گراهام هانتر

 

از نظر فوتبالی، کیلیان امباپه یک پدیده خارق‌العاده است. همین‌طور روبرت لواندوفسکی. توماس دلانی می‌تواند به سویا کمک کند برای نخستین بار بعد از 76 سال قهرمان لالیگا شود در حالی که هم‌تیمی او در تیم ملی دانمارک، سیمون کیائر در مراسم توپ طلای امسال به شایستگی مورد تحسین قرار گرفت. یک قهرمان جوان جام جهانی، یکی که گلزنی در بوندس‌لیگا برایش عادت شده و دو بازیکن که تا نیمه‌نهایی یورو 2020 پیش رفتند. تجربه‌های متفاوت بازی در چهار لیگ مختلف با سن و شخصیت‌های متمایز. اما اخیراً همه درباره یک چیز صحبت کرده‌اند. اینکه بازیکنان، اصلی‌ترین بخش فوتبال، بیشتر و بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرند و کمتر و کمتر حرفشان شنیده می‌شود. آنها این خطر را احساس کرده‌اند که برای رسیدن به کمیت، کیفیت در حال قربانی شدن است. امباپه گفت: «ما سالی 60 بازی انجام می‌دهیم، یورو، جام جهانی، لیگ ملت‌ها، رقابت‌های مختلف. ما دوست داریم بازی کنیم اما خیلی زیاد شده، زمانی برای ریکاوری نمانده. اگر مردم فقط می‌خواهند فوتبال ببینند، خب ما بازی می‌کنیم اما اگر می‌خواهند کیفیت ببینند و آن حسی که فوتبال را زیبا کرده باید به سلامت بازیکنان اهمیت داده شود.»

ما در دوران خاصی زندگی می‌کنیم. با نخستین پاندمی فراگیر جهانی روبه‌رو شده‌ایم و ایجاد ایمنی بسیار سخت است. همچنین وارد سالی شده‌ایم که قرار بوده در تابستان جام جهانی برگزار شود اما به زمستان افتاده و اثرات بدتری روی آماده‌سازی تیم‌ها داشته. علاوه بر آن مقامات تصمیم‌گیرنده فوتبال با چشم‌های چپ و گوش‌های سنگین فقط به‌دنبال تولید و هیجان و فشار بیشتر از این ورزش هستند و به نظر مربی‌ها و بازیکنان اهمیتی نمی‌دهند. حتی طرح برگزاری جام جهانی و یورو هر دو سال یک بار را ارائه کرده‌اند. جام جهانی 2022 در قطر برگزار می‌شود، کشوری که در جریان ارائه درخواست میزبانی نتوانست انتظارات را برآورده کند و کشوری که تضییع حقوق نیروی کار در آن را دیگر همه می‌دانند. دلانی درباره جام جهانی زمستانی گفت: «از هر فوتبالیستی بپرسید، فاجعه است. کاش این‌طور نبود اما حالا مبنای همه چیز پول است و کسی نظر بازیکنان را نمی‌پرسد.» سوپرلیگ اروپا را هم می‌خواستند راه بیندازند که هیچ بخشی از آن درست برنامه‌ریزی و اجرا نشد.

 

بدون توجه به بازیکنان

تک‌تک این برنامه مستلزم درخشش بازیکنان است، اینکه رقابت کنند، اینکه زیبایی بیافرینند و الهام‌بخش هواداران باشند تا جایی که باشگاه‌ها، فدراسیون‌ها، نهادهای حاکم و اسپانسرها پول بیشتری بدهند اما در هیچ کدام از اینها بازیکنان، طرف شور و مشورت نیستند.

لواندوفسکی گفت طرفدار جام جهانی دوسالانه نیست چون بازیکنان به زمان استراحت بیشتری نیاز دارند: «ما هر سال تعداد زیادی بازی داریم، هر هفته، فقط هم بازی نیست، زمان آماده‌سازی برای هر مسابقه، پیش‌فصل، تورنمنت‌های متعدد. اگر می‌خواهید خاص و متفاوت باشیم، باید استراحت کنیم. دو یا سه هفته در هر تابستان اصلاً کافی نیست. اگر می‌خواهید بیش از 10 سال در سطح بالا بازی کنید، نیاز به استراحت دارید.»

