سعید فایقی

 

رسانه‌ای شدن دو اتفاق در روزهای اخیر دل هواداران ورزش را به درد آورد. طنزی که صدا و سیما از میوه‌خوری میهمانان فوتبال برتر به نمایش گذاشت و متأسفانه موضوع برخورد قهرمان المپیک تکواندو با دبیر سازمان لیگ به خاطر تأخیر در اعلام ورود ایشان به سالن. موضوع اول به خاطر یک انتقاد ساده که غزال تیزپای فوتبال ایران و جهان به مجری برنامه کرد برای نبودن لیوان آب و به قرار همین سؤال ساده به مزاج تهیه‌کنندگان عزیز خوش نیامده و منجر به پخش مراسم میوه‌خوری میهمانان گردیده. عزیزانی که آن روز در برنامه حضور داشتند انسان‌هایی وزین و مورد احترام و از گروه‌های مرجع جامعه بوده و هستند و روا نیست که به خاطر یک انتقاد ساده ما اینچنین برخورد نماییم. درست است که فضای امروز با توجه به تکنولوژی‌های نوین فضای شیشه‌ای است اما انصاف نیست جوی به وجود آوریم که الیت‌های جامعه ما حتی نگران میوه‌خوری هم باشند و ناچار شوند که منبعد در هر مراسمی شرکت می‌کنند صم ‌و بکم باشند، آنگاه چگونه کارشناسی کنند. مورد جناب آقای هادی ساعی عزیز هم به نوعی مشابه مورد اول است اما از زوایه‌ای دیگر. خدا وکیلی بسیار دور از ذهن می‌باشد که هادی عزیز به دلیل اینکه اسم‌شان را دیر اعلام کرده‌اند، برخورد فیزیکی کند. اگر خدای نکرده مبادرت به چنین کاری کرد وظیفه ما چیست؟ اگر ایمان داریم، اگر باور داریم، اگر اعتقاد داریم، خداوندگار عالمیان ستار‌العیوب است. در اینگونه موارد ما آبروی مؤمن را باید بریزیم یا اینکه اگر خدای نکرده عزیزمان مرتکب خطا هم شده باشد، ما افشا نکنیم و حرمت‌داری کنیم؟ مخصوصاً همه ما در حفظ حرمت و اعتبار قهرمانان وظیفه مضاعف داریم. این عزیزان نه تنها دارای اعتبار ملی که اعتبار قاره‌ای و جهانی هستند و ما وظیفه داریم که بزرگان‌مان را حفظ و حراست نماییم. ما را چه شده که به کوچکترین بهانه‌ای ارزش‌ها را زیر پا می‌گذاریم؟ وظیفه دینی‌مان ایجاب می‌کند عیب را بپوشانیم. وظیفه ملی‌مان به ما رهنمود می‌دهد که از قهرمانان که یکی از چهار پایه فرهنگ‌مان هستند، حراست کنیم. به عنوان عضوی از زیر مجموعه قاره پهناور آسیا حق نداریم صاحبان اعتبار آسیا را خدشه‌دار کنیم و اصول المپیک به ما دیکته می‌کند که المپین‌ها انسان‌های نادری هستند و دارای اعتبار جهانی و مورد احترام دنیا. مرحوم نامجو یک شعار داشتند و می‌فرمودند فرق قهرمان المپیک با قهرمان جهان این است که قهرمان المپیک قهرمان دنیا و جهان است و قهرمان جهان فقط قهرمان جهان. المپین‌ها خود یک دنیا هستند و انصاف نیست به سادگی از دست داده شوند. گرچه خواهید فرمود آنها باید قدر خود را خود بدانند. «مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید» فرمایش درستی است اما اگر عزیزی قدر خود را ندانست ما حق نداریم بی‌حرمتی کنیم. شما را به خدا از دارایی‌های‌مان حفظ و حراست کنیم و به راحتی آنها را از دست ندهیم.

