ایران ورزشی -رئیس فدراسیون بسکتبال بالاخره اولین کسی بود که درباره باخت عجیب و غریب تیم ملی مقابل سوریه صحبت کرد. صحبت‌هایی که البته مطابق روحیات همیشگی او در راستای آرام کردن فضا و دادن زمان برای فروکش کردن احساسات است. اقدامی که در ظاهر منطقی و معقول به نظر می‌رسد اما اگر از روی انفعال و گاهی ضعف انجام شود به مرور ضربه‌های جبران‌ناپذیری خواهد زد. در ادامه جمله‌هایی از مصاحبه طباطبایی را خواهیم آورد و به تحلیل آن خواهیم پرداخت.

 

کرونا و دوری از میادین

رئیس فدراسیون دور بودن بازیکنان از میادین به خاطر شرایط کرونا و آماده نبودن را یکی از عوامل باخت عنوان کرده. در مقابل هم می‌گوید سوری‌ها یک ماه در اردو بودند. 

با این حال بازیکنان ایران هم زمانی در همین حد و اندازه و اغلب بیشتر را در اردوی تیم‌های باشگاهی خود حضور داشتند و یکی دو بازی را هم در لیگ برگزار کردند. در ادامه هم اردوی یکی دو هفته‌ای برای تیم ملی ترتیب داده شد و پس از همه اینها اعزام صورت گرفت. در هر صورت این هشت، نه ماه دوری برای همه تیم‌ها بوده و نمی‌شود به عنوان بهانه برای ایران در نظر گرفته شود.

 

تحلیل درست شرایط حریفان

رامین طباطبایی معتقد است که منتقدان باید از شرایط بسکتبال در آسیا و غرب آن آگاهی کامل داشته باشند. به عنوان نمونه به بازیکن خارجی سوری‌ها اشاره می‌کند که تبعه شده. آقای طباطبایی که حافظه خوبی دارد و از مسابقات 2011  هم مثال می‌زند، باید بداند که این ماجرا تقریباً از همان سال‌ها و حتی قبل از آن آغاز شده و چیز تازه‌ای نیست؛ قطری‌ها که مصداق بارز این کار بودند و بازیکنان بسیار بیشتری را هم تبعه می‌کردند.

به این ترتیب اگر قرار تحلیل درست از شرایط باشد، باید ابتدا بدانیم ما کجای بسکتبال آسیا قرار داریم و تیم‌هایی نظیر سوریه حتی با بازیکنان تبعه خود کجای آن ایستاده‌اند. آن موقع شاید بشود خیلی بهتر در این باره اظهارنظر کرد.

با یک باخت همه چیز را فراموش نکنیم

هیچ‌کس چنین چیزی نمی‌گوید. قطعاً نباید با یک باخت اتفاق‌های خوب گذشته را فراموش کنیم. با این حال ابتدا باید ببینیم که منظور از اتفاق‌های خوب کدام است. جان کندن برای صعود به جام جهانی آن هم به عنوان یکی از هشت تیم آسیایی و دو باخت رفت و برگشت به ژاپن را باید به عنوان اتفاق‌های خوب در نظر گرفت یا از دست دادن طلای بازی‌های آسیایی را؟ اگر هم قرار است به گرفتن سهمیه المپیک نگاه کنیم که بهتر است قدری ماجرا را جزئی‌تر ببینیم و خودمان را گول نزنیم. حالا هم که رسیده‌ایم به همین یک باختی که نباید همه چیز را بابتش فراموش کنیم. اتفاقاً اگر فراموش کنیم بهتر است و راحت‌تر می‌توانیم این اتفاق تلخ را هضم کنیم.

 

پاسخگویی در محیط دوستانه!

