تخلفی جدید در فدراسیون وزنه‌برداری

فعالیت غیرقانونی خزانه‌دار

خزانه‌دار فدراسیون وزنه‌برداری طبق اساسنامه مشترک فدراسیون‌ها نمی‌تواند به فعالیتش ادامه دهد، روندی که پس از ابلاغ اساسنامه جدید نیز تغییری در آن ایجاد نشده و این حضور خلاف قانون است.

وزارت ورزش اساسنامه مشترک و جدید فدراسیون‌ها را جهت اجرا ابلاغ کرده است. بر همین اساس، فدراسیون‌هایی که انتصاب یا انتخاب‌هایی داشتند که مغایر با مفاد اساسنامه جدید است، موظف هستند که پروسه همسان‌سازی را به صورت ضرب‌الاجلی مطابق با اساسنامه جدید آغاز کنند. فدراسیون وزنه‌برداری یکی از فدراسیون‌هایی است که باید نسبت به تغییر خزانه‌دار خود طبق اساسنامه جدید اقدام کند.

 خزانه‌دار فدراسیون وزنه‌برداری در حال حاضر دانشجوی کارشناسی دانشگاه آزاد ورودی سال تحصیلی ۹۰-۸۹ است و گواهی اشتغال به تحصیل ارائه شده او نیز به فدراسیون گواه این موضوع است. سندی که به نظر می‌رسد با توجه به پروسه ۱۰ ساله محصل بودن خزانه‌دار فعلی فدراسیون هم خالی از اشکال نیست.

بر اساس اساسنامه جدید مدرک تحصیلی خزانه‌دار فدراسیون حداقل باید لیسانس باشد و بر این اساس خزانه‌دار حال حاضر فدراسیون نمی‌تواند این سمت را طبق قانون و اساسنامه جدید فدراسیون‌های ورزشی کشور بر عهده داشته باشد. بر همین اساس رئیس فدراسیون وزنه‌برداری با توجه به ادله و اسناد قانونی موجود موظف است نسبت به تعیین خزانه‌دار جدید این مجموعه اقدام کند. طبق ماده ۲۹ اساسنامه مشترک فدراسیون‌ها، خزانه‌دار باید ویژگی‌های زیر را داشته باشد؛ تابعیت جمهوری اسلامی را دارا باشد، حداقل مدرک کارشناسی مرتبط با امور مالی داشته باشد، داران بودن حداقل پنج سال سابقه حسابداری یا تصدی امور مالی و نداشتن سوء‌پیشینه کیفری همگی جزو قوانین و مقررات لازم‌الاجرایی است که باید بی‌چون و چرا برای گزینش خزانه‌دار فدراسیون در نظر گرفته شود. نکته جالب در این ماجرا، اعزام خزانه‌دار فدراسیون وزنه‌برداری چندی پیش به عنوان مربی تیم وزنه‌برداری جوانان دختر کشورمان به رقابت‌های جهانی جوانان در کشور عربستان بود. اعزام پر حرف و حدیثی که صدای اعتراض به حق خیلی از اهالی وزنه‌برداری و منتقدان را درآورد. زیرا این فرد تا قبل از اعزام به عربستان به عنوان مربی تیم ملی نه سابقه مربیگری وزنه‌برداری زنان را در کارنامه داشته است و نه اصلاً مشخص بود که کارت مربیگری حرفه‌ای خود برای هدایت فنی ملی‌پوشان وزنه‌برداری را از کجا و با حضور در چه‌ کلاس‌های مربیگری درجه یک ملی و بین‌المللی کسب کرده است؟ قطعاً اگر این نقاط مبهم را به ماجرای حضور و فعالیت غیرقانونی او در خزانه‌داری فدراسیون اضافه کنیم مطمئناً متوجه پیچیدگی ماجرا خواهیم شد. حتی برخی شنیده‌ها حاکی از آن است که گفته می‌شود خزانه‌دار فعلی فدراسیون گزینه اصلی رئیس فدراسیون وزنه‌برداری برای کرسی معاونت زنان است.

