سامان موحدی راد

 

چند ساعت دیگر، احتمالاً وقتی همه اخبار و حواشی مرتبط با بازی فینال را کاملاً مرور کردید، 90 دقیقه حساس و هیجان‌انگیز فوتبال ایران آغاز می‌شود. یکی از مهم‌ترین بازی‌های یک دهه اخیر فوتبال ایران. نزدیک‌ترین شانس یک تیم ایرانی برای لمس یک کاپ آسیایی و بزرگترین شانس باشگاه پرسپولیس برای کسب اولین قهرمانی آسیا.

اگرچه کرونا در یک سال اخیر به بسیاری ضربه زد و از جمله فوتبال را هم از روال معمول خود خارج کرد اما همین کرونا استثنائاً بهترین شرایط چند سال اخیر را برای پرسپولیس و قهرمانی‌اش فراهم کرده است. دیگر قرار نیست یک تیم از غرب آسیا مسیر طولانی تا شرق آسیا را طی کرده و بازی فینال را برگزار کند و بازگردد. اساساً دیگر قرار نیست همه چیز در دو بازی تعیین تکلیف شود و فینال لیگ قهرمانان آسیا قرار است تنها در یک بازی و یک فینال واقعی در قطر مشخص شود. از این جهت شاید پرسپولیس در بهترین شرایطی که یک تیم ایرانی می‌توانست در فینال حضور یابد، حاضر شده باشد. به خوبی می‌دانیم همین مسأله بود که پرسپولیس را در راه رسیدن به فینال هم یاری کرد؛ وقتی کرونا موجب شد تا بازی‌ها متمرکز در قطر برگزار شود و دیگر خبری از بازی رفت و برگشت و استرس‌های احتمالی‌اش نباشد و همه‌چیز در یک 90 دقیقه تعیین تکلیف شود.

پرسپولیس تا همین‌جا هم روی کاغذ از بسیاری از رقبایش ضعیف‌تر بود ولی با نمایشی خیرکننده و امیدوارکننده به فینال رسیده. حالا تنها یک 90 دقیقه فرصت باقی است تا پرسپولیسی‌ها مهم‌ترین افتخار چند سال اخیر فوتبال ایران را رقم بزنند. شادی و هیجانی که می‌تواند مرهمی بر دردها و زخم‌های چند سال اخیر باشد. به ویژه اینکه سایه سنگین کرونا در یک سال گذشته زندگی‌ها را در ایران سخت‌تر کرده و برای همین همه به یک شادی جمعی نیاز داریم. شادی جمعی که در میدان فوتبالی به معنی اثبات فوتبال ایران به آسیاست و خارج از میدان فوتبال فرصتی برای نفس کشیدن جامعه‌ای که چند سالی است در تنگناهای اقتصادی، تحریم‌های بین‌المللی و حالا کرونا عرصه بر او تنگ و تنگ‌تر شده است.

می‌دانیم که پرسپولیس حتی با تیمی که شهریور ماه هم به مصاف رقبای آسیایی‌اش رفته، فرق زیادی دارد ولی احتمالاً بازیکنانی در کلاس و تجربه جلال حسینی به خوبی می‌دانند که فرصتی چنین دیگر ممکن نیست نصیب آنها شود و هیچ‌گاه دست آنها به جام تا این اندازه نزدیک نبوده است. پس بهتر است هم ما و هم آنها، همه خودمان را برای یک شادی جمعی آماده کنیم.