علی مغانی

 

پیش از آغاز فصل و درست در روزهایی که قانون ممنوعیت جذب بازیکنان خارجی به باشگاه‌ها ابلاغ شد، یکی از دغدغه‌های هواداران حفظ دو مهره تأثیرگذار خارجی استقلال بود.

لیگ نوزدهم اگرچه برای استقلال با موفقیت بزرگی همراه نشد اما این باور عمومی وجود داشت که اگر آبی‌ها بتوانند اسکلت اصلی و مهره‌های کلیدی خود را حفظ کنند، در لیگ بیستم به مدعی جدی قهرمانی لیگ تبدیل خواهند شد. در چنین شرایطی بود که ادامه همکاری با شیخ دیاباته و هرویه میلیچ، یکی از مطالبات اصلی هواداران تلقی می‌شد، چرا که از یک سو قوانین محدودکننده اجازه جایگزینی بازیکنان خارجی را نمی‌داد و از سوی دیگر هر دو خارجی استقلال در طول فصل گذشته نشان داده بودند که چه مهره‌های تأثیرگذاری هستند.

اما شروع لیگ بیستم برای دیاباته و میلیچ، چندان خوشایند نبوده. مدافع کروات با اینکه در هفته سوم با ضربه‌ای استثنایی سه امتیاز مقابل ماشین‌سازی را به حساب استقلال واریز کرد، در ادامه به نیمکت منتقل شد و تنها آسیب‌دیدگی محمد نادری بود که خیلی زود هرویه میلیچ را به ترکیب اصلی بازگرداند. او که قابلیت بازی در دو پست مدافع و هافبک چپ را دارد، در دیدار آینده مقابل گل‌گهر باز هم در ترکیب اصلی خواهد بود اما مشخص نیست حضور او در جمع 11 نفر، تا کجا ادامه دارد چرا که به نظر می‌رسد مربیان فعلی استقلال، نادری را به میلیچ ترجیح می‌دهند، مگر اینکه با تغییر سیستم، نقش تازه‌ای برای او تعریف شود. به یاد داشته باشیم که این مدافع 31 ساله، خیلی دیر به اردوی پیش فصل اضافه شد اما آنقدر آماده بود که در هفته اول لیگ، 88 دقیقه برای استقلال بازی کرد.

در مورد دیاباته هم داستان بازگشت دیرهنگام به استقلال و مصدومیت‌های متوالی به اضافه درگیری لفظی با محمود فکری در هفته دوم، باعث شده این مهاجم تأثیرگذار تا امروز فقط 52 دقیقه فرصت حضور در زمین را پیدا کند تا عملاً آقای گل لیگ نوزدهم، تأثیری در نتایج و روند بازی استقلال نداشته باشد. مهاجم بلندبالای آبی‌ها بدون تردید یکی از بهترین خارجی‌های تمام تاریخ لیگ برتر است و در مدتی که در فوتبال ایران حضور داشته نشان داده چه مهاجم باکیفیت و چارچوب‌شناسی است. بازگشت دیاباته به شرایط آرمانی، بخش بزرگی از دغدغه‌های فکری برای رسیدن به گل را از بین می‌برد. به ویژه اینکه کادر فنی امسال استقلال، به مراتب بیشتر از فصل گذشته به ارسال‌های بلند از کانال‌های کناری علاقه دارند و همین تاکتیک اگر درست اجرا شود، می‌تواند مهاجم 194 سانتیمتری را در موقعیت گلزنی قرار دهد.

آنچه استقلالی‌ها را به درخشش مهاجم خارجی‌شان در ادامه فصل امیدوار می‌کند، آن است که دیاباته فصل گذشته هم شروع درخشانی نداشت و برای زدن اولین گل، تا هفته نهم صبر کرد اما بعد از آن بود که ماشین گلزنی شیخ روشن شد و زوج دیاباته- قایدی تبدیل به مخوف‌ترین زوج تهاجمی لیگ شدند. فراتر از آمارهای اینچنینی که الزامی برای تکرار آنها نیست، این «کیفیت» فوتبال دیاباته است که استقلالی‌ها را به ادامه فصل امیدوار می‌کند. او با هر دو پا به طرف دروازه شوت می‌زند، با قد بلندی که دارد در بازی هوایی یک مهره خطرناک است، در حفظ توپ تبحر زیادی دارد و در فاکتورهایی نظیر «تایمینگ» و «جایگیری» مهاجمی سطح بالاست.دیاباته در ربع ابتدایی لیگ نتوانسته تأثیری در نتایج استقلال داشته باشد اما بازگشت او جان تازه‌ای به خط حمله نه چندان خطرناک این تیم خواهد داد. با این حال آبی‌ها برای بازگشت تمام وقت دیاباته، باید کمی صبورتر باشند. او به تازگی از آسیب‌دیدگی رها شده و احتمالاً در بازی روز چهارشنبه مقابل گل‌گهر، فقط برای دقایقی در زمین حضور خواهد داشت اما در ادامه فصل، یک دیاباته سرحال می‌تواند تفاوت‌های بزرگی را برای استقلال رقم بزند.