واکنش عجیب فدراسیون به ماجرای استعفای دبیر

تکذیب ادعای مطرح نشده!

رم- منچستریونایتد، ساعت 23:30

پایان طلسم سولشر

 پشت موفقیت‌های مستمر تیم‌های ملی در رشته‌های مختلف ورزشی لیدرهای فنی قوی، حرفه‌ای و کاربلد هستند. درست مثل تیم ملی کاراته که از داشتن سرمربی توانمند و خوشفکر خود در مسیر کسب سهمیه ورودی به بازی‌های المپیک 2021 توکیو سود می‌برد. سید شهرام هروی سرمربی تیم ملی کاراته از زمانی که سکان هدایت ملی‌پوشان این رشته در بخش مردان را دست گرفته است، توانسته تیمی مدعی، یکدست، همدل و آماده برای اعزام به نخستین و شاید آخرین حضور کاراته در تاریخچه بازی‌های المپیک در توکیو جمع و جور کند. تیمی که به هر رقابت معتبر بین‌المللی اعزام می‌شود، بوی قهرمانی و کسب مدال‌های خوش رنگ می‌دهد. همین موضوع باعث شده توقع اهالی ورزش از او به عنوان لیدر فنی کاراته در بازی‌های المپیک پیش رو و بچه‌های المپیکی این رشته در توکیو بالا برود. به همین بهانه و بعد از درخشش دوباره ستاره‌های کاراته ایران در رقابت‌های گزینشی لیسبون پرتغال (لیگ جهانی کاراته وان) سراغ سرمربی تیم ملی کاراته می‌رویم تا از زبان او شرایط این روزهای ملی پوشان کاراته را بدانیم.

 

همه تورنمنت‌های کسب سهمیه سخت بودند

هروی درخصوص سطح کمی و کیفی تورنمنت گزینشی لیگ جهانی در لیسبون و نتایجی که ملی‌پوشان کشورمان در این رویداد کسب کردند، می‌گوید: «تمامی مسابقات و رویدادهای لیگ جهانی که به عنوان کسب سهمیه ورودی به بازی‌های المپیک به شمار می‌رفتند، سخت و دشوار بودند. زیرا همه کشورهای حاضر در این رویدادها با تمام توان و قدرت خود برای کسب امتیاز و رتبه بالاتر در میدان مسابقه حاضر می‌شدند و همین موضوع باعث می‌شد که رقابت‌ها از سطح کمی و کیفی بسیار بالایی برخوردار باشد. تورنمنت لیگ جهانی لیسبون پرتغال هم مثل مسابقات قبلی از سطح کیفی و کمی بسیار بالایی برخوردار بود. البته این مسابقات چون نزدیک به المپیک بود و جزو آخرین رویدادهای کسب سهمیه، یک مقدار سخت‌تر به نظر می‌رسید. ولی خب بچه‌های ما مثل قبل در بهترین فرم آمادگی مبارزه کردند و نتایج قابل قبولی هم کسب شد. این مسابقه قطعاً برای بهمن عسگری یک میدان تدارکاتی عالی و درجه یک برای آماده سازی و حضوری قدرتمند در بازی‌های المپیک بود. همینطور رویداد بسیار باکیفیتی برای امیر مهدی‌زاده بود تا او نیز بتواند شرایطی ایده‌آل برای خود فراهم کند تا به امید خدا در لیگ جهانی فرانسه بتوانیم با درخشش او صاحب سومین سهمیه المپیکی کاراته مردان شویم. از نظر من عملکرد همه بچه‌هایی که در لیسبون مبارزه کردند خوب و قابل قبول بود. البته معتقدم می‌شد در این مسابقه رنگ مدال‌های‌مان را اندکی خوش‌رنگ‌تر کنیم اما خب شرایط مسابقه و ورزشکار هم خیلی روی عملکرد ملی‌پوشان تاثیرگذار است. در کل من از عملکرد بچه‌ها در پرتغال راضی‌ام و خیلی امیدوار به درخشش و کسب نتایجی دلچسب در المپیک هستم.»

