قراردادهای عجیب در فوتبال

بایرن‌مونیخ امشب در نیمه‌نهایی جام جهانی باشگاه‌ها با الاهلی دیدار می‌کند در حالی که برای دومین بار در این رقابت‌ها حاضر شده است. فاتح لیگ قهرمانان اروپا به طور مستقیم به این مرحله آمده و الاهلی با پیروزی برابر الدحیل حریفش شده است.

در فصلی که بازی‌هایش با سرعتی نابخشودنی برگزار می‌شود، هانسی فلیک شاید فکر کند به اینکه بایرن‌مونیخ می‌توانست بدون سفر به قطر شرایط بهتری داشته باشد. با این همه، صدرنشین بوندس‌لیگا می‌خواهد ششمین قهرمانی را ببرد از آبان سال گذشته که فلیک جای نیکو کوواچ را روی نیمکت بایرن گرفت.

بایرن با پیروزی برابر هرتابرلین در بازی جمعه شب خودش را برای این دیدار آماده کرد با گل تعیین‌کننده کینگزلی کومان بعد از آنکه روبرت لواندوفسکی یک ضربه پنالتی را از دست داده بود. بایرن با هفت امتیاز اختلاف نسبت به نزدیکترین رقیبش در لیگ یعنی لایپزیگ در صدر جدول تثبیت شده و این یعنی فلیک آزادی لازم برای استفاده از بهترین بازیکنانش در این تورنمنت را دارد.

تیم بزرگ آلمان به دنبال تکرار موفقیتش در سال 2013 است که گوانگژو اورگرانده و راجا کازابلانکا را شکست داد بدون اینکه گلی دریافت کند و قهرمان جام جهانی باشگاه‌ها را به دست آورد.

تیم مصری هم بیش از هفت سال است که در جام جهانی باشگاه‌ها حضور نداشته و آماده ارائه یک بازی خوب است با توجه به اینکه فشار زیادی روی این تیم وجود ندارد. الاهلی 32 بازی در رقابت‌های مختلف شکست نخورده علاوه بر اینکه بهترین عملکردش را در این تورنمنت فیفا به نمایش گذاشته است.

پیتسو موسیمونه انتظار داشت تیمش به راحتی نماینده کشور میزبان را از پیش رو بردارد اما مجبور شدند به گل نیمه اول حسین الشحات قناعت کنند. این تیم که به شیاطین سرخ شهرت دارد، در 11 بازی هم دروازه‌اش را بسته نگه داشته و این یعنی بایرن‌مونیخ با تیمی منسجم روبه‌رو می‌شود که بازکردن دروازه‌اش کار آسانی نیست.

فلیک که نیم نگاهی به فینال دارد، شاید از فرصت این بازی برای استراحت دادن به برخی بازیکنان کلیدی‌اش استفاده کند. جروم بواتنگ، آلفونسو دیویس، کورنتین تولیسو، داگلاس کاستا و جمال مصیلا ممکن است در این بازی در ترکیب اصلی بایرن قرار گیرند.

مربی اهل آفریقای جنوبی الاهلی که نخستین مربی سیاهپوست تاریخ این تیم است، در سال 2016 مملودی سان داونز از کشورش را به قهرمانی لیگ قهرمانان آفریقا رساند و سال 2020 با الاهلی به این افتخار رسید ضمن اینکه قهرمان لیگ و جام حذفی مصر هم شد. این مربی 56 ساله که در دوران بازی در یونان و قطر حضور داشته، بعد از برگزاری جام جهانی 2010 در کشورش دو سال مربی آفریقای جنوبی شد. او در مربیگری آرزوهای بزرگی دارد و یکی آنکه در لیگ قهرمانان اروپا مربیگری کند.

الاهلی اگر با مشکل مصدومیت بازیکنان و نداشتن آمادگی برای بازیکنی روبه‌رو شد می‌تواند با همان ترکیب بازی با الدحیل به مصاف بایرن برود. مروان محسن گزینه هجومی است اگر مربی تصمیم بگیرد کسی را جایگزین والتر بوالیا کند. اکرم توفیق هم شاید در پست هافبک دفاعی به کار گرفته شود اگر این تیم بخواهد با چینش دفاعی‌تری به مصاف بهترین تیم حال حاضر جهان برود.

اگر الاهلی روی آماده نبودن کامل تیم بایرن‌مونیخ حساب کند، به این نتیجه می‌رسد که ابزار لازم برای به دردسر انداختن غول آلمانی را دارد اما تیم فلیک آنقدر در یک سوم دفاعی حریف بازیکنان باکیفیت دارد که می‌تواند به راحتی به پیروزی برسد.

