شارلوت دانکر

 

 فضایی که بر رختکن منچستریونایتد سایه انداخته، آن هم شش روز بعد از برد برابر لیورپول در جام حذفی، ناامیدکننده و هراسناک است، در این شش روز دو نتیجه یأس‌آور به دست آورده‌اند. اوله گونار سولشر از تیم خواسته بود از پیروزی برابر رقیب همیشگی استفاده کنند و به جایگاهی برسند که مدعی اصلی قهرمانی در لیگ برتر به حساب بیایند اما در این یک هفته یک بار توسط تیمی که در انتهای جدول لیگ قرار گرفته ضربه سنگینی خورده‌اند و یک بار برابر تیمی که بسیاری از ستاره‌های خود را در اختیار نداشت، متوقف شده‌اند.

آنها قبل از بازی باخبر شدند منچسترسیتی صدرنشین با پیروزی یک بر صفر برابر شفیلدیونایتد هشتمین برد متوالی‌اش در لیگ را به دست آورده و این تساوی بدون گل برابر آرسنال ضعیف شده را چیزی جز از دست دادن دو امتیاز نمی‌توان تصور کرد.

سولشر امیدوار بود پیروزی برابر لیورپول تیم را راه بیندازد و باورش به قهرمانی را افزایش دهد اما این دو بازی اخیر نتیجه عکس داشت. آن سرسختی و مقاومتی که در هفته‌های اخیر تیم را در مسیر انداخته بود فعلاً ناپدید شده و آن خط دفاع و خط حمله غرورآمیز روند تیم را مختل کرده‌اند.

ادینسون کاوانی که قبل از بازی در ورزشگاه امارات به ندرت اشتباهی مرتکب شده بود، بهترین موقعیت‌های بازی شنبه شب را از دست داد و قیچی برگردان دقیقه 88 او هم راهگشا نشد. سولشر بعد از بازی گفت: «مهم این است که او در همه موقعیت‌های گلزنی حاضر است و من امیدوارم میسون، آنتونی و مارکوس از او یاد بگیرند.»

او قطعاً نمی‌تواند از مهاجمانش چندان راضی باشد چون یونایتد یک بار دیگر در گلزنی در جریان بازی برابر پنج تیم بزرگ دیگر جزیره ناکام بود. در این فصل لیگ برتر، مهاجمان یونایتد دو بار در بازی با آرسنال و یک بار برابر منچسترسیتی، چلسی، لیورپول و تاتنهام موفق به گلزنی نشده‌اند و این برای تیمی که می‌خواهد در کورس قهرمانی بماند و آن را ببرد، اصلاً خوب نیست.

آرسنالی‌ها در پایان بازی نشانه‌های پیشرفت داشتند، هرچه باشد چهار امتیاز از یونایتد گرفته‌اند، سولشر متحیر است که چطور تیمش را به روزهای پیروزی برگرداند. اگر دفاع در باخت شوکه‌کننده مقابل شفیلد، تیم را زمین زد، مقابل آرسنال کم دقتی خط حمله برای شیاطین سرخ گران تمام شد. یونایتد نمی‌تواند نداشتن بازیکنان اصلی را بهانه کند. مارکوس رشفورد، پل پوگبا، ادینسون کاوانی و برونو فرناندز همه در امارات در ترکیب اصلی بودند، آنتونی مارسیال و میسون گرینوود هم به آنها اضافه شدند. با این همه استعداد، خط حمله نتوانست راهی پیدا کند. از 14 ضربه‌شان تنها سه تا در چارچوب بود و فقط یکی در نیمه دوم زده شد.

سولشر از رشفورد خواسته بود در نیمه اول روی گابریل مارتینلی کار کند چون نمی‌تواند خوب دفاع کند. مهاجم تیم ملی انگلیس سرحال بود اما از زدن ضربه آخر عاجز بود. روی کین، کاپیتان سابق یونایتد در برنامه تحلیلی اسکای گفت: «راستش تعجب می‌کنم، آنها باور لازم برای بردن این مسابقه را نداشتند.»

