بهترین اتفاق بعد از قهرمانی پرسپولیس

جام را برای میناوند، انصاریان و جاسمیان بردند

کتف شجاعی جراحی شد

نگاه

وصال روحانی  

 

حامد لک در فصل اخیر لیگ برتر فوتبال کشور طوری از دروازه پرسپولیس دفاع کرد که شکی باقی نگذاشت که عنوان بهترین دروازه‌بان فصل سزاوار اوست. این امر را فقط 17 کلین شیتی که او در لیگ بیستم تجربه کرد، نصیب او نساخت بلکه پیشرفتی شامل حال او کرد که در قیاس با سال‌های قبلی کاملاً قابل حس کردن بود.

شکی نیست که در کمترین لیگی در سطح جهان می‌توان بدون یک خط دفاع قوی به عنوان قهرمانی رسید و پرسپولیس هم پنجمین عنوان اولی متوالی‌اش را مدیون خط دفاعی‌اش بود و مثل هر چهار مقام نخست قبلی خود بر مدافعانی تکیه کرد که از هر جهت ساخته و پرداخته بودند.

با این حال هر چقدر که کنعانی‌زادگان، آقایی، شیری، فرجی و البته سیدجلال حسینی و کمال کامیابی‌نیا (نیروی اضطراری اعزام شده از خط میانی به خط دفاعی) در این قضیه سهم داشتند، حامد لک هم درون دروازه قرمزها به شدت درخشید و این فروغ به حدی بود که تنها 14 بار دروازه پرسپولیس فرو ریخت. این اعداد معدل کمتر از نیم گل خورده برای هر بازی سرخ‌ها را به دست می‌دهد که برای هر کشور و هر لیگی شگفت‌انگیز است و کافی است تأکید کنیم که لک در کل فصل فقط دو بازی را از دست داد و بوژیدار رادوشوویچ هم به سبب اقتدار لک و هم به دلیل قهر و آشتی‌هایی که با مدیران قرمزها بر سر مطالبات مالی‌اش و کم لطفی باشگاه داشت، کمتر از همیشه توانست یاور آنها باشد و نقطه اوج این ماجرا در هفت، هشت هفته پایانی فصل بود که این قهر و جدایی سبب بازگشت «رادو» به کشورش – کرواسی – شد و او فقط برای دو بازی پایانی قرمزها به تهران بازگشت و آن هم در زمانی که آنها یقین آوردند اگر بلایی بر سر لک بیاید و محروم یا مصدوم شود، هیچ دروازه‌بان مطمئن و باتجربه دیگری برای استفاده ندارند و در صورت رویکرد به سنگربان سوم‌شان شاید به شدت متضرر شوند و حتی عنوان قهرمانی را از دست بدهند. در همین راستا بود که عدم تعیین یک محرومیت قطعی برای لک در پی رفتار نامناسب وی با یک توپ جمع‌کن در مسابقه ماقبل آخر قرمزها و اکتفای کمیته انضباطی به یک محرومیت تعلیقی برای او به واقعه‌ای حیاتی برای آنها تبدیل شد و پرسپولیس توانست در مسابقه سرنوشت‌ساز هفته آخرش هم که در مقابل پیکان بود، از لک استفاده کند و با تکیه بر مهارت‌ها و تجربه او به پیروزی مورد نیازش برای کسب عنوان قهرمانی نایل شود. مسأله‌ای که اگر شامل حامل لک نمی‌شد و چنانچه از دروازه‌بانی به جز وی و رادوشوویچ در یکی، دو دیدار پایانی لیگ استفاده می‌شد، شاید قرمزها به‌شدت متضرر می‌شدند و حاصل یک فصل طولانی و زحمات فراوان‌شان در این راه به هدر می‌رفت و افسوسی درازمدت را بر دل‌شان برجای می‌نهاد.