 

 کمتر کسی در فوتبال به اندازه جیووانی مائوری از اوضاع جسمانی کریستیانو رونالدو خبر دارد. این مربی بدنساز سابق رئال مادرید تأکید دارد که این بازیکن پرتغالی می‌تواند تا 40سالگی بازی کند.

چه کسی جرأت مخالفت با این حرف را دارد؟

رونالدو تنها یک روز پس از 36 ساله شدن، گل اول یوونتوس در برد دو بر صفر مقابل رم را زد، و به این ترتیب در این فصل در تمامی رقابت‌ها، در 24 مسابقه 23 گل زده است.

کسی از این موضوع غافلگیر نشد. کریستین ویری، مهاجم سابق یووه و ایتالیا چند روز پیش گفته بود: «وقتی که کریستیانو رونالدو را دارید، بازی را با نتیجه یک بر صفر شروع می‌کنید.»

این حرف او که درست نیست اما رونالدو در تورین تنها 13 دقیقه فرصت نیاز داشت تا قفل دروازه‌ها را بشکند. این برنده پنج توپ طلا، توپ را در گوشه محوطه جریمه با پای راستش کنترل کرد و سپس با پای چپ، دروازه پائو لوپس را گشود.

این گلی ساده بود اما اینکه رونالدو به این آسانی گل می‌زند نباید پیچیدگی کار او را زیر سؤال ببرد. آمار او را اگر یک مهاجم در اوج دوران بازی داشت، ذوق‌زده می‌شد، و با این حال او در 36 سالگی، مدعی جدی کسب کفش طلای اروپا برای بار پنجم است؛ شش سال پس از آخرین باری که آن را فتح کرد.

این طبیعی نیست. این فوق‌العاده است. او فوق‌العاده است. یووه بدون شماره 7 خود به رقابت بر سر اسکودتو برنمی‌گشت؛ شانزدهمین گل او در 17 بازی در سری آ کمک کرد که یووه بالاتر از رم قرار گیرد و به رده سوم جدول برسد.

دلیل اینکه یک پای یووه در فینال جام حذفی است هم رونالدو است. او در جریان برد دو بر یک مقابل اینتر در سن‌سیرو، هر دو گل را زد.

البته یووه برای اینکه لیگ قهرمانان را سرانجام برای نخستین بار پس از سال 1996 فتح کند نیاز به چیزی فراتر از این فوق ستاره دارد.

اسم رونالدو را «آقای چمپیونز لیگ» گذاشته‌اند اما او از وقتی به تورین رفته، هنوز نتوانسته تیمش را از مرحله یک‌چهارم نهایی عبور دهد اما فراموش نکنیم که در دو فصل اخیر، هیچ بازیکن دیگری برای یووه در مرحله حذفی گل نزده است.

اگر یووه می‌خواهد مدعی فتح لیگ قهرمانان امسال باشد، این رویه باید تغییر کند. وابستگی یووه به رونالدو آشکار است اما برخی نشانه‌ها حاکی از آن هستند که او شاید حالا بازیکنانی در کنارش داشته باشد که استعداد قابل توجهی دارند.

رابطه او با آلوارو موراتا باعث خوش‌بینی است. این بازیکن اسپانیایی در بازی اخیر یووه گل اول رونالدو را ساخت. موراتا هفت پاس گل در این فصل داده که چهار پاس به رونالدو بوده است.

بازگشت جورجیو کیه‌لینی هم خط دفاعی یوونتوس را بسیار تقویت کرده است. تعجبی ندارد که در شش باری که یووه در این فصل سری آ دروازه‌اش را بسته نگه داشته، در چهار بازی کیه‌لینی داخل میدان بوده است.

وستون مک‌کنی استعدادی بسیار خام است اما پویایی را به خط میانی یووه برگردانده، چیزی که آنها بسیار به آن احتیاج داشتند. فدریکو کیه‌زا و دژان کولوسفسکی هم از کناره‌ها با سرعت و قدرت نفوذ خود می‌تازند.

تردیدها بر سر کیفیت خط میانی یووه ادامه دارد اما آدرین رابیو بی‌تردید دارد بهتر می‌شود و تردیدی نیست که در معاوضه میرالم پیانیچ و آرتور، یووه برد، چرا که آرتور دارد در هر بازی بهتر ظاهر می‌شود.

