نتیجه بازی استقلال و سپاهان در جام حذفی نه تنها آخرین فرصت دو تیم برای کسب جام در فصل جاری است بلکه بر آینده کاری هر دو مربی اثر می‌گذارد.
 فرهاد مجیدی و امیر قلعه‌نویی هم به‌خوبی می‌دانند این بازی حیثیتی تا چه اندازه در آتیه‌شان مهم است. امیر در شرایطی به استقلال می‌رسد که دو شکست پی‌درپی را در کارنامه خود می‌بیند؛ یکی مقابل همین استقلال در لیگ و دیگری برابر نساجی که این روزها با محمود فکری شگفت‌انگیز پیش می‌رود.
امیر شاید برای شکست در بازی هفته بیست‌و‌ششم لیگ برتر مقابل مجیدی بهانه داشته باشد و به‌دلیل غیبت خود در آن روز بتواند ناکامی را تا حدی توجیه کند اما تردیدی نیست که برای بازی دوشنبه‌شب او دیگر نمی‌تواند بهانه‌هایی از این دست را بیاورد.
مجیدی هم برای آنکه به برد خود مقابل امیر در لیگ اعتبار بیشتری ببخشد و ایضاً خاطره بازی نه‌چندان اطمینان‌بخش تیمش مقابل شهرخودرو را توجیه کند، قطعاً باید پیروز میدان امشب باشد تا دیگر منتقدانش نگویند که چون امیر در آن سوی میدان روی نیمکت نبود او توانست سپاهان را در بازی هفته بیست‌و‌ششم لیگ برتر شکست دهد.
فرهاد در این تقابل سخت زیر ذره‌بین است تا در شبی که کلیدی‌هایش در خط آتش را در اختیار ندارد، عیار واقعی مربیگری‌اش را نمایان کند و به همه بفهماند در این برهه بهترین گزینه است و می‌تواند در سخت‌ترین شرایط گلیمش را از آب بیرون بکشد. این باور غلط نیست که هنوز جایگاه مجیدی در استقلال سفت و محکم نشده است و نتیجه بازی امشب تأثیر فراوانی در بقای او دارد.
حتی آنها که این روزها با مصاحبه‌های تکراری مجیدی را حمایت می‌کنند ته دل بر این باورند که فرهاد در جام حذفی باید به جام دست یابد تا جایگاهش روی نیمکت استقلال لااقل تا شروع فصل بیستم دست‌نیافتنی شود، بنابراین سرمربی آبی‌ها نباید راهی جز پیروزی برای خود متصور باشد و باید بهترین تاکتیک و روش بازی را مقابل سپاهان به کار بگیرد و برای یک بازی ماراتن‌گونه و طاقت‌فرسا آماده باشد.
بازی دوشنبه‌شب در واقع هم تکلیف استقلال فصل بعد را تا حد زیادی روشن خواهد کرد و هم سپاهان را به این دلیل که امیر قلعه‌نویی هم‌اکنون در جایگاه کاملاً متزلزلی قرار گرفته و با شکست‌های پی‌درپی در نقطه‌ای ایستاده که حامیان اندکی را در نصف جهان پیرامون خود می‌بیند و فضای فوتبال اصفهان بشدت او را تحت فشار قرار داده است.
شاید امیر برای رهایی از این وضعیت نیم‌نگاهی هم به نیمکت استقلال داشته باشد اما قطع به یقین هیچ مربی ناکامی نمی‌تواند در استقلال دوام آنچنانی داشته باشد و سرمربی سپاهان چنانچه می‌خواهد دوباره آن جایگاهی که در استقلال سال‌ها در یدش بود را تصاحب کند، دست‌کم باید پیروزی میدان دوشنبه‌شب باشد.
بدون شک این تقابل را باید یکی از مهم‌ترین بازی‌های مهم دو تیم در 10 سال اخیر دانست حتی اگر شجاعت به خرج بدهیم این مهم‌ترین بازی تاریخ دو باشگاه است به‌دلیل اینکه سرنوشت هر دو مربی نیز گره خورده به نتیجه آن. البته قلعه‌نویی یقیناً خود را از همه جهات باتجربه‌تر از مجیدی می‌داند؛ چه در تعداد روزهای مربیگری در لیگ برتر و چه از حیث نشستن روی نیمکت هر دو تیم. در واقع امیر هم از حال و هوای استقلال به‌خوبی آگاه است و هم سپاهان که در ادوار گوناگون سرمربیگری‌اش را تجربه کرده و شاید بهتر از مجیدی بتواند قواعد برتری در چنین دیداری را رعایت کند، اما باید توجه داشت که مجیدی نیز یکی از بهترین مجموعه‌های شکل‌گرفته به لحاظ نیروی انسانی را در اختیار دارد که بسیاری از مربیان تاریخ باشگاه استقلال در حسرتش سوخته‌اند.
به هر حال آنچه امشب رقم خواهد خورد، خوب یا بد، آبی یا زرد، تکلیف هواداران دو باشگاه را با مربیان آینده خود روشن می‌سازد و هر سوی میدان چنانچه به‌دنبال بقای بیشترند باید دایره اشتباه‌های خود و بازیکنان‌شان را به حداقل برسانند تا از این گذرگاه تنگ عبور کند، بخصوص مجیدی که به‌زعم اغلب کارشناسان بهترین تیم سال‌های اخیر استقلال را در اختیار دارد و با ترکیبی آرمانی گام به این میدان بزرگ می‌گذارد.