 

مهدی رجب‌زاده/کاپیتان پیشین ذوب‌آهن

 

متأسفانه در این یکی، دو سال ذوب‌آهن شرایط ایده‌آل را نداشته و مرتب دچار تغییر و تحول در بعد فنی بوده، امسال هم از ابتدای فصل با انتخاب مربی جدید کارش را شروع کرد. زمان مناسبی هم در اختیار داشت و تقریباً دو ماه مانده به آغاز لیگ، تمرینات‌شان را شروع کردند و چند بازی دوستانه هم انجام دادند. از نظر امکانات هم همیشه باشگاه امکانات خوبی را در اختیار کادر فنی قرار داده است. در بحث یارگیری هم تغییر و تحول زیاد بود که در نهایت منجر به این شد امسال ذوب‌آهن نو و جدیدی را در لیگ برتر ببینیم. نتایج نشان می‌دهد تیم روی نواری قرار گرفته که موفق نبوده، مرتب یا مساوی کرده یا باخته و در کل قطعاً مشکلاتی وجود دارد که باید با دید فنی بررسی و رفع شوند. مهم‌ترین مشکلی که در بعد فنی وجود دارد این است که شکل، ساختار و انسجام تیمی مشخص نیست. عدم ساختار تیمی باعث می‌شود در جریان بازی و در لحظاتی که خیلی مهم هستند، تیم آسیب ببیند. نتیجه نگرفتن، بازی به بازی باعث شد فشار روحی روانی روی تیم ایجاد شود. به همین خاطر معضلی در ذوب‌آهن به وجود آمده که همیشه بین دقایق ۹۰ تا ۹۵ یا در ۱۰ دقیقه آخر بازی؛ مواقعی که تیم جلو است یا بازی را مساوی کرده گل می‌خورد. این نشان می‌دهد قطعاً جایی یک ایرادی وجود دارد. متأسفانه در ذوب‌آهن موردی را ندیدم که بگویم به یک تفکر و واحد منسجم رسیده و آن را به صورت ویژگی و خصوصیت در ذوب‌آهن ببینیم. زمانی ذوب‌آهن به تیکی‌تاکا یا بارسلونای کوچک معروف بود. واقعاً مالکیت توپ بی‌نظیری داشت. تا همین یکی، دو سال پیش هم این شرایط بود اما بعد از آن به خاطر تغییر مربیانی که داشت این خصیصه را از دست داد. هر تیمی عملکردش در زمین و بازی‌ها مشخص است و معلوم می‌شود در چه موضوعی قوت و در چه موضوعی ضعف دارد اما الان ذوب‌آهن را که می‌بینیم چیزی پیدا نمی‌کنیم که بگوییم خصوصیتش این است.

 

گزارش

وصال روحانی  

 

بازی‌های دفاعی و نمایش‌های فرسایشی پدیده‌ای تازه در لیگ برتر فوتبال نیست و در سال‌های اخیر پیوسته جریان داشته اما این روند امسال بیش از هر زمانی به چشم خورده است. دلایل این امر به مسائلی برمی‌گردد که صرفاً فوتبالی نیست. پیامدهای رواج کرونا و تأخیر افتادن در اتمام مسابقات لیگ نوزدهم و به تبع آن، تعویق در شروع لیگ بیستم سبب شده فرصت تیم‌ها برای بازسازی تاکتیکی خویش و تقویت خود برای مسابقات فصل 1400-1399 به حداقل برسد. در چنین فضایی، بدیهی است که تیم‌ها کمترین ریسک را بکنند و جانب احتیاط را بگیرند و ابتدا دفاع خود را مستحکم سازند و در صورت امکان، به گلزنی هم بپردازند. به همین خاطر است که تعداد نتایج مساوی زیاد شده و فاصله تیم‌ها با یکدیگر در جدول رده‌بندی کمتر از همیشه است. این فاصله به شکلی است که با یک برد می‌توان از رده هشتم به رتبه دوم جدول پرید و یک شکست هم کافی است تا صدرنشین پنج پله تنزل کند و هر اتفاقی متصور باشد و با اینکه امکان قهرمانی فقط برای همان چند تیم معروف و قدیمی مقدور و متصور است اما تیم‌هایی که در این مسیر به پیش می‌روند و برای کسب آن می‌کوشند، بیش از هر زمانی شده‌اند و 10 تیم از 16 تیم لیگ مدعی کسب چهار رتبه اول و به تبع آن، آسیایی شدن هستند.