این بزرگترین مشکل یونایتد بود. بازی برای آنها بود، شش ضربه آخر نیمه اول را زدند در حالی که در یک ربع آخر بازی تیم میزبان ضربه‌ای به سمت دروازه حریف نداشت. در نیمه دوم هم تلاش‌ها برای فتح دروازه آرسنال بی‌نتیجه بود. اسکات مک تامینای به دلیل بیماری مجبور به ترک زمین شد و عنصر هجومی‌تری مثل مارسیال جایش را گرفت اما یونایتد دقت و فرصت طلبی لازم در خط حمله را نداشت.

سولشر بعد از بازی گفت: «همه بازی‌ها مهم هستند اما ما مقابل آرسنال، چلسی، سیتی و لیورپول خیلی خوب دفاع کردیم. اینکه به چنین تیم‌های بزرگی موقعیت ندهی اساس موفقیت است اما ما هم باید فرصت خلق کنیم و این را می‌دانیم که بازیکنان لازم را داریم. این بازی را باید می‌بردیم اما باید قبل از آن فرصت‌هایت را قدر بدانی. این چیزی است که از مهاجمانم می‌خواهم با توجه به اینکه گل‌های زیادی در دوران حرفه‌ای خود زده‌اند.»

سولشر می‌خواست بعد از برد لیورپول یک ذهنیت برنده بر تیمش حاکم شود اما آنها خودباوری‌شان را از دست دادند وقتی واقعاً به آن نیاز داشتند.

سولشر برنامه شلوغ بازی‌ها را به مسابقات NBA تشبیه کرده و اگر این یونایتد می‌خواهد واقعاً در کورس قهرمانی بماند و موفق شود، شش امتیاز بازی با ساوتهمپتون و اورتون یک ضرورت است. باید دوباره و از همین بازی سه‌شنبه در اولدترافورد شم گلزنی و حس کشندگی خود را پیدا کنند در غیر این صورت باید برای یک سال دیگر قهرمانی را فراموش کنند.

منبع: گل

 

لس‌آنجلس لیکرز فصل جدید NBA را توفانی آغاز کرد و در 4 بازی نخست از 7 بازی خارج از خانه متوالی‌اش هم سه تا برد تا اینکه یکی از تأثیرگذارترین ستاره‌‌هایش آنتونی دیویس را به خاطر مصدومیت از دست داد. او اما به موقع برگشت تا به تیمش کمک کند که متحمل سومین شکست متوالی نشود. دیویس با 27 امتیاز و 2 پاس گل و 14 ریباندش بهترین بازیکن لس‌آنجلس لیکرز بود و به تیمش کمک کرد تا در بیست‌و‌یکمین بازی‌اش در این فصل پانزدهمین پیروزی را کسب کند. البته این پیروزی هم با حداقل اختلاف و با نتیجه 96 – 95 در خانه تیم بوستون سلتیکس رقم خورد و چه بسا اگر دانیل تیس سنتر تیم سلتیکس هنگام به صدا درآمدن بوق پایان بازی پرتابش داخل سبد رفته بود، سومین باخت متوالی لبران جیمز و یارانش به ثبت می‌رسید.

در این بازی که نخستین تقابل رقبای دیرینه NBA در فصل جاری بود، پس از دیویس، لبران جیمز با کسب 21 امتیاز، 7 ریباند و 7 پاس گل دومین بازیکن امتیازآور مدافع عنوان قهرمانی رقابت‌ها بود. پس از او نیز مونترزل هارل با 16 امتیازی که گرفت بیشترین امتیاز را کسب کرد و عملکرد ضعیفش در شکست پنجشنبه شب لیکرز در خانه دیترویت پیستونز – زمانی که جای دیویس مصدوم را گرفت – را جبران کرد. مقابل سلتیکس اما هم دیویس برگشت هم هارل خوب امتیاز گرفت تا لیکرز پیروز شود. دیویس پس از بازی گفت: «به شخصه باور دارم که تیم‌مان دوباره دارد به فاز هجومی برمی‌گردد، جنگنده می‌شود و آن حباب شیشه‌ای را که نمی‌گذاشت هجومی بازی کند  بشکند.» فرانک فوگل، سرمربی تیم لیکرز هم اعتراف کرد که بود و نبود دیویس در زمین بازی خیلی فرق دارد. او گفت: «دیویس در حال بازگشت به اوج است و هر روز هم دارد بهتر می‌شود. مصدومیت سبب شد کمی افت کند اما ما از او می‌خواهیم که دوباره قدرتمندانه بازی کند چون وقتی که او اینگونه بازی کند، شکست دادن ما بسیار سخت می‌شود.»