رونالدو بازیکن کلیدی یووه در نخستین فصل حضور آندره‌آ پیرلو به شمار می‌رود و مربی هم از این موضوع باخبر است. او مربی تازه‌کاری است اما ابله نیست. با وجود عطش سیری‌ناپذیر رونالدو برای گل‌زنی، پیرلو نهایت تلاش خود را انجام می‌دهد تا زمان حضور رونالدو در زمین را مدیریت کند. این بازیکن شماره 7 پس از تعویض دقیقه 77 مقابل اینتر راضی نبود اما تصمیم پیرلو صحیح بود. مربی یووه پس از آن بازی گفت: «در قرارداد او هیچ ‌بندی وجود ندارد که در آن نوشته شده باشد او تعویض‌ناپذیر است. او می‌داند که بازیکنی حیاتی برای ما است اما او باید همیشه در اوج باشد. به او گفتم که نیاز به استراحت دارد و ما بازی مهمی در روز شنبه داریم. او بازی‌های پیاپی زیادی را در میدان بوده است و گاه و بیگاه، کمی استراحت برایش خوب است.»

گل او مقابل رم این را نشان داد. روشن است که اگر یووه از رونالدو مراقبت کند، او مراقب بقیه مسائل خواهد بود.

رونالدو در جشن تولدش در اینستاگرام نوشت: «ببخشید که نمی‌توانم به شما قول بدهم 20 سال دیگر هم بازی می‌کنم.» اما چهار سال دیگر هدف کاملاً معقولی است.

منبع: سایت گل

 

بیشتر نقاط جهان همچنان با محدودیت‌های سختگیرانه ناشی از شیوع ویروس کرونا مواجه هستند اما هواداران تنیس می‌توانند نفس کوتاه و راحتی بکشند و شاهد شکل بسیار متفاوتی از برگزاری اوپن استرالیا باشند.

نخستین گرنداسلم فصل از امروز طبق برنامه قبلی در ملبورن آغاز می‌شود با سه هفته تأخیر نسبت به روال همیشگی‌اش که در اواسط ژانویه بود.

 

به دنبال رکورد

نوواک جوکوویچ مرد شماره یک جهان و رافائل نادال، نفر پشت سر او، بیشترین شانس را برای قهرمانی دارند که دومی در صورت رسیدن به‌عنوان نخست، با 21 قهرمانی رکورددار تنیس مردان می‌شود و بالاتر از راجر فدرر قرار می‌گیرد. یک تنیسور پرافتخار دیگر در قسمت زنان مبارزه می‌کند و می‌خواهد با رکورد پرافتخارترین تنیسور خانم برابر شود. سرنا ویلیامز چند بار برای رسیدن به گرنداسلم بیست و چهارم تلاش کرده و ناکام بوده. از میان تنیسورهای بریتانیا هم شاخص‌ترین آنها اندی ماری در این مسابقات حضور ندارد و یوهانا کونتا و دن اوانز ستاره‌های این کشور به حساب می‌آیند.

 

محدودیت‌های سختگیرانه کرونایی

تورنمنت امسال پر از جنجال است. استرالیا یکی از سختگیرانه‌ترین محدودیت‌های کرونایی را در جهان اعمال کرده تا جایی که بسیاری از مردم این کشور خواسته بودند این رقابت‌ها برگزار نشود. ماه‌ها کنترل شدید مرزها به استرالیا کمک کرد موارد ابتلا به کووید 19 را به کمتر از 29 هزار نفر و تعداد جان‌باختگان ناشی از این ویروس را به کمتر از هزار نفر برساند. نیک کرجیوس بازیکن استرالیایی می‌گوید می‌تواند حس اضطرابی را که از سفر بیش از 1200 بازیکن و کادر فنی از خارج به این کشور وجود می‌آید، درک کند. مرد شماره 47 جهان که بعد از حدود یک سال در یک تورنمنت دوستانه بازی کرده، گفت: «نگرانی وجود دارد اما فکر می‌کنم ورزش هم برای ما ضروری است. بخصوص تنیس که چنین سابقه غنی در استرالیا دارد و ما از جهاتی به آن نیاز داریم. فکر می‌کنم تا وقتی همه پروتکل‌ها را رعایت می‌کنند، هیچ مشکلی به وجود نمی‌آید. ما همه باید با تمام توان برای این مسأله تلاش کنیم، این درباره جان مردم است، این بازی نیست.»

