رابین بیرنر

 

یک هفته از قهرمانی لیل در لیگ یک فرانسه نگذشته بود که آنها دچار بحران شدند.

مایک ماینان، دروازه‌بانی که در این فصل در میان پنج لیگ بزرگ اروپایی بیشترین تعداد کلین‌شیت را داشته است، با انتقالی به ارزش 15میلیون یورو به میلان پیوست. او جانشین جیان‌لوییجی دوناروما می‌شود که بی‌تردید در تابستان از این باشگاه جدا خواهد شد.

بوباکاری سوماره، ‌هافبک این تیم هم جدیدترین فرانسوی خواهد شد که به لسترسیتی می‌رود. لستر قصد دارد 5/21میلیون پوند برای خرید بازیکنی بپردازد که زمانی منچستریونایتد او را برای جانشینی پل پوگبا زیر نظر داشت.

اما شاید بزرگترین زیان لیل، جدایی کریستوف گالتیه، مربی این تیم باشد. گالتیه 54ساله 12 سال مربی سن‌اتین و لیل بوده و در این دوران هرگز اخراج را تجربه نکرده است. در دوران مدرن ورزش که باشگاه‌ها به‌دنبال موفقیت زودهنگام هستند و مربیان به‌سرعت اخراج می‌شوند، چنین دستاوردی خیره‌کننده است.

او حالا قهرمانی لیگ فرانسه را هم در کارنامه خود دارد. گالتیه طرفدار لیگ برتر و به زبان انگلیسی هم مسلط است، اما او قصد ندارد از کانال مانش عبور کند و به انگلیس برگردد؛ جایی که زمانی دست راست آلن پرن در پورتسموث بود.

مقصد او احتمالاً باشگاهی دیگر در لیگ یک خواهد بود. نیس، باشگاهی که منابع فوق‌العاده‌ای در اختیار دارد ولی در دو سال گذشته عملکرد ضعیفی داشته و لیون، یکی از غول‌های مدرن فوتبال فرانسه، به‌دنبال این هستند که پاری‌سن‌ژرمن را به چالش بکشند و هر دو باشگاه هم گالتیه را می‌خواهند.

او 48 ساعت پس از قهرمانی لیل گفت از این تیم می‌رود: «من فقط به این نتیجه رسیدم که کارم را در اینجا به پایان رسانده‌ام. تصمیم من ارتباطی با رتبه لیل در جدول ندارد. اگر چهارم یا هفتم می‌شدیم هم می‌رفتم. من به چیزی متفاوت نیاز دارم. نمی‌خواهم در یک روند تکراری گیر بیفتم، مانند دوران سن‌اتین.»

او خودش می‌گوید رفتن به باشگاهی دیگر در فرانسه، به استثنای پی‌اس‌جی، حرکت به سمت جلو نخواهد بود. گالتیه همچنین به این اشاره کرد که تغییر مالکیت باشگاه در میانه فصل باعث شد این تصمیم را بگیرد. رابطه او با جرارد لوپس، مالک قبلی باشگاه عالی بود و بینش لوپس در راه قهرمانی به لیل کمک کرد. گالتیه گفت: «مسأله مقایسه جرارد لوپس با اولیویه لتانگ، رئیس باشگاه نیست. من انتظار داشتم اوایل فصل قراردادم را تمدید کنند و اگر این کار را می‌کردند، شاید به کار ادامه می‌دادم. البته شاید.»

خرید باشگاه از سوی مؤسسه سرمایه‌گذاری لوکزامبورگی مرلین پارتنرز این هراس را به وجود آورد که در ژانویه، بازیکنان تیم به فروش برسند. حالا نمی‌توان گفت رفتن بازیکنان لیل فقط به‌دلیل مالکان جدید است، چراکه باشگاه‌های لیگ یک که رقیب پی‌اس‌جی می‌شوند، معمولاً نمی‌توانند بازیکنان اصلی خود را نگه دارند. با این حال سرعت رفتن آنها هشداردهنده است.