اسم این شیوه رفتار را باید روحیه لطیف گذاشت یا نهایت احترام و مراعات؟ ما هم نمی‌دانیم اما رئیس فدراسیون اوج اقتدارش در مصاحبه آنجا بوده که گفته «کادر فنی باید درباره این نتیجه پاسخگو باشد» اما خب بلافاصله تعدیلش کرده و «محیط دوستانه» را برای آن پیشنهاد کرده. عیبی هم ندارد و خیلی هم خوب است و باید هم فضا دوستانه باشد اما حداقل در ظاهر طوری نشان ندهید که در این حد هم اقتدار ندارید که از سرمربی تیم ملی توضیح صریح و قاطعانه بخواهید! چرا اصلاً نباید توضیحات او درباره این باخت به طور رسمی روی خروجی فدراسیون برود تا همه ببینند و بخوانند؟ همین حالا اگر مربی خارجی داشتیم همه خواستار پاسخگویی‌اش نبودند؟

 

تلاش برای آیندگان

جمله آخر طباطبایی دیگر اوج ماجرا بود. او گفته است که قبلی‌ها کار نکرده‌اند تا او نتیجه‌اش را ببیند اما فدراسیون کنونی در تلاش است تا آیندگان از آن بهره ببرند.

 واقعاً منظور طباطبایی چه کاری است؟ منظورش تیم‌های پایه‌ای است که تنها اسم و رسم دارند یا بازیکنانی نظیر سینا واحدی که به تیم ملی آمده اما جسارت پنج دقیقه بازی دادن به او هم وجود ندارد؟

 

ایران ورزشی - کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک بعد از یکی دو سالی که وقفه در کارش افتاد و اختلافات زیادی که بین اعضایش پیش آمد، مرداد ماه با برگزاری انتخابات بار دیگر فعالیتش را از سر گرفت با این امید که بتواند در راستای کمک به قهرمانان قدمی بردارد. البته در بدو ورود اعضای جدید یعنی بهداد سلیمی و حمیده عباسعلی؛ نارضایتی از نوع ورود این دو عضو همچنان به چشم می‌خورد اما با برگزاری جلسه اول شرایط کمی تغییر کرد و این امیدواری به وجود آمد که شاید این گروه از قهرمانان که همگی مدال‌های زیادی را در کارنامه دارند و رنج‌های قهرمانی و البته شیرینی‌هایش را چشیده‌اند، بتوانند قدمی برای رفع مشکلات بردارند.

البته از اولین جلسه تا به امروز، دیگر نشستی شکل نگرفته و هادی ساعی تأکید دارد که به خاطر شیوع ویروس کرونا و محدودیت‌های موجود این اتفاق افتاده است.

این دلیل برای فعالیت نداشتن کمیسیون ورزشکاران در حالی از زبان نفر اول این کمیسیون شنیده می‌شود که بیشتر فعالیت‌های کمیته ملی المپیک در این مدت به صورت آنلاین برگزار شده و شاید این دلیل خیلی از نگاه مسئولان مربوطه قابل پذیرش نباشد بخصوص اینکه یک طرح خوب در برنامه کمیسیون قرار گرفته و این انتظار وجود دارد که زودتر جلو برود و موانع اجرایش برداشته شود.

یکی از مشکلاتی که ورزشکاران همیشه با آن دست به گریبان بوده‌اند، موضوع بیمه‌شان است که گویا در قالب طرحی در کمیسیون ورزشکاران مورد بحث قرار گرفته اما مسأله بیمه به این سادگی نیست و بخش‌های مختلف باید ورود کنند تا شاید راه حلی برای رفع این مشکل پیدا شود.

سال‌ها ورزشکاران و حتی مربیان ملی از این موضوع گلایه داشته‌اند که چون بیشتر وقت‌شان را باید در اردوها بگذرانند، عملاً شرایط استخدام و بیمه شدن را ندارند و زمانی وقت آزاد دارند که دوران قهرمانی را پشت سر گذاشته‌اند و در این سن و سال هیچ سازمان یا نهادی اقدام به استخدام و بیمه آنها نمی‌کند.