لواندوفسکی و امباپه که دو فوق ستاره فوتبال به حساب می‌آیند روی تفاوت میان فوتبال شاداب، خلاق، جسورانه و فوتبال بدون انرژی، کسالت‌آور و همراه با خستگی جسمی و روحی تأکید دارند. حرف‌های آنها شاید بازتاب تصاویر ناراحت‌کننده سال 2021 است وقتی سرخیو آگوئرو به‌دلیل مشکلات تنفسی مجبور به ترک زمین نوکمپ شد و چند هفته بعد فوتبال را کنار گذاشت. آن تصویر یورو 2020 را فراموش نکرده‌ایم که کریستین اریکسن مرگ را جلوی چشمانش دید.

کیائر که در آن لحظات خیلی تلاش کرد، اخیراً گفته: «بعضی چیزها مهم هستند و بعضی دیگر نه. حالا خوشحالم که کریستین خوب است اما فوتبال مسیر دیوانه‌واری را در پیش گرفته است.»

نمونه‌های زیادی از مشکلات تنفسی و قلبی بازیکنان در نیمه دوم سال مشاهده می‌شود. چند هفته قبل در بازی منچستریونایتد مقابل نوریچ، ویکتور لیندلوف، مدافع سوئدی یونایتد دچار مشکلات تنفسی شد و به قول رالف رانگنیک خودش هم شوکه شده بود. هر چه باشد اینها از چیزی خبر می‌دهد که قدرتمندان و تصمیم‌گیران عرصه فوتبال فراموش کرده‌اند، اینکه فوتبالیست‌ها آدم‌های معمولی و تحت فشار هستند نه روبات و دستگاه.اما همه ما- هواداران، روزنامه‌نگارها، اسپانسرها، شرکت‌های پخش- باید مصرف‌کنندگان هوشیار باشیم، باید به کسانی که بزرگترین باشگاه‌ها را اداره می‌کنند، به تصمیم‌گیران فیفا، یوفا و سایر کنفدراسیون‌ها گوشزد کنیم از حق بازیکنان حمایت می‌کنیم که هر سه روز یک بار بازی نکنند و بین دو فصل با آن فشار کاری فقط دو یا سه هفته استراحت داشته باشند. برنامه‌ریزی و اولویت دادن به سلامت جسم و روح مردان و زنانی که ما را سرگرم می‌کنند، باید اساس باشد. اگر ما تماشای یک فوتبال مهیج، خلاق، سرحال و دراماتیک را می‌خواهیم باید به صدای بازیکنان باهوش و سطح بالایی مانند امباپه و لواندوفسکی بیشتر گوش کنیم. اگر در این باره عقلانیت و منطق به خرج ندهیم اولین چیزی که از دست می‌رود، کیفیتی است که در فوتبال عاشقش هستیم.

منبع: ساکرنت

 

ضعف آرسنال در خط میانی مشهود بود. آنها مقابل ناتینگهام فارست از چمپیونشیپ با نتیجه یک بر صفر شکست خوردند و در جام حذفی ناکام ماندند و خیلی زود کنار رفتند.

در حال حاضر، صحبت اصلی در آرسنال، خرید گران‌قیمت دوشان ولاهوویچ است. تردیدی نیست که آرسنال برای اینکه فاصله‌اش را با باشگاه‌های بزرگ لیگ برتر کاهش دهد، نیاز به یک مهاجم گل‌زن دارد. اما شکست تحقیرآمیز در جام حذفی مقابل ناتینگهام فارست نشان می‌دهد که آنها در پنجره نقل و انتقالات ژانویه، نیاز مبرمی به یک هافبک دارند.

گزینه‌های میکل آرتتا در خط میانی کم است. او پس از شکست مقابل فارست گفت: «من می‌خواهم تلاش کنم و بهترین عملکرد را از بازیکنانی که دارم بگیرم. روشن است که ما نیاز به تقویت داریم. اما در حال حاضر، ما همین بازیکنان را داریم.»

