محمود فکری بهتر از هر کسی می‌داند نتیجه نگرفتن در استقلال چه جزای سختی در پی خواهد داشت. او 15 سال در این تیم بازی کرده و از قضا در روزهای اوج و افتخار این تیم هم بازیکن و کاپیتان این تیم بوده و به خوبی دیده که سرنوشت مربی‌هایی که در استقلال نتیجه نمی‌گیرند به کجا ختم می‌شود. آن هم در روزگاری که استقلال با جام غریبه نبود و قهرمانی به نام این تیم گره خورده بود. به همین دلیل خیلی خوب می‌داند که سرنوشتش در استقلال روی لبه باریک چه تیغی در حرکت است. تیم او در 5 بازی اخیر 8 امتیاز کسب کرده و با یک بازی بیشتر همچنان پایین‌تر از پرسپولیس رقیب قدیمی‌اش ایستاده. آنها خیلی کم گل زده‌اند و در دو بازی آخرشان در تهران هم به تساوی راضی بوده‌اند. ناامیدکننده‌تر اینکه استقلال فکری اصلاً خوب بازی نمی‌کند.

باورپذیر نیست ولی در نیمه اول بازی استقلال و صنعت نفت حتی یک توپ هم به دروازه‌ها نرسید تا واکنش احتمالی دروازه‌بان‌ها را در پی داشته باشد. در واقع استقلال فکری کاملاً بی‌فکر باز می‌کند. تیمی که انگار درون زمین برنامه‌ای برای گشودن دروازه رقبا ندارد. استقلالی‌ها خیلی خوب حفظ توپ می‌کنند و اغلب درصد بالایی از بازی را در اختیار دارند. پاسکاری‌های زیاد و دقت بالای توپ در کنار بازی روی زمین از ویژگی‌های استقلال در این چند بازی است اما با همه اینها آنها هیچ طرح و برنامه‌ای برای رسیدن به دروازه حریفان ندارند. این مسأله بی‌شک در بازی‌های سخت‌تر برای آنها مسأله‌زا خواهد بود.

وقتی چنین سبک بازی آنها را در برابر پیکان و صنعت نفت به دردسر می‌اندازد، بی‌شک در بازی‎های حساس‌تر هم آزاردهنده خواهد بود. به نظر می‌رسد استقلال هنوز نقشه A و B برای رسیدن به دروازه حریفان را تدوین نکرده و همین مسأله هم موجب می‌شود آنها امتیازهای مهم ابتدای فصل را زا دست بدهند.

دوران حضور آندره‌آ استراماچونی در فوتبال ایران کوتاه ‌بود اما پر از درس‌ عبرت برای مربیان داخلی. یکی از این عبرت‌ها این بود که اگر می‌خواهید یک مربی حرفه‌ای باشید، محکوم هستید به نقد شدن، پذیرش ضعف‌ها، تلاش برای جبران کمبودها و نشان دادن عملی اینها به هوادار. استقلال استرا اتفاقاً با روزهای سیاه زیادی آغاز کرد؛ ولی سرمربی‌اش با خبرنگاران ضعف‌های تیمش را در میان می‌گذاشت، تمام‌قد پشت شاگردانش می‌ایستاد و از برنامه‌هایش برای پیشرفت فردی و تیمی سخن می‌گفت و البته، فوتبال‌دوستان نیز پیشرفت بازی به بازی تیم را در عمل رصد می‌کردند. محمود فکری امسال اما نقطه مقابل استراماچونی و البته نقطه موافق اغلب همتایان ایرانی‌اش بوده؛ حداقل تا اینجای فصل.

آبی‌ها در پنج هفته نخست‌شان با محمود فکری، پنج امتیاز بیشتر از استراماچونی درو کردند اما این موضوع باعث نشده طرفداران استقلال چشم بر حقایق تلخ فنی حاکم بر تیم محبوب‌شان ببندند. آنها بهتر از هر منتقدی می‌دانند که استقلال‌شان در خلق موقعیت فاقد برنامه و خلاقیت مورد نیاز است و اگر به گل برتری هم برسد، ترس از دریافت گل مساوی پسران آبی را به عقب‌نشینی وا می‌دارد و عطش حمله آنان را فرو می‌نشاند. نگرانی اصلی هواداران آبی‌دل اما در زمین نیست؛ بلکه پشت میکروفون‌ها است؛ جایی که کادر فنی تیم‌شان بهانه‌جویی و فقدان انتقادپذیری خودشان را به‌ نمایش می‌گذارند.