 

 

تعیین ناظر جهانی برای انتخابات دوچرخه‌سواری ایران

فرآیند برگزاری انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری زیر نظر اتحادیه جهانی خواهد بود. پس از استعفای محمود رشیدی از ریاست فدراسیون دوچرخه‌سواری به دلیل ایراد اتحادیه جهانی به نحوه برگزاری مجمع انتخاباتی، این فدراسیون مجدداً وارد دوران سرپرستی شد تا انتخابات دیگری برگزار شود. فدراسیون برای برگزاری مجدد انتخابات، اساسنامه جدید مشترک فدراسیون‌ها را به اتحادیه جهانی ارسال کرده تا ‌پس از تأیید آن فرآیند انتخابات را آغاز کند. همچنین قرار است اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری یک ناظر برای بررسی و حضور در روند برگزاری انتخابات معرفی کند. رسول هاشم کندی در حال حاضر به عنوان سرپرست فدراسیون مشغول به کار است.

 

 

دادگر از  تیراندازی رفت

مبینی سرپرست شد

وزارت ورزش مهدی مبینی را به عنوان سرپرست جدید فدراسیون معرفی کرد. مراسم تودیع و معارفه مبینی امروز در فدراسیون انجام می‌شود.

مهلت ریاست چهار ساله علی دادگر در فدراسیون تیراندازی تیر ۱۴۰۰ به پایان رسید اما بلافاصله وزیر وقت ورزش جوانان او را به عنوان سرپرست انتخاب کرد. بعد از انتخاب دادگر به عنوان سرپرست ثبت‌نام از کاندیداها انجام شد و ۷ نفر ثبت‌نام کردند، البته به دلیل ابلاغ اساسنامه جدید فدراسیون‌های ورزشی آن ثبت‌نام‌ها لغو شد و در دور دوم ۱۱ نفر ثبت‌نام کردند.

علی دادگر سرپرست فدراسیون تیراندازی، رضا ملک‌محمدی دبیر فدراسیون، رضا ابوالحسنی، ابراهیم برخورداری، حسین زکی‌زاده، کبری غیاثی، مرتضی قربانی‌، داود کرمی، سعید محمدی‌دوست، حبیب مقصودی و سید‌رضا میر‌ابوطالبی اسامی نامزدهای انتخاباتی فدراسیون تیراندازی است. پیش از این مجمع فوق‌العاده این فدراسیون از سوی مدیر کل دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها به روز دیگری موکول شده بود.

گزارش

محسن آجرلو    

 

انتظار ما از آدم‌ها با چیزی که در ذهن خودشان می‌گذرد و برنامه‌های‌شان متفاوت است. گاهی وقت‌ها پذیرشش برای خیلی‌ها دشوار است اما مسیری که برای آن آدم ترسیم کرده‌ایم، با راهی که خودش در پیش گرفته و در نظر دارد یکی نیست و شاید اختلاف فاحشی هم داشته باشد.

در همین ورزش خودمان چهره‌های زیاده بوده و هستند که راهی غیر از انتظار عوام و حتی خواص را در پیش گرفته‌اند. مثل قهرمانی که دوست داشتیم با همان قدرت و صلابت در کورس قهرمانی بماند و مدال روی هم بگذارد و خودش مسیر دیگری را در پیش گرفته. یا آدم کاربلدی که به جای مدیریت مستقیم یا انتقال تجربیاتش در نسل آینده، ترجیح داده تا فرمان را به سمت سیاست و یا حتی کارهای اقتصادی و کسب و کار شخصی‌اش کج کند.

بسیاری از این آدم‌ها دلایل منطقی و کاملاً توجیه پذیری هم دارند. پای حرف خیلی ‌از آنها که بنشینی، هزار و یک اتفاق ریز و درشت و بازخوردهای ناامید‌کننده را برایت ردیف می‌کنند که در همان مسیر مد نظر شما، با آنها مواجه شده. با این حال باز هم آدمی به این سادگی‌ها قانع نمی‌شود و حتی اگر در ظاهر به طرف مقابل حق دهد، توی دلش بگوید چقدر حیف. چقدر داری حیف می‌شوی و چقدر جایت در فلان‌جا خالی است.

