هومن جعفری
وقتی تیم خودمان در آسیا بازی دارد:
«این بازی ملی است. همه باید نگاهمان را ملی کنیم.»
وقتی تیم رقیب در آسیا بازی دارد:
«این بازیها ملی نیست. مگر در اسپانیا همه به دنبال قهرمانی بارسلونا هستند؟ این بازیها باشگاهی است. تیم ملی فقط تیم ملی!»
وقتی تیم ملی بازی دارد:
اینها که ملی نیستند. یک مشت باندباز دور هم جمع شدهاند. تیم ملی فقط باشگاه!»
نتیجه اخلاقی: خدایا خودت همه ما را بخور!
شایعه شده که بازیکنان پیروزی بعد از شکست مقابل حریف کرهای، جای اینکه به خودشان دلداری بدهند، تمام وقت مشغول آرام کردن محمد حسین میثاقی بودند! داداش خیلی تعصب داری!
یک حرفی یحیی گل محمدی زد که آدم واقعاً دلش باید بسوزد. استاد بعد از بازی در کنفرانس مطبوعاتی گفت: ساختار تمام تیمها از باشگاههای ایرانی بهتر است. بر منکرش لعنت! بدهی ما از همه باشگاهها بیشتر است. ریخت و پاش ما از همه باشگاهها بیشتر است اما ساختارمان تعطیل است. همیشه به نیمهنهایی که میرسیم جای تقویت، تیم را تضعیف میکنیم. همیشه باید در بازیهای آخر ضربه عدم هماهنگی بین مسئولان باشگاه را بخوریم. هر تیمی هم باشد مهم نیست. همه تیمها در این مراحل با این وضعیت مواجه میشوند. فینال بعدی آسیا رفت تا ده سال بعد! حالا صحبت از فینال داغ است. یکی این بچه عبدی را بگیرد و کنترلش کند. هنوز نیامده در دربی گل زده، در نیمه نهایی و فینال لیگ قهرمانان آسیا هم گل زده. تجربه سالهای قبل میگوید که این بچه از همین امسال سه تا مدیر برنامه و چهار تا پیشنهاد خارجی و چهارهزار تا رفیق خوشگذران جدید پیدا میکند. این بچه استعداد دارد. توانایی دارد. مراقبش باشید.