سامان موحدی راد     

 

استقلالی‌ها که یک ماه پیش دربه‌در به دنبال مربی بودند حالا غیر از محمود فکری حداقل 4 سرمربی سابق این تیم و همچنین کلی بازیکن پیشکسوت را روی نیمکت می‌بینند؛ مسأله‌ای که با توجه به پیشینه این باشگاه و حواشی فراوان موجود در آن به نظر می‌آید می‌تواند به یکی از بزرگترین نقاط ضعف این تیم بدل شود. در حال حاضر غیر از محمود فکری که سرمربی استقلال است صمد مرفاوی، پرویز مظلومی و نصرالله عبداللهی با سمت‌های گوناگون در کنار فکری هستند که هر سه سابقه سرمربیگری استقلال را دارند. غیر از اینها روی نیمکت استقلال آرش برهانی، حنیف عمران‌زاده، سیروس دین‌محمدی، سعید عزیزیان و علی شیخ‌الاسلامی هم دیده می‌شوند. علاوه بر اینها صحبت اضافه شدن امید نمازی هم به تیم فنی استقلال چند روزی است که در رسانه‌ها شنیده می‌شود. مشخصاً این نیمکت از نظر شلوغی و سردرگمی نقطه مقابل نیمکت کوچک و جمع و جور استراماچونی است. نیمکتی که چهره‌های کم ولی باکیفیت و کاردان آن را اداره می‌کردند. البته محمود فکری به این مسأله واکنش نشان داده و گفته اگرچه تعداد دستیارانش زیاد است ولی برای هر کسی کاری تعریف شده و حیطه کاری هر کسی مشخص است. البته که در این زمینه هم می‌دانیم استقلال و پرسپولیس همیشه محل دعوا و اختلاف چهره‌هایی بوده که درباره این باشگاه‌ها ادعا داشته‌اند. از این رو واقعاً دور از انتظار نیست که چند ماه بعد شاهد اختلافات گسترده در کادر مدیریتی استقلال باشیم؛ چهره‌هایی که با هم نمی‌سازند و همدیگر را به کارشکنی و عامل شکست‌های احتمالی متهم می‌کنند. نکته مهم‌تر درباره کادر فنی استقلال این است که یک مغز متفکر در میان تعداد فراوان دستیاران فکری دیده نمی‌شود. کسی که صرفاً کارنامه‌اش پیشکسوت بودن استقلال نباشد و از ظرایف بازی فوتبال سر دربیاورد و جاهای سخت به کمک تیم بیاید. محمود فکری چهره کاریزماتیکی است و در دوران فوتبالش هم فرمانده خوبی برای استقلال بوده. حالا هم به نظر می‌رسد با همه این کادر فنی عریض و طویل تنها نقطه اتکای هواداران استقلال فقط خودش باشد و بس.