 

فقط در چارچوب‌های لازم

همه اینها ما را به این پرسش بدیهی می‌رساند که چه تحولی و با کدامین روال و ساز و کارها در وجود لک شکل گرفت که از لک دروازه‌بان خوب اما کم ثبات و پرحاشیه سال‌های قبلی سایر تیم‌ها، سنگربان بسیار موفق و پرثبات و سرنوشت‌ساز لیگ بیستم را ساخت. لک که در تیم‌های قبلی خود در عین درخشش‌های فنی‌اش فراز و فرود زیادی را در کارش بروز داده و هم برای رقبا تولید دردسر و حاشیه‌سازی کرده و هم از سوی هواداران تیم‌های رقیب مورد اعتراض و تهاجم (با انداختن لیزر درون چشم‌هایش در لحظات حساس) قرار گرفته بود، به محض ورود به پرسپولیس به مردی کاملاً متفاوت تبدیل شد و نمونه نظم و منطق جلوه کرد.

او دیگر به د نبال کرکری خواندن با این و آن و رودررو شدن‌های کلامی و اشاره‌ای با سکونشینان نبود و با اینکه شیوع کرونا و بدون تماشاگر شدن مسابقات سهم اول را در این قضیه و شرایط جدید اخلاقی و رفتاری لک داشت اما خود او هم کاملاً متمرکز بر مسائل فنی شده بود و فقط می‌خواست در چارچوب‌های لازم برای کسب نتایج مورد نظر تیم کار کند و آرام‌تر و خوش‌فکرتر از گذشته ظاهر شود و با هدر دادن وقتش روی مسائل کم ارزش‌تر و بحث‌ها و جدل‌های بی‌فایده با این و آن به همان قضایای گذشته ورود نکند و اسباب تخفیف درجه خود و متضرر شدن تیمش نشود. چیزی که در کارها و رفتارهای لک تا پیش از لیگ اخیر بی‌سابقه بود و هر چه پیشتر در او دیده می‌شد، نوعی استرس‌سازی برای خود و حریفان بود و حالا هر چه اطراف وی مشاهده می‌شد، بوی منطق و برخورد درست با شرایط مسابقه و بهره‌گیری حداکثری از وضعیت فنی موجود را می‌داد. اینچنین بود که از یک مظهر ناآرامی در گذشته نزدیک یک نمونه آرامش و منطق ساخته شد و همسو با آن شرایط پرسپولیس هم تغییر یافت. شرایط تیمی که بیم داشت رفتن علیرضا بیرانوند به اروپا برایش بسیار گران تمام شود اما به لطف شخصیت و دستاوردهای جدید لک و تبدیل شدن او به آدمی به کلی متفاوت از این دغدغه‌ها رهایی یافت و یک بار دیگر در جاده قهرمانی قهرمانی گرفت.

 

آنچه اجرایی می‌شد

در اینکه مربیان پرسپولیس و بهتر بگوییم داود فنایی مربی نامدار دروازه‌بانان پرسپولیس بیشترین سهم را در تحول فنی و ترمیم اخلاقی و پیشرفت انضباطی حامد لک داشته‌اند، کوچکترین تردیدی وجود ندارد. لک به محض ورود به جمع مردان سرخ با قواعد و روش برخوردی مواجه شد که نظیر آن را هرگز ندیده بود. درست است که فنایی به عنوان یک «پیر دروازه‌بانی» بیشترین سهم را در قرار دادن لک در مسیر مناسب داشت اما سایر مربیان سرخ نیز به گونه‌ای عمل می‌کردند که لک چاره‌ای جز منضبط بودن را پیش روی خود نمی‌دید و هر چه نگاه می‌کرد و دیگران از او طلب می‌کردند، فنی و مؤثر و قوی عمل کردن بود و هر چه پرهیز از آن توصیه می‌شد، حاشیه‌ها و اتلاف وقت‌ها و کرکری‌های بی‌حاصل با رقبا و مجادله با داوران بود. در تیمی که در کادر‌فنی‌اش امثال پیروانی، مطهری و البته باقری هم باشند و سرکرده آن یحیی گل‌محمدی اخلاق‌مدار باشد، توقع رفتارهایی به جز آنچه که گفتیم، عبث و بی‌مورد بود و فقط می‌شد چارچوبی را انتظار کشید که این مربیان برای لک (و سایرین) تعریف و ترسیم و اجرایی کردند و توسط فنایی به بهترین شکل اجرایی شد.