 

در غیاب شور و غریو تماشاگران

در سیستم فعلی که تماشاگری در ورزشگاه‌ها نیست، معنا و مفهوم دیدارهای خانگی و خارج از خانه هم از میان رفته و در اکثر موارد حس می‌کنید که بازی در یک زمین بی‌طرف در حال برگزاری است. البته این معادله در زمان سفر تیم‌های تهرانی به شهرستان‌ها تغییر می‌یابد و آنها به سبب ناآشنا بودن با زمین و امکانات تیم‌های ولایات، تحت فشار بیشتری در قیاس با میزبان‌ها قرار می‌گیرند و به همین سبب احتمال بیشتری برای ناکامی‌شان در شهرستان‌ها وجود دارد. با این حال خالی بودن استادیوم‌ها از تماشاگران، تیم‌های به اصطلاح میهمان را بیش از هر زمانی به درخشش و کسب نتایج مورد نظرشان امیدوار کرده است و آنها می‌دانند محیط‌های برگزاری مسابقات دیگر با شور و غریو و موج احساساتی همراه و عجین نیست که پیش از ظهور کرونا و رواج محدودیت‌های برخاسته از آن مشاهده می‌شد و بر محیط حاکمیت می‌یافت و به تبع آن، تیم‌های میهمان را کم‌ تأثیر می‌ساخت. بدون این تماشاگران و در غیاب احساسات داغ آنها، تیم‌های میهمان راحت‌تر بازی می‌کنند و نه فقط برای تساوی و نباختن می‌آیند، بلکه به پیروزی و کسب پیروزی هم از هر جهت امیدوارانه می‌نگرند و برای دستیابی به آن برنامه و نقشه دارند. تعداد قابل توجه بردهای دور از خانه برای برخی تیم‌ها و شمار زیاد توقف‌ها و شکست‌های خانگی برای بعضی باشگاه‌های دیگر گویای همین نکته و نشانه صحت نظریه فوق است. به واقع در هیچ ‌یک از ادوار گذشته لیگ برتر ایران، تعداد اینگونه نتایج به شمار و اندازه فعلی نمی‌رسید و اکثریت با مواردی بود که تیم‌های میزبان به نتایجی قابل قبول می‌رسیدند و تیم‌های میهمان با برداشتی اندک از دیدارهای دور از خانه خود فارغ می‌شدند و هر چند در آن سال‌ها و موارد نیز پیروزی تیم‌های میهمان یک واقعه رایج بود اما هیچ‌گاه به وسعت و میزان امروز نمی‌رسید. در همین راستا تیم‌های حاضر در لیگ باید خود را با شرایط و قواعدی البته غیررسمی همسو ‌سازند که از فضای جدید لیگ نشأت گرفته و با این اصول به درستی کنار بیایند و آن را در دستور کار و روند اجرای خود لحاظ کنند تا بتوانند به بهترین نتایجی که در چنین محیط‌هایی قابل نیل است، دست یابند.

 

