طعنه مطهری به هیأت مدیره

ظاهراً آتش اختلاف بین کادر فنی و هیأت مدیره باشگاه قرار نیست خاموش شود و بدتر اینکه در حال گر گرفتن است. بعد از بازی با ذوب‌آهن وقتی از حمید مطهری درباره تأثیر جدایی بشار رسن روی کیفیت پرسپولیس پرسیدند، گفت: «همیشه خودم و یحیی گل‌محمدی اعتقاد داریم کار گروهی و تیمی بر هر بازیکنی ارجحیت دارد اما اگر هیأت مدیره گفته جدایی بشار رسن تأثیری در تیم نداشته حتماً درست گفته زیرا آنها فوتبال را بهتر از ما می‌فهمند.»

 

حواشی شب قبل از بازی

مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس بعد از تساوی مقابل ذوب‌آهن گفت: «متأسفانه حواشی که یک شب پیش از بازی در فضای مجازی ایجاد شد، در بازی نمود پیدا کرد. در این مورد، مسائلی به وجود آمد که در روزهای آینده در رابطه با آن، بیشتر صحبت خواهیم کرد. همچنین در این دیدار شاهد اتفاقاتی بودیم که در شأن فوتبال ایران نبود. نباید اجازه داد توهین به مربی و بازیکن حریف در فوتبال کشورمان عادت شود.»

 

اتهام به نیمکت ذوب

علیرضا اشرف، مدیر رسانه‌ای تیم پرسپولیس بعد از تساوی مقابل ذوب‌آهن به رفتار نیمکت ذوبی‌ها در این مسابقه انتقاداتی را مطرح کرد: «آنها در طول بازی هم با اعتراضات متعدد سعی در تحت تأثیر قرار دادن قضاوت داور داشتند که انگار موفق هم بودند. چون داور بازی اشتباهات کوچک ولی تأثیرگذار زیادی داشت. بازیکن روی نیمکت حریف در اعتراض به تصمیم داور توپ را شوت کرد اما از داور تذکر هم نگرفت و بعدتر نیمکت‌شان چند بار با صدای بلند لفظ «تیم خاص» را تکرار کردند تا راه بیانیه‌نویس‌شان را رفته باشند.»

 

امیری عصبانی‌تر  از همیشه

وحید امیری که در بازی با ذوب‌آهن نمایش خوبی نداشت بعد از بازی در مصاحبه‌ای کوتاه برخلاف همیشه عصبانی و خشمگین نشان داد. او در پاسخ به این سؤال که انگار بعد از فینال آسیا افت کرده‌اند، گفت: «مگر چه اتفاقی افتاده؟ ما در این بازی به تساوی رسیدیم و نتیجه مساوی هم در آینده درست خواهد شد. بیهوده ما را زیر فشار نبرید. تیم ما باز خواهد گشت.»

 

گزارش

محمدقراگزلو    

 