آخرین باشگاهی که توانسته بود پی‌اس‌جی را از قهرمانی لیگ یک فرانسه کنار بزند، موناکو در سال 2017 بود. آن باشگاه موقعیتی مستحکم‌تر از لیل در حال حاضر داشت، ولی در عرض 18 ماه پس از قهرمانی‌اش تقریباً تمامی بازیکنان کلیدی‌اش رفتند، از جمله برناردو سیلوا، بنجامین مندی و البته کیلیان امباپه.

آنها دو فصل بعد از قهرمانی در آستانه سقوط قرار گرفتند. دو سال طول کشید تا به بالای جدول برگردند که این البته به‌دلیل کار عالی نیکو کواچ، مربی تیم بود.

لیل شاید اینقدر خوش‌شانس نباشد. اصلاً مشخص نیست مالکان جدید باشگاه چه خواهند کرد و باشگاه هم لوییس کامپوس، یکی از بهترین مدیران ورزشی حال حاضر دنیا را از دست داده است. حالا دیگر جشن‌ها به پایان رسیده است و واقعیت خود را نشان خواهد داد.

جاناتان ایکونه، زکی چلیک، رناتو سانچس و سون بوتمن، همه در لیست خرید باشگاه‌های بزرگ اروپا هستند و آینده بوراک ییلماز، قهرمان غیرمنتظره لیل در راه فتح لیگ یک و ژوزه فونته، کاپیتان باسابقه این تیم هنوز مشخص نیست.

مشخص نیست در آینده نزدیک چه اتفاقی برای لیل می‌افتد، اما چیزی که آشکار است این است که آنها سقوط خواهند داشت. اینکه چقدر سریع و چقدر سنگین، مشخص نیست.

 

یورگن کلینزمن گفته روبرت لواندوفسکی می‌تواند رکورد 41 گل در یک فصل بوندس‌لیگا را بشکند. این رکورد در حال حاضر متعلق به خود این مهاجم لهستانی است. او در آخرین هفته فصل 21-2020 گلزنی کرد و به رکورد بیشترین گل زده در یک فصل بوندس‌لیگا رسید. این در حالی است که او پنج بازی را به‌دلیل مصدومیت از دست داده بود. کلینزمن، مهاجم سابق تیم ملی آلمان گفت: «لواندوفسکی استانداردهای جدیدی وضع می‌کند. کاری که او امسال انجام داد حیرت‌انگیز بود. او یک مهاجم شماره 9 تمام‌عیار است، از آن مهاجمانی که از زمان مارکو فان‌باستن، یعنی از 20، 25، 30 سال پیش ندیده بودیم. تماشای بازی او بسیار لذت‌بخش است و او گروهی از بازیکنان را در اطراف خود دارد که مرتباً توپ را به او می‌رسانند. او در یکی از بهترین باشگاه‌های دنیا بازی می‌کند. با این حال رکوردشکنی او خیره‌کننده بود. اگر فردی بتواند این رکورد را بشکند، خود لواندوفسکی است. او هنوز چند سال دیگر می‌تواند بازی کند.»

کلینزمن درباره بازگشت توماس مولر به تیم ملی آلمان هم صحبت کرده است: «توماس مولر می‌تواند نقش مهمی در بازی ترکیبی با این جوانان در خط حمله داشته باشد، یعنی با لروی سانه، سرژ گنابری، تیمو ورنر و به آنها کمک خواهد کرد؛ کای هاورتز هم همین‌طور. همه این بازیکنان دارند پخته می‌شوند و حضور او کمک بزرگی است.»