مدتی قبل با طرح استخدام مدال‌آوران المپیک سعی شد برای رفع این مشکل قدمی برداشته شود اما موانع و البته ایرادهای این طرح هم کم نبود به طوری که هنوز مشکل تعدادی از قهرمانان رفع نشده و برخی از سازمان‌ها همکاری لازم را با وزارت ورزش برای حل این مشکل ندارند. نکته قابل تأمل دیگر هم این است که این طرح شامل همه ورزشکاران ملی‌پوش نمی‌شود و در نتیجه تعداد زیادی از قهرمانان همچنان بدون بیمه می‌مانند که این موضوع نگرانی‌های زیادی را برای آینده کاری آنها ایجاد کرده است.

با این شرایط کمیسیون ورزشکاران موضوع بیمه قهرمانان و ورزشکاران را مطرح کرده به این ترتیب که روزهای حضور ورزشکاران در اردوهای ملی به عنوان روز کاری آنها محاسبه شود و این تعداد روز در سنوات و سوابق بیمه‌ای آنها حساب شود. البته این طرح هنوز در اول راه است و حتماً کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک به تنهایی نمی‌تواند کار را جلو ببرد. به گفته هادی ساعی، قرار است نشست‌هایی با صندوق حمایت از قهرمانان و ورزشکاران گذاشته شود تا اعتبارات مربوط به این اقدام از سوی این صندوق تأمین شود اما اینکه مسئولان صندوق همکاری لازم را داشته باشند یا خیر؛ هنوز مشخص نیست. البته با توجه به روابط صالحی امیری و با توجه به تأکیدی که رئیس کمیته ملی المپیک در آخرین نشست خبری‌اش بر این موضوع داشت، می‌توان به اجرایی شدن این طرح امیدوار بود اما نباید از موضوع غافل ماند. همه چیز به کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و صندوق حمایت از قهرمانان مربوط نمی‌شود و سازمان تأمین اجتماعی هم یک پای ماجراست که قوانین خاص خود را دارد و باید دید آیا با این طرح همراهی می‌کند یا اینکه روی الزامات قانونی دست می‌گذارد و اما و اگر می‌آورد؟

هادی ساعی، رئیس کمیسیون ورزشکاران تأکید دارد که هنوز راه زیادی تا اجرایی شدن این طرح در پیش است و در ادامه می‌گوید: «برنامه‌ریزی ما به این صورت است که بتوانیم مصوبه‌ای بگیریم تا همان قانونی که در مورد سربازی وجود دارد، برای اردوهای تیم‌های ملی هم اجرا شود و ورزشکاران بتوانند این دوران را به سابقه بیمه‌شان اضافه کنند.»

البته این طرح فقط شامل ورزشکاران نمی‌شود و قرار است مربیان ملی که شغلی همراه با بیمه ندارند نیز در این طرح قرار گیرند که اگر این اتفاق بیفتد، بعد از مدت‌ها یک قدم اساسی در راستای رفع بخشی از مشکلات ملی‌پوشان و مربیان‌شان برداشته شده است.

ایران ورزشی - در گیر و دار رقابت‌های لیگ برتر کشتی که در این روزهای کرونایی برگزار می‌شود، انتقاد یک مربی سازنده باعث شد تا یک سؤال قدیمی مطرح شود. مرتضی لطیفی مربی سازنده و قدیمی کشتی تهران در این روزها که فدراسیون کشتی به دنبال برگزاری رقابت‌های لیگ برتر است به انتقاد از وضعیت معیشت مربیان سازنده کشتی پرداخته و از درآمد ناچیز و اندک این مربیان گفته تا باز هم بهانه‌ای شود برای مطرح کردن یک سؤال قدیمی که پول لیگ برتر کشتی به جیب چه کسانی واریز می‌شود؟

مگر غیر این است که قرار شده لیگ برتر به رشد کشتی کمک کند و درآمد حاصل از آن در زندگی مربیان و کشتی‌گیرانی دیده شود که در سطح ملی نمی‌توانند به درجه‌های عالی برسند اما چرا لطیفی به عنوان یک مربی سازنده کشتی در تهران بهره‌ای از لیگ برتر نبرده است؟ البته لطیفی فقط یک نمونه است. بسیاری دیگر از مربیان سازنده هستند که در تهران یا شهرهای دیگر فعالیت می‌کنند اما با کمترین درآمد و کمترین توجه و شاید این ماجرا خیلی هم بی‌ربط نباشد به داستان غم‌انگیز کم شدن تعداد کشتی‌گیران در سطح کشور که از رقم یک میلیون در دهه 70 شمسی به رقم 40 هزار نفر امروز رسیده است.