پرسپولیس اساساً از آن دست تیم‌هایی است که بیشتر از نقاط قوت حریف روی نقاط قوت خودش کار می‌کند و متکی به توانمندی‌های خویش است. البته تیم حریف هم آنالیز می‌شود و نقاط ضعف و قوت حریفان در اختیار کادر فنی و بازیکنان قرار می‌گیرد اما تم اصلی کار بر اساس توانایی‌های فردی و تیمی خودشان چیده می‌شود و پیش می‌رود. این تقریباً همان چیزی است که حمید مطهری، مربی پرسپولیس هم قبل از بازی با ذوب‌آهن به آن اشاره داشت. پس حالا وقتی این پرسش اساسی را مطرح می‌کنیم که در نیمه دوم بازی با ذوب‌آهن، حریف بهتر بود یا پرسپولیس ضعیف کار کرد؟ جواب‌ها بیشتر روی بخش دوم این سؤال متمرکز خواهد شد و همه درباره ضعف پرسپولیس و افت عجیب این تیم حرف می‌زنند. یحیی بعد از بازی علت ضعف تیمش در نیمه دوم را کنترل نکردن بازی، تمرکز نداشتن در انتقال توپ به حمله و عدم حفظ توپ در زمین حریف مطرح کرد. حمید مطهری هم دقیقاً همین موارد را برای بازی ضعیف تیمش در نیمه دوم برشمرد تا نگاه‌ها به خط میانی پرسپولیس دوخته شود. کافی است یک بار دیگر نیمه دوم بازی پرسپولیس را تماشا کنید تا به افت هافبک‌های تیم پی ببرید. خط چهار نفره‌ای متشکل از کمال و نوراللهی در میانه زمین به علاوه عالیشاه و پهلوان در کناره‌ها . نیمه نخست احمد نوراللهی بهترین بازیکن تیمش بود؛ هم توپ می‌گرفت هم در حمله شرکت فعال داشت اما در نیمه دوم اصلاً در زمین گم شد. نوراللهی نتوانست ریتم بازی تیمش را در دست بگیرد و در جریان بازی محو شد. کمال هم با وجود برخورداری ازعنصر دوندگی و جنگندگی قادر به توپگیری و قطع ارتباط بین بازیکنان حریف نبود و تعویض شد. میلاد سرلک هم که جای او به بازی رفت، پراشتباه و شکننده ظاهر شد و نتوانست مشکل میانه زمین را حل کند. در کناره‌ها، پهلوان در پیش بردن توپ، انجام کارهای ترکیبی از چپ و برداشتن فشار از روی تیم کاملاً عاجز بود و عالیشاه نیز در جناح راست مثل همیشه در نیمه دوم افت کرد تا تعویض شود و جایش را به یک مهاجم بدهد. با حضور مهدیخانی در خط حمله، وحید امیری در بیست دقیقه پایانی هافبک چپ تیم شد اما او هم عنصری سرگردان در آن جناح بود و نه در حمله، نه در دفاع خوب کار نکرد. 6هافبک پرسپولیس در یک نیمه ضعیف کار کردند و طبیعی است که تیم تحت فشار قرار می‌گیرد و گل می‌خورد. در این میان برخی به دریافت گل در دقیقه 89 و بدشانسی پرسپولیس اشاره می‌کنند اما هر کسی پای تلویزیون نشست و نیمه دوم بازی را تماشا ‌کرد از دقیقه 70 به بعد می‌توانست گل مساوی ذوب‌آهن را انتظار بکشد و اگر پرسپولیس گل نمی‌خورد اتفاق ویژه‌ای به حساب می‌آمد. خط میانی پرسپولیس در نیمه دوم بازی را از دست داد و تغییرات یحیی هم برای بهبود شرایط تأثیری نداشت. در واقع هافبک‌های پرسپولیس نه قادر به حفظ توپ و چرخاندن درست آن در زمین بودند تا ابتدا مالکیت را در دست بگیرند و بعد طراحی حمله کنند، نه در بازپس گیری توپ و قطع ارتباط بازیکنان حریف موفق بودند و اینگونه شد که خط میانی تیم به کلی از بازی خارج شد و حریف در نهایت به خواسته‌اش رسید.  حالا نگاه‌ها به تک تک اعضای خط میانی است و پرسش‌های مهمی درباره تصمیمات کادر فنی، شرایط بازیکنان و تغییرات حین بازی مطرح می‌شود که جواب آنها می‌تواند پاسخ روشنی درباره ضعف نیمه دوم پرسپولیس در اختیارتان قرار دهد. مثلاً اینکه دلیل بیرون نشستن میلاد سرلک بعد از نمایش‌های موفق اخیرش چه بود و کامیابی‌نیا بر چه اساسی به ترکیب برگشت؟ یا چرا احسان پهلوان یا نوراللهی با نداشتن کارآیی در نیمه دوم تعویض نشدند؟ چرا سیامک نعمتی مثل بازی با نساجی یک خط جلوتر نیامد، یا چرا از بازیکنان جوانی مثل سعید حسین‌پور و علی شجاعی برای تقویت خط میانی و تغییر شرایط این خط استفاده نشد؟ کادر فنی پرسپولیس حتماً برای تمام این سؤال‌ها جوابی دارند و شاید هم به این نکته اشاره کنند که تصور نمی‌کردند همه هافبک‌های‌شان در نیمه دوم بازی با ذوب‌آهن افت کنند اما اینکه تغییرات منجر به تغییر شرایط تیم نشد و در نهایت پرسپولیس گل مساوی را دریافت کرد، بیشتر از روز بد بازیکنان و افت آنها، یحیی را با این نقد مواجه می‌کند که بر خلاف بسیاری از بازی‌های نیم فصل دوم لیگ گذشته، نتوانسته تغییرات مناسب و درستی در ترکیب خط میانی‌اش ایجاد کند و تغییرات او شکست خورده است. در واقع آنالیز حین بازی او از تیم حریف و تیم خودش اشتباه از کار درآمد و سرلک و مهدی‌خانی برای 2برصفر کردن بازی آماده و مناسب نبودند و بدتر به یک – یک شدن بازی کمک کردند.

