بیشتر ورزشکاران دنیا با قدرت‌شان خود را در تاریخ جای می‌دهند اما فدرر با ظرافتش این کار را انجام داده. حتی در روزهایی که او سنش بالا رفته و رقبایش زیادتر از گذشته شده‌اند؛ هر سرویس، ضربه و حرکتی که انجام می‌دهد انگار بدون زحمت انجام می‌شود. فدرر بیشتر با مغزش تنیس بازی می‌کند و این قابلیت را در دهه گذشته بیشتر از قبل به رخ رقبا کشید. تنیسور سوییسی در حالی وارد دهه دوم هزاره سوم میلادی شد که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹، پانزده بار قهرمان رقابت‌های گرنداسلم شده بود و در دنیای تنیس آن سال‌ها بدون رقیب به نظر می‌رسید. او در دهه‌ای که تمام شد ۵ گرنداسلم دیگر هم به جمع افتخاراتش افزود و در کل از سال ۲۰۱۰ به این طرف ۴۲ قهرمانی در رقابت‌های مختلف کسب کرد. آخرین قهرمانی او در رقابت‌های گرنداسم در سال ۲۰۱۸ به دست آمد. درست در همان جایی که اولین قهرمانی این دهه‌اش را هم کسب کرد؛ استرالیا. فدرر در سال ۲۰۱۴ رقابت‌های تیمی در جام دیویس را هم برد تا از این نظر هم تالار افتخاراتش خالی نماند. تنیسور محبوب ۲دهه اخیر دنیای تنیس در سال ۲۰۱۹ در رقابت‌های قهرمانی دبی، صدمین قهرمانی دوران حرفه‌ای‌اش را کسب کرد تا بعد از جیمی کانرس، دومین مردی شود که بیش از ۱۰۰ قهرمانی دارد. او در رقابت‌های اوپن مادرید هم با شکست دادن مونفیلس در راند سوم، هزار و دویستمین پیروزی تاریخش را کسب کرد. همه این اعداد و رکوردها نشان می‌دهد که دنیای تنیس هیچ‌وقت نمی‌تواند فدرر را فراموش کند.