گزارش بازی
محمدقراگزلو
پرسپولیس قبل از این، ده مسابقه بیرون از خانه را برده بود و تیم یحیی توقف ناپذیر به نظر میرسید اما انگار شمال جایی بود که ترمز تیم قهرمان باید کشیده میشد. تیم گل محمدی بعد از شروع دوباره لیگ هر 5 مسابقه قبلیاش را با پیروزی پشت سر گذاشته و سند قهرمانی را به نام خود زده بود اما برای پیروزی در شمال هم کمشانس بود هم عجول.
یحیی تیمش را با دو تغییر نسبت به بازی قبل به زمین فرستاد و سیدجلال احتمالاً به خاطر بازی فشرده روی چمن مصنوعی روی نیمکت نشست تا این بار شجاع بعد از یک جلسه محرومت و دو بازی در دفاع چپ به پست اصلیاش برگردد و کنار کنعانی بازی کند. حضور وحید امیری در دفاع چپ هم راهکار اجباری یحیی برای پر کردن منطقهای بود که برای مردانش بدبیاری آورده است.
بازی که شروع شد میشد اینطور حدس زد که تیم فکری آمده تا کار ویژهای انجام بدهد. میزبان شوت اول را زد و در همان دقیقه 5 قهرمان را غافلگیر کرد. کنترل و شوت روپای روح الله باقری احتمالاً یکی از زیباترین گلهای لیگ برتر را رقم زد و این سیلی تیم یحیی را از چتر عصرگاهی پراند.
بعد از این گل پرسپولیس خیلی زود ریتم را پیدا کرد و کنترل مسابقه را به دست گرفت. با وجود دشواری بازی روی چمن مصنوعی پاسها لحظه به لحظه بهتر و سالمتر میشد و کارهای ترکیبی هم شکل میگرفت. شاید ده دقیقه بازی روان و خوب کافی بود تا پرسپولیس به هدفش برسد. پاس تودر بشار برای علیپور و خطای حقیقی روی علیپور کاری کرد تا گلزن سرخها از روی نقطه پنالتی کار را به تعادل بکشاند. پرسپولیس بعد از تساوی برای گل دوم حریص بود و ریتمش نیفتاد اما نساجی هم راحت باج نمیداد. موتور حرکتی پرسپولیس بشار رسن بود که تیمش را در فاز حمله قدرتمند و سریع میکرد اما خط دفاع نساجی خیلی سخت باج میداد. همین شد که نیمه اول خیلی کم موقعیت داشت.
تلاش پرسپولیس برای گلزنی تنها یک بار در دقیقه 38 منجر به خلق موقعیت شد و این یک بار هم که مدافعان میزبان جا ماندند علیپور به اندازه کافی دقیق و ماهر نبود.
نیمه دوم بدون تغییر شروع شد اما پرسپولیس خیلی زود به ضرباهنگ مورد نظرش رسید. از همان شروع مسابقه اینطور به نظر میرسید که یحیی دستور حمله برای رسیدن به پیروزی داده اما برعکس بازیهای قبلی پرسپولیس راحت به گل نرسید.
پرسپولیس در همان 15 دقیقه اول از نیمه دوم میتوانست با ضربه سر کنعانی به گل برسد اما اشتباه حقیقی برای ثبت این گل کافی نبود. با شروع راند دوم این نیمه تغییرات شروع شد و برعکس همیشه این یحیی بود که زودتر از سرمربی حریف تعویض کرد.
پرسپولیس در این دقایق چند ضربه ایستگاهی مناسب به دست آورد و شانسش را برای رسیدن به گل از راهی غیر از کار ترکیبی امتحان کرد اما هم کمدقت بود هم کمشانس.
تغییر در خط حمله و جابجایی دو جوان تشنه گلزنی اولین حرکت یحیی برای رسیدن به گل بود. روستایی جای عبدی را گرفت تا تحرک و نشاط در خط آتش سفیدهای سرخ بیشتر شود. از این دقیقه به بعد حلقه محاصره تنگ و تنگتر میشد اما انگار قرار نبود خط دفاع میزبان وا بدهد. البته هر بار هم که آنها اشتباه میکردند بازیکنان سفیدپوش پرسپولیس دقیق و باهوش نبودند که کار را تمام کنند. شوت فوقالعاده کنعانی و دفع زیبای حقیقی؛ اشتباه حقیقی در خروج و ضربه سر شجاع، دو موقعیت پیاپی روستایی و علیپور که توسط حقیقی و شیری دفع شد و البته شوت علیپور موقعیتهای مهمی بود که پرسپولیس در 25-20 دقیقه پایانی از دست داد تا با وجود برتریاش نتواند به پیروزی برسد. پرسپولیس یحیی که از بازی با استقلال و مجیدی هیچ امتیازی از دست نداده بود مقابل تیم محمود فکری که قبل از این 7 مسابقه نباخته بود امتیاز از دست داد. سرخها بعد از دوران کرونا اولین گل در جریان بازی را هم خوردند و حالا چند تا از رکوردشکنیهایشان هم در معرض خطر قرار گرفته است.
در لحظات محاصره نساجی از تصاویر مردان نخست نیمکت هر دو تیم مشخص بود فکری چقدر دوست دارد بازی با امتیاز برای او تمام شود و او و تیمش حکم ترمز را برای قهرمان پیدا کنند. آن طرف یحیی البته دوست داشت با یک برد دیگر پیشروی جانانهای به سوی رکوردهای برانکو داشته باشد اما نشد که نشد.