برای ششمین بازی متوالی در لیگ برتر بیستم هم مهاجمان پرسپولیس در گلزنی ناکام بودند تا مشخص شود بعد از رفتن علیپور و در ماه‌های محرومیت آل کثیر، این تیم در خط حمله دچار مشکلات اساسی است و اتفاقاً یکی از دلایل از دست دادن امتیازها در چهار دیدار همین نکته مهم بوده است.

پرسپولیس مثل بازی با نساجی، دیدار مقابل ذوب‌آهن را با زوج امیری – عبدی در خط حمله آغاز کرد اما این زوج در گلزنی ناکام بودند. یحیی برای بیست دقیقه پایانی، خط حمله خود را با زوج رمضانی – مهدی‌خانی آرایش داد که این زوج هم کاری از پیش نبردند و خبری از گل نشد تا مهاجمان پرسپولیس 540 دقیقه در حسرت گل بمانند.

پرسپولیس حالا در شش بازی خود تنها شش گل زده و این آمار ناامیدکننده‌ای برای خط حمله مدافع عنوان قهرمانی است؛ آن هم تیمی که به صورت تاریخی، تهاجمی بوده و شیفته حمله و گل بوده است.

در بازی با ذوب‌آهن هم امیدعالیشاه گل زد که در پست هافبک کناری بازی کرده بود همانطور که قبل‌تر بازیکنان خط میانی و مدافعان تیم موفق به گلزنی شده بودند.

البته در این بازی شاید خیلی هم نتوان به مهاجمان پرسپولیس ایراد گرفت چرا که مشکلات عمده سرخ‌ها در خط میانی آنها بود که خیلی کم موفق شدند برای مهاجمان‌شان موقعیت‌سازی کنند.

با این حال در همین شرایط مهدی عبدی و آرمان رمضانی هر کدام سه موقعیت مهم و شانس طلایی گلزنی را از دست دادند که برای زوم کردن روی آنها به عنوان مهاجمانی که نمی‌توان به عنوان مهاجم اول تیم رویشان حساب باز کرد، کافی باشد. در عین حال وحید امیری هم که ذاتاً مهاجم نیست و خیلی کم در باکس حمله دیده می‌شود و شاید نباید از او توقع گلزنی داشت. ضمن اینکه مهدی‌خانی هم هنوز خودش را در این تیم پیدا نکرده و در بهترین موقعیت هم بعید است چیزی فراتر از مهدی عبدی باشد.

در چنین شرایطی پرسپولیس باید قدم به سه بازی بزرگ بگذارد. سه مسابقه‌ای که شاید تعداد موقعیت‌های گلی که نصیب مهاجمانش خواهد شد کمتر از بازی مقابل تیم‌هایی مثل نساجی و ذوب‌آهن باشد. مسابقاتی که نقش فوروارد گلزن و تمام کننده در آنها پررنگ‌تر و اساسی‌تر است. در چنین بازی‌هایی است که مهاجمان گلزن و قدرشناس می‌توانند برگ برنده تیم باشند و امتیازهای لازم برای پیش افتادن از سایر مدعیان قهرمانی را برای تیم‌شان جمع کنند.

