در هفته کارآفرینی انتشار خبر ساخت واکسن ویروس کرونا به منزله نوری در انتهای تونل، مقداری از سرگردانی در بازارهای مالی کاست و امید رونق را به اقتصاد جهان تزریق کرد. نباید فراموش کنیم که در یک‌ سال گذشته بحران همه‌گیر کرونا لطمات بسیار شدید به اقتصاد جهان وارد کرده است و به همین دلیلی پیش‌بینی می‌شود تولید ناخالص در اکثر کشورها روند نزولی داشته باشد و اگر به تولید واکسن خوشبین باشیم در این صورت از نیمه دوم سال میلادی پیش‌رو می‌توانیم رونق اقتصادی را در سراسر گیتی شاهد باشیم.

پیش‌ترها عرض کرده بودیم ورزش توانمندی آن‌ را دارد که بتواند حتی رشد دورقمی در تولید ناخالص ملی به وجود آورد. ملاحظه بفرمایید در همین شرایط رکود حضور یک باشگاه در فینال جام باشگاه‌های آسیا با چه درآمدی مواجه می‌شود که اگر بتواند قهرمان آسیا شود، درآمدش دو برابر می‌شود و در کنار آن با راهیابی به جام باشگاه‌های جهان، فقط برای حضور، دو و نیم میلیون دلار دریافت خواهد کرد.

قهرمانی جام باشگاه‌های جهان ۱۰ میلیون دلار درآمد دارد. اگر سرانه این ایجاد درآمد را محاسبه کنیم ملاحظه خواهیم کرد در هیچ فعالیتی افراد از این بهره‌وری بسیار بالا برخوردار نیستند. به عبارت دیگر درآمد‌سازی هر فرد در پرسپولیس تقریباً 2/5 برابر درآمدسازی هر فرد به طور میانگین در صنعت خودروسازی است. با این پتانسیل ما چگونه رفتار می‌کنیم؟ اول اینکه اصلاً ورزش را در محاسبه درآمد ناخالص وارد نمی‌کنیم. هیچ سناریویی نداریم که از این ظرفیت در اقتصاد استفاده مناسب به عمل آوریم و حتی به ساده‌ترین اتفاق در بازار سرمایه هم دقت نمی‌کنیم که آیا این شرایط رکود کرونایی و لطمات شدیدی که کرونا به اقتصاد وارد آورده، اصلاً زمان مناسبی برای عرضه دو باشگاه مهم کشور در فرابورس است؟ آیا اگر باشگاه پرسپولیس در باشگاه‌های آسیا قهرمان شود و به جرگه تیم‌های حاضر در باشگاه‌های جهان بپیوندد، قیمت دارایی نامشهود آن، همین قیمت الان خواهد بود؟ آیا با ورود نقدینگی‌های میلیون دلاری که مسلماً‌ زیان انباشته آن را کاهش خواهد داد، ارزش باشگاه بالا نخواهد رفت و نیاز به ارزیابی مجدد نخواهد بود؟ اگر در مدیریت باشگاه‌های حاضر در لیگ بیستم اندکی غور کنیم، دوازده باشگاه با تغییر مدیر مواجه بوده‌اند. باشگاه‌های استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور که اتفاقاً محبوب‌ترین باشگاه‌های کشور هم هستند از لیگ نوزدهم تا حالا اگر اغراق نباشد ۱۶ مدیر عوض کرده‌اند. اگر چنین تغییراتی در شرکت‌های پتروشیمی یا فولاد یا شرکت‌های معدنی اتفاق می‌افتاد خداوکیلی بازار سرمایه به چه روزی می‌افتاد؟ نهادهای ورزشی توان مقاومت در مقابل این همه تغییرات کمرشکن را هم دارا هستند و می‌توانند به سرعت خود را با بحران‌ها سازگار کنند؟

برگزاری مسابقات ورزشی و رونق لیگ‌های فوتبال در جهان، معرف اثرپذیری کمتر سیستم ورزش از تهدیدهای محیطی است و نه تنها تهدیدها را به خود راه نمی‌دهد بلکه در بسیار موارد تهدید را به فرصت تبدیل می‌کند. ‌ای کاش مدیریت ارشد اقتصاد و برنامه‌ریزی کشور به اهمیت ورزش و اثر آن در تولید ناخالص ملی پی ببرد و ورزش را در جایگاه واقعی خود قرار دهد. ورزش کارآفرینی خود را بارها و بارها به اثبات رسانده، کو آنکه بشنود و نرنجد ز حرف راست!