در حالی که دو بازیکن بوستون سلتیکس بیش از امتیازآورترین بازیکن لیکرز، امتیاز گرفتند اما در نهایت تیم‌شان نتوانست پیروز شود و جلوی رقم خوردن هشتمین شکست در هجدهمین بازی‌اش را بگیرد.

امتیازآورترین بازیکن سلتیکس، جیسون تاتوم بود که بازی را با 30 امتیاز و 9 ریباند و 3 پاس گل به پایان رساند و دومین نفر هم جیلن براون بود که در 38 دقیقه حضورش در زمین مسابقه 28 امتیاز گرفت و 3 پاس گل و یک ریباند داشت. این دو نفر اما با همه درخشش‌شان نتوانستند مانع ثبت پنجمین باخت سلتیکس در 7 بازی اخیر این تیم شوند. دیگر اتفاق ناگواری که برای سلتیکس در این بازی رخ داد مصدومیت یکی از مهره‌های کلیدی این تیم، مارکوس اسمارت بود که در فاصله 10 دقیقه به پایان مسابقه به دلیل مصدومیت ناشی از برخوردش با هارل در زیر سبد، مجبور به ترک میدان شد. در واقع هارل پس از پرش برای انداختن توپ داخل سبد پس از یک لی‌اوت از دست رفته، روی پای اسمارت فرود آمد و او را نقش بر زمین کرد. مصدومیت اسمارت، نقطه عطفی برای بازی شد و پس از خروج او بود که لیکرز بر بازی مسلط شد.

 

مارتین اودگارد را با پیراهن آرسنال دیدید؟ این هافبک نروژی پیش از آغاز فصل جاری، دوران قرضی خود در رئال سوسیه‌داد را یک فصل زودتر به پایان رساند و به درخواست ویژه زین‌الدین زیدان به رئال مادرید برگشت. در دو بازی اول فصل هم در ترکیب ثابت قرار گرفت، ولی دیگر به او توجه نشد.

مصدومیت‌ها و ویروس کرونا باعث شد او نتواند تا 2 ژانویه بازی کند، زمانی که در بازی خانگی مقابل سلتا در دقیقه 84 به زمین رفت. اودگارد در آن بازی زیاد به عقب برنمی‌گشت، در حالی که سلتا حملات خطرناکی را ترتیب داده بود. زیدان به این ترتیب از این هافبک عصبانی شد و به نظر می‌رسد که رابطه آنها از همان هنگام خراب شد. اودگارد در این فصل در مجموع 367 دقیقه برای رئال بازی کرد و در 9 بازی در لالیگا و لیگ قهرمانان به میدان رفت.

این بازیکن نروژی حالا به آرسنال رفته و کنار دنی سبایوس بازی می‌کند. سبایوس در تابستان 2017 از رئال بتیس به رئال مادرید پیوست اما زیر نظر زیدان تنها حدود هزار دقیقه بازی کرد. زمانی که این مربی فرانسوی در سال 2019 به رئال برگشت، این بازیکن به آرسنال قرض داده شد.

لوکا یوویچ نمونه کلاسیک دیگری از بازیکنان بااستعداد و جوانی است که در رئال مادرید نتوانسته‌اند بدرخشند. او در 18 ماه حضور در رئال تنها دو گل زد. این در حالی است که او در بازگشت به فرانکفورت، در همان دو بازی اول، که به‌عنوان ذخیره هم به میدان رفت، سه گل به ثمر رساند.