 

کاراته ورزش لحظه‌ها است

سرمربی تیم ملی کاراته ایران در خصوص اینکه چرا نتوانستیم مثل رویدادهای قبلی لیگ جهانی فینالیست‌های بیشتری داشته باشیم و مدال‌های خوش‌رنگ طلا را در لیسبون درو کنیم، می‌گوید: «کاراته ورزش لحظه‌ها است. بنابراین هر ورزشکاری بتواند در کسری از ثانیه و لحظه، با هوش و فکر خود امتیازات مورد نیازش را کامل جمع کند، مبارز برتر میدان خواهد بود و سکوهای قهرمانی از آن او می‌شود. البته من درکل همانطوری که گفتم از عملکرد بچه‌ها در لیسبون راضی ام اما خب اگر ستاره‌های تیمم می‌توانستند در لحظات حساس این تورنمنت مبارزات را به سود خود تمام کنند، مطمئناً در پایان این مسابقه هم مثل قبل ما هم فینالیست‌های بیشتری داشتیم و هم مدال‌های خوش‌رنگ‌تری. برای من مهم محک و آنالیز بچه‌ها در مقابل رقبای قدرتمندشان بود که خب این اتفاق هم رخ داد و ما تقریباً به آنچه هدفگذاری کرده بودیم در این رویداد رسیدیم.»

 

بخاطر نداشتن پورشیب یا گنج‌زاده افسوس می‌خورم

شهرام هروی درخصوص اینکه بواسطه قوانین فدراسیون جهانی کاراته کادرفنی چاره‌ای جز حذف اجباری پورشیب یا گنج‌زاده قبل از اعزام به المپیک توکیو ندارند، توضیحاتی می‌دهد: «دقیقاً بزرگترین افسوس و حسرت ما در بازی‌های المپیک توکیو نداشتن سجاد گنج‌زاده و ذبیح‌الله پورشیب دو تن از ستاره‌های بزرگ و عنوان‌دار کاراته دنیا به صورت همزمان و در دو وزن متفاوت است. واقعاً حیف است که یکی از این دو کاراته‌کای توانمند و ارزشمند کشورمان به خاطر قانون کسب سهمیه از اعزام به المپیک محروم شود اما چاره‌ای نیست و این قانونی است که WKF (فدراسیون جهانی کاراته) برای اوزان المپیکی طراحی کرده است. مطمئناً هرکدام از این دو نفر در المپیک حاضر شوند، شانس مسلم کسب مدال طلای المپیک و سکوی قهرمانی در توکیو هستند. به نظرم دست‌اندرکاران فدراسیون جهانی کاراته هم چون پیش از این تجربه حضور در المپیک را نداشتند، خودشان هم وقتی اوزان المپیکی را دسته‌‌بندی و طراحی کردند، فکر نمی‌کردند که از یک کشور ستاره بزرگی مثل پورشیب و گنج‌زاده اینگونه بواسطه همین قوانین نتوانند بازی‌های المپیک را تجربه کرده و افتخارآفرینی کنند. به هرحال توکیو به احتمال زیاد شاید تجربه اول و آخر کاراته باشد. به همین دلیل بازی‌های المپیک برای ما ناشناخته است. البته ما سعی می‌کنیم با استفاده از تجربیات مؤثر و کلیدی مربیان موفق و توانمند هم‌وطن خود مثل آقای بنا یا مقانلو در رشته‌های ورزشی دیگر این شرایط ناشناخته را برای خود هماهنگ کنیم.»

 

برای کسب بهترین نتیجه برنامه داریم

او با بیان این مطلب که امیدوار است در پاریس امیر مهدی‌زاده هم سومین سهمیه کاراته در بخش مردان را کسب کند، ادامه می‌دهد: «امیر مهدی‌زاده برای کسب سهمیه المپیک انگیزه بسیاری دارد و امیدوارم باتوجه به آمادگی خوبی که او در رقابت‌های لیسبون کسب کرده، بتواند در پاریس کاراته ایران را صاحب سومین سهمیه المپیکی در بخش مردان کند. ما امیدواریم و تلاش می‌کنیم که این اتفاق برای کاراته رقم بخورد. مرحله جدید اردوی آماده سازی تیم ملی کاراته از روز بیستم اردیبهشت در تهران آغاز می‌شود. پس از شروع این اردو ما تمام توان خود را معطوف می‌کنیم روی کسب سومین سهمیه و پس از آن مهیا شدن برای حضوری پررنگ در المپیک توکیو. قطعاً چون جغرافیای کاراته جهان پراکندگی بیشماری دارد و رقبایی که سهمیه ورودی به المپیک را کسب می‌کنند، با تمام قدرت برای کسب مدال المپیک و سکوی افتخار در این رویداد حاضر می‌شوند، کار در المپیک برای مدال آوری سخت است اما من قول می‌دهم باتوجه به برنامه‌ریزی و حمایت خوبی که از کاراته می‌شود، ما در توکیو بهترین نتایج را برای کاروان کشورمان به ارمغان بیاوریم؛ البته با دعای خیر هم‌وطنان و حمایت هرچه بیشتر مسئولان تا زمان اعزام به این رویداد بزرگ.»