ابهام و سؤال‌های ماندگار

روندها و دستورالعمل‌های مورد اشاره چه خوب و چه بد و چه مبتنی بر عقل صرف یا کم‌ تدبیری، ظلمی است که کرونا به فوتبال ایران و لیگ آن و به واقع به کل فوتبال جهان و مسابقات آن و حتی سایر رشته‌های ورزشی تحمیل و دیکته کرده است. اگر این بیماری هولناک و تبعات اجتماعی آن در کار نبود و تماشاگران همچنان راهی به درون استادیوم‌ها داشتند، طبعاً قواعد بازی‌های خانگی و دور از خانه محتوای سابق و همیشگی‌اش را حفظ می‌کرد و فوتبال زیباتر و مثبت‌تر و دوست داشتنی‌تر می‌ماند و با اینکه در آن صورت نیز بازی‌های تدافعی و محتاطانه حرف نخست را می‌زد اما سیطره و وسعت اجرای آن به امروز نمی‌رسید و میزان سرگشتگی تیم‌های میزبان در حد کنونی نمی‌بود. امروزه میزبان‌ها در شرایطی روبه‌روی تیم‌های میهمان می‌ایستند که نمی‌دانند با احتساب خالی بودن سکوها و آزاد و رها بودن حریفان‌شان از فشارهای عصبی مفرط و استرس‌های بسیار چگونه ظاهر شوند و آیا باید به سرعت و در تمام طول مسابقه در پی تهاجم و ابراز وجود در زمین رقبا بود و یا ادغامی از تهاجم و نمایش‌های دفاعی را سرلوحه کارها قرار داد. این ابهام و سؤال برای تیم‌های میهمان نیز برقرار است و آنها نیز گاهی نمی‌دانند حملاتی کوبنده و از آغاز وقت برایشان سودمندتر است یا ارجاع چنان چیزی به نیمه دوم و 20 دقیقه پایانی مسابقات‌شان.

 

بازندگان عدم رعایت قواعد نانوشته

مجموعه این عناصر و اندیشه‌ها، لیگی را به وجود آورده که در آن احتیاط و مماشات و در نهایت کار دفاعی حرف اول را می‌زند و کمتر تیمی بی‌گدار به آب می‌زند و حتی وقتی میزبانان پر ستاره به میهمانان خود می‌تازند، همیشه نگاهی به عقب و ستون‌های دفاعی و برج و باروهای حفاظت‌گر خویش دارند تا مبادا با فرو ریختن این باروها، نه تنها بهره‌ای از حملات خویش نبرند بلکه بازنده بازی «عدم رعایت قواعد نانوشته و جدید لیگ» شوند. قواعدی که صریح‌تر از هر زمانی می‌گویند اگر دفاعی نباشید و بی‌پروا حمله کنید و همه چیز را رها سازید، در استادیومی فاقد تماشاگر و در غیاب روح و حس تماشاگران پرشور هر اتفاقی برای‌تان متصور است و بخصوص شکست‌هایی که از عدم رعایت احتیاط و فراموشی اصل استحکام و عناصر دفاعی برمی‌خیزند. چیزهایی که ظلم مهیب و آشکار کرونا به ورزش فوتبال به شمار می‌آید و دمار از روزگار این ورزش «پیش‌تر قابل محاسبه» و «اینک غیرقابل محاسبه» درآورده است.

 

در هفته دهم لیگ یک فقط یک بازی گل نداشت که آن هم تقابل تیم‌های خیبر خرم‌آباد و استقلال خوزستان بود. نتیجه‌ای که نه تنها اصلاً به کار دو تیم نیامد بلکه باعث سقوط دو پله‌ای میزبان شد و آبی‌های اهوازی هم فرصت صدرنشینی را از دست دادند.

اما مس کرمان که هفته قبل صدر جدول را در اختیار داشت برای تداوم آن به مشکل خورد و نتوانست از زمین استقلال ملاثانی با امتیاز خارج شود. شاگردان رضا مهاجری که در دقایق پایانی هم تا حدودی عصبانی شده بودند و منجر به اخراج یک بازیکن‌شان هم شد با یک گل نتیجه را به میزبان واگذار کردند. همین شکست مس کرمان را به رده سوم فرستاد.

در انزلی تیم ملوان برای جبران شکست هفته گذشته‌اش مقابل فجر سپاسی از هوادار پذیرایی کرد. ابتدا این میزبان بود که در نیمه دوم به گل رسید اما فشار حملات شاگردان رضا عنایتی در نهایت جواب داد و آنها با زدن گل تساوی به صدر جدول رسیدند.