اودگارد، سبایوس و یوویچ تنها بازیکنانی نیستند که در رئال به جایی نرسیده‌اند. هشت بازیکن جوان دیگر هم هستند که به تیم‌های دیگر رفته‌اند تا بتوانند در میدان حضور پیدا کنند.

مارکوس یورنته یکی از آنها است. او پس از یک فصل خوب در رئال مادرید کاستیا (16-2015)، به آلاوس قرض داده شد. او در برگشت به رئال بیست بازی انجام داد و در دوران حضور جولن لوپتگی و سانتیاگو سولاری به او دقایقی بازی داده شد. زیدان در بازگشت تنها سه بار از او استفاده کرد و به او گفت که در برنامه‌هایش جایی ندارد. او با انتقالی 40 میلیون یورویی به اتلتیکو مادرید پیوست و حالا بازیکنی مهم در ترکیب تیم دیه‌گو سیمئونه شده است.

اشرف حکیمی هم در دوران حضور قرضی در بوروسیا دورتموند خوش درخشید و به همین دلیل بود که اینتر در تابستان برای خرید او اقدام کرد. این مدافع حاضر نبود ذخیره دنی کارواخال باشد، هرچند که رئال به او گفت که نقشی کلیدی در این تیم خواهد داشت. با اصرار حکیمی، رئال پیشنهادهای رسیده را بررسی کرد. زیدان هم گفت: «در این باشگاه، هم دغدغه‌های ورزشی داریم و هم دغدغه‌های مالی.»

تئو هرناندز از اتلتیکو مادرید به رئال پیوست. او هرگز نتوانست خواسته‌های زیدان را در میدان پیاده کند. او پس از یک فصل حضور قرضی در رئال سوسیه‌داد، در سال 2019 با قیمت 20 میلیون یورو به میلان پیوست و در این تیم خوش درخشیده است. کارشناسان می‌گویند قیمت او حالا 50 میلیون یورو است.

سرخیو رگیلون هم اوضاعی مانند اشرف داشت. او گفته که عملاً هیچ رابطه‌ای با زیدان نداشته است. مادرید ابتدا او را به سویا قرض داد و او سپس با قیمت 30 میلیون یورو به تاتنهام پیوست و زیر نظر ژوزه مورینیو بازی می‌کند.

خسوس وایخو، مدافع تیم ساراگوسا پس از درخشش در تیم زیر 21ساله‌های اسپانیا، در سال 2015 به رئال مادرید پیوست ولی رقابت سختی با سرخیو راموس، رافائل واران، ناچو و ادر میلیتائو پیش روی او بود. این مدافع زیر نظر زیدان تنها 16 بازی انجام داد، ولی هنوز با رئال قرارداد دارد. او حالا به صورت قرضی در گرانادا بازی می‌کند.

از سوی دیگر، آلوارو اودریوسولا تنها بازیکنی است که در این اواخر رئال را به صورت قرضی ترک کرده و در بازگشت، فرصتی دوباره یافته است. او مدافع راست سوم رئال بود، ولی حالا ذخیره اصلی دنی کارواخال به شمار می‌رود. این مدافع اهل باسک در شش ماه حضور قرضی در بایرن مونیخ نتوانست بدرخشد. او در هنگام انتقال، رابطه خوبی با زیدان نداشت و این مربی هم به انتقال قرضی او اعتراضی نداشت اما حالا اوضاع او در رئال کمی بهتر شده است.

کوبو و براهیم دیگر بازیکنانی هستند که از رئال جدا شدند تا به‌عنوان بازیکنان حرفه‌ای پیشرفت کنند و فرصت بازی داشته باشند. کوبو پس از درخشش در مایورکا، در ویارئال نتوانست خوب باشد و حالا در ختافه حضور دارد. براهیم هم در میلان به صورت مداوم بازی می‌کند. او در این فصل 25 بازی انجام داده و چهار گل زده و سه گل ساخته است.