گابریله مارکوتی  

 

مشخص بود که فصل جدیدی در راه است اما انتظار نداشتید که این فصل دو هفته و یک روز پس از اخراج از تاتنهام آغاز شود. و البته انتظار هم نداشتید که آن فصل جدید، رم باشد. آن هم این رم.

وقتی دنی فریدکین آمریکایی باشگاه رم را خرید، سه ماه و نیم طول کشید تا مدیر باشگاه را منصوب کند. آنها با کمک شرکت تحلیل داده‌های Retexo در نهایت به تیاگو پینتو از بنفیکا رسیدند.

اما آیا جست‌وجو به دنبال مربی هم همین‌قدر با بررسی همه جوانب انجام شد؟ یا اینکه حرکتی احساسی بود؟ پینتو گفت: «به محض آن که ژوزه به ما گفت که آماده مربیگری است، از فرصت استفاده کردیم تا با یکی از بهترین مربیان تاریخ صحبت کنیم. ما تحت تأثیر شور و اشتیاق او قرار گرفتیم. برای او قهرمانی‌های گذشته‌اش مهم نیست. او تنها به فکر جام بعدی است.»

اما چند نکته؛ اول اینکه کمتر مربی‌ای مانند مورینیو به جام‌های گذشته‌اش افتخار می‌کند. او یک بار گفته بود: «من بیش از مجموع 19 مربی دیگر شاغل در لیگ برتر، فاتح این لیگ شده‌ام». دوم هم اینکه مورینیو خیلی سریع تلاش کرده به دنیای مربیگری برگردد.

دوران او در سه باشگاه قبلی‌اش (تاتنهام، منچستر یونایتد و چلسی در بار دوم) خوب تمام نشد. او پل‌های پشت سرش را هم خراب کرد. به این ترتیب مشخص بود که او در لیگ برتر مربیگری نخواهد کرد؛ دست کم در میان باشگاه‌های بالای جدول اما گزینه‌های دیگری هم بود. او هنوز یکی از موفق‌ترین مربیان تاریخ است و فردی است که دو قهرمانی در لیگ قهرمانان کسب کرده است و قهرمانی‌های متعدد داخلی داشته است.

می‌شد تصور کرد که او مدتی دور از میادین باشد و اجازه دهد جو منفی رسانه‌های انگلیسی علیه او فروکش کند. مورینیو پس از استراحت، با قدرت برمی‌گشت.

می‌شد تصور کرد که او بخواهد با تیم بااستعداد پرتغال راهی جام جهانی 2022 شود، چرا که فرناندو سانتوس 66 ساله شاید پس از جام ملت‌های اروپا از پرتغال برود. مورینیو در 58 سالگی دیگر نیازی به پول ندارد اما شاید او نیاز به کار روزانه داشت. اینکه هر روز بوی چمن را حس کند، تیمش را برای بازی‌های روزهای آینده آماده کند، در نشست‌های خبری شرکت کند و آدرنالین حاصل از حضور در کنار میدان و زیر نظر میلیون‌ها بیننده بودن را تجربه کند.

پورتو سکوی پرتاب او بود. پورتو موفق‌ترین تیم پرتغال در آن زمان بود. او در چلسی، اینتر و رئال مادرید، در باشگاه‌هایی حضور یافت که یا آماده مخارج هنگفت بودند، یا اینکه بازیکنان گران‌قیمتی خریده بودند و دوست داشتند این کار را ادامه دهند. بازگشت او به چلسی تصمیمی احساسی بود اما او بودجه خوبی هم در اختیار داشت. در منچستر یونایتد هم او پل پوگبا، زلاتان ایبراهیموویچ، هنریخ مخیتاریان و اریک بایی را یکجا به خدمت گرفت.

تاتنهام وقتی او به این تیم آمد، در رده چهاردهم جدول بود اما آنها سه فصل پیاپی را در جمع سه تیم برتر جدول به پایان رسانده بودند (از جمله در فصل 17-2016 که می‌توانستند قهرمان شوند اما عنوان را به لستر سیتی واگذار کردند). آنها چند ماه پیش از حضور مورینیو، به فینال لیگ قهرمانان رسیده بودند و مالکشان هم یک ورزشگاه بزرگ ساخته بود.

