شکوفه موسوی
ارتباط سرمربی والیبال و عمه من
در هفته‌ای که گذشت فدراسیون والیبال بی‌خیال کرونا و رعایت فاصله اجتماعی شد و با دعوت از کارشناسان والیبال، در قالب یک نشست درباره سرمربی آینده تیم ملی والیبال هم‌اندیشی کرد.
گویا نظرات گوناگونی در این جلسه مطرح شده و خود داورزنی رئیس فدراسیون والیبال هم تأکید کرده: «افتخار من است که با کادر کاملاً ایرانی در المپیک باشیم اما باید انتظارات را ببینیم، واقعیت موجود را بسنجیم و نهایتاً با یک جمع‌‌بندی درست تصمیم بجا بگیریم.» پیشکسوتان و کارشناسان هم نظرات گوناگونی داشته‌اند. برخی به کادر ایرانی تأکید ورزیده و گروهی برعکس! حالا اینکه در پایان چه کسی سرمربی تیم ملی والیبال شود را ما نمی‌دانیم اما این را می‌دانیم که مربیان چند سال اخیر والیبال را هم خودشان انتخاب کرده بودند و عمه ما نقشی در انتخابشان نداشته است! لذا اینگونه نباشد که در موقع انتخاب همه در کنار هم باشند اما موقع اخراج سرمربی، نه تو مانی و نه عمه من!
خصوصی‌سازی خیلی خوبه
شاید فکر کنید همه جای ورزش سرجایش است و فقط مانده خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس اما خیر! اینطور‌ها هم نیست.
مثلاً همین چند روز پیش رئیس فدراسیون بسکتبال گفته است در تلاشیم که تا پایان سال، سازمان لیگ بسکتبال را راه اندازی کنیم! یعنی شما تصور کنید ما در رشته‌های ورزشی منهای فوتبال، هنوز درگیر سازمان لیگ هستیم، حالا خصوصی‌سازی و اینها پیشکش!
تغییر زبان فارسی در فوتبال
روز دوشنبه خبرگزاری‌ها نوشتند سرانجام سرمربی استقلال در نشستی مخفیانه با مدیرعامل باشگاه دیدار کرد. البته تازگی‌ها مد شده است از نشست مخفیانه عکس با لبخند و ژست‌های زیبا منتشر می‌شود اما قدیم‌ترها «مخفیانه» معنی دیگری داشت. البته از آنجا که مدیران در باشگاه استقلال در یک چرخه منظم هی جا‌به‌جا می‌شوند، امروز می‌روند و چند ماه دیگر باز می‌گردند، ممکن است عکس‌ها آرشیوی باشد اما حالا شاید هم نباشد!
اصلاً از وجنات فوتبال ما این است که آن چیزی که مخفیانه است را همه می‌دانند و آن چیزی که همه فکر می‌کنند می‌دانند را در واقع نمی‌دانند و مخفیانه کارهای دیگری انجام شده است. نمونه‌اش همین قراردادهای باشگاه استقلال که همه فکر می‌کنند می‌دانند اما فردا که بازیکن شکایت می‌کند می‌بینیم که نمی‌دانستیم، یا قراردادهای مالی. لذا با توجه به اینکه این الگوی چپکی مخفیانه و آشکار در فدراسیون فوتبال و شاخه‌های وابسته زیاد است، خواهشمندیم سرپرست فدراسیون فوتبال با ارسال نامه‌ای به رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، درخواست تغییر معانی کلمات مخفیانه و آشکار را داشته باشد. مرسی، اه.
فوتبال، کرونا، ستاد
نیما نکیسا پیشنهاد داده ستادی تحت عنوان ستاد مبارزه با کرونا در فوتبال تشکیل شود و آن ستاد موارد را بررسی کنند و خروجی تصمیم آنها برای لیگ اجرایی شود. به نظرم برای این کار خیلی زود است.
بگذاریم پنج شش ماه دیگر یا حتی همزمان با ساخت واکسن کرونا «ستاد مبارزه با کرونا در فوتبال» را تشکیل دهیم. اصلاً فوتبال ما انقدر همه چیزش گل و بلبل است که نیازی به ستاد ندارد.
در کسری از ثانیه مسئولان حلش می‌کنند می‌رود پی کارش وبعد نهایتاً سه سال دیگر صدایش در می‌آید!
آشِ انتخابی با طعم قهر و کشک
خبرها حاکی از آن است که در جلسه رئیس فدراسیون کشتی با مربیان تیم ملی، وی تأکید فراوانی بر انجام چرخه انتخابی داشته که این مسأله با مخالفت غلامرضا محمدی سرمربی تیم کشتی آزاد روبه‌رو شده و محمدی جلسه را نیمه کاره ترک کرده است. به هر حال هرکسی به خودش مربوط است که جلسه را نیمه کاره ترک کند یا نه. در ورزش ما هم که تا دلتان بخواهد صبح تا شب جلسه برگزار می‌شود اما به هر حال انتخابی انتخابی است دیگر. حالا چه در قالب برگزاری مسابقه و انتخاب فرد برنده باشد و چه در قالب انتخاب مستقیم سرمربی. حتی در ادوار گذشته دیده شده است که مسابقه انتخابی هم برگزار شده اما در پایان فرد برنده در مسابقه، انتخاب نشده و همانی که سرمربی خواسته انتخاب شده! لذا خواهشمندیم سرمربیان و جناب رئیس خیلی سخت نگیرند چراکه انتخابی هم مثل خیلی چیزهای دیگر در ورزش ما کشک است.
