بسکتبال برای صعود به المپیک مسیر دشواری را پیشرو داشت. مسیر سهمیه المپیک از جامجهانی چین و مصاف با غولها میگذشت. بسکتبال ایران در چند سال اخیر در تورنمنتهای مختلف عملکردی را از خود بهجای گذاشته بود که با استناد به آن رسیدن به المپیک رویایی دوردست بهنظر میرسید.
ایران در چند وقت اخیر تورنمنتهای مهمی از بازیهای آسیایی گرفته تا انتخابی جامجهانی از مشکل کوچینگ در بازیهای حساس رنج میبرد. تیمی که در بازیهای کلیدی و سرنوشتساز همیشه از رقبا جلو میافتاد، ناگهان برتری خود را از دست میداد و با شکست به رختکن میرفت؛ اتفاقی که توالی آن در تورنمنتهای مهم و بازیهای سرنوشتساز ثابت میکرد که از ضعف فنی رنج میبریم و همین نقیصه رویای صعود به المپیک را مبهم و غیرقابل باور نشان میداد.
ایران در مرحله گروهی جامجهانی با پورتوریکو، تونس و اسپانیا همگروه بود و این معضل کلیشهای دوباره گریبان ما را گرفت. در بازی نخست برابر پورتوریکو عالی آغاز کردیم و حتی از حریف نزدیک به 20 امتیاز پیش افتادیم اما بسان تمام بازیهای مهم اخیر در ثانیههای پایانی کم آوردیم و با نتیجه 81 به 83 باختیم. بازی دوم برابر تونس نماینده آفریقا آسانترین بازی آسمانخراشها محسوب میشد اما زیر سایه سنگین شکست ایران در بازی نخست، تیم بیروحیه ایران بازی را با نتیجه 67 بر 79 باخت تا شانس صعود ایران به مرحله دوم از بین برود. در بازی آخر گروهی اسپانیا یکی از مدعیان جام که صعود خود را قطعی ساخته بود، تیم دوم خود را به زمین فرستاد و ایران نیز بازی را بهتر آغاز کرد تا جایی که حریف شوکه شد و این ایران بود که نیمه نخست را با برتری به رختکن رفت اما مثل همیشه در پایان بازی بازنده بود و با نتیجه 65 بر 73 بازی را واگذار کرد تا با 3 شکست تلخ و بدون برد مرحله گروهی را به پایان ببرد.
بعد از ناکامی در صعود به مرحله دوم جامجهانی، امید خیلیها برای المپیکی شدن دوباره تیم ملی بسکتبال به مو بند شده بود. باید خیلی از عوامل دست به دست هم میداد تا این مهم برای بسکتبال ایران محقق میشد. ایران نخستین پیروزی خود را در جامجهانی بسکتبال در این مرحله با نتیجه 71 بر 62 برابر آنگولا کسب کرد اما برای صعود نیاز به یک معجزه بود بخصوص که رقیب اصلی ایران یعنی چین میزبان هم در بدترین حالت، شرایط بهتری داشت اما در حساسترین روز جامجهانی برای بسکتبال ایران، همه اتفاقات به نفع ما رقم خورد؛ تونس مقابل آنگولا پیروز شد، نیجریه که با توجه به برد تونس شانس صعود به المپیک را داشت، برای غلبه بر چین انگیزه بیشتری گرفت و در عین ناباوری میزبان را در خانه خود زمینگیر کرد و در نهایت ایران هم با اختلاف امتیازی بالاتر از آنچه نیاز داشت، با نتیجه 95 بر 75 فیلیپین را شکست داد تا معجزه رقم خورده و ایران به المپیک صعود کند و سومین حضور ایران در فستیوال 5 حلقهای رقم بخورد.
المپیک 1948 انگلستان اولین حضور بسکتبال در میادین المپیک بود که با سهمیه وایلدکارت انجام شد اما تیم ملی اولین حضور المپیکی با کسب سهمیه را در المپیک 2008 پکن تجربه کرد و بعد از 12 سال در همین شهر و برای دومینبار سهمیه المپیک را گرفت تا پکن بهنوعی شهر آرزوهای بسکتبال باشد.
برای توکیو 2020 بسکتبال ایران شانسی برای حضور به مرحله پایانی و احیاناً سکو ندارد اما هدفگذاری فدراسیون برای تیم ملی صعود از مرحله گروهی و حضور در دور دوم است؛ اتفاقی که اگر شکست در ثانیههای پایانی دست از سر ایران بردارد میتواند محقق شود و یک نتیجه ایدهآل برای آسمانخراشها در المپیک رقم بخورد. آنچه نسل طلایی بسکتبال ایران استحقاق آن را دارد؛ تیمی پرستاره با یک پایانبندی جذاب.