فصل قبل عبدی در کمترین زمان ممکن از نیم موقعیت گل مقابل استقلال گل زد اما حالا همه او را بیشتر و بهتر از آن زمان می‌شناسند پس قطعاً شرایط برای گلزنی‌اش دشوارتر می‌شود. ضمن اینکه این مهاجم 23ساله آنقدر توانمند نیست که بتوان به عنوان یک تمام‌کننده قابل رویش حساب باز کرد. آرمان رمضانی هم بدون در نظر گرفتن تأثیرش در بازی مستقیم، حملاتش روی آسمان محوطه جریمه حریفان نیز بوی گل نمی‌دهد و کماکان به نمایش‌های ناامیدکننده‌اش ادامه می‌دهد و ظاهراً تا گل اول هنوز فاصله دارد. در عین حال بدون اینکه بخواهیم روی گلزنی امیری حسابی باز کنیم، مشخص نیست مهدی‌خانی چه زمانی به فرم ایده‌آل خواهد رسید.

با این شرایط تصور می‌کنید مهاجمانی که در شش مسابقه مقابل تیم‌های متوسط و نیمه پایین جدولی کاری از پیش نبردند می‌توانند مقابل بهترین‌های لیگ و مدعیان قهرمانی در حد نام و اعتبار پرسپولیس بدرخشند و باری از روی دوش یحیی و کادرش بردارند؟

در دقایق پایانی بازی پرسپولیس – ذوب‌آهن، وقتی حامد لک توپی را دو ضرب گرفت عبدالله حسینی مدافع پیش کشیده ذوب‌آهن از اینکه برخوردی با لک نداشته بشدت پشت سر او فریاد زد و حرکت عجیبی هم شبیه شوت کردن توپ نشان داد. در این لحظه سعید آقایی وارد معرکه شد و با مدافع ذوب‌آهن درگیری شدیدی پیدا کرد که داور هر دو بازیکن را با کارت قرمز از زمین اخراج کرد. لحظاتی بعد پرسپولیس از همان جای خالی آقایی ضربه خورد و دو امتیاز پرید. آقایی در مصاحبه خود گفت  بازیکن ذوب‌آهن به حامد لک فحاشی کرده و او نمی‌تواند ببیند که بازیکن حریف به هم تیمی‌اش فحاشی می‌کند. مدافع ذوب‌آهن هم آقایی را به دروغگویی محکوم کرده و خلاصه دعوای دو طرف همچنان در رسانه‌ها ادامه دارد. با این وجود شاید اگر آقایی در آن صحنه خودش را کنترل می‌کرد و کاری به کار بازیکن حریف نداشت یا حرفه‌ای‌تر برخورد می‌کرد و در شرایطی که یک کارت زرد داشت آنطور برآشفته نمی‌شد از بازی اخراج نمی‌شد و تیمش هم برنده می‌شد. آقایی باید یاد بگیرد شرایط تیم را بر هر چیزی مقدم بداند و از هر اتفاقی که باعث ضربه خوردن تیمش می‌شود جلوگیری کند نه اینکه خودش باعث و بانی ایجاد مشکل برای پرسپولیس شود.

 

یک شب قبل از بازی پرسپولیس – ذوب‌آهن، رامین رضاییان در یک لایو اینستاگرامی اعلام کرد خیلی دوست دارد به پرسپولیس برگردد اما بعید است، الدحیل او را به پرسپولیس که رقیبش در غرب آسیاست، بدهد. بعد از ابراز علاقه رضاییان، هم افشین پیروانی، هم حمید مطهری درباره اینکه پرسپولیس می‌تواند رضاییان را جذب کند، اظهارنظر کردند و با وجود تأکید روی توانایی‌های این بازیکن گفتند هم الان وقت صحبت درباره نقل و انتقالات نیست هم شرایط مالی جذب او مهیا نیست. فردای آن روز رضاییان در تمرینات السیلیه حاضر شد تا مشخص شود خودش نقش چندانی در انتخاب تیم آینده‌اش ندارد. در عین حال برخی هواداران پرسپولیس به رضاییان معترض شدند که شب قبل از بازی حساس با ذوب‌آهن با احساسات هواداران بازی کرده و حرف‌های خودش هم برای پیوستن به پرسپولیس احساسی بوده و هیچ منطقی پشتش نبوده است. هواداران پرسپولیس معتقدند رامین رضاییان تنها از این فرصت استفاده کرده تا بگوید برخلاف برخی بازیکنان مثل ترابی، شجاع، علیپور و .. بی‌معرفت نیست و دوست دارد در هر فرصتی برگردد. در واقع او می‌خواسته جایگاه خوبی نزد هواداران پیدا کند غافل از اینکه وقتی شرایط انتقال قرضی اصلاً در اختیار خودش نبوده چرا اصلاً بحث حضورش در پرسپولیس را مطرح کرد و به نوعی برای تیم حاشیه ساخته است؟

