بزرگانی همچون غلامرضا تختی، محمدعلی صنعتکاران، منصور مهدی‌زاده و عبدالله موحد در ترکیب تیم ملی حضور داشتند اما فقط دو مدال برنز حاصل کار کشتی‌گیران (علی‌اکبر حیدری و محمدعلی صنعتکاران) و کل کاروان ایران بود.  نتیجه‌ای که علی‌اکبر حیدری دلیل آن را بد رفتاری با تختی می‌داند: «غلامرضا تختی بزرگ تیم ملی کشتی آزاد و کارو‌ان ورزشی ایران بود. او حکم کاپیتان را برای تیم ملی و کاروان را داشت اما رفتار زشت و زننده‌ای با او شد که کل کاروان را به هم ریخت.» دارنده مدال برنز المپیک در مورد‌ مراسم روز رژه از گرفته‌ شدن پرچم کاروان از دست تختی، این چنین ماجرا را تعریف می‌کند: «ایزدپناه رئیس وقت سازمان تربیت بدنی بود اما خب او هم کاره‌ای نبود از مقامات بالاتر به او دستور داده بودند. روز عجیبی بود؛ همه با اتوبوس راهی ورزشگاهی که قرار بود مراسم افتتاحیه در آن برگزار شود، شدیم. صف تشکیل شد اما به یکباره آمدند و گفتند که آقای تختی شما باید پرچم را به فرد دیگری بدهید! پرچم را گرفتند و دادند‌ به دست رئیس وقت فدراسیون شنا اما همه تیم و همه کاروان در شوک این تصمیم بودند.»او در پاسخ به این سؤال که چرا سایر ورزشکاران از تختی حمایت نکردند، گفت: «کاری از دست کسی بر نمی‌آمد. تصمیمی بود که اتخاذ شده بود. البته خود تختی به این موارد واقعاً اهمیت نمی‌داد اما واقعیت ماجرا این است که کل کاروان تصمیم گرفتند که مراسم را ترک کنند. گفتند در رژه شرکت نمی‌کنیم، مسابقه هم نمی‌دهیم. خوب یادم هست که حمید جاسمیان، محمد نصیری، نصرالله دهنوی و باغبانباشی از جمله چهره‌های شاخصی بودند که در حال اعتراض به این ماجرا بودند اما خود تختی جلو آمد، همه را آرام کرد و خواست که همه در مراسم رژه شرکت کنند.» 

حیدری با اشاره به شرایط تختی در آن موقعیت ادامه داد: «مرام و مسلک تختی این نبود که سر پرچم قهر کند. حتی اگر از او نمی‌گرفتند هم خودش می‌داد کسی دیگر این پرچم را به دست بگیرد. مثل سال 60 که پرچم را داد به سلماسی و گفت شما از من بزرگتر هستید؛ بنابراین شما باید این پرچم را در دست بگیرید. مطمئن هستم که در المپیک 64 هم پرچم را از او نمی‌گرفتند باز هم پرچم را می‌داد به فرد دیگری ولی با این حال آن رفتار، تختی را به هم ریخت. نه تنها تختی بلکه کل تیم و کاروان را به هم ریخت؛ او در دل همه مردم و ورزشکاران جا داشت ولی با وجود این همه ناراحتی آمد و به اعضای کاروان گفت که من اصلاً المپیک هم نمی‌خواستم بیایم ولی مردم از من خواستند‌ در این المپیک هم باشم. از شما هم می‌خواهم به خاطر مردم تلاش کنید تا‌ بهترین نتیجه حاصل شود.»