توماس پارتی و محمد الننی به جام ملت‌های آفریقا رفته‌اند و مشخص بود که آرتتا در خط میانی به مشکل برخورد می‌کند.

مشکل زمانی پیچیده‌تر شد که تنها چند روز پس از انتقال قرضی اینسلی میتلند-نایلز به رم، گرانیت ژاکا دچار ویروس کرونا شد. اگر میتلند-نایلز مانده بود، بی‌تردید مقابل فارست بازی می‌کرد. انتقال او به رم ریسک زیادی داشت، اما رم تأکید داشت که او را حالا می‌خواهد، نه در انتهای فصل. آرتتا پیش از بازی گفت: «ما در حال حاضر دچار کمبود شدید بازیکن هستیم، اما نمی‌توان فقط به این دلیل یک بازیکن را نگه داشت.»

مشخص نیست که ژاکا چه زمانی به میادین برمی‌گردد و با بازی‌های پیش رو برابر لیورپول و تاتنهام، آرتتا امیدوار است که بازگشت او هرچه‌ سریع‌تر باشد.

اگر ژاکا به بازی با لیورپول در جام اتحادیه نرسد، آرتتا مجبور می‌شود به سامبی لوکونگا و چارلی پاتینو نوجوان در خط میانی بازی دهد. پاتینو مقابل فارست اولین بازی‌اش برای تیم بزرگسالان را انجام داد و شب خیلی سختی را پشت سر گذاشت. البته پتانسیل او را نباید زیر سؤال برد، اما اینکه  بازیکن جوان در چنین دیداری اولین بازی‌اش را تجربه می‌کند، بی‌تردید کار را برایش سخت کرده بود. لوکونگا کنار او بازی می‌کرد که در شش هفته گذشته دقایق اندکی به میدان رفته بود. این خرید آرسنال از اندرلخت آماده نبود و در خط میانی تیم آرتتا حرفی برای گفتن نداشت.

آرسنال نمی‌توانست کنترل میانه میدان را به دست بگیرد و از همان ابتدا مشخص بود که تنها راه گل‌زنی آرسنال، خلاقیت مهاجمان است. این اتفاق هرگز نیفتاد و آرسنال شکست خورد. تیم آرتتا حتی یک ضربه داخل چهارچوب هم نداشت و باخت حق این تیم بود.

اما مشکل آرسنال این است که حتی اگر پارتی و الننی هم برگردند، مشکل این تیم در خط میانی پابرجا خواهد ماند. آرسنال در این فصل می‌خواهد به لیگ قهرمانان راه یابد و انتقال قرضی میتلند-نایلز به رم بسیار سؤال‌برانگیز است. استیو کوپر، مربی جدید فارست نشان داد که اولویت آرسنال باید چه باشد. کوپر در حالی مربی این تیم شد که آنها در قعر جدول چمپیونشیپ بودند، اما این تیم حالا برای حضور در پلی‌آف صعود می‌جنگد و آرسنال را هم حذف کرده است.

 

ژوزه مورینیو بیش از یک دهه قبل در اوج از فوتبال ایتالیا رفت؛ او با اینترمیلان به سه‌گانه قهرمانی رسید و افتخاری کسب کرد که قبل از آن به دست نیامده بود و بعد از آن هم تا سال‌ها بعید است تکرار شود. اما حالا مربی 58 ساله در مسیر سقوط قرار گرفته و بازگشت به ایتالیا و حضور روی نیمکت رم نتوانسته به او کمک کند. 

نتایج جالوروسی مقابل تیم‌های بزرگ ناامیدکننده است. باخت 3 بر صفر در دربی پایتخت برابر لاتزیو، شکست با همین نتیجه مقابل تیم سابق مورینیو، اینتر و حالا دبل شدن مقابل میلان و یوونتوس به فاصله چهار روز. این آخری خیلی دردناک بود چون رم در ورزشگاه المپیکو و تا دقیقه هفتادم 3 بر یک از یوونتوس پیش بود و در نهایت 4 بر 3 شکست خورد.

