بسیاری از افرادی که دیگر از آنها یاد نمی‌شود، روزگاری در نوع خود بسیار موفق و پیروز بوده‌اند که پس از رسیدن به آرزوهایشان به نقطه پوچی رسیده‌اند. وقتی یک فرد و یا یک مجموعه برای خود یک تارگت نهایی و یا یک هدف غایی انتخاب می‌کند، قطعاً پس از رسیدن به آن هدف و حتی تکرار چندین و چندباره آن دیگر یارای ادامه دادن برای یک هدف تکراری و بارها فتح شده را ندارد و از یک‌جایی به بعد پس می‌زند.
پرسپولیس با حفظ شاکله اصلی موفقیت‌های خود و با اتکا به ترکیب کم‌تغییرش توانست برای چهارمین بار متوالی زودتر از بقیه تیم‌ها به لمس کاپ لیگ برتر برسد و هدف تکراری‌اش را دوباره فتح کند. اما آنچه در دیدار پیشین پرسپولیس مقابل ذوب‌آهن مهم جلوه کرد، مراسم قهرمانی و جشن شادی سرخ‌پوشان نبود. قرمزها پس از تحمل یک باخت به جام رسیدند و شیرینی این موفقیت به کام‌شان تلخ شد. بالا بردن جام در شرایطی که تیم بازی‌اش را باخته بازهم شیرین است اما شیرینی آن مانند شکلات تلخی است که ابتدا با شیرینی تحریکت می‌کند تا کمی بیشتر از آن را قورت بدهی و سپس تا مغز استخوانت را تلخ می‌کند.
قرمزها گویی به هر آنچه می‌خواسته‌اند، رسیده بودند و دیگر خبری از تلاش برای تغییر نتیجه یا آن گرسنگی همیشگی بازیکنان برای گلزنی نبود. شاگردان یحیی گل‌محمدی پس از قطعی کردن قهرمانی خود، بدون انرژی و انگیزه به مصاف ذوب‌آهن بحران‌زده رفتند و با یک باخت تشریفاتی، خود را برای پوشیدن لباس پوکر قهرمانی آماده کردند. این باخت اگر در دو بازی باقی‌مانده تکرار شود هم روی رتبه پرسپولیس در جدول تأثیری نخواهد گذاشت و شاید تنها روی آمار علی علی‌پور و مهدی ترابی آن‌هم در جدول آقای گلی مؤثر باشد، اما ادامه راه برای شاگردان یحیی از آنجایی سخت می‌شود که پرسپولیس نیمه‌نهایی و در صورت صعود، بازی فینال جام حذفی را پیش‌رو خواهد داشت و در قطر نیز باید به مصاف رقبای آسیایی خود برود. قرمزها اگر با همین فرمان زهوار دررفته و با همین حجم از بی‌خیالی بخواهند به ادامه رقابت‌ها فکر کنند، قطعاً با حذف مفتضحانه از آسیا و شکست در پروژه دبل داخلی، فصل پوکر قهرمانی را به اتمام خواهند رساند. عملکرد یحیی پس از برانکو و کالدرون واقعاً قابل قبول بوده اما عیار این سرمربی در روزهای آتی مشخص خواهد شد. سرمربی جوان تیم پرسپولیس اگر بتواند روحیه جنگندگی و حرص به قهرمانی را بار دیگر بین قرمزها زنده کند، آن‌وقت می‌تواند خودش را به‌عنوان یک فرد کاریزماتیک در رختکن پرسپولیس به جامعه مربیگری معرفی کند. یحیی در فصلی که گذشت باغچه کاشته شده توسط برانکو و کالدرون را داشت و برداشت کرد و حالا در اولین تجربه مهم خود بایستی زمین بی‌خیالی و غرور را شخم بزند.