سامان موحدی راد
پرسپولیس در آزادی برد و مربیاش از کوره در رفت. یحیی گلمحمدی که به آرامی و صبور بودن در کنار زمین شهره بود حالا در دقایق پایانی بازیای که شاگردانش آن را با یک گل از نقطه پنالتی برده بودند عصبانی شد و توپ کنار خط طولی زمین را شوت کرد تا از زمین خارج شود. این شاید بازنمایی از وضعیت یحیی گلمحمدی و پرسپولیسی باشد که یک ماه دیگر باید در فینال لیگ قهرمانان آسیا بازی کند و نتوانسته بازیکنان مورد نظرش را به خدمت بگیرد. محرومیت و جداییهای بعد از فینال آسیا در کنار مشکلات مدیریتی پرسپولیس که مانع از به خدمت گرفتن بازیکن جدید شد موجب شد تا پرسپولیس در دو بازی اول لیگ تنها یک گل آن هم از روی نقطه پنالتی و مورد اعتراض تیم حریف و برخی کارشناسان داوری زده باشد. با همه اینها نمیتوان منکر این شد ماشینی که یحیی ساخته با همه کاستیهایی که به آن تحمیل شده، خیلی خوب و درست کار میکند و به پیش میرود و حالا بدون داشتن یک مهاجم نوک ششدانگ توانسته ۴ امتیاز از ۲ بازی کسب کند. اگر پرسپولیس در این روزها مهاجمی مثل عیسی آلکثیر را داشت به نظر میتوانست از ۱۱ موقعیت گلی که در این 2 بازی خلق کرده بود، نفع بیشتری ببرد و گلهای بیشتری را به تور دروازه حریفان بچسباند. با این حال به جز یکی دو جای خالی در حمله و دفاع پرسپولیس به نظر میرسد وضعیت این تیم خوب است. تیمی که بیش از ۷۰ درصد مالکیت توپ در بازی را از آن خود کرده بود و بیش از ۶۰۰ پاس با دقت بالای ۸۰ درصدی رد و بدل کرده بود. البته پرسپولیس با این نقاط ضعف را باید در محک با تیمهای قدرتر از سایپا و صنعت نفت دید تا فهمید آیا جای خالی شجاع هم در خط دفاعی این تیم حس میشود یا خیر؟