مرتضی لطیفی درباره درآمد خود از کار در باشگاه‌های کشتی که الان 8 ماه است به حالت تعطیلی درآمده به نکات جالب توجهی اشاره می‌کند: «از زمانی که سازمان تربیت بدنی مربیان کشتی در باشگاه‌ها را درصدی کرد، کشتی نابود شد. ۴۱ سال سابقه مربیگری کشتی دارم، الان فقط ۲۴۲ هزار تومان بابت مربیگری در مرکز پایگاه قهرمانی حقوق می‌گیرم و ۳۰۰ هزار تومان هم بابت مربیگری در باشگاه تکاور دریافتی دارم، یعنی سرجمع ۵۴۲ هزار تومان! الان که باشگاه‌ها تعطیل است و همین درآمد هم از مربیان گرفته شده اما هر روز تمرین می‌دهم و در این اوضاع وحشتناک گرانی ۵۴۲ هزار تومان درآمد دارم، خب مسئولان ورزش با ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار تومان قهرمان جهان می‌خواهید؟ قهرمان که هیچ، حیف تشتک پپسی کولا!»

این نگاه مدت‌هاست که ورزش قهرمانی را به نابودی کشانده و شاید مهم‌ترین دلیل که کشتی و بسیاری از ورزش‌ها متکی به تک ستاره‌ها هستند، همین باشد. راه نجات کشتی، احیای این باشگاه‌ها و توجه به آنهاست اما آیا کسی به حرف‌های این مربیان توجه می‌کند؟ این حرف‌ها بارها مطرح شده و یکی از ایرادهای اصلی که امروز به برگزاری لیگ برتر می‌شود، همین است که پول باید به باشگاه‌ها و مربیان سازنده برسد اما چند تا از این باشگاه‌ها که در لیگ برتر حضور دارند سازنده هستند و چند تا از این مربیان که در لیگ برتر در تیم‌ها در حال مربیگری هستند، از مربیان سازنده باشگاه‌ها هستند؟ سال‌هاست که پول لیگ برتر کشتی در بین چند نفر تقسیم می‌شود و مربیان سازنده‌ای چون رسول دهقان‌نژاد، اسماعیل پلویی، برادران لشنی، مرتضی لطیفی و حسین نقیبی و چندین نفر دیگر امثال اینها بیرون خط می‌مانند. حتماً الان درد دل‌های رسول دهقان‌نژاد دردناک‌تر از مرتضی لطیفی است. او مربی سازنده حسن رحیمی بوده اما کسی هست برود بپرسد بعد از رحیمی چند تا کشتی‌گیر تحویل تیم ملی داده یا اگر نداده چرا نداده؟

 جواب این سؤال را لطیفی می‌دهد: «مربی بیچاره از حق زن و بچه‌اش می‌زند و جان می‌کند تا کشتی‌گیر تحویل دهد، آن وقت خیلی بخواهند تشویقش کنند می‌گویند بیا و همراه تیم به یک سفر برو، وقتی هم که می‌رویم فلان مربی تیم ملی که آن وقت که ما کار می‌کردیم او زیر پتو بود، طوری ما را چپ چپ نگاه می‌کند که انگار پا روی دوش او گذاشته‌ایم. فکر نکنید موفقیت‌های کشتی و ورزش ایران طی این سال‌ها حاصل یک کار مدون و برنامه‌ریزی اصولی و بودجه کافی بوده. نه به خدا، فقط همین مربیان زحمتکش کشتی بوده‌اند که این قهرمانان را پرورش داده‌اند. الان می‌گویند جمعیت کشتی‌گیران فقط به ۴۰ هزار نفر رسیده، با این وضعیت مطمئن باشید تا چند سال دیگر همین تعداد هم دیگر نیستند، آن وقت مسئولان ورزش ما باید بروند پی کارشان.»

