فدراسیون وعده داده بود با فسخ قرارداد ویلموتس هیچ خسارتی متوجه فوتبال ایران نخواهد شد اما ویلموتس با طرح شکایتی خواهان دریافت کل پول قرارداد سه‌ساله‌اش شد
حسین قهار
فراموش نمی‌کنیم؛ مدیران فوتبال ایران با افتخار خبر عقد قرارداد با یک مربی جوان بین‌المللی و بزرگ به نام ویلموتس را به مردم ایران دادند. با گرفتن یک چهره فاتحانه برای خود می‌گفتند بهترین تصمیم را برای فوتبال اتخاذ کرده‌اند. وعده دادند با این مربی بلژیکی سبک فوتبال ایران هجومی خواهد شد. قدرت فوتبال ملی‌مان بیشتر می‌شود. گفته بودند دیگر اشتباهات زمان کی‌روش را تکرار نمی‌کنند. وعده داده شده بود این مربی روی عملکرد تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و المپیک نظارت خواهد داشت. به جامعه فوتبال امید داده بودند که فضای کاری ویلموتس تعامل با مربیان لیگ برتری و بر مبنای احترام متقابل خواهد بود. قول دادند از حضورش در ایران به بهترین شکل ممکن استفاده کنند. همه این قول و قرارها در شرایطی گذاشته شده که خروجی کار حالا خبر وحشتناکی است که از مدت‌ها قبل در رسانه‌ها و محافل خبری شنیده بودیم اما دیروز به شکلی رسمی‌تر اعلام شد: ویلموتس برای دریافت کل پول قرارداد سه ساله‌اش از فدراسیون فوتبال شکایت کرد و خواهان غرامت 6 میلیون یورویی شده است.
جالب اینجاست که هیچ‌کدام از آن وعده‌ها هم اجرایی نشد. همه چیز پوچ بود و توخالی!
مدیران فدراسیون در این مدت بارها تأکید کردند مارک ویلموتس ادعای مضحکی مطرح کرده و به هیچ عنوان نمی‌تواند ادعای دریافت خسارت سنگین از فوتبال ایران داشته باشد. منتهی اقدام اخیر مربی بلژیکی برای طرح شکایت 6 میلیون یورویی علیه ایران به خوبی نشان داد مثل همیشه به هیچ عنوان نمی‌توان به صحبت‌های مدیریت فوتبال کشور اعتماد کرد. شایعه شکایت ویلموتس از فدراسیون فوتبال از دو ماه قبل در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. در این مدت هر کدام از نمایندگان رسانه‌ها که با مقامات اجرایی فدراسیون در این رابطه صحبت می‌کردند به صراحت به آنها گفته می‌شد که سرمربی سابق تیم ملی شانسی برای برنده شدن در این پرونده ندارد. حتی اگر طبق حقی که دارد یک دعوای حقوقی در کمیته انضباطی فیفا برپا کند. جالب اینجاست که با وجود مطرح کردن این صحبت‌ها و وعده به جامعه فوتبال برای عدم نگرانی نسبت به پرونده ویلموتس، هر چه زمان بیشتری می‌گذرد نگرانی‌ها بیشتر می‌شود و الان هم می‌توان با جرأت نوشت که مدیران فدراسیون کار بسیار سختی برای پیروزی در پرونده ویلموتس دارند.
اما مدیران حاکم بر فوتبال ایران با چه منطقی تأکید دارند شکایت ویلموتس به جایی نمی‌رسد؟ آنها معتقدند ویلموتس در طول مدت همکاری به بسیاری از تعهدات قراردادی خود عمل نکرده است. مثلاً می‌توانسته تنها برای هر سال 6 هفته مرخصی برود. منتهی در طول 6 ماه کل روزهایی که در ایران حضور داشته حدود 21 روز بوده و تعداد روزهایی که با تیم ملی در سفر بوده هم بیشتر از 24 روز نبوده است. در واقع ویلموتس از نظر فدراسیونی‌ها بیشتر از 130 روز غیبت در ایران داشته و بعد از بازی با عراق هم برخلاف نامه‌های رسمی که دریافت کرده حاضر نشده به ایران سفر کند. فدراسیونی‌ها بر این اعتقاد هستند که این مربی بلژیکی که قرارداد خود را قبل از بازی با عراق به صورت رسمی یکطرفه فسخ کرد، یک گاف دیگر هم داده و آن این بوده که با وجود فسخ، پول یک سال قرارداد خود را دریافت کرده و آمده روی نیمکت تیم ملی نشسته است. پس تا آن زمان موضوع فسخ قرارداد عملاً دیگر اعتبار نخواهد داشت. به هر صورت او در روز بازی ایران و عراق در شرایطی روی نیمکت نشست که پول قرارداد را تا پایان سال دریافت کرد و حدود 400 هزار یورو هم به فدراسیون بدهکار شده بود و این نشان می‌دهد که قراردادش را قبول داشته است.