کلینزمن به نقش یاشوا کیمیش هم اشاره کرده است: «اگر یک بازیکن باشد که در سه، چهار سال گذشته همواره تحسینش کرده باشم، او یاشوا کیمیش است. کیمیش در زمانی اندک تبدیل به رهبر تیم ملی آلمان شد. او پیوند دفاع و حمله را تشکیل می‌دهد. او ضرباهنگ بازی را کنترل می‌کند و می‌تواند سرعت بازی را کم و زیاد کند. به نظرم او بازیکنی کلیدی برای آلمان در راه یورو است.»

 

یادداشت

مت دیویس  

 

دومین گرنداسلم سال، اوپن فرانسه، از امروز در حالی آغاز می‌شود که به‌خاطر مسائل ناشی از شیوع ویروس کرونا شروعش یک هفته به تعویق افتاده. 

تورنمنت معتبر پاریس امسال نسبت به سال گذشته که فراگیری کرونا باعث شد برگزاری‌اش تا اویل پاییز به تأخیر بیفتد، در شرایط آشنایی برگزار می‌شود؛ یعنی از پایان تورنمنت سال گذشته هفت ماه گذشته که تورنمنت امسال برگزار می‌شود.

همه چشم‌ها به رافائل نادال است که فرصت دارد یک‌بار دیگر در رولان گاروس خودنمایی کند. 

سلطان کلی کورت اگر بتواند برای چهاردهمین‌بار قهرمانی این مسابقات را به دست آورد با 21 عنوان در گرنداسلم‌ها بالاتر از رقیب همیشگی‌اش، راجر فدرر پرافتخارترین تنیسور تاریخ می‌شود.

البته نادال با رقبای سرسختی روبه‌رو می‌شود از جمله نوواک جوکوویچ، قهرمان اوپن استرالیا که می‌خواهد نخستین مرد در بیش از 50 سال گذشته باشد که هر چهار گرنداسلم را بیش از یک‌بار به دست می‌آورد. 

او 9بار قهرمان استرالیا، پنج‌بار قهرمان ویمبلدون، سه‌بار قهرمان آمریکا و تنها یک‌بار در سال 2016 قهرمان فرانسه شده است.

در قسمت زنان هم ایگا اسویاتک مدافع عنوان قهرمانی است. او سال گذشته در 19سالگی به عنوان قهرمانی رسید و نخستین تنیسور لهستانی لقب گرفت که در یک گرنداسلم انفرادی قهرمان می‌شود، ضمن اینکه در این مسیر حتی یک ست را به رقبا واگذار نکرد.

 

قرعه عجیب

پنجشنبه یکصدوبیست‌وپنجمیــــــــــن دوره برگزاری اوپن فرانسه قرعه‌کشی شد و جالب اینکه نادال، جوکوویچ و فدرر هر سه در یک طرف قرار گرفتند و این یعنی تنها یکی از این سه بزرگ دنیای تنیس به فینال 

می‌رسند.

 قبل از قرعه‌کشی هم از احتمال بروز چنین اتفاقی صحبت می‌شد چون نادال در رنکینگ جهانی به رده سوم سقوط کرده و پشت سر دانیل مدودف قرار گرفته است.

 با وجود آنکه نادال با اختلاف شانس اول قهرمانی این تورنمنت به حساب می‌آید اما سیدبندی بر اساس فرم تنیسور در طول رقابت‌های سال است به همین دلیل تنیسور روس که هرگز قهرمانی در گرنداسلم‌ها را به دست نیاورده، شانس دوم قهرمانی محسوب می‌شود.

به هر حال تنیسور چپ‌دست و 35ساله اسپانیایی دفاع از عنوان قهرمانی را با بازی مقابل جوان استرالیایی، الکسی پوپیرین شروع می‌کند.

اما مرد شماره یک جهــــــــــان و شانس اول قهرمانـــــی، جوکوویچ 34سالــــــه کارش را با یک 29ساله آمریکایـــــی، تنیس سندگرن شروع می‌کند و اگر اتفاق خاصی نیفتند، در یک‌چهارم نهایی با فدرر و در نیمه‌نهایی با نادال روبه‌رو 

می‌شود.