تیم فجر سپاسی که تا قبل از بازی با چوکا در جایگاه چهارم ایستاده بود بازی بسیار خوبی را مقابل میزبانش به نمایش گذاشت. چوکا در ابتدا گل اول را زد اما دو گل حمید نعمتی فجر را در ورزشگاه سردار جنگل رشت پیش انداخت. شاگردان علی لطیفی که نمی‌خواستند در خانه بازنده باشند ابتدا در دقیقه 75 گل تساوی را زدند و در دقیقه 90 هم یک پنالتی را از دست دادند. در حالی که به نظر می‌رسید بازی با همین نتیجه به پایان برسد اما چوکا گل سوم را زد تا ضمن کسب سه امتیاز از رده هفدهم به پانزدهم صعود کند.

شهرداری آستارا در ادامه ناکامی‌هایش شکست سنگینی را در زمین پارس جم تجربه کرد. آنها پس از تساوی خانگی هفته گذشته مقابل آرمان گهر، روز گذشته 3-1 مغلوب شاگردان محمد نصرتی شدند. پارسی‌ها با این پیروزی نوار ناکامی‌های چند هفته گذشته‌شان را قطع کردند و حالا به فاصله یک امتیازی صدرنشین رسیدند.

تیم بادران که هفته گذشته با دو گل نود ارومیه را در خانه‌اش شکست داده بود روز گذشته نتوانست از میزبانی‌اش استفاده کند و مقابل تیم خوشه‌طلایی به تساوی رضایت داد. تیم تهرانی که از دقیقه 77 ده نفره شده بود در نیمه دوم خیلی موفق عمل نکرد و در نهایت بازی با همان تساوی 1-1 به پایان رسید.

شاهین شهرداری بوشهر هم پس از تساوی با چوکا در بازی دیروز نتوانست به پیروزی دست پیدا کند. به نظر می‌رسد فراز کمالوند هنوز کار زیادی برای ساختن یک تیم دارد. تیم او روز گذشته در زمین آرمان گهر هم باخت و با همین شکست دو پله سقوط کرد و به رده دوازدهم رفت.

تیم گل ریحان که نسبت به بازی قبل سرمربی‌اش تغییر کرد در بابل نتیجه را به رایکا واگذار کرد. این اتفاق در حالی رخ داد که تلاش دو تیم در نیمه اول با تساوی 1-1 به پایان رسیده بود اما جواد غلامی در دقیقه 51 گل برتری رایکا را زد تا تیمش با 15 امتیاز جایگاه هفتم را به خود اختصاص دهد.

اما در شیراز تیم نود ارومیه دست به کار بزرگی زد. آنها که تا قبل از این بازی هیچ گلی نزده بودند و بر همین اساس هم صاحب پیروزی نشده بودند با دو گل قشقایی شیراز را شکست دادند. سجاد طجرلو در دقیقه 79 اولین گل تیمش را در این فصل زد. چهار دقیقه بعد تورج آقایی گل دوم را زد تا اولین پیروزی برای‌شان به دست آید و جشن پیروزی را در زمین قشقایی بگیرند.

 