مسئولان فدراسیون کشتی و وزارت ورزش برای اینکه جایی برای مشغول شدن، داشته باشند باید این مشکلات را رفع کنند. راهکار هم فراوان وجود دارد فقط کمی همت می‌خواهد که دست این مربیان سازنده را بگیرند و به آنها انگیزه کار کردن بدهند.

ولادیمیر آلکنو که به عنوان سرمربی تیم ملی والیبال ایران انتخاب شد در همان ابتدا توماس توتولو، مربی ایتالیایی را به عنوان دستیار اول خود به فدراسیون ایران معرفی کرد و این پیشنهاد مورد تأیید مسئولان فدراسیون هم قرار گرفت.پس از آن بحث دستیاران ایرانی آلکنو مطرح شد و در این مدت حرف و حدیث‌های زیادی به گوش رسید. 

در روزهای گذشته محمدرضا داورزنی با دعوت از پیمان اکبری، رحمان محمدی راد، محمدرضا تندروان و سعید رضایی جلسه‌ای را با حضور آنها برگزار کرد.در این جلسه مقرر شد که این مربیان کار خود را به عنوان دستیاران ایرانی آلکنوی روس آغاز کنند اما مشخص نشد کدام یک از آنها حق نشستن روی نیمکت را داشته و وظایف هر کدام چه خواهد بود. به نظر می‌رسد داورزنی انتخاب نهایی و تقسیم وظایف را برعهده آلکنو گذاشته باشد.نکته‌ای که در این بین وجود دارد این است که غیر از سعید رضایی، سایر مربیان در لیگ برتر ایران حضور داشته و شناخت کاملی از وضعیت بازیکنان دارند اما رضایی که در دوران کولاکوویچ هم بیشتر به عنوان مترجم فعالیت می‌کرد در هیچ تیم باشگاهی فعالیت نمی‌کند. با توجه به اینکه آلکنو هم به زبان انگلیسی تسلط ندارد، دلیل حضور رضایی در بین مربیان تیم ملی مشخص نیست.از سوی دیگر با توجه به اینکه حسین خوریانی، آنالیزور تیم هراز آمل و تیم ملی جوانان هم به زبان روسی مسلط است از او به عنوان یکی از گزینه‌های آنالیزوری تیم ملی بزرگسالان نام برده می‌شود.جایگاه مربیان ایرانی در زمان حضور سرمربیان خارجی در تیم ملی همواره جزو یکی از چالش‌های اصلی فدراسیون بوده و در برخی موارد نتوانسته جایگاه قابل قبولی را برای این مربیان تعریف کند. حالا باید دید آلکنوی روس چه رفتاری با مربیان ایرانی خواهد داشت و البته فدراسیون چه ضوابطی را برای او تعریف خواهد کرد تا از مربیان ایرانی استفاده کند و صد البته جایگاه مناسبی برای آنها در نظر بگیرد.

حضور صالحی امیری در مجمع شورای المپیک آسیا

رئیس کمیته ملی المپیک ایران به صورت حضوری در مجمع سالیانه شورای المپیک آسیا شرکت می‌کند.

مجمع سالیانه شورای المپیک آسیا ۱۶ دسامبر (۲۶ آذر) در مسقط پایتخت عمان برگزار می‌شود. شورای المپیک آسیا اعلام کرده بود با توجه به شیوع ویروس کرونا اعضا برای حضور در این مجمع می‌توانند حضوری یا آنلاین شرکت کنند. رضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک ایران تصمیم گرفته به صورت حضوری در این مجمع سالیانه شرکت کند و ۲۴ یا ۲۵ آذر نیز راهی عمان می‌شود.

در این مجمع قرار است میزبان بازی‌های آسیایی ۲۰۳۰ انتخاب شود که رقابت اصلی بین دو کشور عربستان و قطر است.

