مربیگری یکی از پراسترسترین شغلهای جهان است. در طول مسابقه، ضربان قلب مربیان بیآنکه تحرک خاصی داشته باشند، تحت تأثیر استرس بیپایان، گاهی از عدد 150 عبور میکند. در چنین شرایطی حفظ آرامش و تسلط بر ذهن، کاری بسیار دشوار است و هرچه بازی حساستر میشود، «تمرکز» سختتر میشود.
وقتی بازی به اوج حساسیت میرسد، گاهی اوقات معضل «فریز شدن» مربیان کمتجربه را گرفتار میکند و استقلال با وجود اینکه لااقل از دو سرمربی اسبق روی نیمکت بهره میبرد، در بازی با فولاد دچار همین آفت شد. در حالی که استقلال گل مساوی را خورده و میانه میدان را به فولاد واگذار کرده بود، آنقدر مربیان پرتعداد تیم در جریان بازی «غرق» شده بودند که سرنوشتسازترین دقایق بازی متوجه نشدند تیمشان 10 نفره است. این یکی از عجیبترین اتفاقهای نیمکت استقلال در سالهای اخیر بود.
علاوه بر اشتباه وحشتناکی که سرمربی تیم نمیدانست تیمش 10 نفره است، مسأله بسیار عجیب باید ابعاد آن در روزهای آینده روشن شود که چطور بازیکنان داخل زمین و بهطور مشخص کاپیتان تیم، این موضوع بسیار مهم را به نیمکت منتقل نکردهاند؟
فارغ از اینکه 10 نفره شدن برای 7 دقیقه چه لطمههایی به استقلال زد، نکتهای که نباید فراموش شود، واکنش دیرهنگام کادر فنی تیم به تغییر روند بازی بود. جریان طبیعی فوتبال این بود که استقلال بعد از خوردن گل اول، برای تغییر نتیجه تلاش کند اما عملاً این نکونام بود که کنترل بازی را در دست داشت و به اقتصادیترین شکل ممکن، سه امتیاز مهم این بازی را به حساب فولاد واریز کرد.
در روزی که فرشید باقری، فرشید اسماعیلی و ارسلان مطهری خیلی زودتر میتوانستند تعویض شوند، فریز شدن نیمکت استقلال باعث شد هیچکدام از این تغییرات بهموقع و در زمان مناسب انجام نشد. این در حالی بود که استقلال بر خلاف دیدار اول کمبودی روی نیمکت ذخیرهها نداشت و نفرات قابل اتکایی برای حضور در زمین در اختیار داشت.
یک شکست پایان دنیا نیست اما شکل شکست استقلال و اتفاقاتی که پس از آن به وجود آمد، استقلال را بیخود و بیجهت درگیر حواشی متعددی کرده. شکایت فولاد از فکری، درگیری لفظی دیاباته با مربیان، بیاطلاعی کادر فنی از مصدومیت دانشگر، همه و همه از فریز شدن روی نیمکت نشأت میگیرد. اگر واکنش نیمکت استقلال به حوادث درون زمین بهموقع بود، آبیها با امتیاز از اهواز برمیگشتند.
به هر حال دنیا برای استقلال به آخر نرسیده و تیم محمود فکری اگر خوب مدیریت شود میتواند خیلی زود به دایره مدعیان لیگ برتر بازگردد. استقلال اکنون از 2 بازی صاحب 3 امتیاز است و این شرایط قطعاً در بازیهای آتی میتواند تغییر کند. استقلال ظرفیتهای بسیاری خوبی دارد و از قابلیتهای بسیاری برای تبدیل شدن به یک تیم مدعی بهره میبرد. فکری باید در ادامه لیگ تدابیر بهتری بیندیشد و از رفتارهای احساسی دوری کند. باشگاهنشینها نیز در اداره استقلال باید عملکرد بهتری داشته باشند. در واقع باید اینطور به ماجراها نگریست که استقلال به موفقیت نمیرسد مگر با هماهنگی همه عوامل و هیچیک از ارکان این باشگاه بهتنهایی قادر به عبور از مسیر پرپیچوخم استقلال در لیگ بیستم نیستند.