شرایط ذوب‌آهن مدت‌ها است خوب نیست. این تیم در یکی دو فصل اخیر با تغییراتی که در کادر فنی به وجود آورد، سعی داشت به روزهای خوب برگردد اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه شرایطش سخت‌تر از قبل هم شد. ذوب‌آهن البته با یکسری بدشانسی هم مواجه شد. مثلاً در میانه‌های فصل گذشته، ذوبی‌ها میودراگ رادولوویچ را به خدمت گرفتند و روزهای خوبی را تجربه می‌کردند اما شیوع ویروس کرونا باعث شد این سرمربی کروات نتواند از کشورش برگردد و خیلی زود خداحافظی کرد. به این ترتیب کار به لوکا بوناچیچ سپرده شد تا تیم را در لیگ برتر نگه دارد که در این راه موفق بود. با این اتفاق به نظر می‌رسید ذوب‌آهن، بوناچیچ را حفظ کند اما این اتفاق نیفتاد و دستیار او یعنی رحمان رضایی به عنوان سرمربی جدید سبزپوشان اصفهانی معرفی شد. از همان ابتدا اعتراض‌هایی نسبت به این مسأله وجود داشت اما باشگاه سعی کرد به آنها توجه نکند و با اعتماد به رضایی، کار را دنبال کند. تیم رحمان رضایی بازی‌های خوبی انجام می‌دهد اما بدشانسی و شاید استرس بیش از حد باعث شد تا الان نتواند هیچ بردی به دست بیاورد. این مسأله باعث شد باشگاه ذوب‌آهن بالاخره به رضایی اولتیماتوم بدهد و از او بخواهد از 15 امتیاز باقی‌مانده تا پایان نیم فصل اول، حداقل 11 امتیاز کسب کند اما سبزپوشان در اولین گام مقابل سایپا شکست خوردند و 3 امتیاز مهم بازی را از دست دادند. در این میان، برخی مسئولان باشگاه ذوب‌آهن از جمله رسول کربکندی و پیشکسوتان این باشگاه انتقاداتی به رحمان رضایی داشتند. با این حال رحمان رضایی که در نوک پیکان انتقادات قرار دارد هنوز واکنشی به این اظهارنظرها نداشته و فعلاً هم قصد ندارد به آنها پاسخ دهد. رضایی در مواجهه با این پرسش که نظرتان در مورد حاشیه‌هایی که برای ذوب‌آهن به وجود آمده، چیست؟ تنها چند جمله بیان می‌کند: «فعلاً بنا به دلایلی قصد صحبت ندارم. فعلاً سکوت می‌کنم تا با این سکوت برای هواداران ذوب‌آهن ماهیت افراد مغرض مشخص شود. به هر کسی لازم نیست پاسخ داد و اتفاقاً باید پاسخ برخی‌ها را اصلاً نداد.»

 

بختیاری‌زاده از حضور در نساجی انصراف داد

سهراب بختیاری‌زاده سرمربی پیشین شهرخودرو و خوشه‌طلایی ساوه از حضور در کادر فنی نساجی انصراف داد. ایزد سیف‌الله‌پور سرپرست تیم نساجی با تأیید این خبر می‌گوید: «بختیاری‌زاده از آقای جلالی و باشگاه نساجی عذرخواهی و اعلام کرد نمی‌تواند با ما همکاری کند.»

سیف‌الله‌پور در رابطه با اینکه چه کسی جایگزین بختیاری‌زاده خواهد شد، ادامه می‌دهد: «سرمربی تیم باید درخواست خود را به باشگاه ارائه کند تا در این خصوص جمع‌بندی کنیم.»

 

 

قول مدیران استانی به مسئولان صنعت‌نفت آبادان

صنعت‌نفت آبادان در این فصل با عملکردی قابل توجه توانسته در پایان هفته یازدهم با دستیابی به 21 امتیاز در صدر جدول قرار گیرد. این اتفاق در شرایطی رقم خورده که با توجه به مشکلات مالی این تیم در فصل گذشته که باعث جدایی ستاره‌های آن شده بود، پیش‌بینی می‌شد آنها برای برآورده کردن انتظارات هواداران پرشور خود با مشکل بزرگی مواجه شوند. با این حال سیروس پورموسوی با همراهی شاگردانش توانسته تا به اینجای فصل شرایط خوبی را دنبال کرده و صدرنشین لیگ لقب گیرد. هفته گذشته اما خبر عجیبی از این تیم منتشر شد که نشان از تداوم مشکلات مالی زردپوشان داشت؛ مشکلات مالی صنعت‌نفت آبادان باعث شده بود تا آنها حتی برای تهیه بلیت بازیکنان خود برای بازگشت به تمرینات با دردسر مواجه شوند و چند بازیکن تیم از جیب خود این مشکل را حل کرده بودند. در شرایطی که تداوم مشکلات مالی باعث نگرانی بین هواداران این تیم برای از دست رفتن جایگاه رشک‌برانگیز آنها در صدر جدول شده بود، مسئولان استانی در جلسه‌ای در این زمینه با مدیران تیم شرکت کردند و وعده دادند با تزریق منابع مالی این مشکل را حل کنند. با این حال بازیکنان تیم آبادانی نگران هستند که این صحبت‌ها بار دیگر یک وعده باشد و برای انجام تعهد با مشکل مواجه شوند. مدیران استانی در راستای وعده‌های خود مدعی شده بودند تیم بدون احساس خطر این مسیر را دنبال کرده و نگرانی پشتیبانی و حمایت آنها نباشد. این در حالی است که صنعت‌ نفت آبادان در شرایط کنونی نیازمند این است که ابتدا منابع مالی برای انجام تعهدات صورت گیرد و با پتانسیل لازم در ادامه مسیر خود حاضر شوند. باید دید وعده مسئولان استانی آبادان برای حمایت از تیمی که توانسته بعد از مدت‌ها بار دیگر شور و هیجان بزرگی بین مردم این شهر شکل دهد، چه زمانی محقق خواهد شد.