 

فقط پرسپولیس

لک اینک به نحوه رفتار و مدارجی رسیده که حتی اگر روزی قرمزها را ترک گوید و به تیمی دیگر برود، قطعاً ملکه ذهن او شده و در باشگاه‌های دیگر هم به مرحله اجرا گذاشته خواهد شد اما حالا که لک به چنین مرحله‌ای از کارایی و نظم و حسن رفتار رسیده، طبیعی است که به سمت و سوی دیگر نرود و پیراهن سایر تیم‌ها را نخواهد و بدیهی است که باور داشته باشد برای او بهترین مکان برای ادامه اوجگیری و کسب موفقیت و رسیدن به آرزوهای بزرگش همین پرسپولیس است. تیمی که به او آموخت چطور به نحو احسن از کارایی‌های فنی‌اش سود جوید و هیچ چیز را به قضا و قدر نسپرد و بخشی از استعدادهایش را فدای حاشیه‌ها نکند. لک حالا دروازه‌بانی است که با رسیدن به 30 سالی به بالاترین سطح توان و تجربه‌اش رسیده و اگر تشابه صددرصد قیافه‌اش با لک قبلی و نمونه‌ای که پیشتر می‌دیدیم در کار نبود، شاید به این نتیجه می‌رسیدیم که به کلی با مرد دیگری مواجه هستیم.

 

 

هفت سال قبل وقتی احمد نوراللهی از فولاد یزد به پرسپولیس آمد نه بدنش اینقدر ورزیده و فیت بود نه بلد بود مثل الان صریح و روان صحبت کند. نوراللهی از ابتدا کم حرف بود و خندان درست مثل الان که باز هم کم حرف است و البته کمتر خندان. پسر فوق‌العاده سر به زیر و مؤدبی که با فوتبالش حرف می‌زند اما مثل هر فوتبالیست باتجربه‌ای زیرکی‌ها و زرنگی‌های خاص خودش را هم دارد. روزهای اولی که به پرسپولیس آمده بود، خودش می‌گفت استایلش شبیه رضا حقیقی است؛ بازیکنی که هم‌پستش بود و البته آن زمان بسیار شناخته شده‌تر اما برعکس حقیقی، احمد نور در پرسپولیس ماند و ستاره شد.

سال اول، دوم یا حتی سومین سال حضورش در پرسپولیس سخت بود تصور کنیم او ستاره این تیم پرستاره خواهد شد. احمد نور بیشتر هافبک دفاعی بود و در یکی، دو فصل آخر برانکو بعضاً به عنوان بازو در خط هافبک مورد استفاده قرار می‌گرفت و غالباً هم خوب بود اما نه آنقدر که بشود انگشت اشاره را به سمتش برد و گفت این پسر در طول فصل از همه بهتر و مؤثرتر بوده.

اشک‌های نوراللهی برای جدایی اجباری و رفتن به تراکتور برای گذراندن دوران سربازی صحنه‌های بدیعی را در پروفایل پرسپولیسی او ثبت کرد اما انگار برای او بازگشت به تیم محبوبش و گرفتن شماره 8 پرطرفدار شروع یک دوران طلایی بود.

نوراللهی این فصل به اوج بلوغ فوتبالی خود در پرسپولیس رسید. او دیگر هافبک دفاعی نبود و این پست را به کمال کامیابی‌نیا و میلاد سرلک سپرد تا خودش یک گام بلند رو به جلو بردارد. در برخی بازی‌های نیم فصل نخست به جهت کمبود مهاجم حتی در پست مهاجم سایه هم بازی کرد که در برخی‌شان خوش درخشید و در بعضی دیگر مثل دربی رفت بدشانس بود چرا که از عنوان ستاره دربی – که می‌توانست به آن در همان مسابقه دست یابد- به بازیکن مغضوب همان مسابقه بزرگ نزول کرد.