همه اینها را گفتیم تا برسیم به یکی از چهره‌های برجسته ورزش ایران طی سال‌های اخیر که روز گذشته پست جدیدی گرفت. پیمان فخری که تقریباً همه او را با شمشیربازی می‌شناسند و کسی که یک رشته تقریباً مرده  و  در حال فراموشی را به جایی رساند که میلیون‌ها ایرانی در المپیک پیگیر وضعیتش بودند و حالا در کارنامه‌اش یک مدال فوق‌العاده قهرمانی جهان دارد. جزو شش، هفت تیم برتر دنیا است و در همین المپیک قبلی فقط یک امتیاز تا نیمه‌نهایی فاصله داشت.

همه این افتخارات و رشد عجیب و غریب، شاید برای همه راضی کننده و غرور آفرین باشد اما واضح است که برای پیمان فخری نبود. او پس از حدود 9 سال کار مستمر در تیم ملی سابر، به آن چیزی که می‌خواسته نرسیده و حالا دارد در جای دیگری دنبالش می‌گردد.

 

کجا می‌روی آقای فخری؟

پیمان فخری درست از همان آدم‌هایی است که ذکر خیرشان بود. آدم‌های موفق، کاربلد و حرفه‌ای که به بهترین شکل ممکن خودشان را اثبات کرده‌اند. حالا اما مسیری را می‌روند که هیچ‌کدام از ما انتظارش را نداریم. حق با ما است؟ نه لزوماً. حق داریم او را بابت تصمیم‌های سال‌های اخیرش بازخواست کنیم؟ قطعاً نه! می‌توانیم به او بگوییم که داری راه را اشتباه می‌روی؟ هرگز!

تنها کاری که شاید اجازه انجامش را داشته‌ باشیم، پرداختن به مسیر طی شده و پیش روی او باشد. کسی که در طول زمان هم همواره نشان داده آنقدر فعال و سیری‌ناپذیر است که داشتن یک پست و مسئولیت راضی‌اش نمی‌کند. چه زمانی که هم داور مطرح و برجسته‌ای بود و همزمان دبیر فدراسیون بود و چه سال‌هایی که هدایت تیم ملی را در اختیار داشت و بعدها به طور همزمان در کمیته ملی المپیک مسئولیت گرفت.

پیمان فخری در سه سال اخیر همزمان با سرمربیگری در شمشیربازی، ریاست مرکز نظارت بر تیم‌های ملی را هم در کمیته بر عهده داشت و دارد. با این حال پس از توکیو و ناکامی تیم ایران در کسب مدال و نتیجه قابل توجه، قید کار فنی در رشته تخصصی‌اش را زد و همه تمرکزش را بر کارهای مدیریتی گذاشت. حالا هم که علاوه بر مرکز نظارت‌ها، سرپرست کاروان ایران در بازی‌های آسیایی 2022 شده است.

مسیری که پیمان فخری مد نظر دارد، شاید برای خودش تا حدودی روشن باشد اما حداقل از بیرون، آنطور که باید و شاید روشن نیست. پذیرفتن پستی مانند سرپرستی کاروان که وظیفه‌ای کاملاً اجرایی و عملی است، تجربه خوبی برای هر مدیری به حساب می‌آید. با این حال سؤال اصلی اینجاست که آیا برای کسی با مشخصات فخری هم سودمند و آینده‌ساز خواهد بود؟

 

دلزدگی، خستگی و تلاش برای آینده

پیمان فخری در چند سال گذشته، اگرچه در کمیته هم مسئولیت داشت و زمان قابل توجهی را به حضور در کمیته و درگیری با برنامه‌هایش سپری کرد، با این حال برای شمشیربازی و تیم سابر هم کم نگذاشت. با این حال واضح است نتیجه‌ای که دلش می‌خواسته را نگرفته. به عبارت بهتر ثمره هشت، نه سال حضور مستمر و تلاش در شمشیربازی، باب میل و انتظارش نبوده و حالا مشغول سرمایه‌گذاری در جای دیگری است.

عکس‌العمل‌هایش پس از بازی‌های توکیو، به وضوح نشان داد که ثمره تلاش‌هایش را حتی روی پیست مسابقه و در عملکرد شاگردانش هم ندیده است و دیگر انگیزه‌ای برای ادامه کار ندارد. پس طبیعی است که تغییر مسیر بدهد و نگاهش به آینده، با انتظارات ما از او، فاصله معنی‌داری بگیرد.