رم برای این بازی ریک کارسدورپ و جانلوکا مانچینی را به‌دلیل محرومیت، لئوناردو اسپیناتزولا و استفان الشعراوی را به‌دلیل مصدومیت، آمادو دیاوارا و ابریما داربو را به خاطر حضور در جام ملت‌های آفریقا و نیکولو زانیولو را به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا در اختیار نداشت. 

یوونتوس هم مربی‌اش، ماسیمیلیانو آلگری را به خاطر محرومیت روی نیمکت نداشت و به جای او مارکو لاندوچی انجام وظیفه کرد. لئوناردو بونوچی، الکس ساندرو، دانیلو و آرون رمزی را به‌دلیل مصدومیت در اختیار نداشت و جورجو کیلینی بعد از ابتلا به کووید به نیمکت تیم برگشت.

 

دومین بار

این برای دومین بار در 1024 بازی با مربیگری مورینیو است که تیمش 2 گل برتری را از دست می‌دهد و می‌بازد. مرتبه قبلی در ژانویه 2015 بود که چلسی او 2 بر صفر از برادفوردسیتی پیش بود و در نهایت 4 بر 2 باخت. رم می‌توانست در فاصله پنج دقیقه مانده به پایان بازی بعد از اخراج ماتیس دلیخت به‌دلیل خطای هند در محوطه جریمه بازی را به تساوی بکشاند و حتی برنده شود اما لورنزو پلگرینی پنالتی را خراب کرد و تیم مورینیو باخت.

آقای خاص که حالا تبدیل شده به یک آقای کاملاً معمولی، سابقه کار زیادی در فوتبال انگلیس دارد و رم نخستین باشگاه ایتالیایی شد که در ترکیب اصلی‌اش از سه بازیکن انگلیسی استفاده کرد، اینسلی میتلند-نایلز که تازه از آرسنال قرض گرفته شده به کریس اسمالینگ و تامی آبراهام ملحق شد که این آخری گل اول را برای رم زد. از نکات دیگر این بازی، مصدومیت فدریکو کیزا بود که بعد از حدود نیم ساعت مجبور به ترک زمین شد. یوونتوس با این پیروزی به رده پنجم و 10 امتیازی میلان صدرنشین رسید در حالی که با تیم چهارم، آتالانتا سه امتیاز اختلاف دارد. رم هم به رده هفتم سقوط کرد.

 

حمله به بازیکنان

اما مورینیو مثل همیشه بعد از نتایج و بازی‌های ضعیف بازیکنانش را سرزنش می‌کند. مورینیو در مصاحبه بعد از بازی گفت: «البته می‌توانم انتقاد کنم اما نمی‌خواهم بخصوص به‌صورت مستقیم و شخصی. ما 70 دقیقه بازی را تحت کنترل داشتیم و ابتکار عمل دست ما بود بعد از آن تیم از نظر ذهنی سقوط کرد. گل دوم آنها ما را کشت چون فلیکس آفنا جیان یک بازی بیشتر انجام داده و خسته بود، او را تعویض کردم و جانشینش پراشتباه بود. وقتی به تیمی با شخصیت و ذهنیت یوونتوس اجازه بدهی بازگشت را آغاز کند، همه چیز به هم می‌ریزد. تیم از نظر روانی به‌شدت افت کرد و بعد وقتی خواستیم به خودمان برگردیم، ابزار لازم را نداشتیم. بازیکنانی در رختکن ما هستند که خیلی آرام هستند، خیلی ضعیف هستند. اگر بازی دقیقه 70 تمام می‌شد ما یک نمایش خارق‌العاده ارائه کرده بودیم، اما متأسفانه آن موقع تمام نشد.» او بعد از شکست مقابل میلان هم گفته بود که تیمش فقط به اشتباهات فردی باخت و از نظر تاکتیکی خوب بود.