 

 

باصفا چند هفته دور از میادین

ایمان باصفا هافبک ماشین‌سازی که در جریان بازی مقابل نساجی با تکل بازیکن حریف دچار مصدومیت شد، برای مدتی قادر به همراهی تیمش نیست. پس از انجام معاینات و عکسبرداری MRI مشخص شد این بازیکن در جریان بازی با نساجی دچار کشیدگی رباط شده و به همین خاطر بین 4 تا 6 هفته از میادین دور خواهد بود. هافبک سبزپوشان از دیروز فیزیوتراپی و کارهای درمانی را برای رفع آسیب‌دیدگی و برگشت به شرایط مسابقه آغاز کرد. باصفا در مورد تکل مهرداد بایرامی می‌گوید: «بایرامی از قصد نزد اما آن حرکت خطایی بود که کارت زرد داشت. احساس می‌کنم داور مراعات نساجی را کرد. او می‌دانست مهرداد کارت زرد دارد و به او کارت نداد. این نظر شخصی من است و جسارت نمی‌کنم بگویم داوری سمت و جهت داشت اما می‌توانست کارت بدهد و اگر این اتفاق می‌افتاد بایرامی اخراج می‌شد. در یک صحنه هم داور یک کارت به من داد که اصلاً خطا نبود ولی خطا گرفت و به من کارت داد. اعتقادی به صحبت علیه داوری و ایراد گرفتن ندارم. باید حرف‌مان را در زمین بزنیم اما شرایط داوری این بازی می‌توانست بهتر باشد.»

 

 

واکنش گل‌گهر به شایعات زمستانی

با نزدیک شدن به پنجره نقل و انتقالات زمستانی، بازار شایعه‌ها داغ‌تر از گذشته شده. این روزها شایعه شده امیر قلعه‌نویی سرمربی گل‌گهر سیرجان به دنبال جذب فرشید باقری بازیکن استقلال است. این خبر شاید در ابتدا قابل باور بود چراکه پیش از این هم مرتضی تبریزی از استقلال راهی سیرجان شد اما واکنش باشگاه گل‌گهر نشان می‌دهد بحث حضور باقری در تیم قلعه‌نویی شایعه است: «به شایعات توجه نکنید؛ تا این لحظه تنها مرتضی تبریزی به تیم گل‌گهر سیرجان اضافه شده است و باقی نام‌هایی که در رسانه‌ها مطرح می‌شود گمانه‌زنی‌های ژورنالیستی برای جذب مخاطب است و البته بر هم زدن تمرکز تیم تا پایان نیم فصل. هر اخباری در جریان نقل و انتقالات گل‌گهر فقط زمانی معتبر است که از منابع رسانه‌ای رسمی باشگاه اعلام شود.»

طی روزهای اخیر شایعاتی مبنی بر تمایل گل‌گهر برای جذب مهدی کیانی هافبک تیم فوتبال سپاهان و همچنین فرشید باقری هافبک تیم استقلال در فضای مجازی و همچنین برخی رسانه‌ها منتشر شد.