 

با اخراج عجیب و بچگانه سعید آقایی در بازی با ذوب‌آهن، او دیدار حساس سه‌شنبه تیمش مقابل سپاهان، تیم سابقش را از دست داد و حالا پرسپولیس که در فصل نقل و انتقالات نتوانست معضل نداشتن دفاع چپ ذخیره را حل کند برای این دیدار حساس با مشکلاتی اساسی مواجه شده است.

محمد انصاری که در شرایطی خاص در پرسپولیس ماند بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت 7 ماهه حالا دو سه هفته‌ای است در تمرینات گروهی تیمش شرکت می‌کند. انصاری روز قبل از بازی با ذوب‌آهن هم کارت بازی‌اش را گرفت اما یحیی نام او را در لیست بیست نفره تیمش برای این دیدار قرار نداد.

یحیی برای بازی حساس با سپاهان سه راه برای پر کردن جای خالی سعید آقایی خواهد داشت. او یا باید به محمد انصاری در ترکیب اصلی بازی بدهد که بعید است چرا که حضور او در ترکیب اصلی بعد از ماه‌ها بازی نکردن آن هم در این بازی سنگین ریسک بزرگی به حساب می‌آید.

از طرفی او می‌تواند مهدی شیری را به جناح مخالف ببرد و در پست غیرتخصصی استفاده کند یا مثل بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا از علی شجاعی یک خط عقب‌تر از پست تخصصی‌اش در دفاع چپ استفاده کند که این حالت سوم محتمل‌تر است.

 

در حالی که این روزها آتش اختلاف بین کادر فنی پرسپولیس و هیأت مدیره این باشگاه بر سر نحوه جدایی بشار رسن بالا گرفته و مربیان تیم، هیأت مدیره را در این ماجرا مقصر می‌دانند، پست اینستاگرامی بشار شرایط را به ضرر یحیی و کادر فنی تغییر داده  است. یحیی چند روز قبل گفت اگر از توافق رسول پناه با بشار درباره جدایی‌اش بلافاصله بعد از فینال آسیا خبردار می‌شد، جلوی این اتفاق را می‌گرفت اما رسن که سرانجام به تیم القطر پیوست و در تمرینات این تیم هم حاضر شد در پستی اینستاگرامی ضمن خداحافظی با هواداران پرسپولیس در بخشی از متن خود آورد: «همه در تیم پرسپولیس از ماه‌ها قبل میدونستن که من نیم فصل جدا خواهم شد ولی من اول فصل جدا نشدم چون پرسپولیس چند تا بازیکن برای فینال نداشت و همه (کل باشگاه) می‌گفتن تا فینال باش و خودم هم خیلی دوست داشتم که فینال کمک کنم، ولی از هیأت مدیره و مسؤولین باشگاه تشکر می‌کنم که به من اجازه دادند چند هفته زودتر جدا بشوم و البته با جدا شدن من نفع مالی هم به باشگاه رسید.» اینکه همه در تیم می‌دانستند که بشار فقط تا فینال در پرسپولیس حاضر خواهد بود به نوعی در جنگ اخیر هیأت مدیره با کادر فنی به ضرر یحیی شد.

