کالدرون روزی که به پرسپولیس آمد یک تیم بسته شده را تحویل گرفت. تیمی که تمام بازیکنانش با تفکر برانکو به این تیم آمده بودند و تقریباً چند سال در کنار هم زندگی کرده بودند. حتی مدیرعامل قبلی براساس میل و سلیقه خود بازیکن جدید نیز خریده بود! کالدرون اما با یک سلیقه و تفکر متفاوت از برانکو به جای گلایه از شرایط موجود و غر زدن، از همان روز نخست تأکید کرد که ملاکش برای انتخاب بازیکن و ترکیب اصلی تنها آمادگی و کیفیت بازیکن و البته تفکرات و سلیقه او است. او پرسپولیس را در شرایطی تحویل گرفت که تیم با ازدیاد بازیکن مواجه بود و باید تیمش را غربال می‌کرد. او در همان ابتدای راه و پیش از شروع فصل نشان داد که برای او ملاک تحت هر شرایطی کیفیت و آمادگی هر بازیکنی است و به هیچ وجه ملاحظات فرامتنی برایش اهمیت ندارد. برای کالدرون ملاک فقط و فقط کیفیت و آمادگی بازیکن و البته معیار سلیقه او است و هیچ آیتم دیگری را برای انتخاب مدنظر قرار نمی‌دهد. در حقیقت سرمربی پرسپولیس از دیدگاه فنی و تکنیکال همه پدیده‌ها را مورد ارزیابی قرار داده و البته تصمیم می‌گیرد. از همین رو او در دوران پیش فصل بعد از ارزیابی‌هایش قلم قرمز روی نام سروش رفیعی و شایان مصلح کشید. تصمیمی مناقشه‌برانگیز که با توجه به محبوبیت سروش و خاطراتی که او با پرسپولیس رقم زده بود، با واکنش هواداران و رسانه‌ها مواجه شد اما کالدرون روی تصمیم خود پافشاری کرد و این دو را کنار گذاشت. گذشت زمان البته ثابت کرد حق تا چه اندازه با سرمربی پرسپولیس بوده. سروش رفیعی در شهر خودرو بی‌ستاره هم نتوانسته یک بازیکن ثابت و فیکس باشد و اغلب اوقات یک نیمکت نشین است. شایان مصلح هم در سپاهان پرستاره، کاملاً فراموش شده و با خیال راحت می‌تواند به فعالیت‌های جانبی نظیر شعر گفتن بپردازد!