تامسون-هرا 

به رکورد بولت می‌رسد؟

پیش از آنکه او از خط پایان عبور کند، جشن و شادی‌اش آغاز شده بود. او دست چپش را بالا آورد و فریاد زد و از خط پایان عبور کرد.

یک ماه و نیم پیش بود که الن تامسون-هرا تصور می‌کرد نمی‌تواند در المپیک توکیو به میدان برود، چرا که مدت‌ها دچار مشکل تاندون آشیل بود اما او حالا نه‌ تنها مدال طلا را گرفته، که رکورد المپیک را هم به نام خود ثبت کرده است.

او توانست رکورد 10/61 ثانیه در دوی 100 متر را از آن خود کند و رکورد 33 ساله فلورنس گریفیت جوینر، که در المپیک سئول ثبت شده بود را جابجا کند. شلی-آن فریزر-پرایس هم در رده دوم قرار گرفت و شریکا جکسون مدال برنز را کسب کرد. به این ترتیب، هر سه نفری که در دوی سرعت زنان روی سکو رفتند اهل جاماییکا بودند.

اما رکورد جهانی همچنان در اختیار گریفیت جوینر با زمان 10/49 ثانیه است. آیا تامسون-هرا می‌توانست به این رکورد برسد؟ او گفت: «اگر در آخرین لحظه شادی نمی‌کردم قطعاً این رکورد را هم جابه‌جا می‌کردم. من هنوز دارم کار می‌کنم. کارم تمام نشده و هر چیزی ممکن است.»

این پیروزی سومین مدال طلای المپیک تامسون-هرا را رقم زد. او در المپیک 2016 ریو هم توانسته بود مدال طلا را در رشته‌های 100 و 200 متر از آن خود کند.

یوسین بولت، یک دونده جاماییکایی دیگر، در سال‌های 2008 تا 2016 سه بار پیاپی فاتح مدال طلای المپیک در رشته دو 100 متر شد. تامسون-هرا حالا می‌تواند در المپیک پاریس این کار را تکرار کند. او می‌گوید: «پشت این مدال طلای من اعصابی پولادین قرار دارد. من به خودم گفتم تو می‌توانی این کار را انجام دهی. تو قبلاً این کار را کرده‌ای. فقط انجامش بده. من سال‌های زیادی می‌توانم بدوم. من تازه 29 سال دارم. 30 ساله نیستم. 40 ساله هم نیستم. همچنان به تلاش ادامه می‌دهم.»

طرفداران به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا در ورزشگاه حاضر نیستند و فینال در ورزشگاه 68 هزار نفری ولی تقریباً خالی از جمعیت المپیک برگزار شد اما نمایش با نور باعث شد که ورزشگاه حس خوبی داشته باشد. نورهای ورزشگاه را کم کردند و روی پیست دو، اسم هر شرکت‌کننده را با نور نوشتند. هر شش شرکت‌کننده در دوی 100 متر، در گرمای جمعه توانسته بودند 100 متر را در کمتر از 11 ثانیه بدوند.

 

 

 «نه» اینتر به آرسنال

 آرسنال در ادامه تلاش‌هایش برای بازگشت به مربع قدرت لیگ برتر، قصد دارد خط حمله خود را با جذب مهاجمان جدید تقویت کند و یکی از این بازیکنان لائوتارو مارتینس مهاجم آرژانتینی اینتر است.

به گزارش اتلتیک؛ آرسنال که فصل گذشته برای دومین بار متوالی لیگ برتر را در جایگاه هشتم به پایان رساند، در بخشی از برنامه تقویت خود، خرید مهاجمی که پیش از این بارسلونا مترصد جذب او بود را در دستور کار قرار داده است و برای خرید این ملی‌پوش آرژانتینی با باشگاه اینتر هم تماس گرفته و پیشنهاد معاوضه بازیکن را مطرح کرده است اما اینتر در پاسخ گفته که تنها به صورت نقدی و آن هم با دریافت پیشنهادی مناسب حاضر به فروش مارتینس خواهد شد.

بازیکنی که آرسنالی‌ها پیشنهاد معاوضه‌اش با مارتینس را داده‌اند، الکساندر لاکازت مهاجم فرانسوی توپچی‌ها است اما اینتر تأکید دارد 70 میلیون پوندی که برای فروش مهاجم آرژانتینی‌اش تعیین کرده را فقط به صورت نقد می‌خواهد.

آرسنال به درخواست سرمربی‌اش میکل آرتتا تصمیم گرفته که تابستان امسال لاکازت را بفروشد، بازیکنی که برای خریدش از لیون در سال 2017 رقمی بالغ بر 46 میلیون پوند پرداخت اما او هرگز نتوانست پرداخت چنین پولی را برای انتقالش به لندن توجیه کند.