موج بی‌تدبیری در ای او سی
کمیته بین‌المللی المپیک تصمیم گرفته تا دورکاری کارکنان خود را به دلیل شیوع ویروس کرونا تا ماه ژوئن تمدید کند. البته خوشبختانه ورزش ما بدون الگوگیری کورکورانه از خارجی‌ها همچنان با نزدیک کاری کارش را ادامه می‌دهد تا کور شود هر آنکه نتواند دید! اصلاً مگر سازمان‌های ورزشی ما خانه خاله هستند که هرکسی هر وقت خواست دورکاری کند؟ همین الانش اگر سری به ساختمان‌های ورزشی بزنید، همه سر کارشان هستند و تازه اضافه کاری هم می‌کنند بلکه در پایان ماه دو قران بیشتر دریافت کنند. اصلاً همین لوس‌بازی‌ها بود که المپیک را یک سال به تعویق انداخت. اگر برگزاری المپیک را به ما سپرده بودند همین امسال برگزار می‌کردیم برود پی کارش. خلاصه‌اش اینکه خوشبختانه در دوران کرونا، پیش از کرونا و پس از آن، در ورزش ما همه سرکار هستند. می‌خوای بخواه، نمی‌خوای نخواه!
جام ملت‌های2027 حق ماست
محمدرضا تابش، نماینده مجلس شورای اسلامی با کنایه به مسئولان فدراسیون فوتبال ایران درباره دورنمای درخواست فدراسیون فوتبال برای میزبانی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۷ گفت: «شاید پتانسیل بالقوه برای برگزاری جام ملت‌های آسیا را در کشورمان داشته باشیم اما بالفعل شدن آن در شرایط و وضعیت کشور تا هفت سال آینده بعید است.»
حالا اگر مثلاً ما به نماینده مجلس کنایه می‌زدیم، می‌گفتند از فردا دیگر ننویس! اما به نوبه خودمان به ایشان و دیگران می‌گوییم که لطفاً اجازه دهید در رزومه زیبای فدراسیون فوتبال مملکت طی چند سال اخیر؛ یک درخواست میزبانی هم ولو نافرجام به ثبت برسد. در نهایت شاید من و شما شاهد میزبانی جام ملت‌های 2027 نباشیم اما در راستای این موضوع یک عده‌ای چند تا سفر می‌روند، چند هزار دلار پاداش سفر و حق مأموریت می‌گیرند و بالاخره همین هم خوب است دیگر! یعنی اگر برای ما نان ندارد، برای اوشان آب دارد... . البته که مایه مباهات ماست در شرایطی که زیرساخت ورزشگاه‌ها برای حضور زنان هنوز فراهم نیست اما با قدرت برای میزبانی آسیا درخواست می‌دهیم و همین هم زیباست. نیست؟!
الان یا الان، مسأله این است
مهدی محمدنبی، دبیرکل فدراسیون فوتبال درباره درخواست ایران برای میزبانی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۷ گفت: هر بخشی از کشور باید چشم‌اندازی برای خود داشته باشد و میزبانی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۷ چشم‌انداز ماست و نباید از این مسائل دور شویم چون الان امکانات لازم را نداریم، نباید از چشم‌انداز خودمان هم دور بمانیم. ایشان در ادامه تأکید کردند: الان در کشورمان ۱۲ استادیوم استاندارد داریم.
البته این تأکید روی «الان» در فوتبال ما، مثل حکایت قیمت دلار است که باید درباره‌اش بگوییم الان یا الان؟ از سوی دیگر شاید تفاوت ما و مسئولان در تعریف کلمه استاندارد است. مثلاً ما فکر می‌کنیم استادیومی که برقش وسط بازی می‌رود، پارکینگ برای خودرو تماشاگران ندارد، سامانه بلیت‌فروشی‌اش هنگ کرده، صندلی‌هایش شماره ندارد، دستشویی‌هایش گلاب به رویتان یکجوری است و خب البته زیرساخت مناسب برای حضور زنان را ندارد؛ استاندارد نیست! اما حتماً ما نمی‌دانیم و الان که مسابقات تعطیل است همه چیز استاندارد است.
در الان‌های بعدی، بعداً نظر می‌دهیم. نه؟ در پایان از این چشم‌انداز و دوراندیشی مسئولان فوتبال کمال تشکر را داریم و خواهشمندیم در این فضای زیبای آینده‌نگرانه، یک نیم‌نگاهی هم به نیمکت تیم ملی بیندازند که جز پرداخت جریمه و پول، عایدی دیگری هم برای فوتبال مملکت داشته باشد.