در قرعه‌کشی زنان، سرنا ویلیامز که با 23 قهرمانی در گرنداسلم‌ها چهار سال است برای رسیدن به رکورد 24 قهرمانی مارگارت کورت بی‌تابی می‌کند، با نائومی اوزاکا و آرینا زابالنکا در یک طرف قرعه است و زن شماره یک جهان، اشلی بارتی و مدافع عنوان قهرمانی، اسویاتک نیز در آن سوی دیگر قرعه هستند و احتمالاً در نیمه‌نهایی با هم بازی می‌کنند.

سال گذشته حداکثر هزار تماشاگر در روز اجازه تماشای بازی‌ها از نزدیک را داشتند اما امسال هواداران بیشتری این شانس را دارند. در 10 روز اول تورنمنت امسال، در سه ورزشگاه اصلی برگزاری رولان گاروس تا هزار نفر می‌توانند بازی‌ها را ببینند ضمن اینکه ورزشگاه‌های کوچکتر مجازند تا سقف 35درصد ظرفیت خود بلیت بفروشند.

از 19 خرداد که بازی‌ها به یک‌چهارم نهایی می‌رسد، این ظرفیت به 65درصد در زمین فیلیپ شاتریه با 15هزار نفر ظرفیت و زمین سوزان لانگلن با 10هزار نفر ظرفیت افزایش پیدا می‌کند، البته تماشاگران برای ورود به ورزشگاه باید تست منفی کووید-19 یا گواهی واکسیناسیون داشته باشند.

 

سیدبندی

رده‌بنـــــــدی شانس‌های قهرمانــــــــــی مسابقات در قسمت مردان و زنان به این ترتیب است:

سیدبندی مردان: 1- نوواک جوکوویچ، 2- دانیل مدودف، 3- رافائل نادال، 4- دومینیک تیم، 5- استفانوس تسیتسیپاس، 6- الکساندر زورف، 7- آندری روبلف، 8- راجر فدرر، 9- ماتئو برتینی، 10- دیگو شوارتزمن.

سیدبندی زنان: 1- اشلی بارتی، 2- نائومی اوزاکا، 3- آرینا زابالنکا، 4- سوفیا کنین، 5- الینا اسویتولینا، 6- بیانکا آندرسکیو، 7- سرنا ویلیامز، 8- ایگا اسویاتک، 9- کارولینا پلیسکووا، 10- بلیندا بنچیچ.

منبع: دیلی‌میل

 

یادداشت

دانیله پروچ   

 

داغی نقل‌و‌انتقالات تابستانی به ستاره‌های درون زمین است، همیشه همینطور بوده امسال هم شاید استثنا نباشد. نام‌های بزرگی بلاتکلیف هستند؛ کریستیانو رونالدو از یوونتوس رفتنی است، دل کیلیان امباپه با پاری‌سن‌ژرمن نیست، ارلینگ هالند مشتری‌های سمجی دارد، جیدون سانچو در بوروسیادورتموند نمی‌ماند و لیونل مسی هنوز قراردادش را با بارسلونا تمدید نکرده با وجود آنکه هواداران تیم کاتالان با آمدن خوان لاپورتا خوشبین هستند که فوق‌ستاره آرژانتینی بماند. به هر حال هر روز می‌شود انتظار یک خبر بزرگ در حوزه نقل‌و‌انتقالات را کشید. اما فوتبال هم مثل خیلی چیزهای دیگر دوران عجیبی را پشت سر می‌گذارد. شیوع ویروس کرونا ورزشگاه‌ها را مثل جیب مدیران خالی کرده و این باعث شده باشگاه‌ها در عرصه جذب بازیکنان بزرگ کمی بااحتیاط رفتار کنند. از آن سو اما تحولات غافلگیرکننده‌ای روی نیمکت تیم‌های بزرگ رخ داده و برخی از آنها در شرف وقوع است. کریستوف گالتیه مربی لیل که این تیم را بالاتر از پاری‌سن‌ژرمن پرستاره و ثروتمند به قهرمانی رساند، دو روز بعد از این افتخار استعفا کرد. آمدن موریسیو پوچتینو به پاری‌سن‌ژرمن هم آن پیوند رویایی که تصور می‌شد، نبود و شایعاتی درباره بازگشت این مربی به تاتنهام مطرح شده که با ژوزه مورینیو نتیجه نگرفت و رایان میسون تجربه لازم برای پست را ندارد. رئال بعد از استعفای زین‌الدین زیدان اوضاع خوبی ندارد، رونالد کومان در بارسلونا وضعیت نامشخصی دارد و مربیان سه تیم اول بوندس‌لیگا در فصل 2021-2020 یعنی بایرن‌مونیخ، لایپزیگ و دورتموند در فصل بعد روی نیمکت این تیم‌ها نخواهند بود. اوضاع اما در ایتالیا از همه‌جا بدتر است.