منبع: as

 

سرخیو راموس بیشتر از هر زمانی به ترک رئال مادرید نزدیک شده است و این روزها از گوشه و کنار خبرهای زیادی درباره جدایی او از کهکشانی‌ها در تابستان امسال شنیده می‌شود. دلیلش هم مخالفت رئال مادرید با درخواست او برای بستن قرارداد دو ساله و افزایش حقوقش است که با سیاست‌های فلورنتینو پرس، رئیس باشگاه در مورد بازیکنان بالای 30 ساله تیم در تضاد است. با اینکه رئال مادرید هنوز نرمشی نشان نداده، راموس هم قصد ندارد پا پس بکشد. به همین دلیل گمانه‌زنی‌ها درباره مقصد بعدی او آغاز شده است. نشریه دیلی‌میل انگلیس هم در این میان به این موضوع پرداخته و نوشته است که منچستریونایتد مقصد مورد نظر کاپیتان کهنه‌کار رئالی‌ها است. قرارداد راموس که بدون شک یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان رئال مادرید طی چند سال اخیر بوده است، در انتهای فصل جاری به پایان می‌رسد و فعلاً خبری از ادامه مذاکره برای تمدید قرارداد نیست. این یعنی که راموس در پایان فصل بازیکن آزاد خواهد بود. راموس 34 ساله از همین حالا مجاز است که با باشگاه‌های غیراسپانیایی برای تنظیم یک پیش قرارداد به توافق برسد و برادر و مدیر برنامه این بازیکن، انگلیس را به‌عنوان مقصد بعدی کاپیتان کهکشانی‌ها در نظر گرفته است. راموس از پاری‌سن‌ژرمن آسیا هم پیشنهادهایی دارد اما مقصد ترجیحی خود او اولدترافورد است ضمن اینکه خانواده‌اش هم موافق رفتن به آسیا نیستند. او که ماه آینده 35 ساله می‌شود، از رئال مادرید پیشنهاد قراردادی دو ساله با حقوق سالانه 10/8 میلیون پوند دریافت کرده اما از آنجایی که همه بازیکنان تیم پذیرفته‌اند، حقوق‌شان تا پایان بحران مالی باشگاه به خاطر شیوع کرونا درصد کم شود، راموس نمی‌خواهد حقوقش از چیزی که تا قبل از این می‌گرفته کمتر شود. همین موضوع ممکن است سبب پایان 15 سال حضور راموس در رئال مادرید شود که در آن 18 جام کسب کرد.

 

مصاحبه 

 نیل جونز 

 

 سرنا ویلیامز 39ساله که متولد میشیگان است، تنیس را از 14 سالگی آغاز کرد. او چهار مدال طلای المپیک را در کارنامه دارد و 23 بار فاتح گرنداسلم‌ها شده است. سرنا همسر الکسیس اوهانیان، ‌بنیانگذار ردیت است. آنها دختری سه‌ساله دارند و در بورلی هیلز زندگی می‌کنند. سرنا اخیراً کلکسیون چمدان‌های برند Away خود را هم راه‌اندازی کرده است. او در مصاحبه‌ای به موضوعات مختلف پرداخته است.

 

بزرگترین ترست از چیست؟

اینکه به اندازه کافی پیش دخترم نباشم.

نخستین خاطره‌ای که در ذهن داری چیست؟

اینکه با خواهرانم در ایوان خانه‌ای در کامپتون نشسته بودیم. انگار تازه به آن خانه نقل مکان کرده بودیم.

از میان افرادی که در قید حیات هستند، کدام را بیش از همه می‌ستایی و چرا؟

مادر و پدرم. آنها همیشه من را تشویق کرده‌اند که بیش از هر چیز به مسائل معنوی بپردازم.

از کدام ویژگی‌ات پشیمانی؟

اینکه همیشه سرم شلوغ بوده.

چه ویژگی‌ای در دیگران است که بیش از هر چیزی اذیتت می‌کند؟

پیشداوری.