اما رم چطور؟ اوضاع در این باشگاه کاملاً متفاوت است. آنها البته در فصل‌های اخیر بد نبوده‌اند؛ در فصل 17-2016 بود که آنها به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان رسیدند و در سری آ دوم شدند اما مالک تیم در آن هنگام فرق داشت، باشگاه‌های میلانی هنوز احیا نشده بودند و آتالانتا پدیده نشده بود اما اگر رم در فصل بعد سری آ سهمیه لیگ قهرمانان را بگیرد، دستاوردی بزرگ داشته است.

سخت بتوان عملکرد خانواده فریدکین را قضاوت کرد. آنها در آگوست رم را خریدند و از آن هنگام هم با همه‌گیری ویروس کرونا درگیر بوده‌اند اما می‌توان با اطمینان گفت که آنها به مورینیو نگفته‌اند که خرج‌های گسترده خواهند داشت. رم در فصل‌های اخیر زیان‌های بزرگی داشته است. آنها مجبور بوده‌اند تک‌تک پنی‌هایشان را بشمارند تا بازی جوانمردانه مالی را رعایت کنند و برنامه‌هایشان برای ساخت یک ورزشگاه جدید – که شش سال پیش آغاز شد – همچنان در مراحل اداری است.

رم البته یکی از جذاب‌ترین بازیکنان جوان اروپا، یعنی نیکولو زانیولو را دارد اما او در تمام فصل مصدوم بوده است. آنها بازیکنان خوبی دارند که جوان یا بی‌تجربه هستند (لورنتزو پلگرینی، جیان‌لوکا مانچینی، ماراش کومبولا، گونسالو ویار) اما در این فصل، اتکای رم به ادین ژکو 35ساله، پدرو 33ساله و مخیتاریان 32ساله بوده است. این سه نفر دستمزدهای زیادی می‌گیرند و قرارداد هیچ‌کدامشان هم رو به پایان نیست.

فوتبال مورینیو هم کاملاً در تضاد با پائولو فونسکا، مربی فعلی رم است. کار در رم پرفشارترین شغل در سری آ است، چرا که طرفداران به شکلی مرتب بیرون زمین تمرین حاضر می‌شوند و توقعات رسانه‌های رم از آنها تنها با رسانه‌های مادرید و بارسلونا قابل قیاس است. در رم هم یک بازیکن یا مربی عملاً نمی‌تواند به‌راحتی به خرید یا آرایشگاه برود.

اما این تصمیم خود مورینیو بوده است. آیا تصمیم مورینیو و خانواده فریدکین احساسی و بدون فکر بوده؟ شاید، اما این تصمیم شجاعانه بوده است. او را باید به همین دلیل ستود.

منبع: ESPN

 

 دردسر تازه برای احسان در آستانه المپیک

احتمال برگشت حدادی به ایران

موضوع دیسک کمر برای احسان حدادی چالش‌هایی را برای فدراسیون دوومیدانی و همچنین مسئولان کاروان اعزامی به المپیک ایجاد کرده است.

دکتر اشکان اردیبهشت، دبیر فدراسیون پزشکی – ورزش درباره آسیب‌دیدگی به وجود آمده برای احسان حدادی ملی‌پوش المپیکی پرتاب دیسک در اردوی آمریکا می‌گوید: «حدادی دچار مشکل درد کمر شده بود و بر همین اساس نیز MRI انجام و مشخص شد که دیسک کمر دارد. مکاتباتی از طریق فدراسیون ما و همچنین فدراسیون دوومیدانی با او انجام شده و منتظر هستیم مستندات، مدارک درمانی و اقدام صورت گرفته را برای ما ارسال کند تا تصمیم‌گیری لازم صورت بگیرد. اردیبهشت درباره اینکه آیا حدادی به المپیک توکیو می‌رسد یا خیر، می‌گوید: «نیاز به معاینات تخصصی در خصوص مشکل حدادی وجود دارد. این کار یا باید در همان جا صورت بگیرد، یا اینکه او به ایران بیاید و از نزدیک وضعیتش را رصد کنیم.»