ادعای حقوقی مدیریت فوتبال کشور پیرامون پرونده ویلموتس همین دو بحث نیست. مهدی تاج تا زمانی که هنوز ریاست را بر عهده داشت در مصاحبه‌های مختلف با خبرگزاری‌ها و تلویزیون رسماً تأکید کرده بود بحث تأخیر در پرداخت قرارداد به خاطر تحریم‌ها بوده و این مربی هم این را می‌داند و در قراردادش هم بندی گنجانده شده و به این مسأله اشاره شده است که ایران در شرایط تحریمی قرار دارد و ممکن است مشکلاتی به وجود بیاید. همچنین آنها می‌گویند طبق بند صریح قرارداد طرفین این تعهد را امضا کرده‌اند که اگر به هر دلیلی تصمیم به قطع همکاری در هر بازه زمانی گرفته شد، تنها پول سه ماه از قرارداد از سوی طرفی که اقدام به فسخ کرده به طرف مقابل پرداخت شود. به این ترتیب ایران در هفته‌های اخیر حتی به دنبال پس گرفتن 400 هزار یورو پول اضافه‌ای بود که به ویلموتس پرداخت کرده، که این تلاش به نتیجه نرسید.
حالا سؤال اصلی اینجاست که آیا باید به مدیران فدراسیون فوتبال اعتماد کنیم یا خیر. تجربه قراردادهای قبلی و تمام پرونده‌هایی که در فیفا باخته‌ایم جامعه فوتبال را نسبت به سرنوشت این پرونده سنگین و ترسناک، نگران کرده است. به این مسأله توجه کنید که ویلموتس با وجود سکوت خبری، پروسه انعقاد و تدوین متن قرارداد را بیش از حد ممکن طول داد. او با چندین وکیل خبره بین‌المللی و البته ایجنت رسمی همکاری دارد و همسرش هم که یک حقوقدان برجسته است تقریباً همه کارها را زیر نظر دارد. به این ترتیب تیم حقوقی ویلموتس قطعاً وقتی ادعای دریافت غرامت 6 میلیون دلاری از فدراسیون فوتبال را به فیفا مطرح می‌کند، قطعاً از پیروزی در این پرونده اطمینان دارد. آنها جزئیات کامل نامه‌نگاری‌های رسمی انجام شده در مدت طولانی که پول او پرداخت نمی‌شد در کنار مشکلاتی که در فوتبال ایران برای او درست شده بود را در پرونده قرار داده‌اند. اطلاعات کامل حقوقی از سیستم مالی و رفتاری فدراسیون نسبت به مفاد قرارداد تهیه کرده‌اند. همچنین با شناخت کافی از قوانین سفت و سخت فیفا و تطبیق آن با قرارداد حقوقی که با فدراسیون فوتبال داشتند، از این بابت اطمینان دارند که به خواسته خود می‌رسند و فدراسیون فوتبال را محکوم می‌کنند.
دقت کنید؛ قوانین فیفا می‌گوید اگر یک بازیکن بیشتر از دو ماه نتواند پول قرارداد خود را دریافت کند، این اختیار را دارد که هم قرارداد را یکطرفه فسخ کند و هم نسبت به دریافت تمام پول و امتیازهایی که در قرارداد گنجانده شده شکایت حقوقی انجام بدهد و از طریق ارکان قضایی فیفا به خواسته خود برسد. فدراسیون فوتبال ایران هم بیشتر از دو ماه در پرداخت حقوق سرمربی بلژیکی سابق خود تأخیر داشت. به خاطر همین تأخیر ناچار بود که با مرخصی‌های طولانی مدت این مربی و نیامدن‌های او به ایران موافقت داشته باشد. حتی گفته می‌شود که بخش قابل توجهی از حضور ویلموتس در خارج از ایران به عنوان مأموریت با هماهنگی‌های صورت گرفته ثبت شده است. پس تمام آن مدتی که همه در حال تعریف و تمجید از چهره آرام و بی سروصدای ویلموتس بر خلاف کی‌روش و تعامل عالی او با فدراسیون بودند، این مربی و وکلایش در حال جمع کردن مدارک علیه فدراسیون فوتبال به خاطر عدم انجام تعهدات قراردادی بودند و در نهایت به عبارتی ساده باید نوشت که با توپی پر اقدام به فسخ یکطرفه قرارداد و طرح این دعوای حقوقی علیه فدراسیون فوتبال ایران کردند.