 

 انتظار ما یا تصمیم خودش؟

نهایت این نگاه‌های دوگانه، رسیدن به یک دو‌راهی سخت و دشوار است. اینکه بین انتظار بقیه از خودت و خواست و برنامه شخصی، یکی را انتخاب کنی. مثلاً درباره پیمان فخری که تخصصش در سابر و شمشیربازی است، انتظارها این است که نهال کاشته شده را رها نکند و مثل گذشته و با روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر، باز هم چهره‌هایی مانند عابدینی و پاکدامن را تربیت کند و آنقدر بماند تا کارش به ثمر بنشیند.

ماجرا از زاویه دید او اما طور دیگری است. آدمی در سن او که هنوز جوان به حساب می‌آید و آرزوهای بزرگی در سر دارد، افق‌های دیگری را می‌بیند و پس از یک دهه تلاش در مسیری که به اندازه کافی بازخورد مثبت از آن نگرفته، دوست دارد مسیرهای دیگری را امتحان کند. حق هم دارد و هیچ‌کس نمی‌تواند راهش را اشتباه بخواند. با این حال می‌شود دو سؤال مهم مطرح کرد که جواب آنها می‌تواند قدری فضا را شفاف‌تر کند.

اول اینکه: بعد از کنار رفتن فخری که بدون شک نفر اول سابر ایران در بخش فنی است، نفر دوم در چه فاصله‌ای قرار دارد؟ آیا این فاصله به قدری کم هست که بشود با مدیریت از راه دور و مشاوره، نادیده‌اش گرفت؟

سؤال دوم: در پست‌های مدیریتی که پیمان فخری به کار گرفته شده، آیا استفاده از چهره‌های دیگر ورزشی آسیب‌زا خواهد بود؟ آیا هیچ‌کس دیگری نیست که بتواند مرکز نظارت‌ها را بگرداند و وظیفه‌ای تماماً اجرایی مانند سرپرستی کاروان را به دوش بکشد؟

پاسخ این سؤال‌ها را شاید خود پیمان فخری بهتر از هر کس دیگری می‌داند. با این حال حرف اصلی اینجاست که وقتی آدم متخصصی مانند او را از رشته اصلی‌اش جدا می‌کنیم، هزینه‌ای را متحمل می‌شویم که باید آورده‌ای بیش از آن داشته باشد. حالا واقعاً آورده حضور پیمان فخری در کمیته بیشتر از هزینه نبودنش در شمشیربازی است؟

تیم ملی بوکس ایران برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان با 10 ورزشکار راهی صربستان شد تا شاید با رسیدن به مدال در بلگراد هم طلسم ناکامی در قهرمانی جهان را بشکند و هم کار نیمه‌ تمام بازی‌های المپیک را تمام کند. مدال بوکس در قهرمانی جهان به رویایی دست نیافتنی برای بوکس ایران تبدیل شده و در طول تاریخ سابقه نداشته که این تیم بتواند به مدال جهانی دست پیدا کند و حالا شاید بیشتر از همیشه تاریخ به این مدال نزدیک شده است. بزرگان زیادی در بوکس ایران آمدند و رفتند اما نتوانستند این آرزوی بزرگ را برآورده کنند اما حالا در جهانی صربستان هر شب بوکسورهای ایرانی خواب رسیدن به این مدال را می‌بینند.

برای اولین بار در تاریخ بوکس، تیم ایران در مسابقات قهرمانی جهان صاحب 8 برد شده و برای اولین بار 5 بوکسور را در یک هشتم نهایی دارد. از تیم 10 نفره ایران 5 نفر حذف شدند که شکست اشکان رضایی در مصاف با حریف اسکاتلندی واقعاً قابل باور نبود اما با این ‌حال 5 نفر به یک هشتم رسیدند که با دو پیروزی شانس رسیدن به مدال را پیدا می‌کنند. امروز سه مبارزه مهم برگزار می‌شود که در صورت عبور موفقیت‌آمیز از این مرحله یک افتخار بزرگ دیگر برای بوکس ایران رقم می‌خورد اما هنوز با مدال فاصله اندکی باقی می‌ماند.