 

 

برگزاری دوره‌های آموزشی غواصی بدون مجوز ممنون شد

به دنبال رایزنی‌های فدراسیون نجات غریق و غواصی با وزارت نیرو و در راستای جلوگیری از بروز تخلفات و حوادث احتمالی، برگزاری دوره‌های آموزشی غواصی «فاقد مجوز» در سدها و منابع آبی این وزارتخانه ممنوع شد.ساماندهی برگزاری دوره‌های آموزشی غواصی در سدها و محدوده اماکن و منابع آبی تحت پوشش وزارت نیرو از موضوعات مورد توجه در فدراسیون نجات غریق و غواصی است که در نشست مشترک رئیس فدراسیون با دبیر شورای مرکزی ورزش وزارت نیرو هم مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

در همین راستا با دستور رضا انجم شعاع، معاون حقوقی، پشتیبانی و مجلس وزارت نیرو به واحدهای تابعه، از برگزاری هر دوره غواصی بدون مجوز فدراسیون نجات غریق و غواصی و دبیرخانه شورای مرکزی ورزش در سدها و منابع آبی تحت مدیریت وزارت نیرو خودداری به عمل می‌آید.

بدین ترتیب از این پس برگزاری تمام فعالیت‌ها و برنامه‌های مرتبط با غواصی در سدها و منابع آبی تحت پوشش وزارت نیرو هم مستلزم صدور مجوز رسمی از طرف فدراسیون نجات غریق و غواصی است.

 ایان لیدیمن

 

شاید همان زمانی که اعلام شد امباپه آنقدر آماده نیست که بتواند به میدان برود، می‌شد کار پاری‌سن‌ژرمن را تمام شده دانست. او تأثیرگذارتر از آن است که بود و نبودش در زمین بازی فرقی نداشته باشد. امباپه فرمانده و نقطه‌ای است که همه حملات PSG‌ به او ختم می‌شود.

 او دلیل وحشت مدافعان حریف است. این واقعیت هفته پیش در بازی رفت پاریسی‌ها مقابل منچسترسیتی هم به نمایش درآمد زمانی که میزبان فرانسوی به لطف درخشش امباپه داشت در همان نیمه نخست کار میهمان انگلیسی‌اش را یکسره می‌کرد. غیبت امباپه در بازی برگشت اما روحیه‌ای که سیتی از پیروزی 2 بر یک‌اش در دور رفت در خانه PSG‌ کسب کرده بود را دو چندان کرد.برخلاف فرانسوی‌ها، سیتی تیمی متکی به فرد نیست. گواردیولا تیمش را طوری نساخته که نبود یکی، دو بازیکن خاص شیرازه‌اش را از هم بپاشد. 

هر کدام از بازیکنان این تیم را که می‌خواهید بگیرید، رحیم استرلینگ، فیل فودن یا حتی کوین دبروین، قطعاً یکی دیگر را پیدا خواهید کرد که اجازه ندهد چرخ ماشین سیتی از حرکت بایستد اما این فقط به خط میانی یا حمله محدود نمی‌شود. در خط دفاعی هم همین است. مدافعی مانند آیمریک لاپورت ممکن است شدیداً افت کند – مثل اتفاقی که فصل گذشته برایش رخ داد – اما هیچ مشکلی نیست. یک مدافع دیگر لحظه‌شماری می‌کند که جای او را با همان کیفیت پر کند. 

جان استونز را ببینید. تا چند وقت پیش به نظر می‌رسید که او از سیتی می‌رود تا در تیمی دیگر از اول شروع کند اما حالا به یکی از بهترین‌های تیمی تبدیل شده که تنها 12 ماه پیش برای او بیش از اندازه بزرگ جلوه می‌کرد. این چیزی است که گواردیولا در سیتی ساخته؛ یک تیم که به اقتضای شرایط یک فصل طولانی از رقابت‌های اروپایی و داخلی می‌توان آرایش آن را بارها تغییر داد بدون آنکه کسی واقعاً متوجه چیزی شود. اوج بازدهی تیم او هم نتیجه‌گیری‌اش برابر رقیب خطرناکی مانند پاری‌سن‌ژرمن بدون حتی یک مهاجم نوک در ترکیب اصلی بود.

فصل پیش مهره‌ای مانند داوید سیلوا که سال‌ها قلب تپنده خط میانی سیتی بود این تیم را ترک کرد اما گواردیولا نگران نبود که ممکن است یک روز، دیگر بازیساز تیمش کوین د‌بروین ناآماده، مصدوم یا محروم باشد.

 او فودن، محرز، گوندوغان و برناردو سیلوا را برای همین روزها خریده و آماده نگه داشته است. خلاصه اینکه سیتی بیش از اندازه برای پاری‌سن‌ژرمن قوی بود و حالا در شرایطی به فینال لیگ قهرمانان می‌رود که در آنجا بخت اول قهرمانی شناخته می‌شود.

منبع: دیلی میل