سرالکس فرگوسن در آستانه سال جدید میلادی هفتادونهمین سالروز تولدش را هم جشن گرفت. اکنون نزدیک به 8 سال از زمانی که او بازنشسته شد می‌گذرد اما این مرد اسکاتلندی ذره‌ای از توجه و علاقه‌اش به فوتبال که در روزهای تاریخ‌سازی‌اش در منچستریونایتد داشت را از دست نداده است. این روزها هم فوتبال با مسائلی دست و پنجه نرم می‌کند که ذهن فرگوسن را درگیر کرده است. یکی از مهم‌ترین آنها بحران افزایش زوال عقل در میان فوتبالیست‌هاست که اخیراً تحقیقات در مورد این موضوع نتایج نگران‌کننده‌ای داشته است. معضل نگران‌کننده دیگر که جذابیت فوتبال را نشانه گرفته، استفاده از کمک داور ویدئویی (VAR) است که در انگلیس بیش از هر جای دیگری جنجال‌ساز بوده است.

سرمربی افسانه‌ای باشگاه منچستریونایتد می‌گوید این وظیفه او و رسالت فوتبال است که کاری برای برطرف کردن معضلات این روزهای این رشته انجام دهند.

فرگوسن گفت: «این یک فاجعه جهنمی است. من بازی هفته قبل لیدز و برنلی را تماشا کردم. گل برنلی مردود اعلام شد در حالی که بازیکن خود این تیم بود که از سوی دروازه‌بان حریف مورد خطا واقع شد. باورنکردنی بود.»

برای فرگوسن اما معضل نگران‌کننده‌تر کشف سرنخ‌هایی در مورد ارتباط افزایش احتمال ابتلا به زوال عقل و فوتبال بازی کردن است.

اینکه فرگوسن خودش بخواهد آستین‌ها را بالا بزند و کاری انجام دهد قابل درک است. تیم محبوب او منچستریونایتد هم از آثار مخرب بحران زوال عقل در امان نبوده است.

پس از مرگ نابی استایلز در ماه اکتبر سال گذشته، خانواده او مغزش را وقف انجام مطالعات و تحقیقات پزشکی کرده و آن را در اختیار دکتر ویلی استوارت قرار دادند؛ کسی که مطالعات ادامه‌دارش در دانشگاه گلاسکوی اسکاتلند تا همین الان هم نتایج هشدار‌دهنده‌ای درباره افزایش خطرات تهدیدکننده سلامت فوتبالیست‌ها داشته است. این نتایج هم دکتر استوارت، هم جان فرزند استایلز را به این یقین رسانده است که ضربات سر مسبب آغاز زوال عقل پدرش شده بود.

در اواخر سال گذشته بود که اعلام شد سربابی چارلتون هم به این بیماری مبتلا شده است. چندی پیش هم یکی از پایه‌های اصلی دفاع فرگوسن، گری پالیستر به دیلی میل گفت که نگرانی‌های خاص خودش را درباره ابتلا به این بیماری دارد و اینکه در تمام طول دوران بازی‌اش با بیماری میگرن دست و پنجه نرم می‌کرد.

فرگوسن گفت: «این معضل فوتبال را در بر گرفته است. جف آستل، مارتین پیترز، ری ویلسون و یونایتد هم با بازیکنانی مانند نابی و بیل فولکس از این آسیب در امان نبوده‌اند. خیلی غم‌انگیز است. بابی چارلتون هم مدتی است که اوضاع و احوال خوبی ندارد. با فوت نابی و معایناتی که روی بابی صورت گرفت، درهایی باز شده است. آمارها قابل توجه هستند. باید آگاهی‌بخشی صورت بگیرد. من نمی‌دانم اتحادیه بازیکنان حرفه‌ای دارد چه کار می‌کند اما اتحادیه مربیان لیگ نگران است و عملکرد ریچارد بیوان (مدیر اجرایی) تا الان در این مورد عالی بوده است.»

فرگوسن خود در دوران بازی‌اش یک مهاجم ششدانگ بود که بیش از همه به توانایی‌ گلزنی‌اش با ضربات سر در تیم‌هایی مانند رنجرز، دانفرملاین و فالکرک معروف بود. او حالا متوجه شده است که آن ضربات چه خطراتی برای او داشته است. او گفت: «آن توپ‌های چرمی، وقتی خیس می‌شدند و آب داخل‌شان می‌رفت، مثل این بود که داری به یک گلوله توپ جنگی سر می‌زنی. واقعاً سنگین بودند. من کلی با سرم به توپ ضربه زدم اما خدا را شکر توپ هنوز به من ضربه نزده است. با این حال باید دید چه کاری می‌توانیم برای کمک به فوتبالیست‌ها انجام دهیم. وظیفه فوتبال است که این موضوع را مدنظر داشته باشد. افرادی مانند من که زندگی‌شان را مدیون فوتبال هستند، باید ببینند آیا راهی هست که بتوانیم این مشکل را حل کنیم.»