 

آیا رقابت عادلانه است؟

برای اینکه نخستین گرنداسلم سال برگزار شود، مقامات اوپن استرالیا مجبور بودند با سیاستگذاری‌های دولت این کشور در مورد ورود بازیکنان کمال همکاری را داشته باشند. این یعنی کسانی که سفر می‌کردند، قبل از اینکه با پرواز چارتر به استرالیا بروند، باید آزمایش‌شان منفی باشد. بعد از ورود هم به یک دوره قرنطینه 14 روزه می‌روند که در آن فقط می‌توانند پنج ساعت از روز را بیرون بگذرانند اما روی 72 بازیکن سختگیری‌های بیشتری اعمال شد بعد از آنکه دریافتند در سه تا از پروازهای چارتر اختصاصی برای این تورنمنت موارد مثبت ابتلا به کرونا مشاهده شده. این 72 نفر 14 روز در اتاقشان حبس شدند و اجازه نداشتند بیرون بروند و مثل رقبایشان تمرین کنند برای همین مجبور بودند به هر طریق که شده در خانه آمادگی‌شان را حفظ کنند.

برای اینکه بازیکنان آمادگی لازم برای حضور در این گرنداسلم را داشته باشند، ظرف چند روز گذشته شش تورنمنت به صورت همزمان در «ملبورن پارک» برگزار شد که یکی مخصوص بازیکنانی بود که با محدودیت‌های سختگیرانه‌تری مواجه شده بودند. هفته قبل یک اختلال دیگر ایجاد شد و 160 بازیکن را قرنطینه کردند و رهایی‌‎شان به آزمایش منفی کرونا موکول شد به خاطر اینکه آزمایش کرونای یکی از نیروهای امنیتی هتل محل استقرارشان مثبت بود.

 

تبعیض برای ستاره‌ها

نسبت به برخی از ستاره‌های حاضر در این تورنمنت از جمله نادال، جوکوویچ، ویلیامز و نائومی اوزاکا، قهرمان اوپن آمریکا، یک نارضایتی ویژه به وجود آمد و آن اینکه دوران قرنطینه آنها به جای ملبورن در آدلاید برگزار شد. آنها هم مثل بقیه روزی پنج ساعت اجازه داشتند بیرون بروند اما به گمان عده‌ای برای آنها شرایط خاصی در نظر گرفته شده و این باعث ایجاد بی‌عدالتی بین ورزشکاران شده است. ادوارد روژه واسلین، بازیکن دوبل فرانسوی، می‌گوید بعضی احساس می‌کنند آنها زمان بیشتری برای آماده‌سازی و تمرین داشته‌اند: «در طول 14 روز این اختلاف کوچک زمانی بین آنها و دیگران خیلی می‌شود.»

اما کریگ تایلی مدیر برگزاری اوپن استرالیا می‌گوید بازیکنان طراز اول به آدلاید فرستاده شدند تا مسئولان برگزاری مطمئن شوند از قوانین و محدودیت‌هایی که برای قرنطینه‌شدگان در ملبورن در نظر گرفته شده، تخطی نمی‌کنند.

 

بارتی، امید میزبان

امید کشور میزبان برای نخستین استرالیایی قهرمان این گرنداسلم بعد از 43 سال روی اشلی بارتی متمرکز است. این تنیسور 24 ساله اهل کویینزلند همچنان در رتبه اول زنان جهان قرار دارد با وجود اینکه تا قبل از تورنمنت این هفته در 11 ماه اخیر مسابقه‌ای نداده بود. سه برد او را به نیمه‌نهایی و بازی با سرنا ویلیامز رساند که به خاطر مصدومیت شانه اسطوره آمریکایی، بارتی به فینال رسید. بارتی که در سال 2019 قهرمان اوپن استرالیا شده، می‌گوید: «همیشه در بازی‌های اول مشکلاتی به وجود می‌آید اما بدون شک بازی به بازی بهتر می‌شوم.»

 

مدعیان دیگر

ویلیامز که شانس دهم قهرمانی حساب می‌شود، می‌خواهد یک بار دیگر در مرکز توجه‌ها قرار ‌گیرد. این تنیسور 39 ساله که بعد از اوپن استرالیای 2017 هیچ گرنداسلمی نبرده می‌خواهد به رکورد اسطوره استرالیایی، مارگارت کورت برسد که با 24 قهرمانی در گرنداسلم‌ها رکورددار است.

