علی کمانگری

 

نایب قهرمان آسیا در اولین بازی خود بعد از اتمام رقابت‌های آسیایی‌اش به زمین سفت و البته باتلاقی وطنی قائمشهر برخورد کرد و در نهایت به سختی توانست با گل دقایق پایانی سیامک نعمتی دست پر به تهران برگردد. چمن ورزشگاه وطنی آنقدر بد بود که حتی پرسپولیس، بهترین تیم فوتبال ایران در کار با توپ هم مجبور شد در سراسر نیمه دوم روی به بازی مستقیم آورد و روی همین توپ‌ها و ضربات ایستگاهی خلق موقعیت کند. این سومین تساوی فصل پرسپولیس در پنجمین بازی خود بود و جالب اینجا است که هر سه این تساوی‌ها در بازی‌های خارج از خانه و به ترتیب در ورزشگاه‌های دستگردی، بهنام محمدی و وطنی به دست آمده است. چمن هر سه این ورزشگاه‌ها نسبت به ورزشگاه آزادی وضعیت بدتری دارد و پرسپولیس در گردش سریع توپ در این سه مسابقه به مشکل خورده است. مسأله‌ای که کاملاً در امتیاز‌های از دست رفته این تیم تأثیرگذار بوده است. اما اتفاقات ورزشگاه وطنی در شرایطی به وقوع پیوست که فدراسیون فوتبال ایران این روز‌ها در تلاش برای تصاحب میزبانی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۷ است و همین چند روز پیش هم از کلیپ معرفی ورزشگاه‌های ایران رونمایی شد. کلیپی که در آن از تصویر ورزشگاه ویسنته کالدرون، ورزشگاه قدیم باشگاه اتلتیکو مادرید، برای معرفی ورزشگاه مس رفسنجان استفاده شده بود! پرسشی که از ابتدا مطرح بود و همچنان هم روی میز است، چرایی تلاش فدراسیون‌نشینان برای تصاحب میزبانی جام ملت‌ها است، در حالی که همگان در کشور خودمان بر این اعتقاد راسخند که فوتبال ما امکان میزبانی از چنین رویداد عظیمی را ندارد. ما هنوز از انجام ابتدایی‌ترین‌ کار‌ها، مثل حفظ چمن در شرایط جوی مناسب، عاجزیم. هنوز نمی‌دانیم وقتی از قبل مشخص است روز مسابقه یا روز‌های قبل از آن باران می‌بارد، باید روی چمن را با کاور بپوشانیم. حتی در مواردی دیده شده که بلد نیستیم کاور پهن‌ شده را از روی چمن جمع کنیم! تکلیف میزبان جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۷ به زودی مشخص خواهد شد و بر همگان مثل روز روشن است که کشور انتخابی، ایران نخواهد بود. بهتر است دوستان به جای برنامه‌ریزی برای میزبانی مهم‌ترین تورنمنت قاره در ۷ سال آتی، برنامه‌ای بلند‌مدت برای تکمیل امکانات سخت‌افزاری فوتبال ایران در ۷ سال آینده بریزند؛ آنگاه تازه می‌توان رویای میزبانی جام ملت‌ها را در سر پروراند.