ای اف سی، خجالت
متأسفانه کنفدراسیون فوتبال آسیا در سال 2019 عملکرد ضعیفی داشت. به بقیه بخش‌هایش کاری نداریم اما به بخش انتخاب برترین‌های قاره که می‌رسیم، می‌بینیم در کمال ناباوری جایزه بهترین فدراسیون فوتبال سال در هیچ شاخه‌ای به ما نرسید.
آخر شما سر تا پای فدراسیون فوتبال ژاپن را نگاه کنید، کجایش الهام‌بخش است؟ از تمام فوتبال منظم و مرتب ژاپن یک کارتون فوتبالیست‌ها الهام بخش بود که آن هم برای دهه‌های قبل است و امروز سوباسا و کاکرو هر دو بازنشسته و خانه‌نشین‌اند.
در عوض اگر یک نگاه به فوتبال خودمان بیندازید و یک حساب سرانگشتی کنید می‌بینید که ذره ذره فوتبال ما الهام‌بخش است.
مثلاً همین لیگ فوتبال‌مان را ببینید، اگر الهام‌بخش نیست پس چیست؟ یا اوضاع تیم ملی بزرگسالان‌مان الهام‌بخش‌ترین در منظومه شمسی است، نیست؟ یا شرایط فوتبال بانوان اگر الهام‌بخش نیست حداقل لیلا بخش که هست! در بخش بهترین فدراسیون فوتبال در بخش پایه هم بی شک ما لایق‌ترین فدراسیون برای کسب جایزه بودیم.
اگر مطالعه‌ای در حال و احوال تیم‌های پایه در سال گذشته داشته باشید می‌بینید که بیراه نمی‌گویم. پایه‌ترین تیم‌ها را در هر چه دل‌تان بخواهد داریم اما متأسفانه کنفدراسیون فوتبال آسیا جایزه‌ها را به دیگران داد و در نهایت کج‌سلیقگی شاخ‌ترین فدراسیون فوتبال قاره را در هیچ شاخه‌ای برتر نکرد اما اشکالی ندارد چیزی که زیاد است ستاره! حالا درست است که با این وضع آلودگی هوا مدت‌هاست که ستاره‌ای ندیدیم اما خوشبختانه هنوز پنج ستاره فدراسیون فوتبال‌مان روی زمین می‌درخشد و ما تصمیم داریم از همین تریبون ستاره ششم را به فدراسیون فوتبال‌مان بدهیم.
چرا؟ چون شایسته و بایسته این ستاره است چون دل‌مان می‌خواهد چون مگر پنج ستاره قبلی را هم همینطوری نگرفتیم؟ اینم ششمیش. تا بترکد چشم حسود.