مورینیو بعد به تأثیر خودش روی تیم اشاره کرد و اینکه رم برای حل مشکلات فعلی به چه چیزهایی نیاز دارد: «هرگز نگفتم شخصیت من برای تیم کافی است، گفتم کار را آسان‌تر می‌کند. 70 دقیقه خوب ما حاصل استعداد تیم بود اما انتخاب‌هایی که برای این بازی داشتم، شخصیت لازم را نداشتند چه در کنترل احساسات و چه در جریان بازی. من می‌خواهم هر روز این سه سال را کار کنم و حتی یک روز را از دست ندهم. به کمک مدیریت باشگاه نیاز دارم. دو بازیکن قرضی به ما اضافه شده و می‌شود، یکی مایتلند نایلز و دیگری که فکر می‌کنم هفته بعد می‌آید. بازیکنی که قدرت بدنی بالایی دارد و با شخصیتش می‌توان به او مسئولیت داد. اینکه بخواهی معمولی و متوسط باشی خیلی آسان است اما باید از این ذهنیت بیرون برویم. بعد از باخت به میلان به بازیکنان گفتم باید خودشان را به من نزدیک کنند، من قرار است شبیه آنها شوم.»

مورینیو به آخر خط رسیده، دیگر سال‌ها گذشته از وقتی که او قراردادهایش را به آخر می‌رساند، حالا دیگر اخراج پشت اخراج. از چلسی، منچستریونایتد و تاتنهام اخراج شد. باید دید رم تا کی درباره‌اش صبر می‌کند.

 

بازگشت رافا به میادین با فتح اولین جام فصل 

شروع امیدوارکننده برای نادال در ملبورن

سال 2022 برای رافائل نادال با یک قهرمانی آغاز شد. تنیسور اسپانیایی، فینال رقابت‌های اوپن ملبورن را هم مانند بازی‌هایش در مراحل قبلی بدون اینکه حتی یک ست از دست بدهد، با نتیجه 2 بر صفر برد و اولین جام خود را در فصل جدید تنیس کسب کرد. نادال که برای گرم کردن خودش جهت حضور در اولین گرنداسلم فصل در رقابت‌های اوپن استرالیا، در اوپن ملبورن شرکت کرده است، در فینال اولین تورنمنتش پس از نزدیک به 5 ماه دوری از میادین، حریف فرانسوی خود ماکسیم کرسی را در ست اول با نتیجه 7 بر6 و در ست دوم با نتیجه 6 بر3 شکست داد و قهرمان شد. نادال از ماه آگوست سال 2021 به‌دنبال مصدومیتش از ناحیه پا خانه‌نشین بود و به‌دلیل همین غیبت طولانی مدتش که باعث شد چند تورنمنت را از دست بدهد از رده دوم رنکینگ ATP به جایگاه ششم سقوط کرد. شروع امیدوارکننده ستاره اسپانیایی در ملبورن بدون حتی یک ست شکست، طرفداران او را به اوج‌گیری دوباره در رنکینگ برترین‌های تنیس دنیا امیدوار کرد. قهرمانی او در این تورنمنت، هشتادونهمین افتخاری است که در تمام دوران حرفه‌اش کسب می‌کند. نادال در مراسم دریافت جام قهرمانی‌اش گفت: «می‌خواهم از همه دست‌اندرکاران و برگزارکنندگان این جام تشکر کنم. اینکه یک بار دیگر توانستم در این مسابقات حضور داشته باشم و رقابت کنم، باعث می‌شود احساس کنم خوش‌شانس هستم و دوباره بخت به من رو آورده است. متأسفانه به خاطر یکسری مصدومیت‌های چالش‌برانگیزم مدتی نتوانستم بازی کنم و حالا برگشته‌ام آن هم با یک جام در دستانم. پس از این خوشحال‌تر نمی‌توانم باشم.» نادال 35 ساله در اولین تای‌بریک بازی در ست اول امتیازهای گیمی حساس را به سود خود تمام کرد و در ست دوم هم با اینکه حریف یک بار او را بریک کرد، دوباره به بازی برگشت و در نهایت مسابقه‌ای را که یک ساعت و 44 دقیقه بود، برد. نادال افزود: «این زمین برای همیشه برای من محلی بسیار خاص بوده است. راد لاور آره‌نا برای همه آنهایی که در آن بازی کرده‌اند بسیار خاص است و برای من به خاطر شما تماشاگران خاص‌تر. شما همیشه به من لطف داشته‌اید و من به اندازه کافی نمی‌توانم از شما تشکر کنم.» این اولین حضور نادال در فینال یک تورنمنت در استرالیا از زمان شکستش مقابل نواک جوکوویچ در فینال اوپن استرالیای سال 2019 بود. با این قهرمانی، نادال توانست به روند کسب حداقل یک قهرمانی در تور سالانه ATP از سال 2004 به بعد ادامه دهد.