نوراللهی در نقش کاپیتان سوم پرسپولیس به همان اندازه برای تیمش مؤثر و کارگشا بود. هافبکی که هم دفاع می‌کرد، هم در کارهای ترکیبی و بازیسازی رو به جلو یک وزنه بود، هم بموقع مثل یک مهاجم همه چیز تمام که روی هوا و زمین خوب کار می‌کند و برای مدافعان حریف خطرناک است، گل می‌زد. حالا او در تیمی که سه مهاجم فوق‌العاده گلزن و چابک مثل شهریار مغانلو، عیسی آل کثیر و مهدی عبدی دارد یا از هافبک‌های با‌تکنیک و گلزنی مثل مهدی ترابی، احسان پهلوان و امید عالیشاه بهره می‌برد با 10 گل زده بهترین گلزن تیم است. 10 گلی که او را بعد از 4 مهاجم برتر لیگ بیستم همراه با حامد پاکدل به عنوان پنجمین گلزن برتر فصل قرار می‌دهد با این تفاوت که نوراللهی برخلاف 5 نفر دیگر و بیشتر بازیکنانی که پس از او در رتبه‌های بعدی جدول گلزنان قرار می‌گیرند نه یک مهاجم نه بال، بلکه یک هافبک میانی است.

احمد نوراللهی در این فصل به طور میانگین در هر سه بازی یک گل زده و این دستاورد فوق‌العاده‌ای است برای هافبکی که در طول بازی بعضاً مجبور است در کارهای دفاعی حضوری فعال داشته باشد و به همه جای زمین سرک بکشد.

نوراللهی در حالی به این آمار هیجان‌انگیز گلزنی برای یک هافبک میانی رسید که سه گل از 10 گل این فصلش را در سه بازی پایانی و سرنوشت‌ساز در مسیر رسیدن به پنجمین قهرمانی متوالی به ثمر رساند و نقش غیر قابل انکارش در رسیدن به این قله جاودانه را جلوه تازه‌ای بخشید.

شماره 8 پرسپولیس با این سه گل تبدیل به گلزن‌ترین هافبک لیگ بیستم شد و بالاتر از بسیاری از مهاجمان گرانقیمت نامدار لیگ همچون سه مهاجم اصلی تیم رقیب قرار گرفت که گلزن‌ترین‌شان(مطهری) فقط 7 گل زد یا دیاباته که رقم قراردادش نجومی بود که حتی نصف احمد نور هم گل نزد.

شاید این آمارگلزنی مجاب‌مان کند که احمد نور را بهترین بازیکن این فصل پرسپولیس بدانیم اما فارغ از این آمار آنچه باعث می‌شود به شماره 8 چنین عنوانی اطلاق کنیم میزان تأثیرگذاری در طول فصل، استمرار در موفقیت همراه با ثبات و فرود بسیار ناچیز در مقایسه با فرازهایش باشد.

نوراللهی را می‌توان به راحتی و طیب‌خاطر به عنوان بهترین بازیکن این فصل پرسپولیس و مؤثرترین فرد در مسیر رسیدن تیمش به گلات معرفی کرد ضمن اینکه او به لحاظ آماری با ثبت 10 گل زده و 5 پاس گل می‌تواند بهترین و مؤثرترین بازیکن کل لیگ هم شناخته شود.

با چنین آمار و عملکردی حالا وقتی صحبت از جدایی احمد نور از پرسپولیس به میان می‌آید، باید تن و بدن مربیان و هواداران این تیم بلرزد. هر چند پرسپولیس بخصوص در فصول اخیر ثابت کرده به فرد متکی نیست و هیچ نامی بالاتر از جایگاه بزرگ باشگاه قرار ندارد اما واقعیت این است که پیدا کردن جانشینی همسنگ نوراللهی که چنین باکیفیت بازی کند و البته عرق و علاقه شدیدی به پرسپولیس داشته باشد، فوق‌العاده دشوار یا شاید غیرممکن باشد.

نوراللهی در 29 سالگی به بهترین فرم فوتبالی خود و دوران بلوغ بازیگری‌اش رسیده و به سبب این پیشرفت بزرگ حالا یکی از بازیکنان اصلی تیم ملی هم هست اما سخت است تصور کنیم در این سن سر از تیم‌های اروپایی در‌بیاورد و احتمالاً تنها وسوسه قراردادهای سه، چهار برابری قطری‌هاست که می‌تواند او را برای درآمدزایی بیشتر طی یک، دو سال به آن سوی آب‌های خلیج فارس بکشاند.