خجالت‌آورترین تجربه‌ات چیست؟

من تجربه خجالت‌آوری نداشته‌ام.

اگر بتوانی چیزی که منقرض شده را به دنیا برگردانی، چه چیزی را انتخاب می‌کنی؟

من می‌گویم دایناسورها را اما ما آنها را در پنج فیلم پارک ژوراسیک و در انیمیشن‌ها دیده‌ایم و برگرداندنشان احتمالاً ایده خوبی نخواهد بود!

کدام عادتت بیش از همه اعصابت را خرد می‌کند؟

جویدن ناخن‌هایم.

بوی محبوبت چیست؟

لیمو و گل سرخ.

کلمه محبوبت چیست؟

خودجوش.

دوست داشتی وقتی بزرگ شدی چه کاره شوی؟

دامپزشک.

چه چیز بدی برایت لذت‌بخش است؟

غذاهای پرنمک.

به پدر و مادرت چه چیزی بدهکاری؟

سپاس بی‌پایان برای انگیزه‌ام و همچنین به خواهرانم.

بزرگترین عشق زندگی‌ات کیست؟

دخترم، الکسیس المپیا اوهانیان جونیور.

عشق چه حسی به تو می‌دهد؟

اینکه می‌توانی هر کاری را انجام دهی.

بزرگترین ناامیدی‌ات از چه چیزی بوده؟

هر مسابقه‌ای که باخته‌ام برایم ناامیدکننده بوده است اما هر شکست درسی دارد که باید آموخت.

آخرین بار چه زمانی گریه کردی و چرا؟

من زیاد گریه می‌کنم و آخرین بار هم مسأله خاصی نبود.

چه چیزی باعث می‌شود شب‌ها بیدار بمانی؟

دخترم.

دوست داری در تشییع جنازه‌ات چه آهنگی پخش شود؟

من هنوز به این موضوع فکر نکرده‌ام.

دوست داری حالا کجا باشی؟

در رم.

 

 سال‌هاست که مایکل فلپس درباره مشکلاتش با اضطراب و افسردگی حرف می‌زند و امیدوار است که تابوی صحبت کردن درباره سلامت روانی بشکند.

حالا نیکول فلپس، همسر او هم درباره اوضاع خلقی مایکل صحبت کرده است.

او می‌گوید: «من با تمام وجود سعی می‌کنم کودکان را قانع کنم که بفهمند شاید مایکل دارد روز سختی را می‌گذراند. آنها باید بدانند که کاری نکرده‌اند که پدرشان اینطور حس‌ها را دارد. مسأله این است که پدرشان ماجراهای خود را دارد.»

مایکل می‌گوید: «یک روز از خواب بیدار می‌شوم و حس می‌کنم که انگار در اوج دنیا هستم و هر کاری را می‌توانم انجام دهم. روز بعد ممکن است بیدار شوم و اصلاً علاقه‌ای به ترک تخت نداشته باشم.»

او که 23 بار مدال طلای المپیک را فتح کرده، سه فرزند دارد: بومر 4 ساله، بکت 2 ساله و ماوریک 16 ماهه. او پس از المپیک 2016 درباره مبارزه‌اش با افسردگی صحبت کرد و در سال‌های اخیر تلاش کرده در زمینه سلامت روان فعالیت کند. او موسسه مایکل فلپس را راه‌اندازی کرده که به کودکان کمک می‌کند از نظر فیزیکی و ذهنی سالم بمانند، و درباره مسائل روانی خود صحبت کنند. این موسسه همچنین به کودکان شنا یاد می‌دهد. مایکل می‌گوید وقتی حس طاقت‌فرسا بودن دنیا به او دست می‌دهد، اغلب به یک اتاق خلوت می‌رود: «من می‌توانم خودم را آرام کنم. من همیشه یک گوشه کوچک دارم که بتوانم بروم و راحت باشم. این کار باعث نجات زندگی‌ام می‌شود.»

