فرشید اسماعیلی به دلیل اجرا نشدن قراردادش به شدت از مدیران باشگاه ناراحت است. این دلخوری به حدی بود که هافبک میانی آبی‌ها وقتی مددی را در تمرین تیمش دید، به وی اعتراض کرد. اعتراض اسماعیلی به مددی سبب شد تا سرپرست مدیرعاملی باشگاه استقلال هم از اعتراض این بازیکن ناراحت شود و تمرین تیم را به نشانه دلخوری ترک کند. دراین میان اما محمود فکری در واکنش به حرکت هافبک معترض، وی را در اختیار باشگاه قرار داد تا شاید این ماجرا از کانال کمیته انضباطی باشگاه حل شود. رفتار فکری درمقابل اسماعیلی شاید یک اقدام کاملاً حرفه‌ای و توجیه‌پذیر باشد اما این سؤال را به وجود می‌آورد که چرا باشگاه استقلال روابط خود با بازیکنان را به نقطه‌ای می‌رساند که این گونه سبب اعتراض آنها شود؟ شاید سرمربی استقلال تصور می‌کند با اخراج موقت اسماعیلی تا حدی توانسته موازنه را میان باشگاه و بازیکنان ایجاد کند اما حقیقت این است که باشگاه استقلال خود در عمل به تعهدات شفاهی و حتی کتبی خود قصور می‌کند و قادر نیست شرایط عادلانه‌ای ایجاد کند. گرچه توافق برسر دستمزدی که قرار است به اسماعیلی داده شود، از بیخ و بن اشتباه است و باشگاه‌نشین‌ها نباید اعداد نجومی را در قرارداد فی‌مابین قرار دهند اما به شرط آنکه اولاً در روزهای نقل و انتقالات به بازیکنان قولی داده نشود و در ثانی دیگر بازیکنان نیز دستمزدهای عجیب و غریب دریافت نکنند که متأسفانه باشگاه استقلال در زمان مدیریت سعادتمند قرارداد برخی بازیکنان از جمله وریا غفوری را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. به هر حال ماجرایی که اخیراً میان فرشید اسماعیلی و مددی به وجود آمد، نشان داد باشگاه‌نشین‌ها توجه آنچنانی به مناسبات و قول و قرارهایی  که به بازیکنان می‌دهند،ندارند و طوری رفتار می‌کنند که بازیکن این حق را برای خود قائل باشد که در هر مکان و هر زمان به مدیران باشگاه خود اعتراض و حتی آنها را با لحن بدی بازخواست کند.

 

خبرآخر:

 اسماعیلی در پستی اینستاگرامی جمله ای با این مضمون: خدا بین ما و باشگاه قضاوت کند را منتشر کرده تا ابهام ها درباره این ماجرا بیشتر شود.