علی داودی ملیپوش فوق سنگین کشورمان قطعاً به واسطه قرار گرفتن جزو 8 نفر اصلی دسته وزنی 109+ کیلوگرم و شانس زیادی که برای کسب یک مدال خوشرنگ در بازیهای المپیک توکیو دارد، یکی از 2 سهمیه اختصاصی به وزنهبرداری در این دوره از بازیها است. اما گویا شرایط تا حدی برای داودی سخت شده که او مجبور است این روزها به خاطر نداشتن باشگاه و جایی برای تمرین با وزنه، تمامی خطرات جدی مربوط به غیراستاندارد بودن محل تمرین و وسایل تمرینی را به جان خریده و در «پارکینگ غیراستاندارد خانه دوستش» دست به وزنه شود! به همین بهانه و برای اینکه بیشتر در شرایط کنونی از حال و روز داودی مطلع شویم در خصوص وضعیت تمرینی او با این وزنهبردار تهرانی همکلام شدیم تا چند و چون ماجرا را از زبان خودش بشنویم.
بچه تهران نبودم حال و روزم بهتر از حالا بود!
علی داودی ستاره فوقسنگین و آیندهدار وزنهبرداری ایران در دسته وزنی 109+ کیلوگرم درباره فیلم کوتاهی که در فضای مجازی از تمرینش در یک پارکینگ مسکونی منتشر کرده و گلایههایی که به واسطه بیتوجهی مسئولان ورزش تهران به او مطرح کرده است، تأکید دارد: «خودتان بهتر از من میدانید که تهران سالها است سالن تمرین اختصاصی زیادی برای تمرین وزنهبرداران و علاقهمندان به این رشته ورزشی ندارد اما مدتی است همان سالنهای محدود و اندک موجود در پایتخت نیز تعطیل هستند. سالنها تعطیل شدند چون هیچ رسیدگی و سرکشی به آنها نمیشود و نظارتی هم روی این سالنها وجود ندارد. البته سالنهای تمرین و باشگاهها مدتی به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل بودند، اما بعد باز شدند و اکنون دوباره به خاطر شروع موج دوم کرونا تعطیل شدهاند. مخصوصاً کمپ تمرینی تیم ملی وزنهبرداری که به خاطر تعطیلی اردوها و مشکل ضدعفونی سالن برای هر روز تعطیل شده و نمیتوانیم آنجا تمرین کنیم. اگر اردو بود و ما در کمپ تیم ملی تمرین میکردیم باز مشکلی نبود و کارمان را طبق برنامه انجام میدادیم، اما حالا که به دستور مسئولان ورزش اردوها و کمپهای ملی تعطیل است، خیلی برای تمرین و آمادهسازی بدنم به مشکل خوردم. خدا شاهد است اگر در یک استان یا شهرستان دیگری غیر از تهران ساکن بودم، وضعیت تمرینی و رسیدگی به من خیلی بهتر از حالا بود. الان اسم ما بچه تهران است اما به اندازه یک شهرستان دورافتاده هم اعتبار و اهمیت نداریم! واقعاً مدتی است برایم جای سؤال است که آیا آقای گلمحمدی مدیرکل محترم ورزش و جوانان استان تهران اصلاً خبر دارد علی داودی شانس اصلی کسب سهمیه المپیک و مدالآوری در المپیک توکیو است؟ خدا شاهد است آقای مدیرکل در سالی که گذشت حتی یک بار هم با من تماس نگرفته تا حالم را بپرسد! از سال گذشته که در مراسم تجلیل از مدالآوران استان تهران آقای گلمحمدی را دیدم دیگر خبری از او ندارم.»
داودی ادامه میدهد: «زمانی که سالن آزادی باز بود به من گفتند به جای صبحها بعد از ظهرها برای تمرین بیایم که قبول کردم اما الان همان هم به خاطر کرونا تعطیل شده است. من حقوق یا پاداش هنگفت و نجومی از مسئولان ورزش نخواستم. واقعاً این حداقل انتظاری است که یک سالن یا یک تایم اختصاصی از یک سالن تمرینی اختصاصی وزنهبرداری را در اختیارم قرار دهند که بتوانم بروم آنجا تمرین کنم. مگر همه مسئولان ورزش کشور دنبال کسب سهمیه و مدال المپیک نیستند؟ پس چرا اینطور با اعصاب و روحیه من که هم سهمیه گرفتم و هم شانس مدالآوری در المپیک هستم بازی میشود؟»
به خاطر غیراستاندارد بودن پارکینگ میترسم قیچی بزنم!
علی داودی در مورد اینکه مجبور به تمرین در پارکینگی شده که برای تمرین یک وزنهبردار حرفهای غیراستاندارد و خطرآفرین است اما چارهای جز این نداشته است، میگوید: «به خاطر اینکه در تهران جایی برای تمرین کردن ندارم، مجبور شدم پارکینگ منزل یکی از دوستانم را انتخاب کرده و به این بنده خدا و خانوادهاش زحمت بدهم. اما آنجا به سختی میتوان حرکت قیچی زد چون نه سقفش استاندارد است و نه کف آن. هر لحظه میترسم لیز بخورم و آسیب ببینم. اصلاً تا چه زمانی باید به دیگران زحمت داد. سالن نیروی هوایی را ما خودمان تجهیز کردیم و البته بیشتر شبیه دخمه است تا سالن اما همانجا هم نمیتوانم تمرین کنم.