ژاوی، سرمربی بارسلونا به خاطر اظهاراتش در مورد دنی آلوز پس از دستگیری این بازیکن برزیلی به ظن تجاوز جنسی عذرخواهی کرده است. ژاوی پس از انتشار این خبر اعلام کرده بود که برای دنی آلوز ناراحت است اما بعد از بازی با ختافه شفاف سازی کرد و گفت: «فکر می‌کنم حرف‌های من بد برداشت شده، من از تمام کسانی که قربانی تجاوز هستند دفاع می‌کنم و هیچ وقت حق را به دنی یا هر کس دیگری در این مسأله نخواهم داد.»

گری نویل معتقد است که منچسترسیتی با وجود اینکه با اختلاف نسبت به آرسنال در رده دوم قرار دارد اما در نهایت قهرمان خواهد شد. او در مصاحبه با اسکای اسپورت گفت: «‌فکر نمی‌کنم آرسنال قهرمان لیگ شود. به نظرم عملکرد این تیم مقطعی است و موفقیت‌های آنها به پایان خواهد رسید. آرسنال یک یا دو بازی را می‌بازد و سیتی روی دوش آنها قرار خواهد گرفت، قهرمان شدن برای آرسنال بسیار سخت است.»

بنا به گزارش‌ها، مهاجم انگلیسی همچنان با تاتنهام رویای قهرمانی دارد و آماده است تا قراردادش را با اسپرز تمدید کند. کین 18 ماه پایانی قراردادش را پشت سر می‌گذارد و قرارداد او در تابستان 2024 به پایان می‌رسد، از آگوست 2021 هیچ مذاکره‌ای برای تمدید با این بازیکن صورت نگرفته، اما برنامه این است که پس از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات ژانویه، مذاکرات از سر گرفته شود.

فشار؟ کدام فشار! آرسنال با پیروزی هیجان‌انگیز 3 بر 2 مقابل منچستریونایتد فاصله پنج امتیازی خود در صدر جدول لیگ برتر را دوباره به دست آورد. توپچی‌ها با گل دقیقه 90 ادی انکتیه سه امتیاز حساس این بازی را گرفتند و پاسخ خوبی به پیروزی 3 بر صفر منچسترسیتی مقابل ولورهمپتون دادند که فاصله صدر جدول را به دو امتیاز رسانده بود.
 
بهترین بازی انکتیه
 ادی انکتیه چه بازی فوق‌العاده‌ای داشت، قطعاً بهترین بازی دوران حرفه‌ای خود را پشت سر گذاشت. این ششمین بازی او برای آرسنال در رقابت‌های مختلف بعد از مصدومیت گابریل ژسوس بود و حالا توانسته شش گل به‌نام خود ثبت کند. گل اول او در این بازی گل اول میهمان توسط مارکوس رشفورد را خنثی کرد و چه گل دوست‌داشتنی. سانتر گرانیت ژاکا به هدر می‌رفت اگر حرکت هوشیارانه انکتیه و جاگیری مناسبش نبود. گل دومش هم در آخرین دقیقه بازی برد را به نفع میزبان رقم زد. نگرانی هواداران از نبود ژسوس دیگر برطرف شده و انکتیه درست مثل اواخر فصل قبل ثابت کرد توانایی لازم برای اثرگذاری در بالاترین سطح را دارد. او حالا با 9 گل بهترین گلزن آرسنال در این فصل است و اگر همین روند را ادامه دهد، در هفته‌های پیش رو آمارش بهتر هم می‌شود.
 
شب سخت وایت
 بن وایت در این فصل بازیکن خوبی بوده اما مقابل منچستریونایتد یکی از بازی‌های سخت خود را پشت سر گذاشت. یک اخطار زودهنگام و بازی مقابل رشفورد شاید عامل این بازی ضعیف بود. با آن کارت زرد، وایت هر بار که منچستر صاحب توپ می‌شد، بیش از حد عصبی به نظر می‌رسید و تیم حریف مشخصاً او را هدف قرار داده بود. برای همین میکل آرتتا ترجیح داد در نیمه دوم از او استفاده نکند و به جایش تاکهیرو تومیاسو را بازی داد.
 
وخورست، بی‌خاصیت
 درباره ووت وخورست خرید جدید منچستریونایتد در خط حمله حرف زیادی نمی‌شود زد. او کاملاً در بازی کم اثر بود. اگر قرار است مهاجم جدید یونایتد از حالا تا پایان فصل در تیم اریک تن هاخ تفاوتی ایجاد کند، باید خیلی بیشتر از بازی‌اش در ورزشگاه امارات تلاش کند؛ او از سرعت بازی کاملاً عقب بود.
 
مارتینس و واران
 دو مدافع میانی منچستریونایتد در این بازی به یک اندازه خوب بودند. در این بازی جذاب میهمان زیر فشار زیادی از سوی حریف قرار گرفت اما لیساندرو مارتینس و رافائل واران استثنایی بودند و هر بار که توپ به مناطق مرکزی آمد، وضعیت را کنترل کردند. زمان‌بندی مبارزه‌ها عالی بود و مدافع آرژانتینی بارها خودش را در موقعیت‌های خطرناک درگیر کرد. او گل مهمی زد که گل بوکایو ساکا را خنثی کرد و به نظر می‌رسید یک امتیاز برای شیاطین سرخ داشته باشد اما انکتیه نگذاشت.
 