 

تمرین در دو گروه

تمرین دیروز پرسپولیس در دو گروه و دو ورزشگاه، از ساعت ۱۲ برگزار شد که تمرین ذخیره‌ها 70 دقیقه طول کشید. یک گروه، نفراتی بودند که در بازی با ذوب‌آهن به میدان رفته بودند. این نفرات برنامه ریکاوری خود را در ورزشگاه شهید کاظمی، زیر نظر مربی بدنساز انجام دادند. گروه دیگر بازیکنان، تمرین خود را در زمین پژوهشگاه نفت انجام دادند. گرم کردن، فوتبال تحت فشار در بخشی محدود از زمین و پس از آن فوتبال درون تیمی در نیمی از زمین از برنامه‌های گروه دوم بود. کادر فنی نیز نکات مدنظر خود را مرتب به بازیکنان منتقل می‌کردند.

 

بدون بازیکن مصدوم

دکتر علیرضا حقیقت پزشک تیم پرسپولیس گفت: «خوشبختانه بازیکنان تیم از نظر پزشکی در شرایط خوبی قرار دارند. محمد انصاری هم که کارت بازی خود را گرفت. بعد از بازی با ذوب‌آهن هم با مسأله خاصی روبه‌رو نشدیم.» وی درباره وضعیت قاسم عبدالصمدی، عضو قدیمی و تدارکات تیم افزود: «عمل جراحی به خوبی پیش رفت و او در حال حاضر در بخش مراقبت ویژه است و قرار است روز شنبه به بخش عادی منتقل شود. آقای پیروانی مرتب پیگیر مسائل اوست و در کادر پزشکی هم وضعیت او را دنبال می‌کنیم و تحت نظر داریم.»

 

مصاحبه حرفه‌ای سیدجلال

سیدجلال حسینی کاپیتان پرافتخار و باتجربه پرسپولیس خیلی خوب بلد است در مواقع بحرانی از تنش و حاشیه فرار کند. او که در تمام این سال‌ها حرفش را زده بدون اینکه به کسی بربخورد، قبل از بازی با ذوب‌آهن در پاسخ به سؤال گزارشگر تلویزیون که از او درباره بیانیه ذوب‌آهن پرسید، جواب سربالایی داد که اصلاً ربطی به بیانیه و اتفاقات حاشیه‌ای قبل از بازی نداشت. حسینی با یک موضع‌گیری حرفه‌ای از تنش‌های بیشتر در جریان بازی جلوگیری کرد. هر چند ظاهراً بازی حتی در کنار زمین کم تنش و پر حاشیه نبوده است.

 

پست جالب کلانی

حسین کلانی یکی از نامداران تاریخ باشگاه پرسپولیس که اخیراً در فضای مجازی فعال شده بعد از تساوی ناامیدکننده پرسپولیس مقابل ذوب‌آهن و در شرایطی که نمایش ضعیف سرخ‌ها در نیمه دوم باعث از دست رفتن دو امتیاز شده بود، هواداران را به انسجام و اتحاد دعوت کرد و نوشت تازه ابتدای فصل هستیم و با این مساوی هیچ چیز از دست نرفته است.

 

پرسپولیس فکرش را هم نمی‌کرد، مقابل ذوب‌آهن امتیاز ازدست بدهد اما هم تیمی یحیی بازی پرنوسانی ارائه داد و ذوب‌آهن فراتر از هفته‌های گذشته بازی کرد. با وجود بیانیه‌ها و اتفاقات قبل از بازی، پرسپولیسی‌ها برای برد خیز برداشته و می‌خواستند با روحیه برد گام به مصاف مدعیان قهرمانی بگذارند اما تیم یحیی با وجود گل زده زودهنگام و ارائه نمایش قابل قبول در نیمه نخست، در نیمه دوم نمایش ضعیفی ارائه کرد و در نهایت دو امتیاز حساس را از دست داد تا یحیی و تیمش بدانند فاصله تیم  انتهای جدول با صدر جدول آنقدر زیاد نیست که بعد از یک نیمه بتوان خود را برنده و صاحب تمام امتیازهای مسابقه دانست.