پایان فصل 2021-2020 آغاز فصل شایعات درباره نقل‌و‌انتقالات را کلید زد. درباره برخی جذاب‌ترین نام‌ها در فوتبال ایتالیا مانند جان‌لوییجی دوناروما و کریستیانو رونالدو هر روز خبر جدیدی منتشر می‌شود و به تیم‌هایی در داخل یا خارج از این کشور ارتباط داده می شوند. اما بیشتر از انتقالات بازیکنان، اخبار مربوط به تغییر و تحولات مربی‌های سری A در طول یک هفته گذشته مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است.

جدایی شوکه‌کننده آنتونیو کونته از اینترمیلانی که بعد از 11 سال به قهرمانی‌اش رسانده بود و بازگشت ماسیمیلیانو آلگری به نیمکت یوونتوس از جمله تغییرات دراماتیک روی نیمکت تیم‌های بزرگ سری A بود. اما یکی از اتفاقات شگفت‌انگیز پنجشنبه‌شب رخ داد وقتی بیشتر روزنامه‌های بزرگ ایتالیا اعلام کردند سیمونه اینتزاگی مربی لاتزیو از این تیم جدا شده تا جای خالی کونته روی نیمکت اینتر را پر کند. در واقع از 10 تیمی که فصل را در نیمه بالای جدول به پایان رساندند، هشت تیم یا مربی خود را اخراج کرده‌اند یا مربی‌شان به تیم دیگری رفته است. تنها دو مربی در این میان یعنی استفانو پیولی از میلان و جان پیرو گاسپرینی از آتالانتا هنوز همان جایی هستند که یک هفته قبل در آستانه برگزاری آخرین بازی فصل بودند.

در این یک هفته، آندره‌آ پیرلو از یوونتوس اخراج شده و قرار است آلگری بعد از دو سال وقفه در مربیگری‌اش به تورین برگردد و در تیمی کار کند که با آن افتخارات زیادی به دست آورد.

ژوزه مورینیو هم چند هفته قبل موافقت کرد با قراردادی سه‌ساله مربی رم شود تا شاید ثبات به تیم پایتخت برگردد؛ تیمی که همیشه خوب شروع می‌کند و پایان خوبی ندارد.

جنارو گتوزو یک سال و نیم در ناپولی بود اما هر دوبار سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را از دست داد که امسال به شکلی حسرت‌بار رخ داد. او اخراج شد و حالا خانه جدیدی در فلورانس پیدا کرده. او به فیورنتینا می‌رود، تیمی تحت مالکیت روکو کومیسو، مدیر ایتالیایی-آمریکایی کمپانی مدیاکام که مقرش در نیویورک است. ناپولی هم به‌دنبال بازگرداندن مائوریتزیو ساری است که بعد از جدایی از ناپولی هرگز روزهای خوشش را در چلسی و یوونتوس تجربه نکرد.