 

18 آذر، فرصت نهایی برای اعلام آمادگی تیم‌های تکواندو

با توجه به ابلاغ شیوه‌نامه برگزاری مسابقات لیگ تکواندو در سال 1399 با اعلام سازمان لیگ، تیم‌هایی که ثبت‌نام اولیه را انجام داده‌اند، باید حضور قطعی خود را تا روز سه‌شنبه 18 آذرماه به صورت مکتوب اعلام کنند.

برای حضور در نوزدهمین دوره لیگ برتر تکواندو جام خلیج فارس، 11 تیم شهرداری ورامین، لوازم خانگی کن، پاس قوامین، دانشگاه آزاد اسلامی، پارسیان البرز، پالایش نفت آبادان، جوانه (استقلال)، صنعت مس کرمان، فتح صدر البرز، فرمانیه و مهاجرین اعلام آمادگی کرده‌اند.

به منظور شرکت در بیست و ششمین دوره مسابقات لیگ دسته یک جام نقش جهان نیز 4 تیم شهرداری ورامین، لوازم خانگی کن، خانه ورزش محلات و هیأت تکواندو شهرستان نوشهر ثبت‌نام اولیه خود را انجام داده‌اند. در شانزدهمین دوره مسابقات لیگ زنان جام کوثر طبق اعلام آمادگی قبلی فتح صدر البرز، لوازم خانگی کن، دانشگاه آزاد اسلامی و هیأت تکواندو استان قم حضور دارند.

برای حضور در بیست و سومین دوره رقابت‌های لیگ نوجوانان پسر جام آینده‌سازان المپیک 11 تیم پارسیان البرز، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرداری پیشوا، فتح صدر البرز (رتاآ)، فرمانیه، لوازم خانگی کن، مناطق نفت‌خیز جنوب، هیأت تکواندو استان مازندران، هیأت تکواندو شهرستان گرگان، هیأت تکواندو شهرستان مریوان و هیأت تکواندو شهرستان نوشهر ثبت‌نام اولیه خود را انجام داده‌اند و به منظور شرکت در یازدهمین دوره رقابت‌های لیگ نوجوانان دختر «جام آینده‌سازان المپیک» نیز 7 تیم خانه ورزش محلات، فتح صدر البرز (رتاآ)، لوازم خانگی کن، هیأت تکواندو استان کردستان، هیأت تکواندو استان مازندران، هیأت تکواندو شهرستان نوشهر و هیأت تکواندو جنوب غرب آمادگی اولیه خود را اعلام کرده‌اند.

 

برگزاری سوپر لیگ کاراته از ابتدای بهمن

سوپر لیگ کاراته مردان و زنان (جام سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی) از ابتدای بهمن ماه به صورت فشرده و متمرکز برگزار می‌شود.

رقابت‌های لیگ‌ کاراته سال 99 پس از صدور مجوز ستاد مقابله با کرونا در ورزش، به صورت فشرده و متمرکز در دو بخش زنان و آقایان از اول بهمن ماه برگزار می‌شود.

103 تیم برای حضور در لیگ‌های کاراته باشگاه‌های کشور اعلام آمادگی کرده‌اند که 13 تیم در سوپر لیگ کاراته آقایان (جام سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی)، 8 تیم در سوپر لیگ کاراته زنان (جام سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی)، 18 تیم در سوپر لیگ کاراته سبک‌های آزاد آقایان (جام خلیج فارس)، 8 تیم در سوپر لیگ کاراته سبک‌های آزاد زنان (جام خلیج فارس)، 33 تیم در لیگ برتر کاراته آقایان (جام ولایت) و 23 تیم در لیگ برتر کاراته زنان (جام ولایت ) حضور دارند.

بر همین اساس، ابوالقاسم پایدار رئیس سازمان لیگ کاراته در این خصوص می‌گوید: «در این بازه زمانی دو ماهه و تا یکم بهمن ماه درباره ثبت‌نام نهایی تیم‌ها در لیگ تصمیم‌ قطعی را خواهیم گرفت. اگر تیمی شرایط مالی و فنی مناسبی داشته باشد و بتواند سازمان لیگ کاراته را مجاب کند، به آن تیم کمک می‌کنیم تا مجوز ثبت‌نام تکمیلی را بگیرد.»