سام ستارزاده

 

برای پرسپولیسی‌ها، تقویم به سرعت بادهای ناملایم و به ضرر آنها در حال تکان خوردن است. در حالی که در سه هفته آغازین لیگ برتر، خط آتش سرخ‌ها حتی یک‌ بار در جریان بازی موفق به گشودن دروازه رقیبانش نشده، هفته چهارم دور گروهی لیگ قهرمانان آسیا در کنفرانس شرق نیز بطور متمرکز در قطر برگزار شده. این یعنی ارتش سرخ کمتر از یک ماه فرصت دارد تا برای فینال آسیا به قوای هجومی خود سر و سامان ببخشد.

مقصر اول فروکش‌ کردن شعله خشم خط حمله پرسپولیس بی‌شک کادر فنی نیست. وقتی برای بقای علی علیپور و مهدی ترابی که نیمی از گل‌های لیگ نوزدهم قرمزپوشان پایتخت را به‌ ثمر رساندند کمترین تلاش صورت می‌گیرد، وقتی عیسی آل‌کثیر در بهترین فرم ممکن ناعادلانه محروم می‌گردد و کاری از دست صندلی‌بازان ساختمان شیخ‌بهایی برنمی‌آید، جبران این کسری‌ها با مهدی عبدی و آرمان رمضانی کم‌تجربه به بندبازی در حوالی قله کوه می‌ماند؛ بخصوص با وجود عدم حضور وحید امیری و احسان پهلوان.

این دقیقاً نکته‌ای است که هواداران پرسپولیس را به‌حق بابت سربلندی تیم‌شان در چالش آسیایی پیش‌رو نگران و مشوش می‌کند؛ چرا که تاریخچه دوره‌های گذشته نشان می‌دهد نشان قهرمانی فوتبال باشگاهی قاره کهن بدون یک گلزن قهار به‌دست نمی‌آید‌. چونبوک ۲۰۱۶، اوراوای ۲۰۱۷، کاشیمای ۲۰۱۸ و الهلال ۲۰۱۹ با تکیه بر درخشش مهاجمان هدفی نظیر آدریانو، رافائل سیلوا، یوما سوزوکی و گومیس لیگ قهرمانان را فتح کردند که جملگی در میان سه گلزن برتر تورنمنت قرار گرفتند یا به عنوان برترین بازیکن مسابقات دست یافتند.

همین حالا اگر به قدرت‌های چهار گروه کنفرانس شرق نگاه کنیم، مهاجمانی می‌بینیم که روی‌مان نمی‌شود کلاس بازی آنها را با آنچه در لیگ بیستم از مهاجمان پرسپولیس دیدیم مقایسه‌ کنیم. بیجینگ گوان با درخشش سدریک باکامبوی کنگویی به صدر گروه E رسیده؛ بازیکنی که با به‌ ثمر رساندن ۹  گل در نیم‌ فصل نخست لالیگای 2017-18 راهی چین شد. ویسل کوبه، تیم نخست گروه G، داگلاس برزیلی را در اختیار دارد که بازیکن کلیدی العین در فینال ۲۰۱۶ آسیا بوده‌. اف‌سی سئول و شانگاهی SIPG که از دیگر صعودکنندگان احتمالی شرق آسیا هستند، به امثال پارک چو یونگ (بازیکن سابق آرسنال) و هالک مسلح‌اند.

تصور اینکه یکی از این مهاجمین در دیدار نهایی لیگ قهرمانان بخواهد دفاع پرسپولیس را محک بزند، به‌ تنهایی رعشه‌آور نیست؛ چرا که حامد لک و دفاع صخره‌گون ارتش سرخ با تداوم کلین‌شیت‌هایش در دیدارهای بین‌المللی و داخلی دل‌مان را قرص‌ کرده اما دل‌مان را از آن به درد می‌آورد که رقبا تا این اندازه تا دندان مسلح می‌آیند و در ازا، پرسپولیس مهره‌های باکیفیت داخلی‌اش را از دست می‌دهد، یک قانون انتحاری از داخل اجازه جذب گلزن خارجی را از گل‌محمدی می‌گیرد و یک دروغ بهترین گلزن قرمزها را از آنها می‌رباید.

پس از اینکه یحیی و سربازانش بر تمام نداری‌ها و مشکلات‌شان تاختند تا دل ملتی را شاد کنند، مدیر و مسئول و وزیر همه دست‌ به‌ قلم شدند تا بیانیه احساسی برای دلربایی هواداران پرسپولیس نوشتند تا از زحمات خودشان تشکری کرده باشند اما مسلسل بی گلوله‌ای که امروز به یحیی داده‌اند، دستپخت مدیریتی خودشان است. گلزنی مهدی عبدی در شهرآورد رفت لیگ نوزدهم و دیدار به‌یادماندنی پرسپولیس – النصر غیرمنتظره و شگفتی‌آسا بوده و ما با امید به انگیزه وی، همچنان نفس می‌کشیم و رویای بازگشت جام قهرمانی آسیا به ایران را در سر می‌پرورانیم اما به خودمان دروغ نمی‌گوییم؛ وضعیت این‌ روزهای خط حمله سرخ‌پوشان در قیاس با همتایان شرقی‌شان، شرم‌آور است.