کونته هم چهارشنبه هواداران نراتزوری را شوکه کرد وقتی اعلام کرد در پایان یک فصل رویایی و بعد از قهرمانی در لیگ ایتالیا از این تیم جدا می‌شود. او تا تابستان سال آینده با اینتر قرارداد داشت و سالانه 12میلیون یورو دستمزد می‌گرفت. لا استامپا گزارش داده او با اینتر به توافق رسیده که 5/7میلیون یورو بپردازد تا این قرارداد فسخ شود. نام او به تیم‌هایی ربط داده می‌شود از جمله رئال‌مادرید و تاتنهام.

تصمیم اینتر برای انتخاب اینتزاگی به‌عنوان جانشین کونته برای خیلی‌ها شگفت‌انگیز بود چون او می‌خواست قراردادش را با لاتزیو تمدید کند. به هر حال پنجشنبه‌شب باشگاه لاتزیو اعلامیه رسمی منتشر کرد درباره اینکه مربی 45ساله از تیم پایتخت جدا می‌شود. برادر کوچکتر فیلیپو اینتزاگی پنج فصل مربی لاتزیو بود و با این تیم قهرمانی جام حذفی ایتالیا و دو قهرمانی در سوپرجام این کشور را به دست آورد. همچنین او در فصل آخرش در بیانکو چلستی توانست لاتزیو را برای نخستین‌بار در 20 سال گذشته به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا ببرد. گاتزتا دلو اسپورت گزارش داده اینتزاگی با اینتر قراردادی دوساله می‌بندد که بر اساس آن به‌علاوه پاداش‌ها، سالی 4میلیون یورو خالص دستمزد می‌گیرد؛ یعنی او دو برابر دستمزدش در لاتزیو را می‌گیرد و اینتر هم یک‌سوم دستمزد کونته را به جانشینش می‌دهد. اینتزاگی که تیمش در پنج فصل اخیر فوتبالی هجومی و جذاب را ارائه می‌کرد، سیستم 2-5-3 را ترجیح می‌دهد که برای بازیکنان اینتر ناآشنا نیست چون کونته در این دو سال کار در اینتر این سیستم را جا انداخت و اینکه بازیکنان اینتر به تاکتیک‌های سیستم سه‌دفاعه عادت کرده‌اند می‌تواند اجرای ایده‌های فوتبالی اینتزاگی را آسان‌تر کند. علاوه بر تلاش برای دفاع از عنوان قهرمانی لیگ، از اینتزاگی انتظار می‌رود عملکرد اروپایی اینتر را هم ارتقا بخشد؛ چیزی که سال‌هاست نتوانسته انتظارات را برآورده کند. از آخرین‌باری که اینتر به مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسیده 10 سال می‌گذرد.

منبع: فوربز

 

ماجرای دعوت نشدن خامس رودریگس به تیم ملی کلمبیا هر روز بیشتر خبرساز می‌شود. خامس برای دیدارهای مقدماتی جام‌جهانی و کوپاآمه‌ریکا به تیم ملی کلمبیا دعوت نشده است. گزارش شده دلیل دعوت نشدن او این است که از نظر فیزیکی در سطح مطلوبی نبوده است. اگرچه به نظر می‌رسد دلیل اصلی دعوت نشدن خامس پیچیده‌تر از این‌ حرف‌ها باشد اما «بلو رادیو» گزارش داده این بازیکن اورتون ترجیح می‌داده مدت بیشتری استراحت کند تا به مشکلات فیزیکی‌اش غلبه کند، چون هنوز آمادگی لازم را نداشته. به این ترتیب می‌خواسته چند روز دیرتر به اردوی تیم ملی برود.

برنامه خامس این بود که در بازی برابر پرو حضور نداشته باشد و چند روز را در شهر مدیین بماند تا شرایط جسمانی بهتری کسب کند و بعد از بازی اول به جمع بازیکنان ملحق شود.

