یادداشت

 

آنچه در نظام باشگاه‌داری فوتبال ایران می‌گذرد، از مناسبات و نحوه اداره و سویه‌ فکری مدیریت تا زیرساخت‌های فیزیکی، نشانی از موفقیت یک تیم در لیگ قهرمانان آسیا ندارد. اما پرسپولیس امروز دومین فینال آسیا را در ۳ سال اخیر تجربه می‌کند و این یک موقعیت ناهمخوان با جریان رایج باشگاه‌داری در ایران است. بی‌شک موفقیت یا ناکامی باشگاهی قاره‌ای در بررسی‌های فنی یا مدیریت فوتبال یک کشور نشانه‌‌ای از وضعیت کلی فوتبال آن کشور است و موفقیت پرسپولیس می‌تواند نشانه امیدوارکننده‌ای از حیات فوتبال در ایران باشد اما فارغ از این نشانه، آنچه زیسته ما در فوتبال ایران است نهیب می‌زند که حتی قهرمانی در آسیا نمی‌تواند تصویر آشفتگی‌های شدید مدیریت باشگاه‌ها در ایران را از ذهن پاک کند. همین باشگاه پرسپولیس به رغم موفقیت‌های پی‌در‌پی سالیان اخیر در لیگ برتر و دو صعود به فینال آسیا، بحران‌های جدی سوءمدیریت را پشت سر گذاشته و تغییر مدیریت‌ها و سوءرفتارهای مدیریت آسیب‌های بزرگی به جریان رشد فنی این تیم وارد کرده است. فراموش نکنیم پروژه موفقیت پرسپولیس که با انتخاب سرمربی توسط نژادفلاح شروع شد (انتخاب برانکو ایوانکوویچ) تا مدیریت سمیعی ادامه دارد و هیچ‌کدام از مدیران پرسپولیس در این سال‌ها مردان صاحب ایده و خوشفکری نبودند که پایه یک دوران موفق را گذاشته باشند. از تمام مدیران در موفق‌ترین باشگاه دهه اخیر ایران جز حرف‌های روزمره‌ای درباره تهیه پول برای بدهی‌ها به روش‌های روزمره نشنیده‌اید. سخنی از ایده، نظری درباره آینده و تصمیمی بزرگ که نشانه رشد اندیشه در باشگاه باشد، به خاطر دارید؟ این وضعیت بهترین باشگاه ایران است و بگذریم از اینکه دیگر باشگاه‌ها تجربه‌های سخت‌تری در این زمینه‌ها دارند. پرسپولیس در سال‌های اخیر البته از متمول‌ترین تیم‌های ایران بود، اما این تمول برای گذران باشگاه با نرخ‌های جدید و گزاف باشگاه‌داری کافی نبود. از یاد نبریم که فینالیست آسیا همین چندی پیش با پنجره بسته نقل و انتقالات به دلیل بدهی‌ها روزگارش می‌گذشت و حتی در اخذ مجوز حرفه‌ای مثل بسیاری دیگر از تیم‌های ایرانی دچار مسائلی پیچیده بود. سوابق فدراسیون نیز هنوز فراموش نشده که با ارائه اطلاعات به ای‌اف‌سی که دقت کافی نداشتند، برای باشگاه‌ها مجوز حرفه‌ای صادر می‌کرد و از سوی کنفدراسیون سرانجام جریمه شد. در اولسان هیوندای هم بحران هست، مسأله هست، حتی کیم دو هون سرمربی اولسان اگر قهرمان آسیا نشود، تا اخراج فاصله‌ای ندارد و مدیر باشگاه درباره سرمربی فینالیست آسیا از تصمیم‌گیری بعد از فینال حرف زده اما مسائل اولسان مسائل بدیهی فوتبال حرفه‌ای است و مسأله پرسپولیس هزار دردسر که فاصله عمیق پرسپولیس با یک باشگاه حرفه‌ای در همین قاره آسیا را جلوه می‌دهد. پیشوند اولسان، هیوندای است. هیوندای بزرگ‌ترین کشتی‌ساز و سازنده تجهیزات دریایی. اما حامی مالی پرسپولیس در اینستاگرام فالوئر می‌فروشد. این تفاوت همه چیز را درباره فاصله‌ها در میان می‌گذارد، فاصله‌ای که فوتبال ایران مثل هر پدیده و جریان دیگری در روز و روزگار ما، با کشورهای پیشروی آسیا دارد. اما فوتبال گاهی قدرت تغییر تمام قواعد را دارد و این جلوه‌اش می‌تواند گاه مبهوت‌کننده باشد و حظ غریبی بسازد. مصداقش هواداران پرسپولیس که در آستانه فینال آسیا منتظر همان حس غریب‌اند. چه از این خوش‌تر در این ساعت‌هایی که مردمانی لذتی را تجربه کنند.