در همین حال نشریه اتلتیک نوشته است که آرسنال آماده است یک بازیکن دیگر را هم با لائوتارو مارتینس معاوضه کند و آن بازیکن دفاع راست اسپانیایی‌اش هکتور به‌یرین است. به‌یرین پیش از این به تمایل خود برای ترک توپچی‌ها اشاره کرده بود. اینتر هم در روزهای ابتدایی بازار نقل و انتقالات سعی داشت او را بخرد اما به دلیل محدودیت‌های مالی نتوانست پیشنهادی مناسب ارائه کند. به‌یرین می‌تواند جای خالی اشرف حکیمی را پر کند که به پاریس رفته است.

 

نواک جوکوویچ مرد شماره یک تنیس جهان، المپیک را بدون مدال و با مصدومیت ترک کرد. بعد از باخت به الکساندر زورف آلمانی در مرحله نیمه نهایی و به باد دادن رؤیای کسب مدال طلا، نوله با قبول شکست در یک بازی سه ستی برابر پابلو کارنیو بوستای اسپانیایی از کسب مدال برنز هم بازماند. ستاره صربی که امسال هر سه گرنداسلم نخست فصل را برده است، در حالی مغلوب حریف اسپانیایی‌اش شد که ست اول را هم با نتیجه 6 بر 4 برده بود. او با قبول شکست 7-6 و 6-3 در ست‌های بعد نتیجه را واگذار کرد. با وجود این باخت نوله هنوز این شانس را داشت که به همراه هموطنش نینا استویانوویچ در بخش دو نفره مختلط، مدال بگیرد اما او به دلیل مصدومیت شانه، از شرکت در بازی رده‌بندی این بخش انصراف داد. جوکوویچ در حالی وارد توکیو شده بود که رؤیایی بزرگ در سر داشت. تبدیل شدن به اولین مرد دارنده گلدن‌اسلم یعنی هر چهار گرنداسلم فصل و مدال طلای المپیک. در طول تاریخ فقط یک نفر این کار را کرده که اشتفی گراف (سال 1988) است.

جوکوویچ پس از باخت در این بازی به سایت فدراسیون جهانی تنیس گفت: «من در بازی‌های المپیک و بعضی از تورنمنت‌های بزرگ دیگر، باخت‌های دردناکی را تجربه‌ام کرده‌ام اما می‌دانم که هر کدام از این شکست‌ها سبب شدند که از هر نظر قوی‌تر شوم. بنابراین می‌دانم که این بار هم برمی‌گردم و این باخت را جبران می‌کنم. سعی می‌کنم که خودم را برای بازی‌های المپیک پاریس آماده کنم. من برای اینکه برای کشورم مدال بگیرم خواهم جنگید. متأسفم که این بار کلی از ورزش‌دوستان کشورم را مأیوس کردم اما ورزش همین است. من تمام تلاشم را کردم و هرچه انرژی برایم مانده بود صرف کردم، که البته زیاد نبود.»

 مشخص نیست جوکوویچ چگونه خودش را مصدوم کرد که به دلیل آن از شرکت در بخش دوبل میکس هم انصراف داد اما چندان بعید نیست که این اتفاق مرتبط با تخلیه خشم او پس از باختش به کارنیو بوستا باشد چرا که او در پایان مسابقه با شدت هرچه تمام‌تر راکتش را به زمین کوبید و آن را خرد کرد. این حرکت مرد شماره یک تنیس جهان هم با انتقاد‌هایی برای او همراه بود.

جوکوویچ در این‌باره هم گفت: «از این اتفاقات رخ می‌دهد. این اولین باری نبود که این کار را کردم و احتمالاً آخرین بار هم نخواهد بود. دوست ندارم به اینجور مسائل بپردازم. همه ما انسانیم و گاهی اوقات کنترل اعصاب و احساسات برای‌مان سخت می‌شود.»

کارنیو بوستا، کسی که برای صعود به نیمه نهایی دانیل مدودف، مرد شماره 2 تنیس جهان را هم شکست داده بود، در تمام طول مسابقه‌اش با جوکوویچ هجومی ظاهر شد و در نهایت این بازی 2 ساعت و 49 دقیقه‌ای را برد. او به سایت ITF تنیس گفت: «من پیش از این قهرمان جام دیویس شده بودم و در تورنمنت‌های دیگر هم تا مراحل پایانی رسیده‌ام اما کسب مدال المپیک غیرقابل توصیف است. من حمایت اسپانیایی‌ها، خانواده‌ام و تمام مردم را احساس می‌کردم و بعد از باختم در مرحله نیمه نهایی هم کلی پیام دریافت کردم که در آنها از من حمایت شده بود. بنابراین این مدال را با همه آن افراد سهیم می‌‌شوم.»