مدیران فدراسیون فوتبال برخلاف وعده‌هایی که در این مدت دادند، هنوز هیچ شفاف‌سازی قانع‌کننده‌ای نسبت به مفاد قرارداد ویلموتس در رسانه‌ها انجام نداده‌اند. هیچ حقوقدان و رسانه‌ای نمی‌تواند به دلیل عدم اطلاع از بندهای دقیق قرارداد ویلموتس با قاطعیت بگوید که فدراسیون در نهایت بازنده نخواهد شد. اصرار مدیریت در پنهان ماندن مفاد قرارداد به خاطر وجود یک بند محرمانه هم عملاً شرایطی را به وجود آورده که برخی فکر کنند آنها به خاطر قرارداد بد احتمالی که با ویلموتس بسته‌اند در حال پنهان کاری هستند. به این ترتیب تنها مواردی که قابلیت استناد به آن وجود دارد همین مصاحبه‌های رسمی انجام شده از سوی مهدی تاج و محمود اسلامیان به عنوان رئیس سابق و عضو هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال است که تأکید کرده‌اند ویلموتس نمی‌تواند در این پرونده موفق شود و خطری فدراسیون فوتبال را تهدید نمی‌کند.
باز هم تأکید می‌کنیم. در هفته‌های اخیر با هرکدام از مدیران فدراسیون فوتبال که صحبت کرده‌ایم با قاطعیت گفته‌اند که ویلموتس هیچ شانسی ندارد. دوباره به این مسأله اشاره می‌کنیم که حتی مهدی تاج، محمود اسلامیان و سایر مدیران در مصاحبه‌های تلویزیونی هم این موضوع را به مردم اعلام کردند و فدراسیون هم اطلاعیه داد که هیچ خسارت سنگینی متوجه فوتبال کشور نخواهد شد. حالا باید این سؤال را مطرح کرد که اگر به هر دلیلی شکایت ویلموتس در فیفا با پیروزی برای او همراه بود، آن وقت چه کسی می‌خواهد این سنگین‌ترین خسارت تاریخ فوتبال ایران را به یک مربی پرداخت کند. خسارتی که رقم آن چیزی بالغ بر 100 میلیارد تومان خواهد شد که از بودجه یک سال فدراسیون هم بیشتر است. از همین حالا مسئولان وزارت ورزش و نهادهای نظارتی باید به مفاد این پرونده با دقت ورود کنند و مسئولانی که این قرارداد را امضا کرده‌اند را وادار کنند که مسئولیت آن را بپذیرند. اگر با قاطعیت تا به امروز گفته‌اند هیچ خسارتی متوجه فوتبال ایران نخواهد شد، پس باید مسئولیت پذیر باشند و برای رخ ندادن این فاجعه به جامعه فوتبال و مسئولان تضمین بدهند چون باختن در این پرونده به ویلموتس، عملاً فوتبال ایران را به معنای واقعی نابود می‌کند.
حرف آخر اما اینجاست که بررسی‌ها نشان می‌دهد موضوع گنجانده شدن بند تحریم‌های شدید علیه ایران در مفاد قرارداد، ساز و کار شفافی ندارد. به عنوان مثال قطعاً ویلموتس بندی را قبول نکرده که در آن گفته شده باشد به خاطر تحریم پولش را نگیرد. قطعاً فیفا هم اگر به این بند اهمیت بدهد شاید برای یک تا دو ماه فرجه در نظر بگیرد. منتهی بحران پرداخت پول ویلموتس بیشتر از دو ماه طول کشید و هیچ اشاره‌ای هم نشده است که اگر او مثلاً به خاطر تحریم‌ها نتوانست از فدراسیون فوتبال پول خود را دریافت کند، از محل مطالبات ایران در فیفا این رقم را بگیرد و گویا چنین بندی در قرارداد طرفین وجود ندارد. به این ترتیب نباید زیاد هم به بحث دیده شدن موضوع تحریم در قرارداد امیدوار بود چون برای فیفا انجام تعهدات مالی به مراتب اهمیت بیشتری تا چنین بندی دارد.
پس تنها امید فوتبال ایران می‌تواند به همان یک موضوع ادامه کار در صورت فسخ قرارداد و بعد ترک کار باشد. در این رابطه گفته می‌شود که فدراسیون فوتبال هم یک تیم حقوقی بین‌المللی برای رسیدگی به این پرونده در نظر گرفته و در تلاش است که تمام پول اضافه‌ای که به ویلموتس پرداخت کرده را هم از این مربی پس بگیرد. کاری که با مذاکره موفق به انجام آن نشد و حالا باید منتظر تصمیم مراجع بین‌المللی در ارتباط با آن باشیم.