احمد نور همین حالا دومین بازیکن گرانقیمت پرسپولیس به حساب می‌آید اما حتماً رقمی که قطری‌ها به او می‌دهند در مقایسه با چیزی که از پرسپولیس خواهد گرفت، تفاوت چشمگیری دارد اما از سویی اجابت درخواست این بازیکن از باشگاهش برای پرداخت رقمی که در رسانه‌ها مطرح شده (15 میلیارد) هم غیر‌ممکن به نظر می‌رسد و با در نظر گرفتن این مسائل احتمالاً حفظ احمد نور مهم‌ترین وبزرگترین چالش پیش روی مدیران باشگاه در فصل نقل و انتقالات خواهد بود.

 

جشن قهرمانی پرسپولیس یک حاشیه بزرگ داشت که غیبت کریم باقری در جشن بود . اتفاقی که به خاطر عصبانیت باقری از حامد لک اتفاق افتاد و باعث شد باقری در اتوبوس تیم بماند و اصلاً در جشن شرکت نکند. باقری حتی روز شنبه در ضیافت ناهار رئیس و نایب رئیس هیأت مدیره نیز شرکت نکرد تا حاشیه‌ها بیشتر شود. حتی گفته شد او صفحه پرسپولیس در اینستاگرام را آنفالو کرده در حالی که اصلاً این صفحه را فالو نکرده بود.

به هر حال باشگاه پرسپولیس برای پایا‌ن دادن به این حاشیه‌ها مصاحبه‌ای از باقری در خروجی سایت خود قرار داد تا این حاشیه را جمع و جور کند.

باقری در این مصاحبه گفت: «پنجمین قهرمانی پیاپی، اتفاقی شیرین و تاریخی بود که بابت این موفقیت باید به همه هواداران تبریک بگویم و از آنها بابت حمایت صمیمانه و فوق‌العاده‌ای که در طول فصل داشتند، تقدیر و تشکر کنم. ما در این فصل سختی‌های فراوانی را تحمل کردیم اما در نهایت به هدف‌مان رسیدیم و فصل را با قهرمانی به پایان رساندیم. همه اعضای تیم و باشگاه برای این قهرمانی زحمت کشیدند و به همگی خداقوت می‌گویم.»

مربی دوست‌داشتنی و چهره درخشان فوتبال ایران ادامه داد: «بعد از بازی با پیکان، مسائلی به وجود آمد که باعث ایجاد جوی عجیب شد. من هم مثل همه پرسپولیسی‌ها، از این قهرمانی خوشحال هستم و بدون هیچ حاشیه‌ای، در کنار سایر اعضای تیم داخل رختکن جشن گرفتیم. اگر من در جریان جشن حاضر نبودم، دلیل نمی‌شود که بگویند از کسی دلخوری دارم. هر اتفاقی هم بوده، همان شب ختم به خیر شده و از هیچ‌کس ناراحتی در دل ندارم. اصل کار برای همه ما، ثبت یک قهرمانی دیگر در تاریخ باشگاه پرسپولیس بوده و الان زمان جشن و شادی است نه اینکه بخواهیم به مسائل حاشیه‌ای بپردازیم. اتفاق خوب و مهمی برای باشگاه پرسپولیس رقم خورده و تمام حواس‌مان باید به شادی قهرمانی و موفقیت‌های آینده باشد.»

باقری افزود: «فقط این را بگویم که رمز موفقیت ما در این فصل، اتحاد بزرگی بود که بین کادرفنی، مدیران باشگاه، بازیکنان و هواداران ایجاد شد و با وجود مسائل زیادی که در طول فصل تجربه کردیم، موفق شدیم به قهرمانی برسیم. پرسپولیس راه خودش را پیدا کرده و باید برای موفقیت‌ در سال‌های بعد مهیا باشد. اگر بخواهیم مدام به حواشی و شایعات بپردازیم، از کار اصلی خودمان یعنی هدفگذاری و برنامه‌ریزی برای موفقیت‌های آینده غافل می‌شویم. در شرایط بازی، اتفاقات زیادی رخ می‌دهد ولی تمرکزمان را از دست نمی‌دهیم. مهم این است که همه ما یکدل و متحد بمانیم و اجازه ندهیم این مسائل روی کارمان تأثیر منفی بگذارد یا باعث نگرانی هواداران شود.»