رینالدو روئدا، مربی تیم ملی کلمبیا از این ایده خوشش نیامده و ترجیح داده او را به‌کلی از تیم کنار بگذارد و تیمش را در کوپاآمه‌ریکا بدون حضور او به میدان بفرستد.

حالا خامس به این تصمیم واکنش نشان داده است و گفته مشکلی از نظر جسمانی نداشته است: «بیانیه کادر فنی را با تعجب خواندم. آنها گفته بودند روی من حساب نمی‌کنند و برایم در راه ریکاوری بهترین آرزوها را دارند، اما من به شرایط آرمانی برگشته‌ام. خیلی هم فداکاری کردم تا به این شرایط برسم.»

این هافبک سابق رئال‌مادرید گفته است بسیار ناراحت است: «این تصمیم باعث شده سرشار از ناامیدی شوم. اینکه کادر فنی به شما اعتماد نداشته باشد بسیار دردناک است، چراکه همیشه با تمام وجود برای پیراهن تیم ملی کلمبیا بازی کرده‌ام.»

خامس گفت در آخرین مرحله ریکاوری است و می‌توانست برای کوپاآمه‌ریکا آماده باشد. این بازیکن در این فصل 26 بازی برای اورتون انجام داده و توانسته شش گل بزند و هشت گل هم بسازد.

 

از تیتر روی جلد مارکا در شماره صبح جمعه با این مضمون که «عجله‌ای برای معرفی جانشین نیست» می‌شد حدس زد رئال‌مادرید در کورس جذب مربیان برتر فوتبال اروپا عقب می‌ماند. زمانی که یوونتوس «بله» ماسیمیلیانو آلگری را برای گرفتن جای آندره‌آ پیرلو گرفته بود، رئالی‌ها هنوز داشتند به این فکر می‌کردند که آیا آلگری می‌توان جانشین خوبی برای زین‌الدین زیدان باشد یا نه و به این ترتیب اصلی‌ترین گزینه آنها برای هدایت تیم در فصل آینده از چنگ‌شان پرید. حمایت ناکامی فلورنتینو پرس از زیدان در طول فصل گذشته به بهای جدایی سرمربی فرانسوی از کهکشانی‌ها تمام شد و حالا آنها باید یک مربی جدید پیدا کنند. نشریه دیلی‌میل هم به گزینه‌های باقی‌مانده رئالی‌ها برای جانشینی زیزو نگاهی انداخته است:

 

مائوریسیو پوچتینو: یکی از دلایلی تصمیم زیدان به جدایی، تلاش مدیران باشگاه برای پیدا کردن جانشین او در فصل گذشته بود. پوچتینو گزینه‌ای بود که پرس در اواخر سال 2020 قصد داشت به خدمت بگیرد، یعنی همان زمانی که رئال‌مادرید در آستانه حذف از مرحله گروهی لیگ قهرمانان قرار گرفته بود. در واقع پوچتینو همان دفعه اولی که زیدان تصمیم به ترک کهکشانی‌ها گرفت (تابستان سال 2018) هم می‌توانست جانشین او شود اما به‌دلیل قرارداد طولانی مدتی که با تاتنهام بسته بود این هدف محقق نشد. پرس می‌دانست گرفتن پوچتینو از کسی مانند دنیل لوی (رئیس باشگاه تاتنهام) غیرممکن است به همین دلیل هم تلاش چندانی نکرد به‌جای او به سراغ خولن لوپتگی رفت. اکنون زیدان دوباره رفته اما بار دیگر پوچتینو قرارداد دارد و این‌بار با پاری‌سن‌ژرمن. اما این دفعه با دفعه قبل فرق دارد. زیدان قبل از ترک رئال به بازیکنانش گفته در صورت دریافت پیشنهادی ایده‌آل آن را قبول خواهد کرد. پاری‌سن‌ژرمن هم اگر احساس کند شانسی برای استخدام زیزو دارد، به پوچتینو اجازه رفتن خواهد داد. پوچتینو علاقه خاصی به تاتنهام و لندن دارد اما خانواده او در اسپانیا زندگی می‌کنند. از نظر تاتنهامی‌ها احتمال اینکه پوچتینو بین رفتن به تیمی که آن را خوب می‌شناسد یا قبول چالشی جدید، گزینه دوم را انتخاب کند، بیشتر است. اما آیا پوچتینو در رئال‌مادرید موفق خواهد شد؟ خب رئال تیمی است که شما باید جام ببرید و انتظار می‌رود در این تیم رکوردهایی خوب را به ثبت برسانید. آمار پوچتینو اما در این حوزه شاید زیاد جالب نباشد، بخصوص که او در فصل گذشته نتوانست با PSG قهرمان لوشامپیونا شود. اما او استاد ساختن تیم‌های بسیار خوب با تکیه بر ستاره‌های جوان و بازیکنان کم‌تجربه است. 