آرپی‌جی‌زن سابق استقلالی‌ها حال که تیمش روی دور مساوی افتاده، برای توجیه نبردن‌ها گلایه‌های رگباری‌اش را آغاز کرده. در روزی که به ادعای کارشناسان داوری میهمان آبادانی استقلالی‌ها از لغزش‌های داوری سودی نبرد و حتی متضرر هم شد، فکری بی‌رحمانه به قاضیان مسابقه نیش و کنایه زد و جمله کلیشه‌ای و ملالت‌آور «برخی نمی‌خواهند تیم ما شکل بگیرد» را چاشنی کنفرانس مطبوعاتی‌اش کرد.

گویا کاپیتان سابق آبی‌پوشان به‌ یاد ندارد که در پیش‌ فصل و زمانی که هواداران تیم در آستانه تدارک یک تجمع اعتراضی بودند، او و پرویز مظلومی به‌ کام مدیریتی که هدایت باشگاه را به‌ جای استراماچونی و الکس نوری به آنها سپرد، از قول خودشان و خطاب به آنها گفتند که شرایط تیم خوب است و بانیان تجمع شما می‌خواهند از احساسات‌تان سوءاستفاده کنند. اکنون، چند روزی است که فکری مشکلات مالی را بهانه می‌کند. بلاتکلیفی‌های مدیریتی را سیبل ناکامی‌اش قرار می‌دهد. به زمان کمی که برای آماده‌سازی استقلال در پیش‌فصل در اختیارش قرار داده شد اشاره می‌کند؛ انگار نه انگار که از زمان آغاز مسئولیتش در اردوی آبی‌ها بیش از دو ماه می‌گذرد. «می‌گویند بد بازی می‌کنید تا تمرکز ما به هم بریزد» شماره 6 خوش‌اخلاق دهه گذشته استقلال، حال به سرمربی‌ای بدل‌ گشته که کاسه و کوزه‌ها را بر سر منتقدانش خرد می‌کند. خبرنگار و کارشناس ورزشی منتقدش را «بدخواه» نامیده و یک جوالدوز به آنها می‌زند، بدون آنکه سوزنی به خود بزند اما فکری با 9 سال سابقه بازیگری در این باشگاه پرطرفدار به‌ خوبی می‌داند که وقتی تیم نتیجه نمی‌گیرد، انتقاد هوادار و نویسنده تا چه اندازه ناگریز است. دیروز، مدافعین استقلال سه مرتبه از مهار تیر دو غافل شدند. اگر کسی از این ضعف ننویسد، آیا این اشتباه رفع می‌گردد؟

متاسفانه «استقلال در حد نامش بازی نمی‌کند» یک حقیقت است؛ حتی اگر کسی به آن اشاره‌ای نکند. بسیاری از منتقدانی که امروزه با ذکر جزئیات این حقیقت را باز می‌کنند؛ دلسوز و خیرخواه استقلال و شاید حتی فوتبال ایران هستند. آقای فکری؛ اگر بیان ضعف‌ها و انتقادات تیم‌تان را «بدخواهی» می‌دانید، لطفاً اجازه‌ دهید ما بدخواه شما باشیم.