نیکول 33ساله به همسرش فضای لازم را می‌دهد، و به او نمی‌گوید که فقط نیمه پر لیوان را ببیند: «من به مایکل مرتباً یادآوری می‌کنم که قرار نیست قضاوتش کنم. من پیش او هستم تا از او حمایت کنم. من هستم تا عاشقش باشم. من اینجا کنار او هستم. به او هم نمی‌گویم که نباید این احساسات را داشته باشی.»

نیکول همچنین اخیراً گفته بود که نگران است که مایکل را به دلیل افسردگی از دست بدهد: «پس از آنکه ونسا برایانت، کوبی را از دست داد، تنها کاری که می‌توانستم انجام دهم این بود که به مایکل نگاه کنم و بگویم: آیا می‌توانم کمکت کنم؟ چون اگر تو را از دست بدهم، نمی‌دانم که چه خواهم کرد. مایکل بهترین پدر ممکن است و بهترین همسری است که می‌توانستم تصور کنم.»

مایکل هم همین حس را دارد: «من هرگز کسی را نداشته‌ام که مانند نیکول من را درک کند.»

نیکول اخیراً با یک درمانگر کار می‌کند. جلسات آنها برای این است که نیکول بتواند با ترس از دست دادن مایکل کنار بیاید. او می‌گوید: «این جلسات از هر جهت به من کمک می‌کند اما بیش از هر چیز دیگری، به من ابزارهای لازم را می‌دهد که بتوانم به شکلی مناسب به مایکل کمک کنم.»

 

جنگ برزیل و باشگاه‌های لیگ برتری

ستاره‌های ما را پس بده

 برزیل می‌خواهد یک جنگ درست و حسابی «تیم ملی برابر تیم باشگاهی» راه بیندازد چون قرار است ستاره‌های لیگ برتر را برای بازی‌های پیش رو در مقدماتی جام جهانی فرا بخواند. روزهای ابتدایی فروردین زمان برگزاری مسابقات ملی است و منچسترسیتی و لیورپول ممکن است برخی ستاره‌های اهل آمریکای جنوبی خود را از دست بدهند آن هم در اوج رقابت قهرمانی. دولت انگلیس فهرست قرمزی از کشورها تعیین کرده که مسافران باید در بازگشت در هتل قرنطینه شوند و تمام کشورهای آمریکای جنوبی در این فهرست هستند. قانون، استثنایی هم برای ورزشکاران قایل نشده و این با بازی‌های مقدماتی جام جهانی از جمله میزبانی برزیل از آرژانتین همزمان شده. بر اساس قوانین، باشگاه‌ها باید بازیکنانشان را در اختیار تیم‌های ملی قرار دهند اما فیفا در شهریور اعلام کرد تا پایان سال باشگاه‌ها ملزم به واگذاری بازیکنان نیستند اگر در بازگشت مجبور به حداقل پنج روز قرنطینه شوند. باشگاه‌های لیگ برتری امیدوارند اجازه حفظ بازیکنانشان را به دست آورند اما از طرف دیگر فدراسیون‌ها، فیفا را تحت فشار گذاشته‌اند برای اینکه بتوانند با قدرت کامل در مقدماتی جام جهانی بازی کنند. فدراسیون فوتبال برزیل قصد دعوت از امثال آلیسون بکر، روبرتو فیرمینو و گابریل ژسوس را دارد، بعید است آرژانتین هم به نبود بازیکنان اصلی‌اش رضایت دهد. اینکه مسأله چطور حل می‌شود، هنوز روشن نیست اما مقامات احتمالاً با خشم دو طرف روبه‌رو می‌شوند مگر اینکه برنامه بازی‌ها تغییر کند، محدودیت‌های سفر برداشته شود یا استثنائاتی در نظر بگیرند. در غیر این صورت باشگاه یا تیم ملی باید بازی‌های حساسی را بدون بازیکنان کلیدی خود برگزار کنند. اگر بازیکنان به آمریکای جنوبی بروند، زودتر از 12 فروردین برنمی‌گردند. به این ترتیب دو دور بازی‌های لیگ برتر (14 و 21 فروردین) و بازی رفت یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان (17 یا 18 فروردین) را از دست می‌دهند و احتمال بازی‌شان در دور برگشت هم زیاد نیست چون اجازه تمرین بیرون هتل را پیدا نمی‌کنند. در آن دو بازی، منچستریونایتد با تاتنهام، منچسترسیتی با لستر و لیورپول با آرسنال بازی دارند. پرتغال هم به فهرست قرمز اضافه شده و قهرمان اروپا قرار است 4 فروردین با آذربایجان بازی کند. برونو فرناندز ستاره یونایتد مجبور به 10 روز قرنطینه می‌شود در حالی که ولورهمپتون 8 بازیکن از جمله روی پاتریسیو، ژوائو موتینیو و پدرو نتو را از دست می‌دهد.