برای بازی ششم و ورود به مقطع 5 هفته‌ای دوم، یحیی 

گل محمدی تیمش را با یک تغییر در مرکز زمین نسبت به دیدار با نساجی به زمین فرستاد. او بعد از سه مسابقه به کمال کامیابی‌نیا در ترکیب اصلی میدان داد تا سرلک نیمکت‌نشین باشد و البته مثل بازی قبل با سیامک نعمتی و امید عالیشاه در هافبک راست بازی را آغاز کند.

در سوی مقابل ذوب‌آهن که دو روز قبل از بازی بهترین مهاجمش دارکو بیدوف را به خاطر مصدومیت از دست داده بود به این میدان پا گذاشت که حداقل امتیاز را از تهران بردارد.

5 دقیقه اول ریتم بازی پرسپولیس شکل نگرفت و اتفاقاً این ذوب‌آهن بود که با اولین ضربه ایستگاهی و شوت به دروازه لک در 5 دقیقه دوم نشان داد برخلاف آنچه در جدول نشان می‌دهد تیم دست و پا بسته‌ای نیست.

ریتم پرسپولیس در ده دقیقه دوم بهتر شد و تیم یحیی در این بازه زمانی راه افتاد و با دومین موقعیت گل در پی کرنر نوراللهی و ضربه پای چپ عالیشاه که ناشی از دفع اشتباه گردان به دست آمده بود به گل برتری رسید.

پرسپولیس در دو دقیقه متوالی بعد از این گل هم دو موقعیت نصف و نیمه خلق کرد اما دوباره بازی از دقیقه 20 تا 30 متعادل دنبال شد. تیم یحیی که دوست داشت در همان نیمه نخست کار را تمام کند در ربع پایانی این نیمه حرکات ترکیبی و هماهنگ‌تری در فاز حمله داشت، دو موقعیت بسیار خوب دیگر هم داشت که با بی‎دقتی عبدی و مهار گردان گل نشد.

تنها موقعیت جدی ذوب‌آهن هم در آخرین دقیقه نیمه اول با ضربه ایستگاهی آنها حاصل شد که عکاشه قدر این موقعیت طلایی را ندانست.

ذوب آهن از همان شروع نیمه دوم بالا آمد و رحمان رضایی تنها بعد از 9 دقیقه دو تعویض همزمان در خط میانی و حمله‌اش انجام داد .

پرسپولیس که به طرز عجیبی در نیمه دوم افت کرده بود، میانه زمین را از دست داد و در توپگیری عاجز بود تا میهمان پله پله جلو بیاید و جسارت حمله و خلق موقعیت را پیدا کند.

در این بین تنها یک بار با نفوذ انفرادی نعمتی پرسپولیس موقعیتی نصف و نیمه خلق کرد وگرنه تمام موقعیت‌ها از آن تیم میهمان بود.

ذوب آهن در ربع دوم نیمه دوم سه موقعیت نصف و نیمه ساخت تا یحیی دنبال تغییرات در خط حمله‌اش باشد و با زوج مهدی خانی – رمضانی در خط حمله به دنبال گل دوم و راحت کردن خیالش باشد اما رمضانی در دقیقه 74 بهترین موقعیت را برای این مهم از دست داد.

بعد از ناتوانی پرسپولیس در گلزنی و ادامه ضعف این تیم در خط میانی ذوب‌آهن اینقدر بالا آمد که سرانجام بعد از یکی دو موقعیت نصف و نیمه دیگر به خواسته خود رسید.

در پی اتفاقاتی که در دقایق پایانی بازی بین عبدالله حسینی و سعید آقایی رقم خورد هر دو تیم ده نفره شدند اما این ذوب‌آهن بود که از ده نفره شدن پرسپولیس سود برد و با یک ضدحمله سریع با پاس عرضی مارکوویچ و ضربه نهایی میلاد جهانی در دقیقه 90 به گل مساوی رسید.

پرسپولیس بلافاصله بعد از این گل شوکه کننده با شوت نوراللهی می‌توانست پیروز میدان باشد اما گردان و خط دفاعش یک امتیاز را حفظ کردند و اینچنین پرسپولیس با از دست دادن دو امتیاز خانگی 10 امتیازی شد تا با دو، سه بازی کمتر از سایر تیم‌ها در رده نهم جدول قرار بگیرد.