با سپری شدن 5 هفته از رقابت‌های لیگ برتر و تعیین شدن نسبی جایگاه تیم‌ها در جدول رده‌بندی، زمان مناسبی است تا بتوان به تحلیلی اجمالی از عملکرد باشگاه‌ها در لیگ بیستم رسید. استقلالی‌ها در شرایطی به رده سوم جدول دل بسته‌اند که تیم بالایی آنها یعنی پرسپولیس با یک بازی کمتر به رده دوم چسبیده و گل‌گهر حتی پس از شکست مقابل پیکان هم از صدرنشینی دست نمی‌کشد. آبی‌ها در شبی که می‌توانستند از باخت شاگردان امیر قلعه‌نویی و لغو دیدار پرسپولیس - نساجی نهایت استفاده را برده و جدیدترین صدرنشین لیگ بیستم لقب بگیرند، با ارائه یک نمایش منفعل و بی‌برنامه تمام رویاهای هواداران را بر باد دادند تا باز هم نوبت به تمسک به دیوار بلند حاشا و دیوار همیشه کوتاه داوری برسد.

طی این 5 مسابقه اخیر تیم استقلال، بیش از هر چیزی مشخص شد که آبی‌ها هیچ چیزی در چنته ندارند و معدود موقعیت گل‌هایی هم که داشته‌اند به توانایی‌های فردی بازیکنان و همچنین منوط به معجزات و اتفاقات درون زمین بوده است. برخی از رسانه‌های مجازی و هواداران استقلال در شرایطی حمایت همه‌جانبه از تیم محمود فکری را وایرال می‌کنند که حتی یک کورسوی امید هم با این کادرفنی در تیم دیده نشده و با این شرایط نتیجه‌گیری آبی‌ها در مسابقات آتی لیگ به چیزی شبیه معجزه بیشتر شباهت دارد تا موفقیت حاصل از برنامه‌ریزی. برخی بازیکنان و اعضای منتسب به تیم استقلال پس از نتایج اسفبار محمود فکری در فضای مجازی اقدام به انتشار حمایت‌هایی جهت‌دار از سرمربی تیم استقلال کرده‌اند که معیارشان برای مقایسه عملکرد فکری با سابقون جای بسی تعجب دارد. آبی‌ها با استدلال به نحوه امتیازگیری تیم محمود فکری تا هفته پنجم لیگ برتر، شرایط تیم استقلال فعلی را با تیم وینفرد شفر و آندره‌آ استراماچونی قیاس می‌کنند و تنها به روند امتیازهایی که عموماً برحسب اتفاقات کسب شده امیدوارند. این قیاس از آنجایی مع‌الفارق و از بیخ غلط تلقی می‌شود که تیم‌های شفر و استراماچونی حتی اگر امتیاز هم نمی‌گرفت، به‌شدت روان، پویا، هجومی و تماشاگرپسند بازی می‌کرد و در تقابل با پرسپولیس رویایی برانکو هم بوی قهرمانی می‌داد.

تیم فکری اما بدون ذره‌ای برنامه و تاکتیک به 8 امتیاز از 5 بازی رسیده که آمار نسبتاً خوبی است اما نه به قیمت از بین رفتن آداب، اخلاق و نگرش. استقلالی‌ها در این 5 هفته مقابل تیم‌های فولاد، صنعت نفت و پیکان امتیازات حساسی را از دست داده‌اند و این در شرایطی‌ است که علت تمام این ناکامی‌ها به تفکرات ضعیف کادرفنی و بی‌برنامگی محض روی نیمکت آبی بازمی‌گردد. محمود فکری که در سال‌های بازیگری‌اش به انتقادپذیر بودن و سکوت معروف بود، حالا پس از هر بازی آنچنان به داوری و سازمان لیگ اعتراض می‌کند که تو گویی از این محمود تا آن محمود فرسنگ‌ها شکاف به‌ وجود آمده! شاید بهتر باشد سرمربی آبی‌ها روزهای ابتدایی حضورش روی نیمکت استقلال را به‌ یاد بیاورد که هم از کادرفنی راضی بود، هم از بازیکنان و هم ادعا می‌کرد که تیمش نباید به داوری و مسائل جانبی اعتراض کند.

پس از تنها 5 بازی حالا چهره دیگر فکری و کادرفنی پرطمطراقش مشخص شده و دیگر کسی در اردوی آبی به اینها امیدوار نیست. نقاب‌ها خیلی زود از صورت افتاده و با این وضعیت دیگر نمی‌توان آینده‌ای روشن برای جمع رفقا در استقلال متصور شد.