یک آمریکایی دیگر، سوفیا کنین است که با تمام توان تلاش می‌کند از نخستین گرنداسلمش که سال گذشته در ملبورن به دست آورد، دفاع کند ضمن اینکه ایگا اسویاتک، لهستانی 19 ساله، آخرین قهرمان تورنمنت‌های معتبر به حساب می‌آید بعد از آنکه در آبان کنین را در فینال اوپن استرالیا شکست داد.

اوزاکا هم فرم خوبی داشته و به بازی‌هایش در اوپن آمریکا شباهت دارد. مشکل مصدومیت، روند رو به رشد بیانکا آندرسیکوی کانادایی را بعد از قهرمانی اوپن آمریکا در سال 2019 مختل کرد و این بازیکن 20 ساله امیدوار است حالا که بعد از 15 ماه می‌خواهد بازی کند، همه را پشت سر گذاشته باشد.

 

نادال یا جوکوویچ

جوکوویچ، مدافع عنوان قهرمانی است و در سال‌های اخیر بردنش در این تورنمنت واقعاً سخت شده. این تنیسور 33 ساله با هشتمین قهرمانی رکوردش را بهبود بخشیده، او در 10 سال اخیر تنها چهار باخت در این تورنمنت داشته. برای همین است که شانس اول قهرمانی به حساب می‌آید و می‌خواهد در جایی که برایش مثل خانه می‌ماند، هجدهمین گرنداسلم خود را ببرد: «هر سال اینجا حس بهتری به من می‌دهد. در هر زمینی که بیشتر پیروز شوید، خودباوری بیشتری در بازگشت به آن خواهید داشت.»

نادال هم مدعی است هرچند تازه از مصدومیت کمر رها شده. شانس دوم قهرمانی می‌خواهد بالاتر از فدرر 39 ساله و دارنده شش قهرمانی اوپن استرالیا که به دلیل مصدومیت برای نخستین بار در این بازی‌ها حضور ندارد، نفر اول فهرست پرافتخارترین مردان تنیس شود. او آبان ماه با قهرمانی در اوپن فرانسه به بیستمین قهرمانی‌اش در رقابت‌های معتبر رسید.

دومینیک تیم، شانس سوم قهرمانی از اتریش که در فینال سال قبل مغلوب جوکوویچ شد، مدعی دیگری است. این تنیسور 27 ساله قهرمان آخرین دوره اوپن آمریکا شد. دانیل مدودف روس، استفانوس تسیتسی پاس یونانی و الکساندر زورف آلمانی هم خطرناک هستند.

اندی ماری هم که پنج بار در استرالیا نایب قهرمان شده به دلیل آزمایش مثبت کرونا نتوانست به ملبورن پرواز کند. برنده سه گرنداسلم بعد از ویمبلدون 2017 از 13 گرنداسلم تنها در چهار تا بازی کرده است.

منبع: BBC

 

 

آزمون پردردسر جیمز و رفقا مقابل قعرنشین

برخلاف چیزی که شاید انتظار می‌رفت، بیست‌و‌چهارمین بازی این فصل مدافع عنوان قهرمانی لیگ NBA اصلاً آسان نبود اگرچه این تیم توانست هجدهمین پیروزی‌اش را کسب کند و به تعقیب یوتا جاز صدرنشین جدول کنفرانس غرب ادامه دهد. در شبی که طبق معمول لبران جیمز و آنتونی دیویس امتیازآورترین بازیکنان لیکرز بودند، این تیم در سالن استیپلز سنتر شهر لس‌آنجلس توانست میهمان خود تیم دیترویت پیستونز را با نتیجه 135 به 129 شکست دهد. در ثبت چهارمین برد متوالی لیکرز، لبران جیمز تنها 5 ریباند تا تریپل دابل فاصله داشت. او در 46 دقیقه حضورش در زمین بازی 33 امتیاز کسب کرد، 11 پاس گل داشت و 5 ریباند داشت. پس از جیمز، آنتونی دیویس که 45 دقیقه بازی کرد، با 30 امتیاز، 3 پاس گل و 5 ریباند دومین بازیکن امتیازآور لس‌آنجلس لیکرز بود. در این بازی لیکرز برای نخستین بار در این فصل 23 بار مرتکب ترن‌‌اوور شد (لو دادن توپ پیش از پرتاب آن به سمت سبد) و همین سبب شد که اختلاف 17 امتیازی‌اش را از دست بدهد. علاوه بر این لیکرز چندین موقعیت را هم برای افزایش اختلافش از دست داد تا بازی به اورتایم کشیده شود و در نهایت با تنها 6 امتیاز اختلاف قعرنشین جدول رده‌بندی کنفرانس شرق را شکست دهد. درخشش جیمز و هشت امتیاز او در اورتایم دوم بود که مانع از باخت لیکرز مقابل پیستونزی شود که دو مهره کلیدی‌اش، دریک رز و بلیک گریفین را هم در اختیار نداشت.