 

رائول: گزینه دیگر جانشینی زیدان هم‌تیمی سابق او رائول گونزالس است که تیم تحت هدایتش (رئال‌مادرید کاستیا) با اختلاف ناچیز نتوانست به دسته دوم فوتبال اسپانیا در فصل گذشته صعود کند. او بسیاری از بازیکنان جوان رئال‌مادرید را می‌شناسد و فصل گذشته هم با آنها قهرمان لیگ قهرمانان جوانان اروپا شد. مشکلی که او دارد و کوچک هم نیست، مخالفت فلورنتینو پریس با استخدام مربیان کم‌تجربه برای تیم است. البته نظر هواداران برعکس است اما پرس الان به هرچیزی فکر می‌کند از جمله انجام کارهای عوام‌فریبنده در ابتدا دوره جدید ریاست چهارساله‌اش. رائول اگرچه به ویسنته دل‌بوسکه جدید معروف شده اما از نظر پرس او هنوز کم‌تجربه‌تر از آن است که بتواند رئال را هدایت کند.

 

آنتونیو کونته: کونته گزینه مشخص جانشینی زیدان است که شانسش برای جانشینی مرد فرانسوی از پوچتینو هم بیشتر است. یک تئوری که وجود دارد این است که کونته ممکن است برای رختکن رئال‌مادرید بیش از اندازه منضبط و مقرراتی باشد اما پرس رئیسی است که هرگز مربیانش را به‌خاطر تذکر و برخورد جدی با بازیکنان خاطی، مورد انتقاد قرار نداده است. دفعه قبلی که از آنتونیو کونته به‌عنوان گزینه مربیگری رئال‌مادرید نام برده می‌شد، کاپیتان سرخیو راموس به‌نوعی این انتخاب پرس را وتو کرد. راموس در آن زمان گفت رئال‌مادرید تیمی است که به مربی مقتدر نیاز ندارد چراکه حضور کارلو آنچلوتی و کارنامه او ثابت کرده رئال‌مادرید با یک مربی منعطف و آرام هم می‌تواند موفقیت کسب کند. اما این‌بار راموس ممکن است مجبور به ترک رئال‌مادرید شود چراکه تنها چند هفته دیگر به پایان قراردادش مانده است. کونته عاشق استفاده از خط دفاعی سه‌نفره است و رئال‌مادرید هم بازیکنان لازم برای این کار را دارد و یکی از آنها داوید آلاباست.

 

ژابی آلونسو: ژابی آلونسو نه‌تنها به‌عنوان سرمربی رئال‌سوسیداد تیمی جوان و مهیج را ساخته است بلکه شخصیت محبوب فلورنتینو پرس هم هست. البته پرس در شرایطی مانند رائول، آلونسوی 39ساله را هم هنوز برای قبول هدایت رئال‌مادرید بسیار کم‌تجربه می‌داند. آلونسو می‌داند در آینده از رئال‌مادرید پیشنهاد دریافت خواهد کرد به همین دلیل عجله‌ای برای قبول هدایت آن ندارد.