افت بعد از اوج
 لوک شاو در طول 90 دقیقه از سوی ساکا با انواع مشکلات روبه‌رو شد. او تحسین برانگیز بود که در تمام بازی تلاش کرد و هیچ وقت از مبارزه نترسید اما ترجیح می‌داد در شرایط بهتری زمین بازی را ترک می‌کرد. مدافع راست منچستریونایتد و تیم ملی انگلیس در هفته‌های اخیر به‌شدت اوج گرفته بود اما این بازی برایش ناامیدکننده تمام شد.
 
 زینچنکو؛ همه چیز تمام
 اولکساندر زینچنکو در بازی هفته قبل مقابل تاتنهام استثنایی بود اما این بازی بهتر هم بود. شاید در فهرست تیم به‌عنوان مدافع چپ معرفی شود اما خرید تابستانی آرسنال از منچسترسیتی خیلی بیشتر از یک مدافع چپ معمولی است. یونایتد واقعاً نتوانست برابرش کاری کند و دائماً خودش را به مرکز زمین می‌رساند تا وزن آرسنال را در آن منطقه بیشتر کند. توانایی زینچنکو برای بازکردن خطوط حریف با پاس‌هایش سلاح مهمی برای آرسنال است. او می‌تواند خودش و تیم را از موقعیت‌های خطرناک خارج کرده و در وضعیت دست بالا قرار دهد.
قابلیت رهبری او هم نباید نادیده گرفته شود. قبل از شروع بازی با هم‌تیمی‌ها صحبت می‌کرد و در جریان مسابقه هم مستمراً آنها را هل می‌داد. او می‌تواند یکی از بازیکنان کلیدی آرسنال در راه رسیدن به قهرمانی این فصل لیگ برتر باشد.

پدری ستاره بارسلونا در پیروزی یک بر صفر مقابل ختافه بود که باعث شد حداقل برای دو ساعت فاصله شش امتیازی در صدر جدول لالیگا را تجربه کنند. رئال مادرید البته در زمین اتلتیک بیلبائو با 2 گل به پیروزی رسید و دوباره به سه امتیازی رقیب همیشگی‌اش رسید. میهمان طبق انتظار فیزیکی و دونده بود و در بیشتر دقایق بازی کنترل خشونت‌آمیزی در برابر پدری و گاوی داشت برای همین میزبان فرصت گلزنی زیادی به دست نیاورد اما در دقیقه 35 پدری با پاس گل رافینیا سه امتیاز ارزشمند را برای بارسا رقم زد. بارسا البته به کمک مارک آندره‌تر اشتگن هم نیاز داشت و می‌توانست به گل‌های بیشتری برسد اگر فرانک کسیه و بعد آنسو فاتی ضربات آخر را با دقت بیشتری می‌زدند. به هر حال بارسا از این بازی تا حدی کسالت‌آور سه امتیاز باارزش گرفت.
 
هافبک همه کاره
 تماشای بازی پدری در هر مسابقه جذاب‌تر می‌شود و هافبک تیم ملی اسپانیا به سرعت در حال تبدیل شدن به یک هافبک همه کاره است. هفته گذشته و در جریان قهرمانی بارسلونا در سوپرجام اسپانیا یک هافبک هجومی تمام عیار بود که خودش را در موقعیت‌های حمله قرار می‌داد در حالی که دو هافبک دفاعی پشت سرش بودند. در این بازی یک شماره 8 ناب بود که در تکل‌ها برنده بود و بازی تیم را سامان می‌داد. در دیداری که به آرامش و خونسردی زیادی نیاز داشت، پدری همان بود که باید باشد. تنها گل مسابقه را زد اما مشارکت او در این بازی خیلی بیشتر از نقشش در زدن تنها گل مسابقه بود.
 
تجربه و بازیخوانی
 سرخی روبرتو در این تیم بارسلونا خیلی بازیکن مهمی محسوب نمی‌شود. 30 ساله است و فرصت چندانی نسبت به بازیکنان جوان و در حال پیشرفت تیمش ندارد. او همچنین به اندازه‌ای که ژاوی از مدافعان کناری خود انتظار دارد، سریع و مؤثر نیست. اما باتجربه است و بازیخوانی‌اش حرف ندارد ضمن اینکه برای تغییر جریان بازی می‌شود رویش حساب کرد. در حالی که به رونالد آرائوخو استراحت داده شد و ژول کنده به مرکز دفاع رفت، روبرتو سمت راست را خیلی خوب پوشش داد. یکی دو صحنه ترسناک پیش آمد که نتیجه تصمیم‌گیری نادرست روی ضدحملات ختافه بود اما بازیکن باتجربه بارسلونا 77 دقیقه خوب داشت و این چیزی است که تیم از او می‌خواهد.
   