اما برای دیترویت پیستونز که متحمل چهارمین شکست متوالی‌اش شد، جرمی گرانت با کسب 32 امتیاز و 6 پاس گل و 4 ریباند امتیازآورترین بازیکن بود.

 

 

 سونی‌سیکرز پیروزی را از سر گرفت

بعد از باخت خانگی جمعه مقابل پورتلند تریل بلیزرز، تیم فیلادلفیا انگیزه زیادی برای از سر گرفتن روند پیروزی‌های خود و تثبیت جایگاهش در صدر جدول کنفرانس شرق داشت و این کار را با پیروزی‌ خانگی‌ 124 به 108 مقابل میهمان نیویورکی خود تیم بروکلین نتس انجام داد. بن سیمونز، جوئل امبید و توبیاس هریس در نقش امتیازآورترین بازیکنان سونی‌سیکرز ظاهر شدند و به تیم شهر فیلادلفیا کمک کردند تا ببرد و همچنان صدرنشین جدول باشد. جوئل امبید با 33 امتیاز، 3 پاس گل و 9 ریباند، توبیاس هریس با 21 امتیاز، 6 پاس گل و 12 ریباند و بن سیمونز با 16 امتیاز، 8 پاس گل و 12 ریباند به ترتیب امتیازآورترین بازیکنان سونی سیکرز بودند تا علاوه بر ثبت یازدهمین برد خانگی‌شان، یازدهمین شکست بروکلین نتس را هم رقم بزنند. برای میهمان نیویورکی که ششمین باخت در دهمین بازی خارج از خانه‌اش در این فصل NBA را قبول کرد، جیمز هاردن با کسب 26 امتیاز و 10 پاس گل بهترین بازیکن بود. با دو ریباند دیگر هم او می‌توانست تریپل دابل کند. لاندری شامت 22 امتیازی و جو هریس با 14 امتیاز، دیگر نفرات امتیازآور بروکلین نتس بودند که با وجود این باخت در رده چهارم جدول کنفرانس شرق قرار دارد.

 

 

توفان کاری، بازگشت لبخند روی لبان دونچیچ

مدت‌ها بود که لوکا دونچیچ ستاره صرب تیم بسکتبال دالاس ماوریکس دلایل زیادی برای نشان دادن لبخند معروفش نداشت. او یکی از آن حرفه‌ای‌هایی است که به لذت بردن از بسکتبال اعتقاد راسخ دارد اما خب طبیعی بود با باخت تیمش در 10 تا از 13 بازی اخیر، او دلایل زیادی برای خوشبین بودن به آینده و لبخند زدن نداشته باشد. دیروز اما او دلیل قانع‌کننده‌ای برای لبخند زدن پیدا کرد چون یک تنه 42 امتیاز گرفت تا تیمش میهمان نام‌آشنا و پرستاره‌‌ای مانند گلدن استیت وریرز را با نتیجه 134 به 132 شکست دهد. پس از او که با 38 دقیقه بازی، طولانی‌ترین حضور را در میان بازیکنان دالاس ماوریکس داشت، کریستاپس پورزینگیس با 18 امتیاز، 3 پاس گل و 10 ریباند و جاش ریچاردسون با 17 امتیاز و یک پاس گل و 2 ریباند امتیازآورترین‌های ماوریکس بودند. ماوریکس با درخشش این سه نفر دهمین برد در بیست و ‌چهارمین بازی‌اش را در حالی کسب کرد که در 8 بازی قبل از آن تنها یک برد داشت.

در طرف مقابل گلدن‌استیت وریرز در شرایطی متحمل یازدهمین باخت در بیست‌و‌سومین بازی‌اش شد که در این بازی ستاره معروفش استفن کاری یک تنه 57 امتیاز کسب کرد، 5 پاس گل و 2 ریباند داشت. او 19 پرتاب 3 امتیازی انجام داد که 11 تای آن داخل سبد رفت. اختلاف کاری با دومین بازیکن امتیاز‌آور تیمش (اندرو ویگینز با 22 امتیاز) نقش او در تیمش را بیش از پیش نشان می‌داد.