 

 

سیرک جوکوویچ

همانطور که انتظار می‌رفت رافائل نادال درباره جنجال دستگیری نواک جوکوویچ در ملبورن به‌دلیل ورود به استرالیا بدون نزدن واکسن صحبت کرد. نادال با توصیف داستان شکل گرفته برای مرد شماره یک جهان به‌عنوان یک سیرک به شوخی گفت که ترجیح می‌دهد که رقیب صربش نتواند در اولین گرنداسلم فصل شرکت کند تا شانس او برای تبدیل شدن به تنها دارنده 21 قهرمانی در گرنداسلم‌ها افزایش پیدا کند.نادال گفت: «اینکه آیا من در مورد بعضی چیزها با جوکوویچ موافقم یا نه مهم نیست. قاضی صحبت کرده و گفته که او حق دارد در اوپن استرلیا شرکت کند و من هم فکر می‌کنم که این منصفانه‌ترین تصمیم است. من برای او آرزوی موفقیت می‌کنم. البته خودم به شخصه خوشحال‌تر می‌شوم که او در این مسابقات بازی نکند. مهم‌ترین سازمان‌های دنیا می‌گویند که واکسن بهترین راه برای توقف این پاندمی است.»

 

 

 

ادامه نمایش پرحاشیه استرالیایی‌ها و جوکوویچ 

نوله منتظر پایان زورآزمایی قاضی و وزیر

خیلی‌ها تصور می‌کردند داستان جنجالی دستگیری نواک جوکوویچ در ملبورن به دلیل معافیت پزشکی غیرمجازی که فدراسیون تنیس استرالیا بدون هماهنگی با دولت برای او صادر کرده بود، روز دوشنبه با صدور رأی دادگاه به پایان می‌رسد و مرد شماره یک تنیس جهان بالاخره خواهید فهمید که آیا می‌تواند در اولین گرنداسلم فصل شرکت کند یا نه؟ ماجرا اما آنطور که تصور می‌شد پیش نرفت. دادگاه برگزار شد و قاضی رسیدگی کننده به پرونده ستاره صرب که چند روز در هتل پناهندگان ملبورن حبس شده بود، حکم به آزادی او داد و تأکید کرد که پرافتخارترین تنیسور تاریخ اوپن استرالیا می‌تواند برای کسب دهمین قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها به میدان برود. چیزی که سبب همه این مسائل شد، این بود که فدراسیون تنیس استرالیا با استناد به یک مصوبه دولت که مخصوص شهروندان مقیم این کشور بود برای جوکوویچ معافیتی پزشکی صادر کرد که دولت آن را نپذیرفت و همین باعث شد که با جوکوویچ همانگونه رفتار شود که با دیگر مهاجران غیرقانونی وارد شده به خاک استرالیا رفتار می‌شد و آن ابطال ویزای او بود. تصمیم آنتونی کلی، قاضی دادگاه به منزله رد این موضوع بود اما انگار مقامات دولتی استرالیا حاضر نیستند از موضع‌شان کوتاه بیایند و می‌گویند کسی که هر دو دز واکسن کرونایش را نزده نباید وارد این کشور شود و نوله 34 ساله هم شامل این قاعده می‌شود. بنابراین روادید او باطل است و باید به کشور برگردانده (دیپورت) شود. طبق گزارش یورونیوز، کریستوفر تران، وکیل دولت پس از صدور حکم دادگاه به قاضی گفته که الکس هاوک، وزیر مهاجرت استرالیا قصد دارد از قدرت شخصی خود برای ابطال حکم دادگاه استفاده کند. معنای این کشمکش این است که هنوز مشخص نیست جوکوویچ بتواند برای تبدیل شدن به پرافتخارترین تنیسور دنیا در اولین گرنداسلم فصل شرکت کند.