بازی شماره 700
 سرخیو بوسکتس هفتصدمین بازی‌اش برای بارسلونا را انجام داد و همچنان ادامه می‌دهد. کاپیتان آبی اناری‌پوشان حالا بیش از 10 سال است که بازیکن ثابت تیم شده و در این بازی خاص مثل همیشه قابل اتکا بود.
او بیش از همه هافبک‌های بارسلونا توپ را لمس کرد، 92 درصد پاس‌هایش را به مقصد رساند و هفت بار توپ را پس گرفت. او به ندرت بازی را تحت کنترل می‌گیرد و طبیعتاً دیگر مثل گذشته انرژی ندارد اما در بازی‌های سخت و مرموزی مثل این، هافبک پا به سن گذاشته اسپانیایی واقعاً تفاوت را رقم می‌زند. شاید خیلی دیگر بوسکتس را در لباس بارسا نبینیم چون احتمال انتقال تابستانی‌اش زیاد است اما این بازی نشان داد بارسلونا با رفتن او جای خالی‌اش را احساس می‌کند.
 
جایگاه متزلزل آلبا
 آیا خوردی آلبا از ترکیب بارسلونا بیرون افتاده؟ مثل اینکه این‌طور است. آلبا برای دومین بار در سه بازی گذشته جایگاه خود در سمت چپ دفاع را به آلخاندرو بالده داد و قطعاً در نیمه دوم که به بازی آمد یارای مقابله با بازیکن حریف را نداشت. او بازی خیلی بدی نداشت، در حمل توپ سرسخت بود، میل به حرکت به جلو داشت و یک شوت خوب سمت دروازه میهمان زد اما قدرت بدنی‌اش به‌شدت تحلیل رفته ضمن اینکه بالده مدافع کناری کامل‌تری به نظر می‌رسد. دیدن افول یک اسطوره باشگاه مثل او و کاهش زمان بازی‌اش غم‌انگیز است اما این اتفاق افتاده و او دیگر بازیکن ثابت تیم به حساب نمی‌آید.


امیدهای رئال مادرید
 بازی‌های خانگی بارسلونا که ممکن است در آن امتیاز از دست بدهد زیاد نیست اما این بازی می‌توانست یکی از آنها باشد. بردن ختافه همیشه سخت بوده ضمن اینکه روبرت لواندوفسکی همچنان محروم است و میهمان استحکام دفاعی بالایی داشت. بارسلونا راهی برای پیروزی پیدا کرد و این خبر بدی برای رئال مادرید است که امیدوار بود تیم حومه مادرید، رقیب ابدی‌اش را متوقف کند بخصوص که از هفته آینده جام جهانی باشگاه‌ها آغاز می‌شود و در پایان هفته آینده به مراکش می‌روند.

بازیکن پرتغالی که در اولین بازی خود برای النصر بازوبند کاپیتانی را بر بازو بسته بود چندین موقعیت داشت که کارش را در عربستان با گلزنی آغاز کند اما در نهایت این تالیسکا بود که گل پیروزی بخش النصر را به ثمر رساند. کریستیانو پس از گذراندن محرومیت خود و حضور در بازی دوستانه ستاره‌های عربستان مقابل پاری‌سن‌ژرمن، سرانجام 24 روز پس از امضای قرارداد با این باشگاه عربی، اولین بازی رسمی خود را با النصر انجام داد. او کارش را در لیگ با برد مقابل الاتفاقی شروع کرد که تنها بازیکن شناخته شده تیم میانه جدولی کوایسون سوئدی است.
 
میهمانی خسته کننده
کریستیانو رونالدو به‌عنوان آخرین نفر با بازوبند کاپیتانی پا به چمن مرسول پارک مملو از هوادار گذاشت.
 دیدن او با این بازوبند بیشتر یک شیرین‌کاری از سمت سران باشگاه به حساب می‌آمد البته بدون شک اگر کسی هم با نظر شیخ مخالفت می‌کرد با درهای خروج باشگاه روبه‌رو می‌شد.
 النصر قبل از حضور کریستیانو رونالدو نیز در ابتدای فصل برای رسیدن به‌ عنوان قهرمانی طراحی شده بود و این تیم معمولاً موقعیت‌های زیادی در بازی ایجاد می‌کند و با برد از زمین خارج می‌شود اما با حضور رونالدو در زمین سیستم بازی تیم کاملاً تغییر کرده و همه برای رساندن توپ به کریستیانو تلاش می‌کردند.
 تلاشی که در نهایت هیچ نتیجه‌ای نداشت و این تالیسکا بود که گل برتری تیم را وارد دروازه حریف کرد.
 نیمه اول فقط یک ضربه آزاد داشت که با اختلاف کمی از بالای دروازه بیرون رفت و نیمه دوم هم مثل نیمه اول بی‌مزه و حوصله سر بر بود و تنها تلاش‌های بی‌ثمر رونالدو برای رسیدن به گل کمی چاشنی به بازی اضافه کرده بود.
 از همین بازی اول اگر قسمت جذاب دستمزد 200 میلیون دلاری را کنار بگذاریم باید پیش خودمان بگوییم اینجا چکار می‌کنی آقای رونالدو؟!