کمیته ملی المپیک در سالی که خیلی از بخشها حتی 60 درصد از اعتباراتشان را نتوانستند بگیرند، توانست با پرداخت بودجه فصل چهارم فدراسیونهای ورزشی، 100 درصد بودجه فدراسیونها را زودتر از موعد پرداخت کند تا حداقل بخشی از دلنگرانیهای فدراسیونها در یکی از سختترین سالها رفع شود.
وزارت ورزش در همان ابتدای سال اعلام کرد که در بهترین حالت ممکن است 60 درصد اعتبارات فدراسیونها را در اختیارشان قرار دهد اما کرونا و مشکلات بجا مانده از آن، خللی در برنامههای کمیته ایجاد نکرد و دیروز مبلغ 7 میلیارد و 300 میلیون تومان بین فدراسیونها تقسیم شد تا کمیته به هیچ فدراسیونی بدهکار نباشد و حتی به برخی بیشتر هم کمک کرده باشد. از اسکی و اسکیت گرفته تا سوارکاری، گلف، نجات غریق و... همگی پولهایشان را گرفتند که البته مبالغشان زیاد نیست. در این بین رشتههای المپیکی مثل تکواندو، کشتی و وزنهبرداری هم بر اساس سقفی که برایشان تعیین شده بود، پولهایشان را دریافت کردند و با وجود اتفاقهای خوبی که در حوزه مالی افتاده، جا دارد این سؤال مطرح شود که آیا بهتر نیست برخی رشتههایی که اصلاً رویکرد المپیکی ندارند و در کاروان اعزامی به بازیهای آسیایی نیستند از این فهرست حذف شوند تا به رشتههایی که بار مدالآوری ورزش ایران بر دوششان است، سهم بیشتری برسد. شاید 50 میلیون تومان برای پرورش اندامی که مبالغ زیادی از محل برگزاری کلاسها و... دریافت میکند، عدد کمی باشد یا 25 میلیون هیچ دردی از دردهای نجات غریق درمان نکند اما مجموع اعدادی که به این فدراسیونها در سال تعلق میگیرد، میتواند دست مسئولان کمیته را در حمایت از رشتههای مدالآور باز کند. البته رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک از تعریف شاخصهای جدید برای نحوه اختصاص کمیته ملی المپیک در سال آینده خبر میدهد که با طراحی این روش جدید، این امیدواری وجود دارد که سهم رشتههای مدالآور و المپیکی ویژه دیده شود نه اینکه صرفاً هر فدراسیونی که عضو مجوع کمیته ملی المپیک است؛ لزوما هم باید بودجه دریافت کند.
به هر حال در کنار این نقد که سالهاست به کمیته ملی المپیک وارد است اما همین که این کمیته توانسته در این سال سخت همه اعتبارات فدراسیونها را تخصیص دهد، اتفاق قابل توجهی است که نباید راحت از کنارش گذشت.