 

 

پول هالیوودی‌ها قبل از خودشان آمد

 رایان رینولدز و راب مک الهنی دو ستاره هالیوود قصد سرمایه‌گذاری در باشگاه رکسهام را دارند قبل از آنکه به طور رسمی مالکیت آن را به دست بگیرند. این دو بازیگر در اواخر سال 2020 اعلام کردند مالکان جدید باشگاه ولزی دسته چهارم انگلیس شده‌اند و در حالی که هنوز این مالکیت رسماً منتقل نشده، مک الهنی در توییتر نوشت به همراه رینولدز بودجه در اختیار باشگاه گذاشته‌اند تا قبل از اتمام فصل نقل و انتقالات ژانویه از آن استفاده کنند. مک الهنی بیشتر به خاطر بازی در نقش رونالد مک دونالد مجموعه کمدی «هوا در فیلادلفیا همیشه آفتابی است» که طراح و تهیه کننده‌اش هم هست، شهرت دارد. رینولدز اما در فیلم‌های زیادی از جمله «ددپول» بازی کرده است. رکسهام در حال حاضر در رده نهم «لیگ تو» که رده چهارم فوتبال انگلیس است، قرار گرفته و سه امتیاز با آخرین سهمیه پلی‌آف فاصله دارد.

 

 

 دی ماریا: همسرم گفته حتی به‌عنوان آشپز بمان!

آنخل دی‌ماریا باید در پاری‌سن‌ژرمن بماند حتی به‌عنوان آشپز! این چیزی است که همسر او می‌گوید. قرارداد ستاره آرژانتینی با تیم فرانسوی تا تابستان اعتبار دارد. گفته می‌شود تاتنهام مایل است این بازیکن 32 ساله را به انگلیس برگرداند اما با توجه به شایعاتی که درباره حضور لیونل مسی، هموطن 33 ساله او، در پارک دو پرنس مطرح شده، همسر دی‌ماریا، خورخلینا کاردوسو می‌خواهد او هر طور شده بماند. دی‌ماریا می‌گوید: «همسرم به من گفته اگر لئو بیاید، ما هم می‌مانیم و تو می‌توانی به‌عنوان آشپز باشگاه کار کنی. این بهترین اتفاق است. نمی‌توانم انتظار چیز بیشتری در فوتبال داشته باشم.» او درباره شانس هم‌تیمی شدن در رده باشگاهی با هم‌تیمی‌اش در تیم ملی آرژانتین هم گفت: «همیشه آرزو داشتم با مسی در یک باشگاه بازی کنم. هر بار که برای بازی در تیم ملی می‌رویم، خیلی کوتاه است اما اینکه او هر روز کنارم باشد، عالی است. یک بار فرصت رفتن به بارسلونا را داشتم اما نشد. به نظر می‌رسد یک فرصت دیگر وجود دارد اما قرارداد من رو به پایان است. نمی‌دانم چه می‌شود اما خیلی دوست دارم این اتفاق بیفتد. شانس بازی با کریستیانو رونالدو، نیمار و کیلیان امباپه را داشته‌ام، اگر با لئو هم بازی کنم، خیلی خوشحال فوتبال را کنار می‌گذارم.»