مسلم مقصودی در وزن 67 کیلوگرم در یک هشتم به مصاف بوکسور گرجستانی می‌رود و می‌تواند با غلبه بر این بوکسور گرجی به یک چهارم برسد. البته این بوکسور گرجستانی سال 2019 در مسابقات قهرمانی جهان توانست از سد سجاد کاظم‌زاده عبور کند. دیگر بوکسور ایران در این مرحله شاهین موسوی است؛ او در یک هشتم حریف عجیبی از گویانا داشت که با قدرت او را شکست داد اما حالا باید به مصاف حریف آلمانی برود؛ آیا شاهین می‌تواند در جدول بماند و طلسم بی مدالی ایران را بشکند؟ سومین نماینده ایران در مسابقات امروز میثم قشلاقی است؛ بوکسور خوش قد و قامت بجنوردی که با درخشش در قهرمانی آسیا به یکباره نامش بر سر زبان‌ها افتاد و لقب تایسون ایرانی را به خودش اختصاص داد. او حالا در قهرمانی جهان به دنبال اثبات شایستگی‌اش است. در مسابقه اول حریف او بوکسوری از چین تایپه بود که حتی یک دقیقه هم نتوانست مقابل میثم مقاومت کند. میثم که دور اول را استراحت کرده بود حالا در دومین مسابقه خودش در مرحله یک هشتم باید به مصاف بوکسوری از بلاروس برود که در مرحله قبل بوکسور میزبان را شکست داد.

پیروزی در این سه مسابقه خیلی می‌تواند به موفقیت بوکس کمک کند. با پیروزی در این مرحله سه نماینده ایران به یک چهارم می‌رسند و فقط یک مسابقه تا رسیدن به مدال فاصله خواهند داشت.  

مسابقات انتخابی تیم ملی تکواندوی زنان با حضور ۱۹ هوگوپوش امروز (دوشنبه) در فدراسیون تکواندو برگزار می‌شود.

اولین دوره مسابقات جهانی آزاد تکواندوی زنان ۲۰۲۱ که گرید 4 دارد، در روزهای چهارم تا ششم آذر (۲۵ تا ۲۷ نوامبر) به میزبانی ریاض عربستان برگزار می‌شود.

بر همین اساس و با اعلام سازمان تیم‌های ملی، مسابقات انتخابی تیم ملی تکواندوی زنان، امروز (دوشنبه) با حضور مدال‌آوران طلایی سی و یکمین دوره مسابقات بین‌المللی جام فجر و سومین دوره رقابت‌های بین‌المللی آزاد آسیا، مدال‌آوران بیست و چهارمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا و منتخبین کمیته فنی برگزار می‌شود تا ترکیب تیم اعزامی به این رویداد مشخص شود. مهشید کریمیان، معصومه رنجبر، نگار اسماعیلی، غزل سلطانی، سعیده نصیری، ناهید کیانی، مریم رضانژاد، زهرا وطن‌دوست، زهرا شیدایی، حدیثه اماره، نسترن ولی‌زاده، کوثر اساسه، نرگس میرنوراللهی، بیتا جعفری، عسل صابری، عالمه پوشیان، ملیکا میرحسینی، زینب اسماعیلی و نفیسه رنگرززاده، ورزشکارانی هستند که در این رقابت انتخابی حضور دارند و پریسا جوادی و کیمیا همتی هم جواز حضور در این مسابقه انتخابی را داشتند که به دلیل آسیب‌دیدگی در این مسابقه حضور ندارند. تمرینات نفرات راه یافته به اردو از روز سه‌شنبه (۱۱ آبان) آغاز می‌شود. در این مسابقات به نفرات اول تا سوم به ترتیب ۴۰، ۲۴ و 40/14 امتیاز در راستای افزایش رنکینگ المپیکی تعلق می‌گیرد.

نشست ستاد انتخابات کمیسیون ورزشکاران برگزار شد

بررسی صلاحیت کاندیداها در اسرع‌وقت

احتمال حضور گنج‌زاده و اباذری در انفرادی و تیمی جهان

اوضاع قهرمان المپیک تغییر می‌کند؟