جوکوویچ با انصراف از حضور در بخش دوبل میکس، نه تنها خودش بلکه هموطنش را از شانس کسب مدال المپیک محروم کرد و به این ترتیب مدال برنز رقابت‌ها به‌ اش بارتی و جان پیرز استرالیایی رسید. آنابل کرافت، کارشناس تنیس اروپا درباره تصمیم غیرمنتظره نوله برای انصراف از حضور در بازی رده‌بندی تنیس دوبل المپیک گفت: «من واقعاً غافلگیر شدم. منظورم این است که بازی جوکوویچ با اینکه بازی سنگینی بود و 3 ساعت هم طول کشید، نشانه‌ای بخصوص از مصدومیت او دیده نمی‌شد.»

این نخستین باری نیست که جوکوویچ پس از یک اتفاق ناخوشایند جنجال می‌سازد. او یک سال قبل هم در دور چهارم تنیس اوپن آمریکا به خاطر اینکه سهواً یک توپ را به گلوی یکی از خط نگه‌دارها زد، از ادامه مسابقات محروم شد. نکته جالب این است که ستاره صرب روز چهارشنبه هفته پیش در پاسخ به سؤال درباره انصراف سیمون بایلز ژیمناست آمریکایی از شرکت در مسابقات المپیک به دلیل مشکلات روحی و فشار روانی گفته بود: «تحت فشار بودن یک امتیاز است رفیق من. بدون فشار ورزش حرفه‌ای معنی ندارد. اگر بخواهید که در اوج بازی‌تان باشید، ابتدا باید یاد بگیرید که چطور با فشار کاری‌تان دست و پنجه نرم کنید، چه در داخل و چه در خارج از زمین بازی.»

منبع: فوربز

 

کالب درسل سوپراستار شنای آمریکا، ضمن کسب مدال طلای المپیک 2020 توکیو در ماده 50 متر آزاد، رکورد المپیک این ماده را جابه‌جا کرد تا به سریع‌ترین شناگر توکیو 2020 تبدیل شود. درسل برای تثبیت جایگاه خود به عنوان یکی از موفق‌ترین ورزشکاران حاضر در المپیک، دو نمایش استثنایی دیگر در استخر به نمایش گذاشت تا چهارمین و پنجمین مدال طلایش در المپیک توکیو را هم کسب کند. این شناگر 24 ساله اهل فلوریدا، برای کسب چهارمین مدالش کار زیاد سختی نداشت. او تک مسیر رفت استخر را با ثبت رکورد زمانی 21 ثانیه و 7 صدم ثانیه پیمود تا مدال طلای ماده 50 متر شنای آزاد را به سه مدال قبلی‌اش اضافه کند. پس از آن، درسل با کمک هم‌تیمی‌هایش هفته فوق‌العاده خود را در مبارزه نهایی ماده 4 در 100 متر امدادی در مرکز ورزش‌های آبی توکیو به پایان رساند و به تیم آمریکا کمک کرد علاوه بر کسب مدال طلایی دیگر، رکورد جهانی این ماده را هم ارتقا بخشد. او با کسب این مدال طلا به جمع اسطوره‌های شنای کشورش مایکل فلپس، مارک اسپیتز و مت بیوندی و نیز کریستین اوتو از آلمان شرقی به عنوان تنها شناگرانی که در یک دوره المپیک حداقل 5 مدال طلا کسب کرده‌اند پیوست.

درسل موفقیتش برای کسب 5 مدال طلای المپیک را غیرقابل باور توصیف کرد و گفت: «خیلی هیجان زده‌ام. الان من فقط دارم تلاش می‌کنم این اتفاق را برای خود هضم کنم.»

درسل در حالی به موفق‌ترین ورزشکار کاروان آمریکا در المپیک توکیو تبدیل شد که در المپیک 2016 ریو نیز یک مدال طلا کسب کرده بود. او افزود: «فوق‌العاده است. هیچ‌کدام از این مدال‌ها را با هیچ چیزی عوض نمی‌کنم. البته این را هم بگویم که سطح رقابت‌ها بسیار بالا است و به همین دلیل اضطراب و استرسی که اینجا داریم کاملاً متفاوت است، هرچند بعد از مسابقات همه آنها از بین می‌روند. واقعاً لحظات خاصی است. من به خودم افتخار می‌کنم. واقعاً مسابقه مهیجی بود. من باز هم به خودم انگیزه می‌دهم و دوباره رقابت خواهم کرد.»