امشب یک بازی جذاب دیگر در جام ملت‌های آفریقا برگزار می‌شود و دو ابرقدرت این قاره، یعنی نیجریه و مصر، در ورزشگاه رومده آجیا به مصاف هم می‌روند. رقابت بین این دو به سال 1960 برمی‌گردد، زمانی که نیجریه در اولین بازی‌اش برابر مصر، در دیداری دوستانه با نتیجه دو بر یک پیروز شد. نیجریه در این فصل به‌دنبال چهارمین قهرمانی‌اش است و مصر هم می‌خواهد رکوردش در زمینه قهرمانی در آفریقا را بهبود بخشد و به هشت قهرمانی برسد.

نیجریه البته بعد از سال 2013 که قهرمان آفریقا شد، روند بسیار بدی پیدا کرد و در دو دوره بعدی این تورنمنت از مرحله انتخابی صعود نکرد. آنها در سال 2017 در مرحله مقدماتی، با پنج امتیاز کمتر از مصر، در رده دوم گروهشان قرار گرفتند و به جام‌ملت‌های آفریقا نرسیدند.

نیجریه البته در سال 2019 به این مسابقات راه یافت و مدال برنز را کسب کرد. آنها در مرحله نیمه‌نهایی مقابل الجزایر – که قهرمان شد – با نتیجه دو بر یک شکست خوردند.

نیجریه برای 19امین بار به این رقابت‌ها راه پیدا کرده و در مرحله مقدماتی هم شکست نخورده است. آنها با گرنوت رور، مربی آلمانی‌شان، در مرحله مقدماتی چهار برد و دو تساوی به دست آوردند.

نیجریه در شش بازی اخیر خود در تمامی رقابت‌ها تنها یک بار شکست خورده است. آنها البته در شش بازی اخیر برابر مصر، هیچ پیروزی‌ای کسب نکرده‌اند.

در طرف دیگر، مصر آخرین بار در سال 2010 قهرمان آفریقا شده است. آنها در فینال آن رقابت‌ها، غنا را با گل دقیقه 85 محمد ناجی شکست دادند. مصر در سه دوره بعدی به جام ملت‌های آفریقا راه نیافت و در سال 2017 که به این رقابت‌ها رسید، تا فینال رفت اما مقابل کامرون با نتیجه دو بر یک شکست خورد. کامرون در آن بازی پنجمین قهرمانی‌اش در آفریقا را به دست آورد.

مصر در سال 2019 میزبان رقابت‌ها بود، اما در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل آفریقای جنوبی شکست خورد. آنها اخیراً هم در عرب کاپ به رده چهارم رسیدند.

مردان کارلوس کی‌روش برای 23امین بار در جام ملت‌های آفریقا بازی می‌کنند و از این حیث رکورددار هستند. آنها در مرحله مقدماتی این رقابت‌ها، در شش بازی چهار برد و دو تساوی داشتند.

چند هفته پیش از آغاز جام ملت‌های آفریقا بود که نیجریه به حضور پنج‌ساله روهر روی نیمکت خاتمه داد و حالا آگوستین اگواووئن، مدافع سابق این تیم روی نیمکت می‌نشیند. این مربی 56ساله تیمی پرستاره را در اختیار دارد. کلچی ایهیناچو و ویلفرید اندیدی از لسترسیتی، الکس ایووبی از اورتون و احمد موسی از فاتح کاراگمرک ترکیه در این تیم حضور دارند. موسی رکورد بیشترین بازی ملی را برای نیجریه دارد.

غایب بزرگ نیجریه ویکتور اوسیمن است که بهترین گل‌زن این تیم در مرحله مقدماتی بود، اما این ستاره ناپولی به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا، جام‌ ملت‌ها را از دست داد.

در مصر هم محمد ابوجبل و ابراهیم عادل، دو بازیکن و عسام الحضری، مربی تیم دچار ویروس کرونا شده‌اند. مروان داوود 24ساله در آخرین فرصت به تیم ملی دعوت شده تا جای محمد حمدی را بگیرد که مصدوم شد.

در خط حمله این تیم هم محمد صلاح هست که در حال حاضر بهترین گل‌زن لیگ برتر است.