 

مهدی شیری که در دو بازی آخر باز هم به ترکیب اصلی برگشت و در دفاع راست پرسپولیس باز‌ی کرد، یکی از بازیکنانی است که قراردادش با باشگاه به پایان رسیده اما به نظر می‌رسد دوست دارد قراردادش را تمدید کند. او در تازه‌ترین مصاحبه‌اش در این باره و مسائل مختلف از جمله حاشیه‌های جشن قهرمانی حرف زده که خلاصه حرف‌هایش را 

می‌خوانید:

گزینه‌های دفاع راست پرسپولیس در نقل و انتقالات: من نمی‌توانم درباره این سؤال و این موضوع که قرار باشد بازیکنی به تیم و خصوصاً در پست من اضافه شود، نظری بدهم. این مسأله به کادرفنی مربوط است. در شرایطی که خودم هم چند بازی بیرون نشستم اما سعی کردم بار دیگر به ترکیب اصلی برگردم اما در کل واقعیت این است که به داشتن رقیب فکر نمی‌کنم و کار خودم را می‌کنم تا در خدمت تیم باشم و در چند سال اخیر این کار را کردم و اگر قسمت شد تا دوباره در خدمت تیم باشم، این رویه را ادامه خواهم داد. در بحث فضای مجازی نمی‌خواهم ورود کنم. یکسری هستند که به دنبال منافع خودشان هستند اما برای من همیشه منافع باشگاه، تیم و هواداران و البته نظر کادرفنی در اولویت قرار دارد. هر لحظه که به من نیاز داشته باشند، صد درصد در خدمت باشگاه و تیم هستم.

ضربه به عبدی در شادی گل: ما امسال خیلی سختی کشیدیم و تهمت شنیدیم. بازی آخر هم خیلی سخت و البته پر استرس بود. بعد از اینکه گل اول را زدیم آن حرکاتی که می‌گویید، یکسری از آن به دلیل استرسی بود که داشتیم. خدا را شکر که به گل رسیده بودیم و توانسته بودیم خودمان را به قهرمانی نزدیک و نزدیک‌تر کنیم.

ژست‌های جالب در جشن قهرمانی: خیلی خوشحال‌کننده بود که تحت آن فشارها به قهرمانی رسیده بودیم و از ته دلم خوشحالی می‌کنم. اصلاً هم برایم مهم نیست که دیگران چه اظهارنظری درباره این شادی من دارند و شاید آن را تمسخر کنند چرا که ما جایی هستیم که آنها اصلاً نمی‌توانند تصورش را هم بکنند. دوست دارم آن لحظاتی که کنار بچه‌ها هستم، لحظات خاطره‌انگیزی را شکل دهیم که تا سالها در یادها باقی بماند.

کنایه به مجیدی در جشن قهرمانی: من یک سؤال دارم، چرا وقتی ما حرف می‌زنیم از آن سوژه در‌می‌آید؟ همیشه دوست داشتند ما را متهم کنند. همیشه وقتی حرفی یا حرکتی از سوی ما سر بزند ما را محکوم و محروم کنند. الان هم ما در این 5-4 ساله خیلی تلاش کردیم و سختی کشیدیم و کاری کردیم که تا سال‌های آتی هم کسی نتواند نزدیک آن شود. ما البته با اقتدار این مسیر را دنبال می‌کنیم و به جلو خواهیم رفت.

نتیجه بازی استقلال و سپاهان: از اول فصل یکسری تیم‌ها به عنوان مدعی پا به پای ما می‌آمدند اما به خاطر بازی‌های آسیایی شاید چند بازی را از شرایط ایده‌آل دور بودیم و آنها از این فرصت استفاده کردند اما ما اصلاً به هیچ تیمی کار نداشتیم و کار خودمان را می‌کردیم و بازی به بازی جلو می‌رفتیم و بابت قهرمانی خودمان هیچ شکی نداشتیم و امیدوارم بتوانیم بار دیگر این تجربه شیرین را تکرار کنیم.

تمدید قرارداد: بارها گفتیم که در خدمت تیم هستیم و با افتخار اگر قسمت شود در این تیم خواهم ماند. امیدوارم شرایط به شکلی فراهم شود که بازیکنان و کادرفنی را حفظ کنند تا بار دیگر بتوانیم مدعی باشیم و هواداران را خوشحال کنیم.