درسل در پاسخ به این سؤال که قهرمانی شنای 50 مترش در توکیو برای او چه ارزشی دارد، گفت: «خیلی. این اولین ماده‌ای بود که من حرفه‌ام را در کودکی با آن آغاز کردم و حالا با بردن این مدال یک چرخه را کامل کردم. یادم هست که پیروزی مانائودو (شناگر فرانسوی برنده مدال نقره المپیک توکیو) را در المپیک لندن تماشا می‌کردم. به همین دلیل (شکست دادن او) واقعاً برایم جنون‌آمیز است. برای من افتخار بزرگی است که توانستیم با او و دیگر شناگرانی که در کودکی مسابقات را تماشا می‌کردم، رقابت کنم و به پیروزی برسم. به همین دلیل این پیروزی برایم واقعاً غیرواقعی است، خیلی مهیج بود. الان دیگر همه چیز تمام شد.»

درسل پیش از کسب این دو مدال طلا، در مواد شنای 100 متر آزاد، 100 متر پروانه و 4 در صد متر آزاد هم موفق به کسب گردن‌آویز طلا شده بود.

در حالی که درسل موفق‌ترین شناگر المپیک لقب گرفت، در بخش زنان نیز اما مک کئون از استرالیا به درو کردن مدال‌های طلای شنای آزاد المپیک توکیو ادامه داد و با ثبت زمان 23 ثانیه و 81 صدم ثانیه مدال طلای شنای 50 متر آزاد زنان را کسب کرد و آن را به 5 مدال قبلی‌اش از جمله طلای 100 متر آزاد اضافه کرد.

 

جودوکاهای ژاپنی را به صورت انفرادی نمی‌شد در هفت روز مسابقات المپیک در نیپون بودوکان مهار کرد اما آنها در رقابت تیمی مختلط با نتیجه چهار بر یک به فرانسه باختند و مدال طلا را به این کشور واگذار کردند.

امسال رقابت‌های مختلط برای اولین بار در المپیک برگزار می‌شود و فرانسه توانست با درخشش تدی رینر، مدال طلای این رقابت‌ها را از آن خود کند. رینر امسال در رقابت‌های انفرادی به مدال برنز رسید اما در رقابت‌ تیمی مدال طلا گرفت و آن را به مدال‌های پیشین خود افزود.

رینر 32 ساله حالا در المپیک سه مدال طلا و دو مدال برنز دارد. این موفقیت او کمک کرد که شکست در مرحله یک‌ چهارم نهایی وزن 100+ کیلوگرم را فراموش کند. او مقابل تامرلان باشائف از تیم کمیته المپیک روسیه باخت و در نهایت به مدال برنز رسید اما حالا با طلای تیمی مختلط، جان تازه‌ای گرفته است. مدال نقره رقابت گروهی هم به ژاپن رسید.

ژاپن در المپیک توکیو توانسته 9 مدال طلا، دو مدال نقره و یک مدال برنز در جودو به دست بیاورد. جودو در سال 1964 برای مردان و در سال 1992 برای زنان وارد رشته‌های المپیک شد و ژاپن امسال رکورد بیشترین مدال در یک المپیک را به نام خود زد.

هم اکنون 15 رقابت در جودو برگزار می‌شود. مردان و زنان، هر کدام هفت وزن دارند و یک رقابت هم تیمی مختلط است. در رقابت مختلط، زنان در دسته‌های 57-، 70- و 70+ کیلوگرم با هم و مردان در دسته‌های 73-، 90- و 90+ کیلوگرم با هم مسابقه دادند. در مسابقه تیمی، رینر توانست آرون ولف، برنده مدال طلای ژاپن را شکست دهد. سپس سارا لئونی سیسیک، هم‌تیمی او هم مقابل تسوکاسا یوشیدا از ژاپن پیروز شد و با پیش افتادن 4 بر یک فرانسه، عملاً نیازی به برگزاری دو مسابقه آخر نماند.

فرانسه در مرحله نیمه‌نهایی این رقابت‌ها توانسته بود هلند را شکست دهد. ژاپن در مرحله یک‌چهارم نهایی برابر آلمان کار سختی پیش‌رو داشت. اوتا آبه و شوهی اونو، که هر دو نفر در رشته‌های انفرادی طلا گرفته بودند، به ترتیب برابر ترزا اشتول و ایگور وانتکه از آلمان شکست خوردند اما پیروزی چهار جودوکای دیگر ژاپن باعث شد که آنها با نتیجه چهار بر دو پیروز شوند و به مرحله بالاتر برسند. ژاپن سپس در مرحله نیمه‌نهایی تیم کمیته المپیک روسیه را با نتیجه چهار بر صفر برد. 

 

رکوردشکنی ورزشکار چینی در المپیک:

پیرترین قهرمان تاریخ وزنه‌برداری!